💠🔹وَ قَالَ علیه السلام فِی کَلَامٍ لَهُ وَ وَلِیَهُم وَالٍ فَأَقَامَ وَ استَقَامَ حَتّی ضَرَبَ الدّینُ بِجِرَانِهِ 💠🔹حاکمی فرمانروای مردم شد، پس برپا داشت و پایداری کرد تا دین همچون شتر در حال آسایش سر بر زمین نهاد). نقل کرده اند که مقصود از فرمانروا، عمر بن خطاب است. و این سخن جزئی از خطبه ای طولانی است که امام (علیه السلام) در روزگار خلافت خود ایراد کرده است، و از نزدیکی و خصوصیت خود، و محرم اسرار پیامبر (صلی الله علیه و آله) بودن خود یاد کرده و می گوید: مردم مسلمان پس از پیامبر (صلی الله علیه و آله) با رای خود مردی از خودشان را برگزیدند و او در عین حال که ضعیف بود ولی با پشتکاری که داشت زمام امر را بر عهده گرفت و دین را استوار ساخت. پس از او حاکمی، فرمانروای مردم شد که امر زندگی و دینی مردم را برپا داشت و با این که دو صفت کجروی و ناتوانی را داشت، سرانجام چون شتری که جلو گردن خود را بر زمین می نهد، توانست بر کار خود مستقر گردد و آنگاه سومی را جایگزین کردند که به هیچ وجه مالک نفس خود نبود، و خویشاوندانش بر او غالب شدند و او ا به سمت خواسته های خود کشاندند، چنانکه نوزاد گرسنه ی شتر به دنبال مادر می دود، و پیوسته کار بین او و مردم گاهی دور و گاهی نزدیک می شد، تا این که بر او تاختند و او را از پای درآوردند، سپس به قصد بیعت با من همچون هجوم ملخها روآوردند. خطبه طولانی است. جران: جلو گردن شتر، ضربه بجرانه، به صورت وصف مستعار، کنایه از آرامش و پابرجایی اسلام است همانطوری که شتر بر زمین می خوابد و آرام می گیرد. 📙شرح#حکمت_467 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص471 شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et

🍃قَالَ علیه السلام یأَتیِ عَلَی النّاسِ زَمَانٌ عَضُوضٌ یَعَضّ المُوسِرُ فِیهِ عَلَی مَا فِی یَدَیهِ وَ لَم یُؤمَر بِذَلِکَ قَالَ اللّهُ سُبحَانَهُ وَ لا تَنسَوُا الفَضلَ بَینَکُم تَنهَدُ فِیهِ الأَشرَارُ وَ تُستَذَلّ الأَخیَارُ وَ یُبَایِعُ المُضطَرّونَ وَ قَد نَهَی رَسُولُ اللّهِ صلی الله علیه و.... 🌹روزگاری بر مردم بیاید بسیار دشوار، که در آن زمان مالدار بر آنچه در دست دارد، سختگیر و بخیل باشد، در حالی که بر این مامور نشده. خداوند سبحان می فرماید: و لا تنسوا الفضل بینکم. یعنی احسان و فضل خدا را مابین خودتان فراموش نکنید. در آن روزگار، بدکاران گردنفرازی کنند، و نیکوکاران خوار شوند و با درماندگان معامله کنند، در حالی که پیامبر (صلی الله علیه و آله) از معامله با درماندگان نهی فرموده است). امام (علیه السلام) برای روزگار، نکوهشهایی نموده است: 1- کلمه ی (عضوض) را برای دنیا استعاره آورده است به اعتبار این که دنیا چون حیوان ناهموار، ناراحت کننده و گزنده است. وزن فعول در اینجا برای مبالغه است. 2- مالدار آنچه در دست دارد سخت می گیرد. کنایه از بخل وی از مال خود است، و برای درستی سخن خود: (و لم یومر بذلک)، یعنی: در حالیکه بدان مامور نشده است و به آیه ی مبارکه ی و لا تنسوا الفضل بینکم استدلال فرموده است، زیرا این آیه به استحباب صرف مازاد مال دلالت دارد، و این خود، با بخل در مال منافات دارد. 3- در آن روزگار، مقام بدان بالا می رود و نیکان خوار می گردند. 4- درماندگان، از روی جبر، با رهبران جور و ستمگران معامله کنند، و بر زشتی مطلب منع پیامبر را دلیل آورده است. #حکمت_468 🔶 @Nahj_Et

🔴#شرح_نامه_31 نهج البلاغه 🌐پس از رسیدن نعمت ها، خاشع ترین باش 🎤#استاد_محمدعلی_انصاری 🔶 @Nahj_Et

صلوات خاصه امیرالمؤمنین:❤️ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ... 🔶 @Nahj_Et

❇️ یه نکته از ائمه مهربون 🌷امیرالمؤمنین علیه‌السلام: 🔻خودت را به کارهای زیبا عادت بده که اگر به آنها عادت کنی، برایت لذت بخش می‌شوند.[1] 🔰یکی از کارهای قشنگی که می‌تونیم تو این روزها انجا بدیم، کمک کردن به هم‌کلاسی‌هامون تو درساشونه. 💥وقتی به دوستامون تو درساشون کمک کنیم، هم خودمون حس خوب و لذت‌بخشی خواهیم داشت و هم اولین منفعتش برای خودمونه؛ چون معلوماتمون محکم‌تر میشه :)) 📚[1]. شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج20، ص266، ح92. 🔶 @Nahj_Et

🔹آیت الله العظمی جوادی آملی: ✍وسوسه ابلیس همانند سمّ خطرناکی است که در فروشگاه سم است که شرط تأثیر کشنده آن نفوذ به دستگاه گوارش آدمی است. شیطان در گام نخست پیشنهاد میدهد و به منکرات فرا میخواند:«الَّذِی يُوَسوِسُ فی صدورِ النّاسِ» و در چنین حالی خدای سبحان به انسان هشدار میدهد که مواظب نفس خودت باش تا پای شیطان را به وجودت بازنكند: «ولَقَد خَلَقنَا الإنسنَ ونَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ و نَحنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِن حَبْلِ الوَرید» و چنانچه با غفلت آدمی، شیطان جای پایی در درون انسان یافت، بر وی غلبه می یابد و در این حال به بدی فرمان میدهد: «إِنَّما يَأْمُرُكُم بِالسُّوء و الفحشاء». در چنین صورتی، نفس مجری درونی طرح های شیطان و شیطان بر همه قوای ادراکی و تحریکی انسان مسلط میشود. 📚سلونی قبل ان تفقدونی(تحریر نهج البلاغه) ج۴ ص۴٣ 🔶 @Nahj_Et

📙 توصیف اصحاب راستین پیامبر صلی الله علیه واله والسلم 📌 نهج‌البلاغه/ #خطبه_121/ قسمت8 🎤صوتی استاد مفسردکتر#محمدعلی_انصاری 🔶 @Nahj_Et

🍃🌹قَالَ علیه السلام یَهلِکُ فِیّ رَجُلَانِ مُحِبّ مُفرِطٌ وَ بَاهِتٌ مُفتَرٍ قال الرضی و هذامثل قوله علیه السلام هَلَکَ فِیّ رَجُلَانِ مُحِبّ غَالٍ وَ مُبغِضٌ قَالٍ 🍃🌹دو دسته درباره ی من هلاک می شوند: دوستی که تندروی می کند، و بهتان زننده ای که دروغ می بندد .سیدرضی می گوید: این سخن مانند عبارت سابق آن بزرگوار: (هلک فی رجلان محب غال و مبغض قال) می باشد. دوست تندرو، مانند غلاه که زیاده از حد امام را ستوده و در طرف افراط بودند، و کسی که بهتان می زند و دروغ می بندد و او را کافر و خطاکار می شمارند، همچون خوارج که در طرف تفریطند. و این هر دو عمل دو صفت ناپسند و بیرون از فضیلت عدالتند. و قبلا معلوم شد که رذایل، پرتگاههای هلاکت اخروی هستند. و نظیر این سخن در پیش گذشت 📙شرح#حکمت_469 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص473 شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et

✨وَ سُئِلَ عَنِ التّوحِیدِ وَ العَدلِ فَقَالَ علیه السلام التّوحِیدُ أَلّا تَتَوَهّمَهُ وَ العَدلُ أَلّا تَتّهِمَهُ ✨از امام (علیه السلام) درباره ی توحید و عدالت پرسیدند: (توحید و پگانه دانستن خدا آن است که او را در اندیشه نیاوری، و عدالت آن است که او را متهم (به اجبار بنده بر عمل قبیح و بعد هم کیفر کردن او) نسازی). این دو کلمه با تمام اختصار و کوتاهی در نهایت ارزش و محور علم خداشناسی اند. کلمه ی نخست، مهمترین کلمه ای است که امام (علیه السلام) درباره ی توحید و تنزیه خداوند، به منظور تربیت بندگان خدا فرموده است، و ما معنای آن را در خطبه ی اول کتاب نقل کردیم. و خلاصه ی مطلب در اینجا آن است که قوه ی وهم تنها جزئیات مربوط به حسن را درک می کند و خداوند به اقتضای این که معقول صرف است، از محسوسات و متعلقات آن منزه و مبراست، ناگزیر، روا نیست که خدای تعالی را در تصور وهم درآوریم، و احکام وهم را بر ذات مقدس او اجرا کنیم. زیرا درباره ی او جز خلاف نخواهد بود، چون اقتضای وهم، آن است که خدا را محسوس و یا وابسته به محسوس بدانیم که از شان آن کثرت و ترکیب است و این دو با وحدت مطلقه حق تعالی منافات دارند. پس در حقیقت، امام (علیه السلام) توحید را به وسیله ی یکی از خواص آن که لازم سلبی اوست (به وهم نیامدن) معرفی نموده است. اما جمله ی دوم: مقصود از عدل، اعتقاد به جریان در تمام کارها و گفته های خداوند متعال است، و از لوازم چنین ویژگی آن است که بنده ی خدا او را متهم نسازد بر این که خداوند او را بر عمل ناروا مجبور ساخته و بعد او را به کیفر برساند و یا این که او را تکلیف ما لا یطاق نماید، و نظایر اینها از مسائل مربوط به اصل دین که معتزله در آنها به ظواهر قرآن توجه کردند. 📙شرح#حکمت_470 حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص474 شرح ابن میثم 🔶 @Nahj_Et

🔴 اسم اعظم خدا ⭕️ روایتی بسیار زیبا از امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام برای حاجت گرفتن از خدا 🎤استاد نهج البلاغه: حجت الاسلام #مهدوی_ارفع 🔶 @Nahj_Et