امام علی(ع)فرمودند: خداوند بندگاني دارد كه نعمت هاي خاصي را به آنها بخشيده تا بندگان ديگر از آن بهره گيرند
به همين دليل مادامي كه از نعمت ها به ديگران مي بخشند
خدا آن را در دستشان نگه مي دارد
اما هنگامي كه آن نعمت ها را از ديگران دريغ داشتند
از آن ها مي گيرد و آن را به گروه ديگر مي دهد ( كه اين شكرانه را انجام مي دهند)
#حکمت_425
🔶 @Nahj_Et
💠🔹اين به آن سبب است كه از يكسو سلاطين انتظار دارند اطرافيانشان كارهاى آنها را بزرگ جلوه دهند و نقاط ضعف را نبينند و تملق و چاپلوسى را به درجۀ اعلا برسانند و از سوى ديگر افراد حسود، همواره به سخنچينى دربارۀ آنها مىپردازند و اگر كمترين لغزشى براى آنها پيدا شود آن را بزرگ كرده به سلطان گزارش مىدهند و سعى مىكنند تخم بدبينى را در ذهن او بكارند و از سوى سوم، گاه سلطان از نفوذ آنها به وحشت مىافتد و چنين مىپندارد كه ممكن است اطرافيانش رقيب او شوند و حتى قدرت را از دست او گرفته او را از اوج عزت به زير آورند. اين عوامل دست به دست هم مىدهند و سبب مىشوند كه آنها هميشه در خطر باشند. چه تشبيه جالبى امام عليه السلام فرموده است: شخصى كه سوار شير است مردم او را صاحب قدرت تصور مىكنند كه چگونه توانسته شير را كه قوىترين حيوانات است تحت سلطۀ خود قرار دهد ولى از سويى ديگر، شير هرگز خوى درندگى خود را فراموش نمىكند؛ ناگهان از يك فرصت استفاده كرده، سوار خود را بر زمين مىزند و او را مىدرد
#حکمت_263
🔶 @Nahj_Et
⏪«در همهی بخشهایی که برای یک انسان کامل و برای یک جامعهی انقلابی کامل، لازم و ضروری است نهجالبلاغه بهترین و وافیترین مطالب را ارائه میدهد.» ۱۳۵۹/۰۲/۱۳
🔶 @Nahj_Et
🔹نامه امام علی (ع)
در عهدنامهی مالکاشتر
💠هرگاه مردم [به درست یا غلط] بر تو گمان ستمکارى داشتند، آشكارا عذرت را بر ایشان توضیح بده و با شفافیت و روشنگری ذهنیت آنان را اصلاح کن - چرا كه این پاسخگو بودن، نفس تو را تربیت و رام میکند و سبب مهربانى و نرمى با مردم میشود و راهی است برای آنکه به هدفت در واداشتن آنها بر حق برسی
#نامه_5
🔶 @Nahj_Et
💠🔹🌴حضرت علی علیهالسلام
✉️نامه بیست و پنج به مامور جمع آوری مالیات
اخلاق اجتماعی کارگزاران اقتصادی
با ترس از خدایی که یکتاست و همتایی ندارد، حرکت کن، در سر راه هیچ مسلمانی را نترسان،
یا با زور از زمین او نگذر، و افزون تر از حقوق الهی از او مگیر،
هرگاه به آبادی رسیدی، در کنار آب فرود آی، و وارد خانه کسی مشو، سپس با آرامش و وقار به سوی آنان حرکت کن، تا در میانشان قرارگیری،
به آنها سلام کن، و در سلام و تعارف و مهربانی کوتاهی نکن. سپس می گویی:
(ای بندگان خدا، مرا ولی خدا و جانشین او به سوی شما فرستاده، تا حق خدا را که در اموال شماست تحویل گیرم، آیا در اموال شما حقی است که به نماینده او بپردازید؟)
اگر کسی گفت: نه، دیگر به او مراجعه نکن، و اگر کسی پاسخ داد: آری،
همراهش برو، بدون آنکه او را بترسانی، یا تهدید کنی، یا به کار مشکلی وادار سازی، هر چه از طلا و نقره به تو رساند بردار،
و اگر دارای گوسفند یا شتر بود، بدون اجازه اش داخل مشو، که اکثر اموال از آن اوست.
آنگاه که داخل شدی مانند اشخاص سلطه گر، و سختگیر رفتار نکن، حیوانی را رم مده، و هراسان مکن، و دامدار را مرنجان، حیوانات را به دو دسته تقسیم کن و صاحبش را اجازه ده که خود انتخاب کند، پس از انتخاب اعتراض نکن، سپس باقیمانده را به دو دسته تقسیم کن و صاحبش را اجازه ده که خود انتخاب کند و بر انتخاب او خرده مگیر، به همین گونه رفتار کن تا باقیمانده، حق خداوند باشد.
اگر دامدار از این تقسیم و انتخاب پشیمان است، و از تو درخواست گزینش دوباره دارد همراهی کن، پس حیوانات را درهم کن، و به دو دسته تقسیم نما همانند آغاز کار، تا حق خدا را از آن برگیری و در تحویل گرفتن حیوانات، حیوان پیر و دست و پا شکسته، بیمار و معیوب را به عنوان زکات نپذیر،
و به فردی که اطمینان نداری، و نسبت به اموال مسلمین دلسوز نیست، مسپار. تا آن را به پیشوای مسلمین رسانده، در میان آنها تقسیم گردد.
حمایت از حقوق حیوانات
در رساندن حیوانات آن را به دست چوپانی که خیرخواه و مهربان، امین و حافظ، که نه سختگیر باشد و نه ستمکار، نه تند براند و نه حیوانات را خسته کند، بسپار، سپس آنچه از بیت المال جمع آوری شد برای ما بفرست، تا در نیازهایی که خدا اجازه فرمود مصرف کنیم، هرگاه حیوانات را به دست فردی امین سپردی، به او سفارش کن تا: (بین شتر و نوزادش جدایی نیفکند، و شیر آن را ندوشد تا به بچه اش زیانی وارد نشود، در سوار شدن بر شتران عدالت را رعایت کند، و مراعات حال شتر خسته یا زخمی را که سواری دادن برای او سخت است بنماید، آنها را در سر راه به درون آب ببرید، و از جاده هائی که دو طرف آن علفزار است به جاده بی علف نکشاند و هر چندگاه شتران را مهلت دهد تا استراحت کنند و هرگاه به آب و علفزار رسید، فرصت دهد تا علف بخورند و آب بنوشند.)
تا آنگاه که به اذن خدا بر ما وارد شوند، فربه و سرحال، نه خسته و کوفته، که آنها را بر اساس رهنمود قرآن، و سنت پیامبر صلوات الله علیه تقسیم نماییم.
عمل به دستورات یادشده مایه بزرگی پاداش و هدایت تو خواهد شد. انشاءالله.
#نامه_25
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام اين سخن حكيمانه و تكان دهنده و بيدارگر را زمانى فرمود كه در تشييع جنازۀ يكى از مؤ
💠🔹آيا دوست دارى آن روز دوستانت در تشييع جنازۀ تو بخندند؟ دوم: آيا «حق» - به معناى وظايف واجب و مسئوليتهاى الهى و وجدانى - مخصوص ديگران است و تو مستثنا هستى و يا اينكه تمام حقوق واجبه را ادا كردهاى و الان خوشحالى و مىخندى؟ سوم: آيا گمان مىبرى تشييع جنازه مانند بدرقۀ مسافرانى است كه به زودى به سوى تو باز مىگردند؟ گرچه چند روزى رنج فراق را تحمل مىكنى ولى به هنگام بازگشت شادى زائد الوصفى جاى آن را پر مىكند؟ در حالى كه سفر مرگ، سفرى است كه هرگز بازگشتى در آن نبوده و نخواهد بود و رنج فراق و جدايى از عزيزان از دست رفته جاويدان است
#حکمت_122
🔶 @Nahj_Et
🔆توصیف خارق العاده دنیا از زبان امام علي (ع)
🔅بیشترین ضربه هارا خوبترین آدمها میخورند ؛ برای خوبی هایتان حد تعیین کنید و هر کس را به اندازه لیاقتش بها دهید نه به اندازه مرامتان ؛
🔅زندگی کردن با مردم این دنیا همچون دویدن در گله اسب است !
◀️تا میتازی با تو میتازند ؛
⏺زمین که خوردی ؛
آنهایی که جلوتر بودند ؛ هرگز برای تو به عقب باز نمیگردند !
و آنهایی که عقب بودند ؛ به داغ روزهایی که میتاختی تو را لگد مال خواهند کرد !
✅در عجبم از مردمی که بدنبال دنيايی هستند که روز به روز از آن دورتر ميشوند ؛
و غافلند از آخرتی که روز به روز به آن نزديکتر ميشوند
📚نهج البلاغه ص56خ43
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى تشويق همگان به كمك كردن به نيازمندان مىفرمايد: «مستمند و مسكين فرستادۀ خداست، كسى كه از كمك كردن به او دريغ داشته باشد از خدا دريغ داشته و آنكس كه به او عطا كند به خداوند عطا كرده است»؛ (إِنَّ الْمِسْكِينَ رَسُولُ اللّٰهِ، فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اللّٰه، وَ مَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اللّٰهَ) . اين تعبير نهايت لطف خدا را به كسانى نشان مىدهد كه به نيازمندان كمك مىكنند و در ضمن، اين پيام را به ما مىدهد كه مسكين و مستمند را خوار نشمريم و كمترين اهانتى به او روا مداريم و اگر كمكى مىكنيم خالى از هر گونه منت و آزار و اهانت باشد، زيرا او فرستادۀ خداست و كسى كه به رسول و فرستادۀ ديگرى اهانت كند در واقع به خود آن شخص اهانت كرده و كسى كه رسول ديگرى را احترام و اكرام كند فرستندۀ رسول را اكرام و احترام كرده است. قرآن مجيد نيز تعبيرى متفاوت ولى در همين راستا دارد.
#حکمت_304
🔶 @Nahj_Et
🧔✨انسانی که بیداری خدایی پیدا میکند و ارزشهای متعالی انسانی برایش به صورت هدف در میآیند،
❌🚷از اینکه طرفدار یک فرد به عنوان یک فرد ویا دشمن یک شخص به عنوان یک شخص بشود آزاد میشود.
⚖⚠️او دیگرطرفدار عدل است نه عادل، دشمن ظلم است نه ظالم؛
🙌😾طرفداریاش از عادل و دشمنیاش با ظالم از عقدههای روانی و شخصی ناشی نمیشود، اصولی و مسلکی است.
♻️💡وجدان اسلامی بیدار شده جامعه ما، او را در جستجوی ارزشهای اسلامی برانگیخته است
☝️و این وجدان مشترک و روح جمعی جوشان جامعه است که
👪طبقات مختلف و احیاناً متضاد را در یک حرکت هماهنگ به راه انداخته است.
📚 #استاد_مطهری، بررسی اجمالی نهضتهای اسلامی در صدساله اخیر، ص67 ✨
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى تشويق همگان به كمك كردن به نيازمندان مىفرمايد: «مستم
💠🔹دربارۀ كمك به نيازمندان مىفرمايد: «مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ أَضْعٰافاً كَثِيرَةً» ؛ كيست كه به خدا قرض الحسنه دهد (و از اموالى كه خدا به او بخشيده، انفاق كند،) تا آن را براى او، چندين برابر كند؟». در آيۀ 11 سورۀ «حديد» نيز خداوند پس از آنكه در آيات پيشين، از اهميت انفاق به نيازمندان سخن مىگويد همين تعبير را فرموده است: «مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ كَرِيمٌ» ؛ كيست كه به خدا وام نيكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خدا آن را براى او چندين برابر كند؟ و براى او پاداش پرارزشى است!». در چندين آيۀ ديگر از قرآن مجيد نيز همين معنا با الفاظ ديگرى بيان شده و انفاق در راه خدا را به عنوان وام دادن به پروردگار شمرده است كه اين نهايت لطف او به بندگان است
#حکمت_304
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتهاى اخلاقى و مهم اشاره كرده مىفرمايد: «برترين بىن
💠🔹اينها گرچه در چشم ظاهربينان فقيرند؛ اما از نظر اولياء اللّٰه برترين اغنيا محسوب مىشوند. در واقع آنچه امام عليه السلام در اين كلام نورانى فرموده مىتواند برگرفته از آيات قرآن مجيد باشد. آنجا كه قرآن، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله را مخاطب ساخته چنين مىگويد: «وَ لاٰ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلىٰ مٰا مَتَّعْنٰا بِهِ أَزْوٰاجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ اَلْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَ أَبْقىٰ» ؛ و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادّى، كه به گروههايى از آنان دادهايم، ميفكن! اينها شكوفههاى زندگى دنياست؛ تا آنان را در آن بيازماييم؛ و روزىِ پروردگارت بهتر و پايدارتر است!»
#حکمت_342
🔶 @Nahj_Et