نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به افراد بخيل و خسيس هشدار مىدهد و مىفرمايد: «هر انسانى
💠🔹آيا بهتر آن نيست كه شريك ديگرى براى خود دست و پا كنند؟ شريكى كه در مشكلات برزخ و قيامت به داد آنها مىرسد و به مضمون «مٰا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ بٰاقٍ» ؛ آنچه نزد شماست فانى مىگردد و آنچه نزد خداست باقى مىماند» ، هرگز خللى در آن وارد نمىشود. آرى اين شريك، همان نيازمندان و محرومانى هستند كه انفاق بر آنها در قرآن مجيد با تعبير وام دادن به خدا بيان شده است: «مَنْ ذَا اَلَّذِي يُقْرِضُ اَللّٰهَ قَرْضاً حَسَناً فَيُضٰاعِفَهُ لَهُ أَضْعٰافاً كَثِيرَةً» همان وامى كه حداقل ده برابر و حداكثر هفتصد برابر و بيشتر به آن سود داده خواهد شد. همانگونه كه در بحث اسناد اين گفتار حكيمانه اشاره شد اين سخن به دو صورت ديگر نيز نقل شده: نخست: «بَشِّر مالَ الْبَخِيلِ بِحادِثٍ أو وارِثٍ؛ به مال افراد بخيل بشارت ده كه يا حوادث نابودكننده در انتظار آن است و يا وارث» و ديگر اينكه: «إنَّ لَكَ فِي مالِكَ شَريكَيْنِ: الْحَدَثانِ وَ الْوارِثِ فَإنِ اسْتَطَعْتَ أنْ لا تَكُونَ أبْخَسُ الشُّرَكاءِ حَظّاً فَافْعَلْ؛ در مال تو (جز تو) دو شريك هست: حوادث نابودكننده و وارث، هرگاه بتوانى سهم تو كمتر از آن دو نباشد انجام ده بخشى از اموالت را انفاق كن
#حکمت_335
🔶 @Nahj_Et
✍عـلامه امـینى (ره) فـرمودند:
شــب و روز تاسوعا و عاشورا براى
سلامتى امام زمان صــدقه دهید
چون قلبِ حــضرت اندوهناڪ جَدِّ
غریب شان، حضـــرت سیدالشهداء
اســـت.
🔶 @Nahj_Et
شرحی بر نامه سی و یک نهجالبلاغه
از وصایا و سفارشهاى امام(علیه السلام) است که به امام حسن مجتبى(علیه السلام) در حالى که در سرزمین حاضرین (نزدیک شام) هنگام بازگشت از صفین بود، نگاشت.
این وصیّت نامه که بعد از نامه مالک اشتر طولانى ترین نامه هاى امام(علیه السلام) در نهج البلاغه است، یک دوره کامل درس اخلاق، تهذیب نفس، خودسازى، تربیت نفوس و سیر و سلوک الى الله است و در حقیقت از سى بخش تشکیل مى شود.
امام(علیه السلام) در بخش اوّل، خود و فرزندش را به عنوان نویسنده نامه و مخاطب آن با عباراتى بسیار پرمعنا که با روح مجموع نامه هماهنگ است معرفى مى کند.
در بخش دوم، نامه را به عنوان وصیّت پدرى دلسوز و پر محبّت براى فرزندى که شدیدا مورد علاقه پدر است مى نگارد.
ادامه دارد.......
#نامه_31
🔶 @Nahj_Et
* #امام_حسین
🔺حجتالاسلام والمسلمین حاج شیخ جعفر ناصری:
🔻از معجزاتي كه ما بايد به آن توجه كنيم دعای حضرت اباعبدالله (عليه السلام) در گودال قتلگاه است. ایشان يك دعايي دارند که حدود چهار خط است.
🔸لحظه هاي آخري كه حضرت اباعبدالله (عليه السلام) در گودي قتلگاه افتاده بودند، اين مناجات را كردند و اين معجزه است. اين رقم الفاظ و اين رقم معاني بلند در آن حال واقعا معجزه است. در آن حال، اين طور ارتباط با خداي متعال برقراركردن و اين كلمات زيبا را گفتن واقعا عجیب است:
🔹« اللهُمَّ أنتَ مُتَعالي المكانِ، عظيمُ الجبروتِ، شديدُ المِحال غنيٌّ عَنِ الخلائقِ، عريضُ الكِبْرياءِ، قادرٌ علَى مَا تشاءُ، قريبُ الرَّحمةِ، صادِقُ الوَعْدِ، سَابِغُ النِّعمةِ، حَسَنُ البلاءِ، قريبٌ إذا دُعِيتَ، مُحيطٌ بما خَلَقْتَ، قابِلُ التوبةِ لمن تابَ إليكَ، قادرٌ على ما أَرَدْتَ، مُدرِكٌ ما طَلَبتَ، شَكورٌ إذا شُكِرتَ، ذَكورٌ إذا ذُكِرتَ، أدعوكَ مُحتَاجاً وأرغبُ إليك فَقيراً، وأفزَعُ إليك خائِفاً، وأَبكِي مَكروباً، وأستعينُ بكَ ضَعِيفاً، وأتَوَكَّلُ عَليكَ كَافِياً. اللهُمَّ احكُمْ بَينَنَا وبينَ قومِنَا، فإنَّهم غرُّونَا وخَذَلُونَا، وغدَرُوا بِنَا وقتلونا، ونحنُ عِترةُ نبيِّكَ، وَوِلدُ حبيبِكَ محمَّدٍ الذي اصطفيتَه بالرسالةِ، وائتمنتَهُ على الوحيِ، فاجعَل لنَا من أمرِنا فرَجاً ومخرَجاً يا أَرحم الراحمينَ".
دعاي خيلي زيباييست.
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتهاى اشاره مىفرمايد كه هركس در آن بينديشد و با تمام
💠🔹و اگر پايان آن را دور مىديد در غفلت و غرور فرو مىرفت، خداوند آن را مكتوم داشته تا انسان دائماً در ميان خوف و رجا باشد نه زندگى در كامش تلخ شود و نه غرور و غفلت و آرزوهاى دور و دراز او را احاطه كند. امام صادق عليه السلام در حديث معروف مُفضّل اين مطلب را با عبارات زيبايى بيان كرده، مىفرمايد: «اى مفضل! در اين امر انديشه كن كه خداوند مدت حيات انسان را بر انسان پوشيده داشت؛ چراكه اگر مقدار عمر خود را مىديد و كوتاه بود هرگز زندگى براى او گوارا نبود، زيرا هر زمان در انتظار مرگ بود و انتظار وقتى را مىكشيد كه مىدانست پايان عمر است و همچون كسى بود كه اموالش بر باد رفته و يا نزديك است بر باد برود، چنين كسى احساس فقر مىكرد و از فناى اموالش وحشت به او دست مىداد با اينكه وحشتى كه بر انسان از فناى عمر دست مىدهد بيش از وحشتى است كه از فناى مال دست مىدهد، زيرا كسى كه مالش كم مىشود يا از بين مىرود اميد دارد در آينده مال ديگرى به دست بياورد؛ اما كسى كه يقين به پايان عمر خود داشته باشد نوميدى مطلق بر او حاكم مىشود و هر گاه عمر طولانى داشته باشد و مطمئن به بقاى در دنيا گردد در لذات و گناهان فرو مىرود و چنين مىپندارد كه فعلاً به شهوترانى مىپردازم و در اواخر عمر كه از آن آگاهم به سراغ توبه مىروم (و به اين دليل خداوند مقدار عمر را بر انسان مخفى داشته است)
#حکمت_334
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
◽️حَتَّى إِذَا أَنِسَ نَافِرُهَا، وَاطْمَأَنَّ نَاکِرُهَا، قَمَصَتْ بِأَرْجُلِهَا، وَقَنَصَتْ بِأَحْبُلِهَا، وَأَقْصَدَتْ بِأَسْهُمِهَا
💠فريبندگى دنيا و درخشندگى مواهب آن، سبب مى شود که افراد گريزان به آن انس گيرند و منکرانش به آن دل ببندند، ناگهان همانند اسبى چموش که غافلگيرانه پاهاى خود را بلند مى کند و سوار را به زمين مى افکند، دنيا آنها را به زمين مى زند و با دامهاى خود آنها را گرفتار مى سازد و تيرهاى خود را به سوى آنان پرتاب مى کند!»
#خطبه_83
🔶 @Nahj_Et
💠🔹شك نيست كه خضاب كردن و زدن رنگ مناسب به موهاى سفيد در هنگام كهنسالى يا ميانسالى، هم ازنظر عرف عقلا كار مطلوبى است و هم در شريعت اسلام بر آن تأكيد شده است همانگونه كه بعداً به صورت مشروحتر بيان خواهيم كرد. به همين دليل سؤال كننده هنگامى كه امام عليه السلام را با محاسن سفيد شده و بدون خضاب ديد سؤال براى او پيش آمد و عرض كرد: «اى اميرمؤمنان! چه خوب بود محاسن خود را رنگ و خضاب مىكرديد»؛ (وَ قِيلَ لَهُ عليه السلام لَوْ غَيَّرْتَ شَيْبَكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ). امام عليه السلام در پاسخ فرمود: «خضاب و رنگبستن زينت است ولى ما عزاداريم (منظور امام عليه السلام رحلت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله است)»؛ (فَقَالَ عليه السلام: الْخِضَابُ زِينَةٌ وَ نَحْنُ قَوْمٌ فِى مُصِيبَةٍ يُرِيدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله). ظاهر نسخۀ صبحى صالح كه ما آن را متن كلام خود قرار دادهايم اين است كه جملۀ «يُرِيدُ وَفَاةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله» جزء كلام سيد رضى است نه كلام امام عليه السلام در حالى كه ظاهر نسخۀ ابن ابىالحديد كه بعضى آن را ترجيح دادهاند اين است كه آن جمله جزء كلام خود امام عليه السلام است (نَحْنُ قَوْمٌ فِى مُصِيبَةٍ بِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله).
#حکمت_473
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى و فشرده و كوتاه به فلسفۀ ثواب و عقاب در برابر اطاعت و معصيت
💠🔹در كلام نورانى مورد بحث مفهومش اين است كه خداوند عقاب را بر گناه قرار داده تا بندگانش را از عذاب خود بازدارد. «حياشة» مصدر حاش يحوش - آنگونه كه ارباب لغت ازجمله ابن منظور در لسانالعرب، گفتهاند - به معناى سوق دادن صيد بهسوى دام يا بهسوى افرادى كه آمادۀ صيد كردن هستند مىباشد سپس به معناى هرگونه سوق دادن، بهكار رفته و در كلام نورانى بالا به همين معنا استفاده شده است زيرا امام عليه السلام مىفرمايد: خداوند ثواب و عقاب را بر طاعت و معصيت قرار داده تا بندگانش را بهسوى بهشتش سوق دهد. (توجه داشته باشيد كه اين واژه اجوف واوى است و اجوف يايى آن به معناى ديگرى است.) تعبير به « وضع الثواب ...» سبب شده است كه در ميان شارحان نهج البلاغه بحثهايى دربارۀ هماهنگى اين كلام با مذهب اشاعره يا عدليه صورت گيرد. مىدانيم اشاعره منكر حسن و قبح عقلى هستند بنابراين اوامر و نواهى را تابع مصالح و مفاسد نمىدانند و همچنين ثواب و عقاب را امر عقلى نمىشمرند بلكه معتقدند همۀ اينها قراردادى و طبق وضع شارع مقدس است در حالى كه پيروان مكتب عدل (شيعه و معتزله) معتقدند كه حسن و قبح، عقلى است؛ آنچه خداوند امر فرموده داراى مصلحتى بوده و آنچه نهى كرده داراى مفسدهاى و اين مصالح و مفاسد سبب اوامر و نواهى پروردگار شده است
#حکمت_368
🔶 @Nahj_Et
🌴حضرت علی علیهالسلام
✉️ادامه نامه سی و یک به حضرت مجتبی
۴- شتاب در تربیت فرزند
پسرم هنگامی که دیدم سالیانی از من گذشت، و توانایی رو به کاستی رفت، به نوشتن وصیّت برای تو شتاب کردم، و ارزشهای اخلاقی را برای تو بر شمردم. پیش از آن که أجل فرا رسد، و رازهای درونم را به تو منتقل نکرده باشم، و در نظرم کاهشی پدید آید چنانکه در جسمم پدید آمد، و پیش از آن که خواهشها و دگرگونیهای دنیا به تو هجوم آورند، و پذیرش و اطاعت مشکل گردد، زیرا قلب نوجوان چونان زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذری است که در آن پاشیده شود. پس در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آن که دل تو سخت شود، و عقل تو به چیز دیگری مشغول گردد، تا به استقبال کارهایی بروی که صاحبان تجربه، زحمت آزمون آن را کشیدهاند، و تو را از تلاش و یافتن بینیاز ساختهاند، و آنچه از تجربیّات آنها نصیب ما شد، به تو هم رسیده، و برخی از تجربیّاتی که بر ما پنهان مانده بود برای شما روشن گردد. پسرم درست است که من به اندازه پیشینیان عمر نکردهام، امّا در کردار آنها نظر افکندم، و در اخبارشان اندیشیدم، و در آثارشان سیر کردم تا آنجا که گویا یکی از آنان شدهام، بلکه با مطالعه تاریخ آنان، گویا از اوّل تا پایان عمرشان با آنان بودهام، پس قسمتهای روشن و شیرین زندگی آنان را از دوران تیرگی شناختم، و زندگانی سودمند آنان را با دوران زیانبارش شناسایی کردم، سپس از هر چیزی مهم و ارزشمند آن را، و از هر حادثهای، زیبا و شیرین آن را برای تو برگزیدم، و ناشناختههای آنان را دور کردم، پس آنگونه که پدری مهربان نیکیها را برای فرزندش میپسندد، من نیز بر آن شدم تو را با خوبیها تربیت کنم، زیرا در آغاز زندگی قرار داری، تازه به روزگار روی آوردهای، نیّتی سالم و روحی با صفا داری.
ادامه دارد..............
#نامه_31
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكمتآميز، به دو سؤال پيچيده جوابهاى قانعكنندهاى مىدهد. نخست از آن حضرت سؤال كردند: خداوند چگونه به حساب همۀ مخلوقات با آن فزونى كه دارند مىرسد؟»؛ (وَ سُئِلَ عليه السلام: كَيْفَ يُحاسِبُ اللّٰهُ الْخَلْقَ عَلىٰ كَثْرَتِهِمْ؟) . گويى سؤالكننده گمان مىكرد محاسبۀ خدا مانند محاسبۀ يك حسابدار از افراد مختلف است كه براى هر يك بايد مدتى وقت صرف كند و اگر تعداد آنها زياد باشد ممكن است ماهها و سالها طول بكشد؛ ولى از قدرت خدا و حسابگرى او غافل بود. امام عليه السلام براى او مثالى زد تا به نكتۀ اصلى مطلب كه قدرت وسيع خدا بر همه چيز است پى ببرد. حضرت در پاسخ او فرمود: «همانگونه كه آنها را با آن فزونى كه دارند روزى مىدهد»؛ (فقال عليه السلام: كَمَا يَرْزُقُهُمْ عَلَى كَثْرَتِهِمْ) . در ميان مردم، معمول است هنگامى كه افرادى مىخواهند مثلاً جيرۀ غذايى خود را بگيرند به صف مىايستند و هرچه شماره آنها بيشتر باشد صف آنها طولانىتر و مدت گرفتن جيرۀ غذايى زيادتر مىشود. در حالى كه خداوند در آنِ واحد جيرۀ غذايى همه را به آنها مىرساند بىآنكه صفى وجود داشته باشد يا براى آن معطل شوند
#حکمت_300
🔶 @Nahj_Et
#نيازمندان_به_دعا
💠مَا الْمُبْتَلَى الَّذِي قَدِ اشْتَدَّ بِهِ الْبَلاَءُ، بِأَحْوَجَ إِلَى الدُّعَاءِ مِنَ الْمُعَافَى آلَّذِي لاَ يَأْمَنُ الْبَلاَءَ!
«آنكس كه به شدت به بلا مبتلاست از كسى كه مبتلا نيست ولى در هيچ لحظه ايمن از بلا نمى باشد، محتاجتر به دعا نيست»
🔹اشاره به اينكه مردم غالبآ به افراد گرفتار توجه دارند به خصوص گرفتارانى كه به شدت مبتلا شده اند؛ يا گرفتارى مالى يا انواع بيمارى ها يا مسائل مختلف. وكسانى كه به آنان علاقه مندند دعا مى كنند كه خدا آنها را از گرفتارى رهايى بخشد و از كسانى كه ظاهرآ سالم و بدون گرفتارى هستند غافلند؛ در حالى كه آنها نيز به همان اندازه و گاه بيشتر نياز به دعا دارند، زيرا هر لحظه ممكن است نعمت عافيت، آرامش، غنا و ثروت از آنها گرفته شود يا لغزشى دامنگير آنها گردد و در دام شيطان گرفتار شده، ازنظر معنوى سقوط كنند و آلوده گناهانى گردند كه تا آخر عمر نيز نتوانند آثار آن را برطرف سازند. با اين توجه، هر دو گروه نيازمند دعا هستند
#حکمت_302
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكمتآميز، به دو سؤال پيچيده جوابهاى قانعكنندهاى مىدهد. نخست ا
💠🔹البته اين جيرۀ غذايى تدريجى و روز به روز است؛ اما در هر روز همه را همزمان روزى مىدهد. كسى كه چنين قدرتى دارد، در مورد حساب نيز همه را در زمان واحد محاسبه مىكند. سؤال كننده سپس سؤال ديگرى را در همين موضوع عنوان كرد و تصورش اين بود كه محاسبه كردن نياز به رويارويى دارد، در حالى كه مردم خدا را نمىبينند، ازاينرو سؤال كرد چگونه آنها را محاسبه مىكند در حالى كه او را نمىبينند؟ (فَقِيلَ: كَيْفَ يُحاسِبُهُمْ وَ لا يَرَوْنَهُ؟) . امام عليه السلام در اينجا نيز با ذكر همان مثال سابق شنونده را قانع ساخت، فرمود: «همانگونه كه به همۀ آنها روزى مىدهد و او را نمىبينند»؛ (فَقالَ عليه السلام: كَمَا يَرْزُقُهُمْ وَ لَا يَرَوْنَهُ)
#حکمت_300
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتۀ قابل توجه روانى اشاره كرده، مىفرمايد: «دلها (ى انسانها) گاه روى مىآورد (و پرنشاط است) و گاه پشت مىكند (و بىنشاط است) آنگاه كه روى مىآورد آن را به انجام نوافل و مستحبات نيز وادار كنيد و آنگاه كه پشت مىكند و بىنشاط است تنها به انجام فرائض و واجبات قناعت نماييد»؛ (إِنَّ لِلْقُلُوبِ إِقْبَالاً وَ إِدْبَاراً؛ فَإِذَا أَقْبَلَتْ فَاحْمِلُوهَا عَلَى النَّوَافِلِ، وَ إِذَا أَدْبَرَتْ فَاقْتَصِرُوا بِهَا عَلَى الْفَرَائِضِ) . بدون شك، انسان حالات مختلف و متفاوتى دارد و در هر يك از اين حالات بايد موافق آن گام بردارد تا به نتيجۀ مطلوب برسد. گاه فكر انسان آرام و روح او پرنشاط است و عوامل اشتغال فكرى وجود ندارد و جسم و روحش آماده براى عبادت و اطاعت و بندگى خداست. در اين هنگام اين فرصت طلايى را بايد غنيمت شمرد و علاوه بر واجبات به مستحبات نيز با حضور قلب پرداخت.
#حکمت_299
🔶 @Nahj_Et
#استغفار_از_گناه
⚪️وَقَدْ جَعَلَ اللهُ سُبْحَانَهُ الإسْتِغْفَارَ سَبَبَاً لِدُرُورِالرِّزْقِ وَرَحْمَةِ الْخَلْقِ، فَقَالَ سُبْحَانَهُ: اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إنهُ کَانَ غَفَّاراً * يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْکُمْ مِدْرَاراً * وَ يُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَال وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَکُمْ جَنّات وَ يَجْعَلْ لَّکُمْ أَنْهاراً
💎خداوند سبحان استغفار از گناه را سبب فزونى رزق، و مايه رحمت خلق قرار داده است وچنين فرموده است : از پروردگار خود آمرزش بطلبيد که او بسيار آمرزنده است، برکات خويش را از آسمان بر شما فرو مى فرستد، با بخشش اموال و فرزندان، شما را کمک مى کند، و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار مى دهد!»
#خطبه_143
🔶 @Nahj_Et
💠 حدیث روز 💠
💎سخن امام حسین(ع) درباره صبر در زمان غیبت
🔻امام حسین علیهالسلام:
لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فیها اَقْوامٌ وَیَثْبِتُ فیها اخَرُونَ فَیَوُذُّونَ وَ یُقالُ لَهُمْ: «مَتی هذَا الْوَعْدُ اِنْ کُنْتُمْ صادِقینَ». اَما اَنَّ الصّابِرَ فی غَیْبَتِةِ عَلَی الاَْذی وَالتَّکْذیبِ بَمِنْزِلَةِ المجاهِدِ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللّه ِ صلی الله علیه و آله
❇️ حضرت مهدی دارای غیبتی است که گروهی در آن مرحله مرتد میشوند و گروهی ثابت قدم میمانند و اظهار خشنودی میکنند.
افراد مرتد به آنها میگویند: «این وعده کی خواهد بود اگر شما راستگو هستید؟»
ولی کسی که در زمان غیبت در مقابل اذیّت و آزار و تکذیب آنها صبور باشد، مانند مجاهدی است که با شمشیر در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله جهاد کرده است.
📚 بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۳۳
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹در اين كلام شريف، امام عليه السلام پاسخ دندانشكنى به ايراد بعضى از يهود مىدهد كه از روى سرزنش
💠🔹فَقال عليه السلام له: إِنَّما اخْتَلَفْنَا عَنْهُ لَا فِيهِ، وَ لٰكِنَّكُمْ مَا جَفَّتْ أَرْجُلُكُمْ مِنَ الْبَحْرِ حَتَّى قُلْتُمْ لِنَبِيِّكُمْ: «اِجْعَلْ لَنٰا إِلٰهاً كَمٰا لَهُمْ آلِهَةٌ قٰالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ تَجْهَلُونَ» ). از حديث شريف بالا استفاده مىشود كه اسلام، آزادى وسيعى به غير مسلمانان در محيط اسلام داده بود كه حتى افراد عادى يهودى مىتوانستند رئيس مسلمانان را به چالش بكشند و سؤال معنادارى بيان كنند و حتى مسلمانان را سرزنش كنند كه چرا هنوز پيغمبرتان مدفون نشده بود اختلاف كرديد؛ اما هنگامى كه با پاسخ دندانشكنى روبرو مىشدند گاه چنان تحت تأثير قرار مىگرفتند كه دين اسلام را برمىگزيدند چنانكه در بعضى از كتابها پس از نقل اين روايت مىخوانيم: «فَأَسْلَمَ الْيَهُودِىُّ؛ مرد يهودى، مسلمان شد». امام عليه السلام در اين پاسخ دست روى نقطۀ حساسى گذاشت و آن اينكه ما در مورد پيغمبر و اصول دينمان هيچ اختلافى نداريم؛ خدا را به يگانگى مىشناسيم و پيغمبرمان را خاتم انبيا؛ ولى شما بعد از ديدن آن معجزات عجيب، شكافتن دريا و عبور توأم با سلامت از جادهاى كه ميان دريا نمايان شد و سپس غرق شدن فرعون و لشكرش در همان جاده براثر جمع شدن آب دريا، با اين همه چشمتان كه به بتهاى بتپرستان افتاد، هوس بتپرستى كرديد و گفتيد: اى موسى! تو هم براى ما بتى بساز مانند آنها
#حکمت_317
🔶 @Nahj_Et
💠🔹. در نكتۀ اول مىفرمايد: او اعتقادى به مسائل اسلامى ندارد با آن هماهنگ نيست، آنجا كه به نفع دنياى او باشد ديندار مىشود و آنجا كه به زيان دنياى او باشد احكام دين را رها مىكند. قرآن مجيد اين وصف را براى جمعى از منافقان بيان كرده كه راه تبعيض را پيش مىگرفتند و آنچه را به نفعشان بود مىپذيرفتند و بقيه را انكار مىكردند، مىفرمايد: « إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللّٰهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللّٰهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذَلِكَ سَبِيلاً »؛ كسانى كه خدا و پيامبرانِ او را انكار مىكنند، و مىخواهند ميان خدا و پيامبرانش تبعيض قائل شوند، و مىگويند: «به بعضى ايمان مىآوريم، و بعضى را انكار مىكنيم و مىخواهند در ميان اين دو، راهى براى خود انتخاب كنند)»
#حکمت_405
🔶 @Nahj_Et
#شرح_حال_پيشينيان
💠الَّذِينَ احْتَلَبُوادِرَّتَهَا وَ أَصَابُوا غِرَّتَهَا وَ أَفْنَوْا عِدَّتَهَا، وَ أَخْلَقُواجِدَّتَهَا. وَ أَصْبَحَتْ مَسَاکِنُهُمْ أَجْدَاثاًوَ أَمْوَالُهُمْ مِيرَاثاً. لاَ يَعْرِفُونَ مَنْ أَتَاهُمْ، وَ لاَ يَحْفِلُونَ مَنْ بَکَاهُمْوَ لاَ يُجِيبُونَ مَنْ دَعَاهُمْ
🔹همانها که شير از پستان دنيا دوشيدند و به فريب آن گرفتار شدند، مدت آن را به پايان بردند و تازه هاى آن را کهنه ساختند و سرانجام کاخها و مساکن آنها گورستان شد و ثروتهايشان، ميراث براى ديگران. (چنان از دنيا بيگانه شدند که) کسى که نزد آنان برود وى را نمى شناسند و به آنها که برايشان گريه مى کنند اهمّيّت نمى دهند و به کسانى که آنان را صدا زنند پاسخ نمى گويند»
#خطبه_239
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به نكتهاى اشاره مىكند كه توجه به آن انسان را در برابر حو
💠🔹هنگامى كه اجل او فرا رسيد او را در مقابل حوادث تنها مىگذارند. من نيز چنين هستم؛ هنگامى كه اجلم فرا رسد، شقىترين امت مىآيد و محاسنم را با خون سرم رنگين مىسازد. اين وعدهاى مسلم و كاملاً صدق است. شبيه همين كلام شريف به شكل ديگرى در حكمت 201 آمده بود. در اينجا سؤالى پيش مىآيد كه اگر اين سخن را بپذيريم بايد تمام اقدامات احتياطى در برابر حوادث گوناگون و در مقابل دشمنان را ترك كنيم؛ نه سپرى در جنگ لازم خواهد بود و نه درست كردن سنگر، نه وسايل اختفا و نه پرهيز از جادههاى خطرناك و غذاهاى مشكوك، بلكه بايد بگوييم تا سرآمد عمر ما نرسد هيچ چيز و هيچكس نمىتواند به ما آسيبى برساند
#حکمت_306
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نكتۀ مهم اشاره مىكند. نخست مىفرمايد: «زهد و بىاعتنايى به (زرق و برق) دنيا پيشهكن تا خداوند چشم تو را براى ديدن عيوب آن بينا سازد»؛ «ازْهَدْ فِي الدُّنْيَا يُبَصِّرْكَ اللّٰهُ عَوْرَاتِهَا» . روشن است كه انسان هرگاه دلبسته و عاشق چيزى باشد هرگز عيوب آن را نمىبيند بلكه بسيار مىشود كه عيوب را محاسن و صفات برجسته مىشمرد و در حديث مشهورى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله آمده است «حُبُّكَ لِلشَّىءِ يعْمِى وَ يصِمُّ؛ علاقۀ تو به چيزى، نابينا و كرت مىكند». اين مسأله با تجربههاى شخصى كاملاً به اثبات رسيده است كه در واقع محبت افراطى و عشق به چيزى، از حجابهاى معرفت محسوب مىشود و تا اين حجاب كنار نرود انسان حسن و عيبها را از هم تشخيصنمىدهد. شاعر عرب هم مىگويد: وَ عَيْنُ الرِّضا عَن كُلِّ عَيْبٍ كَلِيلَةٌ وَ لكِنّ عَيْنَ السُّخْطِ تُبْدِى المَساوِيا نگاه خوشبينانه (و عاشقانه) به چيزى، تمام عيوب را مىپوشاند ولى نگاههاى خشمگين همۀ عيوب را آشكار مىسازد
#حکمت_391
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
💠يَخْتِلُونَ بِعَقْدِ الأَيْمَانِ وَ بِغُرُورِ الاِْيمَانِ
🔹فتنه گران مردم را با سوگندها و تظاهر به ايمان فريب مى دهند»
🖊آرى! فتنه گر براى پيشبرد اهداف شيطانى خود از هر وسيله اى استفاده مى کند، کشتن و در هم کوبيدن و در صورت لزوم، تظاهر به ايمان کردن و امان نامه براى افراد نوشتن و بعد همه را به دست فراموشى سپردن.
#خطبه_151
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه به دو نكتۀ مهم اشاره مىكند. نخست مىفرمايد: «زهد و بىاعت
💠🔹در شعرى از مجنون عامرىِ معروف دربارۀ معشوقهاش ليلى مىخوانيم: يَقولونَ لَيْلى سَوْدَةٌ حَبَشِيَّةٌ وَ لَو لا سَوادُ المِسْكِ ما كانَ غالِيا مىگويند ليلى سياه و حبشى است (درست است ولى) اگر مشك، سياه نباشد گرانقيمت نيست. و به گفتۀ شاعر فارسىزبان: اگر بر ديدۀ مجنون نشينى به جز زيبايى ليلى نبينى از همينرو گفتهاند كه عيوب خود را از ديگران بشنويد و در آينۀ وجود ديگران ببينيد زيرا انسان به خود بسيار خوشبين است و همين خوشبينى مانع از مشاهدۀ عيوب خويشتن است. اين سخن درمورد تمام امورى كه انسان به آن علاقه دارد صادق است. افرادى هستند كه وقتى فحشهاى ركيك از فرزندانشان مىشنوند آن را شيرينزبانى مىپندارند و هنگامى كه شيطنتهاى بدى از آنها مىبينند آن را نشانۀ نشاط و استعداد آنها مىشمرند. امام عليه السلام دربارۀ زيبايىهاى ظاهرى دنيا نيز هشدار مىدهد و مىفرمايد: اگر مىخواهيد از عيوب دنيا آگاه شويد بايد زهد در دنيا را پيشه كنيد
#حکمت_391
🔶 @Nahj_Et
🔘نكوهش از سستى و نافرمانى كوفيان
💎نفرين بر شما كوفيان كه از فراوانى سرزنش شما خسته شدم. آيا به جاى زندگى جاويدان قيامت به زندگى زود گذر دنيا رضايت داديد و بجاى عزّت و سر بلندى، بدبختى و ذلّت را انتخاب كرديد هر گاه شما را به جهاد با دشمنتان دعوت مى كنم، چشمانتان از ترس در كاسه مى گردد، گويا ترس از مرگ عقل شما را ربوده و چون انسان هاى مست از خود بيگانه شده، حيران و سرگردانيد. گويا عقل هاى خود را از دست داده و درك نمى كنيد. من ديگر هيچ گاه به شما اطمينان ندارم، و شما را پشتوانه خود نمى پندارم، شما ياران شرافتمندى نيستيد كه كسى به سوى شما دست دراز كند. به شتران بى ساربان مى مانيد كه هر گاه از يك طرف جمع آورى گرديد، از سوى ديگر پراكنده مى شويد.
#خطبه_34
🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎞نماهنگ جدید|ویژه سوگواری ماه محرم
🏴غریب مادر،حسین
⚜همخوانی فارسی-عربی در مدح حضرت امام حسین علیه السلام
🌀برگرفته از اشعار عربی منسوب به حضرت سکينه سلام الله علیها
🚧کاری از:
💠گروه تواشیح نونهالان تسنیم
🔶 @Nahj_Et
💠 حدیث روز 💠
🏴 فقامَ إلیهِ رجُلٌ آخَرُ فقالَ: یا أمیرَ المؤمنینَ، حَدِّثْنا عنِ الفِتَنِ. قالَ: إنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ، ینْکَرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ یُعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ.
💠 بعد از یکی از خطبههای امیرالمؤمنین(ع)، مردی برخاست و عرض کرد: اى امیرمؤمنان! از فتنهها برایمان بگو. حضرت فرمودند: فتنهها آنگاه که روى آورند با حق شباهت دارند، و چون پشت کنند، حقیقت آن نشان داده میشود. وقتی میآیند، قابل تشخیص دادن نیستند و آنگاه که پشت میکنند و تمام میشوند، تازه شناخته میشوند.
📓 نهج البلاغه، #خطبه_93
🔶 @Nahj_Et