امیرمومنان علی علیه السلام:
تعطَّروا بالاستغفار لا تفضَحكم رائحة الذنوب.
(روح) خود را با استغفار معطّر كنید تا بوی بدِ گناهان ، شما را نرنجاند.
شرح نهج البلاغه،
ابن ابی الحدید،ج20ص281.
🔶 @Nahj_Et
◽️وَمَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ
🔴هركس خود را در گردابهاى خطرناك بيفكند، غرق مى شود»؛
🖊اشاره به اينكه كسى كه بى مطالعه خودش را در امور خطرناك بيندازد، سرانجام غرق خواهد شد.
نهج البلاغه حکمت ۳۴۹
🔶 @Nahj_Et
1.07M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📌 امیرالمؤمنین علی علیهالسلام میفرمایند:
ای مردم! خوشا بر کسی که در خانهاش بماند،
📍خوراکش را بخورد،
📍به طاعت پروردگارش بپردازد،
📍بر گناهانش بگرید،
📍و به خود مشغول باشد،
📍و مردم از او در آسایش باشند،
📍و آزار نبینند.
📚نهج البلاغه، خطبه ۱۷۴
🔶 @Nahj_Et
مولاامیرالمومنین(ع):
الصادق عَلی شفا منجاة وكرامة
والكاذب عَلی شرف مهواة ومهانة
راستگو در مسیر نجات و بزرگواری و دروغگو بر لب پرتگاه سقوط و خواری قرار گرفته است.
نهج البلاغه،خ85ص208
🔶 @Nahj_Et
🔰 #درسهای_نهج_البلاغه | روش پیامبر(ص) در برخورد با گمراهان
🔺️ مروری بر استناد حضرت آیت الله خامنهای به نهج البلاغه در دیدار جمعی از مردم اصفهان ۱۴۰۱/۰۸/۲۸
🔶 @Nahj_Et
🌌علت سکوت امام علی(ع):
امير المؤمنين مي فرمايد:
🚨«به خدا سوگند اگر خطر ايجاد اختلاف و شكاف در ميان مسلمانان نبود و بيم آن نمي رفت كه بار ديگر كفر و بت پرستي به سرزمين اسلام باز گردد واسلام محو و نابود شود. من موضع ديگري در برابر آنان مي گرفتم، لكنا علي غير ماكنالهم عليه».
منبع اهل تسنن:
📚شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج1، ص 307، چاپ اول قاهره، دارالاحياء الكتب العربيه، 1378 هجري قمري.
🔶 @Nahj_Et
⭕️ خیرُ الکلام ما قلّ و دلّ...
💢 از واگذاری مسئولیت به آدم های خوب بی عرضه و بد اختلاسی جلوگیری شود
✅ آیت الله جوادی آملی در دیدار رئیس مجلس شورای اسلامی:
🔹 نباید مسئولیت اجرایی را به آدمهای خوب بی عرضه و یا بد اختلاسی داد؛ حضرت امیرالمؤمنین، کمیل را مسئول منطقه ای نمود، سربازان اموی به این منطقه حمله بردند و آنجا را غارت کردند، حضرت نامه ای به کمیل نوشته که در نهج البلاغه آمده، مضمون آن این است که برخی تنها به درد دعای کمیل می خورند ولی توان اداره یک منطقه را ندارند! لذا باید از واگذاری مسئولیت به آدم های خوب بی عرضه در کشور جلوگیری شود و همچنین جلوی آدمهای بد اختلاسی و نجومی نیز گرفته شود.
🔶 @Nahj_Et
1.14M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌺پیامبر اکرم(ص):
نیکی وقتی درونت ساکن شود اطمینان به سوی قلبت میآید و گناه که درونت وارد شود تردید درون سینهات میشود.
📚(شرح نهج البلاغه(ابن ابی الحدید) ج۲۰ص۲۹۹ح۴۱۵
🔶 @Nahj_Et
💎 یاد قبر درمان متکبر
❤️ امیرالمؤمنین علیهالسلام:
🔸 ضَعْ فَخرَكَ واحطُطْ كِبرَكَ واذكُرْ قَبرَكَ
🔹 فخرفروشى را كنار بگذار
➖ و تكبر را فرو نِه
➖ و به ياد قبرت باش.
📚 نهج البلاغه، حكمت ۳۹۸
🔶 @Nahj_Et
#خطبه_متقین
📌قسمت پنجم
🔰امام عليه السلام به يکى ديگر از اوصاف پرهيزکاران پرداخته ، مى فرمايد:
✨عَظُمَ الْخَالِقُ فِي أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَادُونَهُ فِي أَعْيُنِهِمْ
💠آفريدگار در روح و جانشان بزرگ جلوه کرده، به همين دليل غير او در چشمانشان کوچک است»
🖊هر گاه کسى در کنار اقيانوس پهناور و بى کرانى باشد، طبيعى است که يک قطره آب در نظرش بسيار حقير و ناچيز است و آن کس که چشم به آفتاب عالمتاب دوخته، پرتو شمع کوچکى در نظرش بى مقدار است.
✔️آرى پرهيزکاران با آفريدگار جهان هستى، با قدرت و علم بى پايان او آشنا شده اند و به قدر استعداد خود، عظمت ذات پاک او را دريافته اند. بديهى است که غير او در نظرشان کوچک و بى مقدار است و يکى از دلايل تقوا و پرهيزکارى و بالاتر از آن، عصمت و مصونيت از گناه همين است. هر قدر معرفت انسان به خدا بيشتر شود، ما سوى الله در نظرش کوچک تر مى شود و به اين اشياى حقير و ناچيز، دل نمى بندد و به جهت آنها گناه نمى کند.
📝ادامه دارد...
🔶 @Nahj_Et
شرحی بر خطبه ۵۷ نهجالبلاغه
«این خطبه درباره شخص نکوهیده اى است و سپس امام (علیه السلام) از صفات برجسته خود سخن مى گوید.»
در این که امام این سخن را درباره چه کسى فرموده، بین شارحان نهج البلاغه گفتگوست; ولى مشهور این است که این سخن درباره معاویه است.
«ابن ابى الحدید» در «شرح نهج البلاغه» خود مى نویسد:
«گروهى معتقدند که این سخن درباره «زیاد» است و گروهى دیگر آن را درباره «حجّاج» یا درباره «مغیره» مى دانند، ولى به عقیده من این سخن درباره معاویه است چرا که صفاتى که در این خطبه آمده از ویژگى هاى اوست.
سپس مى افزاید:
«معاویه بسیار غذا مى خورد و صدا مى زد سفره غذا را از مقابل من بردارید، به خدا سوگند سیر نشدم، هر چند خسته شدم».
«ابوعثمان جاحظ» در کتاب «السفیانیه» نقل مى کند که «ابوذر» در یکى از سخنان اعتراض آمیزش به «معاویه» گفت من از رسول خدا شنیدم که مى فرمود:
«هنگامى که بر امّت اسلامى مردى درشت چشم و گلوگشاد که پیوسته مى خورد و سیر نمى شود حاکم شد، امّت اسلامى باید از او بر حذر باشد».
از شباهت زیادى که این سخن کوتاه رسول خدا با برداشتى که ابوذر غفارى از آن داشته است با خطبه مورد بحث دارد، به خوبى استفاده مى شود که این خطبه درباره معاویه است.
و نیز همان نویسنده روایات متعدّدى از منابع معروف مانند «تاریخ طبرى»، «تاریخ خطیب»، «کتاب صفّین» و امثال آن از «ابوسعید خدرى» و «عبدالله بن مسعود» نقل مى کند که پیغمبر (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود:
«هنگامى که معاویه را بر منبر من ببینید او را به قتل برسانید ـ یا ـ گردن او را بزنید».
شباهت این تعبیر با تعبیرى که در خطبه مورد بحث آمده، نیز گواهى مى دهد که این خطبه درباره معاویه است.
شاهد و گواه دیگر بر این موضوع، مسأله سبّ است که در ذیل خطبه به آن اشاره شده. همه مى دانیم کسى جز معاویه مردم را تشویق به سبّ و ناسزاگویى بر امیرمؤمنان على (علیه السلام) در منابر و خطبه هاى جمعه نمى کرد و تعجب در این است که با این گواه روشن چگونه بعضى براى این خطبه مصداق هاى دیگرى را جستجو کرده اند! آیا خاستگاهى جز تعصّب دارد؟!
به هر حال امام (علیه السلام) در این خطبه از کسى سخن مى گوید که در آینده بر امّت اسلامى حاکم مى شود: مردى پرخور و زیاده طلب و شکم بزرگ که مردم را به ناسزاگویى به امام تشویق مى کند.
امام (علیه السلام) ضمن این پیشگویى، گوشه اى از وظائف مردم را در برابر چنین کسى بیان مى دارد و چنانکه تاریخ مى گوید: پیش بینى امام (علیه السلام) به طور کامل، در زمان حکومت معاویه بوقوع پیوست.
در ذیل این خطبه، امام به پاره اى از افتخارات بزرگ خود نیز اشاره مى فرماید.
🔶 @Nahj_Et