💠داستانی از نهج البلاغه👇 🔹کشته شدن پایه گذار فرقه خوارج 💠🔹حرقوص بن زهیر مشهور به «ذو الثّدیه» صاحب دو پستان، پایه گذار مقدس نماهای خوارج نهروان و رئیس آن ها بود، و او را «مخدج» نیز می خواندند. در مورد سابقه او نقل می کنند: در جنگ «حنین» ( که در سال هشتم هجرت بین سپاه اسلام و لشکر کفر در طائف واقع شد) مسلمانان پیروز شدند و غنائم بی شماری بدست مسلمین افتاد پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم)مشغول تقسیم غنائم بین مسلمانان بود، ناگاه همین حرقوص (که از قبیله بنی تمیم بود و او را ذو الخویصره نیز می گفتند) نزد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد و با کمال گستاخی گفت: «ای رسول خدا، عدالت را رعایت کن». رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم)به او فرمود: «وای بر تو اگر من، عدالت را رعایت نکنم، چه کسی آن را رعایت خواهد کرد؟!». عمر بن خطاب از رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم)خواست که اجازه بدهد تا او را بکشد. رسول خدا ( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: او را به حال خود بگذار، او اصحابی دارد، که اگر نماز و روزه آن ها را بنگرید، نماز و روزه خودتان را کوچک می شمرید. آن ها همواره قرآن می خوانند، ولی قرآن از مرز گلوگاهشان بیرون نمی رود، از اسلام آن چنان خارج می گردند که تیر از کمان خارج می پوشد و پوچ و تو خالی هستند مرد سیاه چهره ای که بالای یکی از بازوانش، گوشت اضافی مانند پستان زن قرار دارد که اگر آن را حرکت دهی به جلو و عقب حرکت می کند، به سوی اصحابش می آید و آن ها را از امت اسلامی جدا می سازد.[1] امام امیر مؤمنان علی (علیه السلام) این شخص را که ایدئولوگ خوارج بود[2] در جنگ نهروان کشت، و در فرازی از «خطبه قاصعه» می فرماید: «و امّا شیطان الرّدهه فقد کفیته بصعقه سمعت لها وجبه قلبه، ورجّه صدره؛ اما شیطان ردهه ( ذو الثّدیه) را با صاعقه ای که قلبش را به طپش در آورد و سینه اش را بلرزاند، سر به نیست کردم»[3] امام علی (علیه السلام) در این عبارت از او به عنوان «شیطان ردهه» یاد کرد، زیرا او هم چون شیطان، مردم را از راه حق گمراه می کرد، و کلمه «ردهه» به معنی گودالی است که در آن آب جمع می شود، نظر به این که این شخص در جنگ نهروان به گودالی افتاده بود و کشته شده بود، از این رو علی (علیه السلام) او را به آن گودال نسبت داد. و منظور از «صعقه»، صاعقه و صدای غراّ و نعره پلنگ افکن علی (علیه السلام) بود که آن چنان بر «ذو الثّدیه» رعب و وحشت افکند که شتابزده فرار کرد و بی آن که اسلحه ای به او بخورد، به حفره افتاد و مرد.[4] در جریان کشته شدنش نقل شده: سپاه علی (علیه السلام) به جنگ خوارج نهروان رفت و با آن ها جنگید و همه آن ها ـ جز 9 نفر فراری ـ کشته شدند، بعد از جنگ، علی (علیه السلام) فرمود: در میان کشته شدگان خوارج عبور کنید ببینید که «مخدج ذو الثّدیه» کشته شده است یا نه؟ عده ای رفتند هر چه در میان کشته ها به جستجو پرداختند او را نیافتند، و جریان را به علی (علیه السلام) گزارش دادند. آن حضرت خود به میان کشته شدگان آمد و در یک جا که پیکرهای آن ها انباشته شده بود، آن ها را کنار زد و در میان آن ها جسد ناپاک «ذو الثّدیه» را یافت و فرمود: «الله اکبر، من هرگز نسبت دروغ به محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم)نداده ام» (چرا که پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم) خبر داده بود که علی (علیه السلام) ذوالثدیه را می کشد) سپس علی (علیه السلام) به کنار آمد و سجده شکر به جا آورد،آن گاه سوار بر مرکب شد و از میان کشته های دشمن گذشت و فرمود: لقد صرعکم من غرّکم: «آن کس که شما را مغرور ساخت، این چنین شما را به خاک هلاکت افکند» از آن حضرت سوال شد: چه کسی آن ها را مغرور کرد؟ فرمود: «شیطان و هوس های زشت».[5] [1] . اعلام الوری، ص 127 ـ 128. [2] . مانند میشل عفلق که امروز ایده ئولوگ حزب بعث عراق است. [3] . نگاه کنید به خطبه 192 نهج البلاغه. [4] . اقتباس از شرح نهج البلاغه خوئی، ج 12، ص 25. [5] . تتمه المنتهی، ص 21. منبع :محمد محمدی اشتهاردی ؛داستان های نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

🌸 #امیرالمؤمنین علی علیه السلام : 🍑 مَا اخْتَلَفَتْ دَعْوَتَانِ إِلاَّ کَانَتْ إِحْدَاهُمَا ضَلاَلَهً. 🍎 یکی بودن راه راست : هیچ گاه دو دعوت متضاد وجود ندارد مگر این که یکى از آن دوضلالت و گمراهى است. حکمت ۱۸۳ 🔶 @Nahj_Et

💠درس های نهج البلاغه زن گل است نه کارگزار خانواده🌱 مروری بر استناد حضرت امام خامنه ای به نهج البلاغه در دیدار اقشار مختلف بانوان ۱۴۰۱/۱۰/۱۴ 🔶 @Nahj_Et

🔥🔥 نیت پلید معاویه علیه الهاویه برای نابودی اسلام و نام مبارک پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) 👇👇👇 🔥 معاويه به مغيرة بن شعبه گفت ابوبكر، عمر و عثمان آمدند و رفتند و از آنان جز نامی نمانده است ولی هر روز پنج مرتبه فرياد «أشهد أن محمدا رسول اللّه» به گوش می رسد، «فأيّ عمل يبقي مع هذا لا أم لك!؟ لا واللّه إلا دفنا دفنا»؛ با اين وضع ديگر چه چيزی برای ما بنی اميّه باقي مانده است به خدا سوگند تا نام پيامبر را دفن نكنم و از زبان ها نيندازم، آرام نخواهم گرفت 📚 موفقيات زبير بن بكار، ص ۵۷۶؛ مروج الذهب، ج ۳ ، ص ۴۵۴، شرح حوادث سال ۲۱۲؛ شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد، ج ۵ ، ص ۱۳۰_۱۲۹ و النصائح الكافية، ص ۱۲۴ 🎥گوشه ایی از بیانات آیت الله حسین گنجی اشتهاردی 🔶 @Nahj_Et

امام علی (علیه السلام ) فرمودند : غَيْرَةُ الْمَرْأَةِ كُفْرٌ، وَ غَيْرَةُ الرَّجُلِ إِيمَانٌ. غيرت زن، كفر آور، و غيرت مرد نشانه ايمان اوست 📘نهج البلاغه ، حکمت ۱۲۴ 🔶 @Nahj_Et

♥️امیرالمومنین علی (علیه السلام): 🔹روزگاری خواهد آمد که مردم به گناه افتخار و از پاکدامنی تعجب می کنند. 📚نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

🎥 اهمیت صبر و بردباری 🎤 آیت الله فاطمی نیا امیرالمومنین علیه السلام می فرماید:"الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُیُوبِ "(نهج البلاغة ، حکمت6) یعنی تحمل، بردباری قبر عیب هاست، چه طور جسد در قبر پنهان میشود، همه عیب ها با بردباری پنهان میشود. 🔶 @Nahj_Et

💠داستانی از نهج البلاغه👇 🔹فرمان بسیج و سخن جمجمه! 💠🔹ارّابه زمان در حرکت بود، تا این که پنجم شوّال سال 36 هجری فرا رسید و خبر رسید که معاویه متجاوز، به کار جمع آوری لشکر از اطراف پرداخته است و تصمیم دارد به سرزمین های تحت پرچم علی (علیه السلام) هجوم آورد. امام علی (علیه السلام) برای سرکوبی متجاوزین، سپاه مجهّزی را آماده ساخت. این سپاه در «نخیله» (که لشکرگاه و قرارگاه تصمیم گیری و آماده باش سپاه علی (علیه السلام) بود) در آماده باش کامل بسر می بردند. امام علی (علیه السلام) از کوفه بیرون آمد و رهسپار قرارگاه نخیله شد، در آن جا برای آماده سازی و فرمان بسیج، به سخنرانی پرداخت، در این سخنرانی، پس از حمد و ثنا فرمود: آگاه باشید، من پیشتازان سپاه خود را به سوی میدان نبرد فرستاده ام، و به آنان فرمان داده ام که در کنار ساحل فرات بمانند، تا فرمان بعدی من به آن ها برسد، نیک و بدکار را سنجیده ام و چنین صلاح می دانم که از آب بگذرم و از مسلمانان کنار دجله کمک بگیرم تا پشت سپاه قوی گردد و در نتیجه دشمن از هر سو خود را در محاصره دیده و شکست را احساس کند.[1] سپاه مجهّز علی (علیه السلام) همراه آن حضرت، از نخیله به سوی «صفین» حرکت کردند، در مسیر راه به مدائن (پایتخت شاهان ساسانی) رسیدند. در این هنگام که آنان ویرانه های کاخ ها و تالارها را مشاهده می کردند، ناگاه علی (علیه السلام) جمجمه پوسیده ای را در خرابه ای دید، به یکی از یاران فرمود: آن را بردار و به همراه من بیا. سپس علی (علیه السلام) به ایوان معروف کاخ مدائن آمد و در آن نشست و طشتی طلبید، و مقداری آب در طشت ریخت و به آورنده جمجمه فرمود: آن را در میان طشت بگذار، او همان کار را انجام داد. علی (علیه السلام) خطاب به جمجمه فرمود: ای جمجمه! تو را سوگند می دهم بگو من کیستم و تو کیستی؟!» جمجمه با زبان رسا گفت: تو امیرمؤمنان و سید اوصیاء و پیشوای پرهیزکاران هستی، ولی من بنده خدا و فرزند کنیز خدا، «کسری انوشیروان» هستم. علی (علیه السلام) به او فرمود: حالت چطور است؟ او گفتاری گفت که خلاصه اش این است: «من نسبت به زیر دستانم مهربان بودم ولی در آئین مجوس بسر می بردم، ریاست و زرق و برق سلطنت مرا از ایمان و دین حقیقی باز داشت، اینک از بهشت، محروم هستم و گرفتار دوزخ می باشم، اما به خاطر این که با رعیت مدارا می کردم از آتش دوزخ در امان هستم، واحسرتا! اگر من ایمان می آوردم با تو بودم ای سرور خاندان محمد ( صلی الله علیه و آله و سلم) و ای امیر مؤمنان». سخن او به قدری جانسوز بود که همه حاضران صدا را به گریه بلند کردند.[2] امید آن که با خواندن این سرگذشت، تا مرگ به سراغ ما نیامده، هم اکنون تصمیم بگیریم تا پیرو واقعی امام امیرمؤمنان علی (علیه السلام) شویم، تا واحسرتای پس از مرگ ما بلند نشود. [1] . نگاه کنید به خطبه 48 نهج البلاغه. [2] . اقتباس از منهاج البراعه، ج 4، ص 272. 🔶 @Nahj_Et

💠گزیده سخنان مشکل امام علی علیه السلام👇 🔹فَنَصُّ الْحِقاقِ يُريدُ بِهِ الاِْدْراكَ، لاَِنَّهُ مُنْتَهَى الصِّغَرِ، پس نصّ الحقاق منظور رسیدن دختر به بلوغ است، چه اینکه منتهای‌ زمان کودکی‌ می‌ باشد 🔹وَالْوَقْتُ الَّذى يَخْرُجُ مِنْهُ الصَّغيرُ اِلى حَدِّ الْكَبيرِ. وَ هُوَ مِنْ اَفْصَح ِ و وقت گذر از خُردی‌ و رسیدن به بزرگی‌ است. و این از فصیح ترین 🔹الْكِناياتِ عَنْ هذَا الاَْمْرِ وَ اَغْرَبِها. يَقُولُ: فَاِذا بَلَغَ النِّساءُ ذلِكَ کنایه ها و شگفت آورترین آنها در این زمینه است. می‌ فرماید: زمانی‌ که زنان به مرحله 🔹فَالْعَصَبَةُ اَوْلى بِالْمَرْاَةِ مِنْ اُمِّها اِذا كانُوا مَحْرَماً مِثْلَ الاِْخْوَةِ وَ الاَْعْمامِ، رشد و بلوغ برسند خویشان پدری‌ که محرم او هستند مانند برادران و عموها 🔹وَ بِتَزْويجِها اِنْ اَرادُوا ذلِكَ. به شوهردادن او از مادرش سزاوارترند 🔶 @Nahj_Et

. ☜ «قهرمان»، یا قهرمان؟! 🚩 یکی از موانع فهم متن حدیث، خلط معنای فارسی و عربی است. ✍️ پس از مسلمان شدن ايرانيان، زبان فارسی از زبان عربی تأثیر پذیرفته و بسیاری از واژه‌های زبان عربی را به کار گرفته است. همچنین ورود معارف عمیق برگرفته از قرآن و حدیث موجب شده گاه همان واژه‌ها در زبان فارسی جای گیرند و حتی از معادل‌های فارسی خود، پرکاربردتر و روشن تر شوند؛ ✧ واژه‌هایی مانند: شُکر، محبّت، عقل و علم از این قبیل‌اند. ❈ در این میان، شباهت شکلی و شنیداری برخی واژه‌های عربی به واژه‌های فارسی، موجب این تصور در خواننده و شنونده می‌شود که منظور و مفهوم آن واژه عربی، همان مفهوم واژه فارسی است. 🔻حدیث مشهور #امام_علی_علیه_السلام در نهج البلاغه(۱)، که درباره زن فرموده است: 🔅«اَلْمَرْأه رَیحانَه وَ لَیسَتْ بِقَهْرَمانَه»، چنین فهمیده شده است که: زن گل خوشبوی است و نه قهرمانه و پهلوان، حال آنکه قهرمانه در زبان عربی بدین معنا نیست! ☆ قهرمانه در عربی به معنای پیشکار و وکیل و متصدی کارهای فرد دیگر است و مقصود حضرت در اینجا، نهی از به خدمت گرفتن زن در امور خانه و مزرعه و کار کشیدن از او در امور شخصی و مربوط به شوهر است. ═✧ همین نکته سبب شده تا برخی این حدیث را انکار کنند و تأخّر پیدایش واژه قهرمان نسبت به زمان صدور حدیث امام علی علیه السلام را دلیل بر جعلی بودن این حدیث بدانند! حال آنکه این واژه در کافی و برخی کتب متقدم بر نهج البلاغه موجود است و معلّی بن خنیس را قهرمان، یعنی پیشکارِ امام صادق علیه السلام خوانده‌اند.(۲) ✧═┅┄ 🗯 زن، هوایی است که فضای خانواده را انباشته؛ یعنی همچنان که شما در فضا تنفّس می‌کنید، اگر هوا نباشد، تنفّس ممکن نیست، زن این جوری است؛ زنِ خانواده به منزله‌ی تنفّس در این فضا است. اینکه در روایت هست: اَلمَراَةُ رَیحانَةٌ وَ لَیسَت بِقَهرَمانَة، مال اینجا است، مال خانواده است. «ریحانه» یعنی گل، یعنی عطر، بوی خوش؛ همان هوایی که فضا را پُر می‌کند. «قهرمان» در زبان عربی ــ در «لَیسَت بِقَهرَمَانَة» ــ با قهرمان در زبان فارسی فرق دارد. (۳) ا - - - - - ۱. نهج البلاغه، نامه ۳۱ ۲. درسنامه فهم حدیث،‌ ص۱۹۰ ۳. #رهبر_معظم_انقلاب ، دیدار با بانوان۱۴۰۱/۱۰/۱۴ 🔶 @Nahj_Et