🏴🚩 ✅هر روز یک آیه همراه با تفسیر 🔽 ✨بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم✨ 🌷أُحِلَّ لَكُمْ لَيْلَةَ الصِّيَامِ الرَّفَثُ إِلَي نِسَآئِكُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّكُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّكُمْ كُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَكُمْ فَتَابَ عَلَيْكُمْ وَعَفَا عَنكُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَكُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّي يَتَبَيَّنَ لَكُمُ الْخَيْطُ الأَبْيَضُ مِنَ الْخَيْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّيَامَ إِلَي الَّليْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ تِلْكَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ آيَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ  بقره(187) 🌷در شب هاى روزه (ماه رمضان)، آميزش با همسرانتان براى شما حلال شد، آنها براى شما (همچون) لباسند و شما براى آنها (همچون) لباس. خداوند مى دانست كه شما به خود خيانت مى كرديد (وآميزش را كه ممنوع بود، بعضاً انجام مى داديد) پس توبه شما را پذيرفت و از شما درگذشت. اكنون (مى توانيد) با آنها هم بستر شويد و آنچه را خداوند بر شما مقرّر فرموده، طلب كنيد. و بخوريد و بياشاميد تا رشته سفيد از رشته سياه (شب) براى شما آشكار گردد. سپس روزه را تا شب به اتمام رسانيد. و در حالى كه معتكف در مساجد هستيد، با زنان آميزش نكنيد. اين حدود واحكام الهى است پس (به قصد تجاوز وگناه) به آن نزديك نشويد. خداوند اين چنين آيات خود را براى مردم، روشن مى سازد، باشد كه پرهيزگار گردند. 🌿نکته: در آغاز اسلام، در شب و روز ماه رمضان، آميزش با همسر ممنوع بود و همچنين در ساعت معيّنى از شب مى توانستند افطار كنند و اگر خوابش مى گرفت بعد از بيدارى حقّ غذا خوردن نداشت. برخى مسلمانان عليرغم ممنوع بودن آميزش جنسى اين كار را انجام مى دادند، ولى برخى ديگر با وجود زحمت و سختى، از خوردن در شب بعد از بيدارى خوددارى مى كردند. يكى از ياران پيامبر به نام مطعم بن جبير هنگام افطار به علّت دير حاضر شدن غذا خوابش برد، وقتى بيدار شد گفت: من ديگر حقّ غذا خوردن ندارم و فردا را بدون غذا روزه گرفت و براى كندن خندق اطراف مدينه حاضر شد. در بين كار به علّت شدّت ضعف از حال رفت و بيهوش شد. پيامبر صلى الله عليه وآله بسيار متأثّر شد و اين آيه نازل گرديد كه غذا خوردن تا طلوع فجر آزاد است و آميزش با همسران در شب هاى ماه رمضان مانع ندارد. خداوند متعال مى داند كه شما به خويشتن خيانت مى كرديد و قدرت صبر و خوددارى نداشته و نداريد، به همين دليل تكليف را بر شما آسان و گذشته ى شما را عفو نمود. اعتكاف، به معناى بريدن از دنيا و پناهنده شدن به خداست. پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله با گرفتارى ها و مشكلاتى كه داشتند، گاهى در مسجد براى چند روز معتكف مى شدند و بدين وسيله روح خود را صفا و آرامش بيشتر مى دادند. از آنجا كه در غير حال اعتكاف نيز آميزش در مسجد ممنوع است. به نظر مى رسد مراد از كلمه «عاكفون» همان سكونت در مسجد باشد، نه اعتكاف به معناى عبادت مخصوص. در تشبيه همسر به لباس، نكات و لطايف بسيارى نهفته است: * لباس بايد در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نيز بايد كفو انسان و متناسب با فكر و فرهنگ و شخصيّت انسان باشد. * لباس مايه ى زينت و آرامش است، همسر وفرزند نيز مايه ى زينت و آرامش خانواده اند. * لباس عيوب انسان را مى پوشاند، هريك از زن و مرد نيز بايد عيوب و نارسايى هاى يكديگر را بپوشانند. * لباس انسان را از سرما و گرما حفظ مى كند، وجود همسر نيز كانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مى رهاند. * دورى از لباس، مايه ى رسوايى است، دورى از ازدواج و همسر نيز سبب انحراف و رسوايى انسان مى گردد. * در هواى سرد لباس ضخيم و در هواى گرم لباس نازك استفاده مى شود، هر يك از دو همسر نيز بايد اخلاق و رفتار خود را متناسب با نياز روحى طرف مقابل تنظيم كند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد كند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند. * انسان بايد لباس خود را از آلودگى حفظ كند، هر يك از دو همسر نيز بايد ديگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نمايد. @Nahjolbalaghe1 ادامه مطلب در پست بعدی⬇️

ادامه تفسیر آیه ۱۸۷ بقره↕️ 📜پیام آیه:  تخفيف وآسان گيرى در احكام، از ويژگى هاى دين اسلام است. «اُحلّ لكم» - رعايت ادب در سخن، از ويژگى هاى قرآن است. «رفث» به معناى سخن گفتن پيرامون مسائل زناشويى است كه در آيه به كنايه از آميزش آمده است. - هر كجا خواستيد راهى را ببنديد، يك راه مشروع را باز بگذاريد. چون خداوند در روز رمضان، آميزش را ممنوع مى كند، لذا در شب آنرا مجاز مى شمرد. [561] «اُحلّ لكم ليلة الصيام الرفث» - عبادتِ روز و لذّت مشروع شب، نشانه ى جامعيّت دين است. در يك آيه هم احكام روزه وهم مسائل زناشويى آمده است. «احلّ لكم ليلة الصيام الرفث الى نسائكم» - اسلام به نيازهاى طبيعى توجّه كامل دارد. «الرفث الى نسائكم» - نياز زن و مرد به يكديگر، دو طرفه است و هريك براى پوشش نيازهاى طبيعى خود به ديگرى نيازمند است. «هنّ لباس لكم و انتم لباس لهنّ» - خداوند از جزئيات كارهاى انسان آگاه است. «علم اللَّه انكم» - انسان، جايزالخطا وغريزه جنسى در او قوى است. «كنتم تختانون انفسكم» - ترك فرمان خدا، خيانت و ظلمى است به خود ما. «تختانون انفسكم» - در آميزش و فرزند خواهى، براى خداوند تكليف معيّن نكنيد كه پسر باشد يا دختر. «و ابتغوا ما كتب اللَّه لكم» - حتّى آميزش جنسى بايد هدفدار باشد. «وابتغوا ما كتب اللَّه لكم» - معيار احكام اسلامى، معيارهاى عمومى، طبيعى و ساده است. پيدا شدن سپيده ى صبح يا تاريكى شب را، هركس در هر كجا باشد مى تواند بفهمد. «يتبيّن لكم الخيط الابيض من الخيط الاسود» - نقش زمان بندى را در عبادات فراموش نكنيم. «اتموا الصيام الى الليل» - اعتكاف، سكونت در مسجد است، مشروط به روزه گرفتن. «عاكفون فى المساجد» - پيشگيرى از گناه لازم است. قرآن مى فرمايد: به گناه نزديك نشويد. چون نزديك شدن به گناه همان و افتادن در آن همان. «فلا تقربوها» - تقوى، فلسفه ى احكام الهى است. روزه براى تقواست، آميزش جنسى مشروع نيز براى تقواست. [562] «لعلهم يتقون» - عمل به دستورات الهى، بستر رشد و تقوا مى باشد. «لعلهم يتقون» ----- 561) با اينكه آميزش جنسى، در اوّل هر ماه مكروه است، لكن در اوّل ماه رمضان مستحبّ است و شايد به خاطر اين است كه بايد به نحوى مردم را تأمين نمود، سپس از آنان تكليف خواست. 562) اين سوره كه با جمله ى »هدىً للمتّقين« آغاز گرديده است، در آيات مختلف تقوا را به عنوان هدف دستورات الهى مطرح مى كند. منبع: تفسیرنور ✨ اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن✨ ✨اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجّل فرجهم✨ 🌿🌺 @Nahjolbalaghe1

🌷🌷

🏴🚩 📕نهج البلاغه/ حکمت ۱۷۰ ♨️ضرورت ترک گناه (اخلاقی) ✨وَ قَالَ ( عليه السلام ) : تَرْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ الْمَعُونَةِ ✨و درود خدا بر او فرمود: ترك گناه آسانتر از درخواست توبه است. ✨ 🌹 #کانال_نهج_البلاغه✨ http://eitaa.com/joinchat/1166016514Ca3f8e39137

#دعاے_سمات 🎤سید قاسم موسوی قهّار #اللهُــم_عَجِّــل_ْلِوَلِیِّڪَ_الْفَــرَج🌺🍃 @Nahjolbalaghe1

✨✨ 📕نهج البلاغه/خطبه ۱۲۶ درباره تقسيم بيت المال 🌺عدالت اقتصادي امام (ع) آيا به من دستور مي دهيد براي پيروزي خود، از جور و ستم درباره امت اسلامي كه بر آنها ولايت دارم، استفاده كنم؟ به خدا سوگند! تا عمر دارم، و شب و روز برقرار است، و ستارگان از پي هم طلوع و غروب مي كنند، هرگز چنين كاري نخواهم كرد! اگر اين اموال از خودم بود به گونه اي مساوي در ميان مردم تقسيم مي كردم تا چه رسد كه جزو اموال خداست، آگاه باشيد! بخشيدن مال به آنها كه استحقاق ندارند، زياده روي و اسراف است، ممكن است در دنيا ارزش دهنده آن را بالا برد اما در آخرت پست خواهد كرد، در ميان مردم ممكن است گراميش بدارند اما در پيشگاه خدا خوار و ذليل است. هيچ كس مالش در راهي كه خدا اجازه نفرمود مصرف نكرد و به غير اهل آن نپرداخت جز آنكه خدا او را از سپاس آنان محروم فرمود، و دوستي آنها را متوجه ديگري ساخت، پس اگر روزي بلغزد و محتاج كمك آنان گردد، بدترين رفيق و سرزنش كننده ترين دوست خواهند بود. ✨ 🌹 #کانال_نهج_البلاغه✨ http://eitaa.com/joinchat/1166016514Ca3f8e39137

🏴🚩 📕شرح و تفسير حکمت 170 نهج البلاغه ✅َترْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ التَّوبةِ. امام(عليه السلام) فرمود: ترك گناه آسان تر از تقاضاى توبه است. 🌿شرح و تفسير راه نزديكتر! امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه به نكته مهمى در مورد ترك گناه و مقايسه آن با توبه از گناه اشاره كرده مى فرمايد: «ترك گناه آسان تر از تقاضاى توبه است»; (تَرْكُ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ التَّوبةِ ). امام(عليه السلام) فرمود ترك گناه از تقاضاى توبه آسان تر است اين نكته دلايل زيادى دارد، زيرا از يك سو ممكن است انسان پس از ارتكاب گناه توفيق توبه نيابد و از دنيا برود به خصوص اگر توبه را به تأخير بيندازد آن گونه كه سيره بسيارى از غافلان است. از سوى ديگر توبه شرايط زيادى دارد پشيمانى قطعى از گناه و تصميم بر ترك در آينده و پرداخت حق الناس و قضاى عبادات و پرداختن و كفاره اگر عملى است كه داراى قضا و كفاره بوده مانند ترك روزه واجب و جبران كردن خطاهاى گذشته با اعمال صالح آينده، زيرا در قرآن مجيد كرارا بعد از جمله «تابُوا» واژه «اَصْلَحُوا» ذكر شده است. از همه اينها گذشته گناه رسوباتى در روح انسان از خود بجاى مى گذارد كه برطرف ساختن آن بسيار مشكل است و درست به اين مى ماند كه به كسى بگويند مراقب باش بدنت مجروح نشود و دست و پايت نشكند. او بگويد مهم نيست اگر مجروح شد مداوا مى كنم و اگر شكست به شكسته بند مراجعه مى نمايم در حالى كه بعد از مداواى جراحات و جبران استخوان هاى شكسته آثارى از آن در ظاهر يا در باطن باقى مى ماند كه گاه تا آخر عمر همراه انسان است. مرحوم علامه مجلسى در روضه بحارالانوار در حديث معروف «هشام بن حكم» از امام موسى بن جعفر(عليه السلام) جمله اى از حضرت مسيح نقل مى كند و آن جمله اين است: «بِحَقِّ أقُولُ لَكُمْ إنَّ مَنْ لَيْسَ عَلَيْهِ دَيْنٌ مِنَ النّاسِ أرْوَحُ وَأقَلُّ هَمّاً مِمَّنْ عَلَيْهِ دَيْنٌ وَإنْ أحْسَنَ الْقَضاءَ وَكَذلِكَ مَنْ لَمْ يَعْمَلِ الْخَطيئَةِ أرْوَحُ هَمّاً (مِمَّنْ) عَمِلَ الْخَطيئَةَ وَإنْ أخْلَصَ التَّوْبَةَ وَأنابَ; به حق براى شما مى گويم. كسى كه بدهى به مردم ندارد راحت تر و كم غصه تر است از كسى كه دينى بر ذمه اوست، هرچند مى تواند به خوبى آن را ادا كند. همين گونه كسى كه گناهى نكرده راحت تر و كم اندوه تر است از كسى كه مرتكب گناهى شده، هرچند توبه خالصانه اى بعد از آن كند و به خدا باز گردد». مرحوم كلينى در كافى و مرحوم علامه مجلسى در بحارالانوار داستان جالبى از عابدى از بنى اسرائيل نقل مى كند كه ذكر آن در اينجا بسيار مناسب است. در اين حديث امام صادق(عليه السلام) مى فرمايد: «مرد عابدى در بنى اسرائيل بود كه هرگز مرتكب خلافى در امور دنيا نشده بود (و گناهى نكرده بود) به گونه اى كه ابليس از دست او ناراحت شد و فرياد كشيد و لشكرش نزد او حاضر شدند. ابليس گفت: چه كسى مى تواند براى من اين عابد را گمراه سازد؟ يكى از آنها گفت: من آماده ام. ابليس گفت: از كدام راه به سراغ او مى روى؟ گفت: از ناحيه زنان (و شهوت جنسى كه بسيار نيرومند است). ابليس گفت: كار تو نيست اين عابد مسائل مربوط به زنان را تجربه نكرده است. ديگرى از شياطين گفت: من آمادگى داردم. ابليس گفت: از كجا به سراغ او مى روى؟ گفت: به وسيله شراب و لذات. ابليس گفت: كار تو نيست او علاقه اى به اين امور ندارد. سومى گفت: من آماده ام (كه او را گمراه سازم). ابليس گفت: از چه راه به سراغ او مى روى؟ گفت: از طريق كارهاى نيك (و عبادت!) ابليس پسنديد گفت: برو، اين كار از تو ساخته است. او به صومعه عابد رفت و در برابر او ايستاد و مشغول نماز شد. عابد از عبادت خسته مى شد و مى خوابيد و آن شيطان چشمش به خواب فرو نمى رفت، عابد استراحت مى كرد ولى شيطان استراحت نمى كرد. عابد در حالى كه خود را در برابر او قاصر و عمل خود را كوچك مى ديد گفت: اى بنده خدا از چه راه اين همه قدرت و قوت بر نماز و عبادت پيدا كردى؟ شيطان جوابش را نداد. بار دوم و بار سوم تكرار كرد. شيطان در جواب او گفت: اى بنده خدا! گناهى از من سر زده و من از آن توبه كردم هر زمان كه گناه به خاطرم مى آيد قوتى بر نماز پيدا مى كنم. عابد گفت: اگر چنين است گناهت را به من بگو تا من هم انجام دهم و توبه كنم و هرگاه چنين كردم (و گناه به خاطرم آمد) قوت بر نماز پيدا كنم. شيطان به او گفت: به شهر مى روى (در محله بدنام) و سراغ فلان زن آلوده را مى گيرى دو درهم به او بده و مرتكب گناه شو. عابد گفت: من دو درهم ندارم اصلاً نمى دانم دو درهم چيست. شيطان دو درهم از زير پاى خود در آورد و به او داد. مرد عابد (ساده لوح) با همان لباس عبادت وارد شهر شد و سراغ منزل آن زن آلوده را گرفت. مردم او را راهنمايى كردند و تصورشان اين بود كه آمده است او را موعظه كند تا دست از كار زشت بر دارد. فرد عابد هنگامى كه به سراغ آن زن آمد... ادامه مطلب در پست بعدی⬇️