🌹🌹سفارش امام علی علیه السلام به فرزندش امام حسین علیه السّلام (ق اول)‌: 💢ای فرزندم، تو را سفارش می‌کنم به ترس از خدا؛ در حال دارائی و ناداری 💢و نیز به سخن حقّ در خشنودی و خشم 💢و میانه‌روی در توانگری و تنگدستی 💢و به عدالت نسبت به دوست و دشمن 💢و نیز به کار کردن در شادابی و کسالت 💢و به خشنودی از خدا در گرفتاری و گشایش. 💢فرزندم! آن عملی که ظاهرش شرّ نماید ولی عاقبتش رفتن به بهشت باشد شرّ نیست 💢و آن خیر ظاهری که سرانجامش جهنّم باشد خیر نیست 💢هر نعمتی بجز بهشت کوچک است 💢و هر بلائی غیر از جهنّم سلامتی است. 📚تحف العقول / ترجمه جعفری، ص 82 @nahjolbalagheeiha

🌹🌹سفارشات امام علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام (ق دوم): 🔹آگاه باش فرزندم! 💢کسی که بر عیب خود واقف شود به عیب دیگران نپردازد 💢و هر کس که لباس پرهیزگاری از خود برکند دیگر با هیچ لباسی عیوب خود را نپوشاند 💢و کسی که به قسمت خدائی راضی باشد غم چیزهای از دست رفته را نخورد. 💢و آن کس که شمشیر ستم برکشید خون خود بدان بریخت 💢و کسی که چاهی برای برادرش بکند خود در آن افتد. 💢و هر کس که پرده دیگری را بدرد عیوب خانواده‌اش فاش شود 💢و آن کس که خطای خود را از یاد برد خطای دیگران را بزرگ شمارد 💢و کسی که در کارها خود را به رنج انداخت خویش را هلاک ساخت 💢و آن کس که بی‌پروا خود را به گردابهای امور اندازد غرق شود 💢و کسی که تنها رأی خود را پسندد به گمراهی افتد 💢و کسی که به نظر خود بسنده کند (مشورت نکند) بلغزد 💢و هر کس که بر مردم تکبّر نماید خوار شود 💢و کسی که با دانشمندان معاشرت کند محترم گردد 💢و هر کس که با اوباش بیامیزد زبون گردد 💢و آن کس که با مردم گستاخی نماید دشنام شنود 💢و هر کس که به جایهای بدنام رود مورد تهمت قرار گیرد 💢و کسی که شوخی کند سبک شود 💢و هر کس که بسیار چیزی را به کار برد، بدان معروف شود 💢و کسی که حرفش بیش باشد خطایش بیشتر است 💢 و آن کس که خطایش بیش؛ حیایش اندک است 💢و آن کس که حیایش کم شود پرهیزش کم گردد 💢و کسی که پرهیزگاریش کم شود دلش بمیرد 💢و کسی که دلش بمیرد به جهنّم رود. 📚تحف العقول / ترجمه جعفری، ص: 83 @nahjolbalagheeiha

♦️خواص باطل (2)؛ #شریح_قاضی ✒️✒️تاریخ مى‌نویسد: «مسجد کوفه مملو از جمعیتى شد که پشت سر ابن زیاد به نماز عشا ایستاده بودند.» چرا چنین شد؟ بنده که نگاه مى‌کنم، مى‌بینم خواصِ طرفدارِ حقْ مقصرّند و بعضى‌شان در نهایتِ بدى عمل کردند. مثل چه کسى؟ مثل «شریح قاضى». شریح قاضى که جزو بنى‌امیّه نبود! کسى بود که مى‌فهمید حق با کیست. مى‌فهمید که اوضاع از چه قرار است. وقتى «هانى بن عروه» را با سر و روى مجروح به زندان افکندند، سربازان و افراد قبیله‌ى او اطراف قصر عبیداللَّه زیاد را به کنترل خود درآوردند. 🔸ابن زیاد ترسید. آنها مى‌گفتند: «شما هانى را کشته‌اید.» ابن زیاد به «شریح قاضى» گفت: «برو ببین اگر هانى زنده است، به مردمش خبر بده.» شریح دید هانى بن عروه زنده، اما مجروح است. تا چشم هانى به شریح افتاد، فریاد برآورد: «اى مسلمانان! این چه وضعى است؟! پس قوم من چه شدند؟! چرا سراغ من نیامدند؟! چرا نمى‌آیند مرا از این‌جا نجات دهند؟! مگر مرده‌اند؟!» 🔴شریح قاضى گفت: «مى‌خواستم حرفهاى هانى را به کسانى که دورِ دارالاماره را گرفته بودند، منعکس کنم. اما افسوس که جاسوس عبیداللَّه آن‌جا حضور داشت و جرأت نکردم!» ⚠️«جرأت نکردم» یعنى چه؟ یعنى همین که ما مى‌گوییم ترجیح دنیا بر دین! شاید اگر شریح همین یک کار را انجام مى‌داد، تاریخ عوض مى‌شد. 🔺اگر شریح به مردم مى‌گفت که هانى زنده است، اما مجروح در زندان افتاده و عبیداللَّه قصد دارد او را بکشد، با توجّه به این‌که عبیداللَّه هنوز قدرت نگرفته بود، آنها مى‌ریختند و هانى را نجات مى‌دادند. با نجات هانى هم قدرت پیدا مى‌کردند، روحیه مى‌یافتند، دارالاماره را محاصره مى‌کردند، عبیداللَّه را مى‌گرفتند؛ یا مى‌کشتند و یا مى‌فرستادند مى‌رفت. آن گاه کوفه از آنِ امام حسین علیه‌السّلام مى‌شد و دیگر واقعه‌ى کربلا اتّفاق نمى‌افتاد! اگر واقعه‌ى کربلا اتّفاق نمى‌افتاد؛ یعنى امام حسین علیه‌السّلام به حکومت مى‌رسید. حکومت حسینى، اگر شش ماه هم طول مى‌کشید براى تاریخ برکات زیادى داشت. گرچه، بیشتر هم ممکن بود طول بکشد. اى شریح قاضى! چرا وقتى که دیدى هانى در آن وضعیت است، شهادتِ حق ندادى؟! عیب و نقصِ خواصِ ترجیح دهنده‌ى دنیا بر دین، همین است. 📚بیانات مقام معظم رهبری در دیدار فرماندهان لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) ۱۳۷۵/۰۳/۲۰ @nahjolbalagheeiha

🌹🌹سفارشات امام علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام ( ق سوم ): 💢فرزندم! هر کس که به #عیبهای مردم نگرد [و آن را ناپسند دارد] و همانها را بر خود بپسندد این فرد احمق است 💢و کسی که #اندیشه کند درس خواهد گرفت و هر کس درس گیرد گوشه گیر شود و کسی که گوشه گیر شود نجات یابد 💢و هر کس که #شهوت و خواسته‌های دل را ترک گوید آزاده است 💢و کسی که #حسادت را ترک گوید محبوب مردم گردد. 💢فرزندم! عزّت مؤمن در گرو #بی‌نیازی او از مردم است 💢 #قناعت سرمایه‌ای است که تمام نگردد 💢هر کس که بسیار #یاد_مرگ کند به کم این سرا بسنده نماید 💢هر کس دانست که #گفتارش جزء #کردارش به حساب آید جز در آنچه سودش بخشد زبان نگشاید. 💢فرزندم! شگفتا بر کسی که از #کیفر_گناه می‌ترسد با این حال دست از گناه بر نمی‌دارد و امید به پاداش دارد ولی توبه و #کردار_شایسته نمی‌کند. 📚تحف العقول / ترجمه جعفری، ص 83 @nahjolbalagheeiha

🌹🌹امام علي عليه السّلام: 🕋اَلْعاقِلُ اِذا تَـكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ اَتْبَعَها حِكْمَةً وَ مَثَلاً وَ الاَْحْمَقُ اِذا تَـكَلَّمَ بِكَلِمَةٍ اَتْبَعَها حِلْفا؛ 💢عاقل، هر گاه سخن بگويد، آن را با سخنى حكيمانه و ضرب المثل همراه سازد و نادان هرگاه سخن بگويد، آن را با سوگند همراه كند. 📚شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد،ج20،ص289،ح306 @nahjolbalagheeiha

🌹🌹نامه امام علی علیه السلام به شريح قاضي 👇👇 #برخورد_قاطعانه_با_خيانت_كارگزاران 💢به من خبر دادند كه خانه اي به هشتاد دينار خريده اي، و سندي براي آن نوشته اي، و گواهاني آن را امضا كرده اند. (شريح گفت: آري اي امير مومنان امام (ع) نگاه خشم آلودي به او كرد و فرمود) اي شريح! به زودي كسي به سراغت مي آيد كه به نوشته ات نگاه نمي كند، و از گواهانت نمي پرسد، تا تو را از آن خانه بيرون كرده و تنها به قبر بسپارد. اي شريح! انديشه كن كه آن خانه را با مال ديگران يا با پول حرام نخريده باشي، كه آنگاه خانه دنيا و آخرت را از دست داده اي. اما اگر هنگام خريد خانه، نزد من آمده بودي، براي تو سندي مي نوشتم كه ديگر براي خريد آن به درهمي يا بيشتر، رغبت نمي كردي و آن سند را چنين مي نوشتم @nahjolbalagheeiha #هشدار_ازبی_اعتباري_دنياي_حرام 💢اين خانه اي است كه بنده اي خوارشده و مرده اي آماده كوچ كردن، آن را خريده، خانه اي از سراي غرور، كه در محله نابودشوندگان، و كوچه هلاك شدگان قرار دارد، اين خانه به چهار جهت منتهي مي گردد. يك سوي آن به آفتها و بلاها، سوي دوم آن به مصيبتها، و سوي سوم به هوا و هوسهاي سست كننده، و سوي چهارم آن به شيطان گمراه كننده ختم مي شود، و در خانه به روي شيطان گشوده است. اين خانه را فريب خورده آزمند، از كسيكه خود به زودي از جهان رخت برمي بندد، به مبلغي كه او را از عزت و قناعت خارج و به خواري و دنياپرستي كشانده، خريداري نموده است. هرگونه نقصي در اين معامله باشد، بر عهده پروردگاري است كه اجساد پادشاهان را پوسانده، و جان جباران را گرفته، و سلطنت فرعونها چون (كسري) و (قيصر) و (تبع) و (حمير) را نابود كرده است. @nahjolbalagheeiha #عبرت_از_گذشتگان 💢و آنان كه مال فراوان گرد آوردند و بر آن افزودند، و آنان كه قصرها ساختند، و محكم كاري كردند، طلاكاري نمودند، و زينت دادند، فراوان اندوختند، و نگهداري كردند، و به گمان خود براي فرزندان خود گذاشتند، اما همگي آنان به پاي حسابرسي الهي، و جايگاه پاداش و كيفر رانده مي شوند، آنگاه كه فرمان داوري و قضاوت نهايي صادر شود (پس تبهكاران زيان خواهند ديد.) به اين واقعيتها عقل گواهي مي دهد هرگاه كه از اسارت هواي نفس نجات يافته، و از دنياپرستي به سلامت بگذرد. 📚 نهج البلاغه، نامه ۳ @nahjolbalagheeiha

🌹🌹سفارشات امام علی علیه السلام به امام حسین علیه السلام ( ق چهارم): 💢فرزندم! اندیشه، روشنائی آورد و بی‌توجّهی، تاریکی غفلت و نادانی گمراهی. 💢و خوشبخت کسی است که از غیر خود درس گیرد 💢و ادب بهترین میراث است و خوش اخلاقی بهترین همدم. 💢با قطع پیوند فامیلی برکت و رشدی میسور نیست و با هرزگی بی‌نیازی 💢فرزندم! سلامتی ده جزء است که نه قسمت آن در سکوت(جز یاد و ذکر خدا) نهفته است و یک قسمت آن در عدم معاشرت با نابخردان. 💢فرزندم! کسی که در مجالس، خود را به سبک گناهکاران بیاراید خداوند زبونش نماید 💢و هر کس که در آموختن دانش تلاش کند دانا شود 💢فرزندم! رأس دانش مدارا می‌باشد و آفت آن خشونت 💢و پایداری در ناملایمات از گنجهای ایمان است 💢و پاکدامنی زیور تهیدستی و فقر است و شکر و سپاسگزاری زیور توانگری. 💢و بسیار دیدار نمودن ملال آور است. 💢اعتماد نمودن قبل از آزمودن بی‌احتیاطی است. 💢خودپسندی آدمی نشانه کم عقلی اوست. 📚تحف العقول / ترجمه جعفری، ص ۸۴ @nahjolbalagheeiha

♦️خواص باطل(۳)، #شمر_جانباز_صفین ♦️نامش «شرحبیل» و کنیه اش «ابوالسابغه» بود؛خیلی دیر و پس از فتح مکه مسلمان شد ♦️ ما بیشتر از رذالت دشمنان امام حسین(ع) شنیده ایم ؛ اما در وصف عبادات شمر نوشته اند که شانزده بار با پای پیاده به سفر حج رفته است. فکر نکنید شمر اهل نماز و روزه نبوده و یا از آن دسته آدم هایی بوده که عرق می خوردند، عربده می کشیدند؛ شمر و بسیاری دیگر که آن طرف ایستاده اند، آدم هایی هستند که پیشانی‌شان پینه بسته بود. بسیاری از آن ها اهل تهجد بودند.حتی تعدادی از این افراد با پیغمبر(ص) هم دیده شده اند.  🔵شمر افتخاری دارد که ما آرزویش را می کنیم ؛یار و یاور امیرالمؤمنین در جنگ صفین.حتی او در مبارزه با ادهم ابن محرز باهلی (از سپاهیان معاویه) شمشیر خورد و زخمی شد؛؛پس به زبان امروزی او جانباز جنگ صفین است ◼️اما عاقبتش چه شد؟واقدی می گوید که شمر سر سیدالشهدا(ع) را برید،بر بدنش اسب تاخت ، خیمه اهل بیت(ع) را آتش زد و حتی گستاخی را به حدی رساند که قصد شهادت امام سجاد(ع) را کرد. 🔹🔹از جمله افرادی بود که «عبیدالله بن زیاد» حاکم کوفه، او را برای پراکنده کردن مردم کوفه از اطراف مسلم بن عقیل، به دارالاماره فرستاد. 🔹🔹زمانی که عمر بن سعد، فرمانده لشکر کوفه در نامه‌ای برای حاکم کوفه نوشت که امام حسین علیه السلام  حاضر شده برگردد «عبیدالله حاکم کوفه» نظر داد که باید پذیرفت ولی وقتی شمر از این نامه مطلع شد، او را منع کرد و گفت که اگر امام حسین علیه السلام  خود را تسلیم نکند و برود، بعداً قدرتمند می‌شود. پس بهتر است نگذارید برود. عبیدالله هم نظر شمر را قبول کرد او را فرمانده سپاه با ۴۰۰۰ جنگجو کرد و همراه با نامه‌ای به طرف عمربن سعد فرمانده کوفه در کربلا فرستاد، تا از حسین بخواهد که یا تسلیم شود یا به جنگ تن در دهد و به دنبال این نامه، گفت ای عمر سعد، اگر اینکار را انجام نمی‌دهی از لشکر ما کناره بگیر و لشکر را به شمربن ذی الجوشن واگذار. 🔹🔹در روز عاشورا او فرمانده پیاده‌های لشکر کوفه بود.در آخرین ساعتهای روز دهم محرم، زمانی که امام حسین علیه السلام جراحت‌های زیادی در سر و بدن داشت، شمر، با چکمه و خنجر برهنه بر سینه او نشست و سر او را از تن جدا کرد. ♦️در قیام مختار برخی نوشته اند كه جسم او را نزد سگان انداختند و بعضي می گويند كه او را دستگير كردند، گردنش را زدند و بر بدنش اسب تاختند و سر او را، نزد محمد بن حنفيه فرستادند. ⚠️شمر امام را می شناخت .در کنارش در جنگ صفین جنگیده بود؛اما راه باطل را می گزیند چرا که بین حقیقت و منفعت ، لحظه ای تفکر لازم است، البته تفکری که آن را از هفتاد سال عبادت برتر می دانند. 👌لحظه ای تفکر ما در کجای تاریخ ایستاده ایم: با حق و حقیقت اخروی یا با سود و منفعت دنیوی. @nahjolbalagheeiha

#تاسوعا؛ آغاز عطشناک نهضت حسینی است و خط سرخ عاشورا با واژه #تاسوعا به حقیقت پیوست #تاسوعای_حسینی، روز یقین و وفاداری، تسلیت باد @nahjolbalagheeiha

♦️خواص باطل(۴) ؛ #عمر_ابن_سعد 🔶🔶پدرش «سعد بن ابی وقاص» از مهاجرین ، سردار خلیفه دوم وفاتح امپراطوری ایران بود 🔵🔵عمر ابن سعد - هم مانند خیلی از خواص دیگر کربلا - آدم ناآگاهی نبود بلکه آنچه از تاریخ بر می آید دارای ابعاد گوناگون علمی و مدیریتی و نظامی بوده و به اصطلاح امروزی آدم نخبه ای بوده است.  🔵🔵آرزوی عمر سعد در حکومت بر ری در حال تحقق بود ؛ که یزید به او اعلام میکند باید قبل از حرکت به سمت ری به کربلا برود و در آنجا با امام مواجه شود. عمر سعد از این اقدام طفره میرود ولی یزید حکومت ایران را متوقف به کربلا میکند. ⚠️استدلال شیطانی ◼️◼️عمر بن سعد از علمای اسلامی بود و میدانست کشتن فرزند پیغمبر و ارتکاب این جنایت گناهی نابخشودنی است ولی هیچ نصیحتی بر او اثرگذار نبود. او هم خدا را می خواهد هم خرما را. هم میخواهد حسین(ع)را شهید کند و رستگار شود و هم به ملک ری برسد لذا در شعرش می گوید: فإن صدقوا فيما يقولون إنني أتوب إلي الرحمن من سنتين اگر آن چه گفته اند راست باشد حتما من به درگاه خدا دو سال دیگر توبه میکنم 🔲عمر ابن سعد به گندم ری نرسید 💥💥قبل از آغاز جنگ، امام حسین علیه السلام چند بار با او صحبت کرد، او را از عواقب این کار بر حذر داشت و فرمود که هیچ گاه به آرزویش برای حکومت ری نخواهد رسید و گندم ری را نخواهد خورد؛ اما عمر سعد نتوانست بر نفس خود چیره شود و جنگ را آغاز کرد. بعد از واقعه‌ی عاشورا، وقتی عمر سعد حکومت ری را مطالبه کرد، ابن زیاد درخواستش را رد کرد و او سرشکسته از مجلس بیرون آمد ♦️♦️عاقبتش چه شد؟ در روز عاشورا پس از آنکه علی اکبر به میدان رفت، امام خطاب به عمر سعد چنین نفرین کرد: «خدا نسل تو را قطع کند (فرزندت را بکشد) و کسی را بر تو مسلط گرداند که در بستر، سر از تنت جدا کند.» ✅وعده ی امام محقق شد مختار یکی از فرماندهان خود را به نام ابوقلوص شبامی به تعقیب آنان فرستاد. وی ابن سعد را دستگیر کرده به نزد مختار آورد و ابن سعد و پسرش حفص بن عمر بن سعد که او نیز در مجلس حاضر بود به دستور مختار کشته شدند و وی پس از آتش زدن بدن آنان سرهای آن دو را برای محمد بن حنفیه به مدینه فرستاد. 👌👌داستان عمر ابن سعد و حر ابن یزید ریاحی داستان ماندن یک عالم بر دوراهی قدرت یا سعادت است. حر با وجود علم کمترش سعادت را می گزیند ولی عمر راه قدرت ؛ قدرتی که هیچ وقت به آن نرسید. @nahjolbalagheeiha

#تاثیر_رفتار_خواص 🔹شهداي كربلا، همه در يك روز كشته شدند، توابين هم همه در يك روز كشته شدند. اما شما ببينيد اثري كه توابين در تاريخ گذاشتند، يك هزارم اثري كه شهداي كربلا گذاشتند، نيست! براي خاطر اين كه اينها در وقت خود نيامدند، كار را در لحظه خود انجام ندادند، دير تصميم گرفتند، دير تشخيص دادند. چرا مسلم بن عقيل را تنها گذاشتيد؟  🔹اگر خواص، مسلم را تنها نمي گذاشتند، مثلاً 100 نفر مي شدند، اين 100 نفر اطراف مسلم را مي گرفتند، به خانه يكي از آنها مي آمدند و مي ايستادند، دفاع مي كردند. مسلم تنها هم كه بود، وقتي مي خواستند، او را دستگير كنند، چندين ساعت طول كشيد! چندين بار حمله كردند، مسلم به تنهايي همه سربازان ابن زياد را -همان عده اي كه آمده بودند- پس زد. اگر 100 نفر مرد با او بودند، مگر مي توانستند او را بگيرند! مردم باز هم اطرافشان جمع مي شدند. 🔹پس خواص، اين جا كوتاهي كردند كه نرفتند اطراف مسلم را بگيرند. ببينيد، از هر طرف حركت مي كنيد، به خواص مي رسيد. تصميم گيري خواص در وقت لازم، تشخيص خواص در وقت لازم، گذشت خواص از دنيا در لحظه لازم، اقدام خواص براي خدا در لحظه لازم، اينهاست كه تاريخ را نجات مي دهد، ارزشها را نجات مي دهد، ارزشها را حفظ مي كند. 🔹اگر خواص، در هنگام خودش، كاري را كه لازم است، تشخيص دادند و عمل كردند، تاريخ نجات پيدا مي كند و حسين بن علي ها به كربلاها كشانده نمي شوند. اگر خواص، بد فهميدند، دير فهميدند، يا فهميدند و با هم اختلاف كردند ؛ اگر در رأس كار، افراد حسابي بودند، اما طبقه خواص منتشر در جامعه، جواب ندادند 🔹اين سنت الهي است. وقتي كه از خون ترسيديم، از آبرو ترسيديم، از پول ترسيديم، به خاطر خانواده ترسيديم، به خاطر دوستان ترسيديم، به خاطر راحتي و عيش خودمان ترسيديم، به خاطر پيدا كردن كاسبي، براي پيدا كردن يك خانه داراي يك اتاق بيشتر از خانه قبلي، وقتي به خاطر اين چيزها حركت نكرديم، بله، معلوم است، 10 نفر مثل امام حسين هم كه بيايند و سر راه قرار بگيرند، همه شهيد خواهند شد. 🔘خواص، خواص، طبقه خواص! عزيزان من، ببينيد شما كجاييد. اگر جزو خواصيد -كه البته هستيد- پس حواستان باشد. 📚بیانات رهبر معظم انقلاب، ۲۰ خرداد ۱۳۷۵ @nahjolbalagheeiha

#شمر بن ذی الجوشن و #چهار_خیانت تاریخی او به #شیعه ✅شمر بن ذی الجوشن، یکی از جنایت‌کاران اصلی واقعه کربلا، از تابعین و رؤسای قبیله هوازن از تیره بنی عامر بن صَعْصَعَه و از خاندان ضِباب بن کلاب بود. پدر او شرحبیل بن اعور بن عمرو نام داشت و به «ذی الجوشن» معروف بود. ذوالجوشن دعوت پیامبر اکرم(ص) را برای پذیرش اسلام نپذیرفت، ولی پس از فتح مکه، چون مسلمانان بر مشرکان پیروز شدند، اسلام آورد. وی پس از تأسیس شهر کوفه در زمان خلیفه دوم در این شهر ساکن شد و شمر نیز به تبع او در این شهر سکونت گزید و به خاطر جایگاهی که در قبیله خود داشت، رفته‌رفته به یکی از شخصیت‌های تأثیرگذار در کوفه تبدیل شد که اوج آن را در اعمال جنایت‌کارانه او در قبال قیام امام حسین(ع) شاهد هستیم. ✅بخشی از دوران اقامت شمر بن ذی الجوشن در کوفه مصادف شد با خلافت امیرالمؤمنین(ع) و انتخاب این شهر به عنوان مرکز خلافت. شمر در این دوران به تبع اکثریت مردم حجاز و عراق با امیرالمؤمنین(ع) بیعت کرد. باید توجه داشت که بیعتی که مردم با امیرالمؤمنین(ع) انجام دادند؛ بیعت به عنوان «خلیفه» مسلمانان بود، نه بیعت به عنوان «امام». لذا بسیاری از مردمان این نواحی اعتقادی به امامت امیرالمؤمنین(ع) به عنوان جانشین بلافصل پیامبر(ص) نداشتند. ✅بیعت شمر و بسیاری از اشراف عرب نیز بر همین اساس بود و اگر می‌بینیم که این افراد از امیرالمومنین علی بن ابی‌طالب(ع) اطاعت می‌کردند، به خاطر اعتقاد آنان به امامت امیرالمؤمنین(ع) نبود، بلکه اطاعت آنان از سنخ اطاعت از خلفای پیشین بود. مرور در زندگی و فعالیت‌های سیاسی این افراد می‌تواند به درک بیشتر این موضوع کمک کند. ✅همان‌طور که گذشت شمر بن ذی‌الجوشن که از اشراف کوفه بود، پس از بیعت مردم کوفه با امیرالمؤمنین(ع) با حضرت بیعت کرد. وی از جمله افرادی بود که در جنگ صفین در رکاب امیرالمؤمنین(ع) حاضر شد و به جنگ با معاویه بن ابی سفیان که بر خلیفه وقت شورش کرده بود رفت. ✅شمر در جنگ صفین به مقابله با «ادهم بن محرز» از سپاه معاویه پرداخت و ضربت شمشیر سختی به صورتش وارد شد و مجروح گردید. پس از تحمیل حکمیت بر امیرالمؤمنین(ع) گروهی از افراد خودسر از سپاه امیرالمؤمنین(ع) جدا شدند که خوارج نام دارند و شمر نیز از جمله افرادی بود که به آنان ملحق شد. جنایات این گروه امیرالمؤمنین(ع) را وادار به جنگ با آنان کرد که تنها عده اندکی از آنان جان سالم به در برد که شمر بن ذی‌الجوشن یکی از آنان بود. ✅پس از شهادت امیرالمؤمنین(ع) شمر با امام حسن(ع) بیعت کرد و مدتی هم در سپاه حضرت حاضر شد، ولی به سرعت جذب معاویه شد و به امام حسن(ع) خیانت کرد. ✅البته این پایان فعالیت‌های شمر بن ذی‌الجوشن علیه شیعیان نبود. او در هنگام دست‌گیری «حجر بن عدی» -صحابی پیامبر(ص) و از شیعیان نامدار کوفه- در سال ۵۱ هجری قمری، جز کسانی بود که به دروغ نزد زیاد بن ابیه شهادت داد که حجر کافر و مرتد شده است و شهر را به آشوب کشیده است و در نتیجه همین شهادت‌نامه‌های دروغ بود که معاویه بن ابی سفیان دستور اعدام حجر و یارانش را صادر کرد و دژخیمان بنی‌امیه آنان را در منطقه «مرج عذراء» به شهادت رساند. @nahjolbalagheeiha