💚ای یازدهم امام شیعه 💛ای مفتخر از تو نامِ شیعه 💚بر سامره و حریمِ پاکت 💛بر مهدی تو سلامِ شیعه 🧡سلام خدا بر شما ❤️صبحتون بخیر و عافیت https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

◽️زیبایی های ظهور در کلام #امام_حسن_عسکری 💠 امام حسن عسکری «علیه السلام» خطاب به فرزند عزیزشان حضرت مهدی « علیه السلام »: 🔸 فرزندم، گویا می‌بینم آن لحظه‌ای را که نصرت خدا نازل شده و فرجت فرا رسیده است... آن روز دوستانت مثل رشته‌ای از مروارید در دو سوی گردنبند، پیرامون تو صف می‌کشند، انگار صدای دست‌ها را که در کنار حجرالاسود با تو بیعت می‌کنند می‌شنوم... 🔸آن هنگام است که صبح حقیقت می‌دمد، و شب باطل به پایان می‌رسد،و خداوند به دستان تو کمر طغیان را در هم می‌شکند، و راه و رسم ایمان را اعاده می‌کند... 🔸 حتی کودک در گهواره آرزو می‌کند که برخیزد و نزد تو بیاید،حتی وحوش صحرا مایلند که راهی به جوار تو داشته باشند،دنیا با دستان تو از بهجت و شادمانی به تپش می‌افتد، و شاخه‌های درخت عزّت با تو خرّم و سرسبز می‌شود، پایه‌های حق در جایگاه خود مستقر می‌شوند... 🔸 و تَئُوبُ شَوَارِدُ الدِّينِ إِلَى أَوْكَارِهَا و آنها که از دین گریخته‌اند به آشیانه خود باز می‌گردند، ابرهای پیروزی، سیل‌آسا بر تو می‌بارند، همه دشمنان هلاک و همه دوستان پیروز می‌شوند، و در روى زمين هیچ جبّار ستمگر و هیچ منكر ناسپاس و هیچ دشمن كينه‏‌توز و هیچ معاند بدخواهی باقى نخواهد ماند... 📚 کمال الدین ج 2 ص449. https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

صفحه ۴۵۱ مصحف شریف سوره مبارکه صافّات https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

🔸ترتیل صفحه 451 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام رست - بیات - صبا 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

#ترتیل #صفحه_451 سوره مبارکه #صافات #سوره_37 #جزء_23 قاری: #منشاوی https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

قرآن ترجمه المیزان سوره 37 سوره مبارکه الصافات صفحه 451 فَكَذَّبُوهُ فَإِنَّهُمْ لَمُحْضَرُونَ (127) پس او را تکذيب کردند در نتيجه، آنان حتماً از احضارشدگان [در عذاب] خواهند بود; (127) إِلَّا عِبَادَ اللَّهِ الْمُخْلَصِينَ (128) مگر بندگان خالص شده خدا. (128) وَتَرَكْنَا عَلَيْهِ فِي الْآخِرِينَ (129) و براى او در ميان آيندگان [مدح و ثنا] به جا گذاشتيم. (129) سَلَامٌ عَلَىٰ إِلْ يَاسِينَ (130) سلام بر الياس. (130) إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (131) همانا ما نيکوکاران را اين گونه سزا مى دهيم. (131) إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (132) بى شک او از بندگان مؤمن ما بود. (132) وَإِنَّ لُوطًا لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (133) و همانا لوط از رسولان بود. (133) إِذْ نَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (134) آن گاه که او و اهلش همگى را نجات داديم. (134) إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (135) مگر پيرزنى را که در ميان باقى ماندگان بود. (135) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (136) سپس ديگران را هلاک کرديم. (136) وَإِنَّكُمْ لَتَمُرُّونَ عَلَيْهِمْ مُصْبِحِينَ (137) و همانا شما صبحگاهان بر [آثار] آنان مى گذريد. (137) وَبِاللَّيْلِ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (138) و [نيز] به هنگام شب، پس آيا عقل خود را به کار نمى گيريد؟ (138) وَإِنَّ يُونُسَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (139) و همانا يونس از رسولان بود. (139) إِذْ أَبَقَ إِلَى الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (140) آن گاه که [از قومش] به سوى آن کِشتى پُر گريخت. (140) فَسَاهَمَ فَكَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ (141) پس در قرعه کشى شرکت کرد و از مغلوب شدگان گرديد [و او را به دريا انداختند]. (141) فَالْتَقَمَهُ الْحُوتُ وَهُوَ مُلِيمٌ (142) پس آن ماهى او را بلعيد در حالى که مستحقّ ملامت بود. (142) فَلَوْلَا أَنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ (143) [او در شکم ماهى به تسبيح خداوند پرداخت] که اگر به تسبيح نمى پرداخت; (143) لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ (144) تا روزى که [خلايق] برانگيخته مى شوند در شکم آن ماهى مى ماند. (144) ۞ فَنَبَذْنَاهُ بِالْعَرَاءِ وَهُوَ سَقِيمٌ (145) پس او را در حالى که بيمار بود به زمين بى گياه افکنديم. (145) وَأَنْبَتْنَا عَلَيْهِ شَجَرَةً مِنْ يَقْطِينٍ (146) و بر سر او درختى از نوع کدو بُن رويانديم. (146) وَأَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ مِائَةِ أَلْفٍ أَوْ يَزِيدُونَ (147) و او را [پس از بهبود] به سوى [جمعيّتى که در چشم بيننده] صد هزار يا بيشتر بودند فرستاديم. (147) فَآمَنُوا فَمَتَّعْنَاهُمْ إِلَىٰ حِينٍ (148) پس ايمان آوردند و تا مدّت زمانى بهره مندشان کرديم. (148) فَاسْتَفْتِهِمْ أَلِرَبِّكَ الْبَنَاتُ وَلَهُمُ الْبَنُونَ (149) [مى گويند: ملائکه دختران خدا هستند] پس از آنان بپرس که آيا دختران از آنِ پروردگار تواَند و پسران از آنِ ايشان؟ (149) أَمْ خَلَقْنَا الْمَلَائِكَةَ إِنَاثًا وَهُمْ شَاهِدُونَ (150) آيا ملائکه را مادينه خلق کرديم و آنان شاهد بودند؟ (150) أَلَا إِنَّهُمْ مِنْ إِفْكِهِمْ لَيَقُولُونَ (151) آگاه باش که آنان از دروغ گويى شان [است که ]مى گويند: (151) وَلَدَ اللَّهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (152) خدا فرزند آورده است و قطعاً آنها دروغگويند. (152) أَصْطَفَى الْبَنَاتِ عَلَى الْبَنِينَ (153) آيا خدا دختران را بر پسران ترجيح داده است؟ (153) 🌸🌸🌸🌸🌸 https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola

🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۵۱🌷 یک خرافه‏ ی بی اساس: مشرکانِ دوران جاهلیّت، به ‏سبب دور شدن از آموزه های صحیحِ پیامبران و روی کردن به افکار و خرافات بی اساس، دچار عقاید باطلی شده بودند که بعضی از آن ها صدمات جبران‏ ناپذیری به زندگی فردی و اجتماعی آن ها وارد کرده بود. یکی از آن باورهای نادرست این بود که آنان خدای جهان را با خود مقایسه می کردند و برای او فرزندانی می پنداشتند؛ آن هم فرزندانی از جنس دختر! آن دخترانِ خیالی و ناپیدای خدا، همان فرشتگان بودند که پدرشان اداره‏ ی کارهای جهان را به آنان سپرده بود و خودش در کارهای آنان دخالت نمی کرد! از این رو آنان می گفتند که دختران برای خدا هستند و پسرها برای ما انسان ها. البتّه این تقسیم ناعادلانه و نابخردانه، منشأ دیگری هم داشت؛ این که معمولاً این پسرها بودند که آنان را در جنگ ها و غارت ها کمک می کردند و دخترها به کار خونریزی و تجاوزهایشان نمی آمدند و گاهی دردسرساز هم می شدند. بدین‏ جهت گاهی می خواستند با این بهانه که دخترها برای خدا هستند، آنان را از سر خود وا کنند و حتّی زنده زنده در گور قرار دهند! قرآن بارها این اعتقاد ابلهانه را به باد نقد گرفته و آن را به کلی رد کرده، و برای کسانی که بر آن عقیده پافشاری می کردند، فرجام سختی معلوم کرده است. این پندار، از سه جهت، باطل و خطرناک بود: 1ـ تهمتی شرک آلود محسوب می شد که بدون هیچ دلیل و مدرکی به خدای جهان آفرین و نعمت بخش زده می شد و آن یگانه‏ ی هستی را با مخلوقات ناتوانش برابر کرده، محتاج فرزند می شمرد. 2ـ فرشتگان را دختران خدا و الهه هایی برمی شمرد که هر یک در گوشه ای از جهان به خدایی مشغول هستند. البتّه بر اساس آیات قرآن، فرشتگان، مخلوقاتی واقعی و ناپیدا هستند که به فرمان خدا و زیر نظر او به اداره‏ ی جهان مشغول اند؛ ولی قرآن هیچگاه دختر بودن آنان را نپذیرفته و اصلاً برای آنان جنسیّتی مشخّص نکرده است. 3ـ سومین نکته ی انحرافی این پندارِ باطل این بود که بین دو جنس پسر و دختر تفاوت قائل می شد و پسر را برتر از دختر بر می شمرد؛ در حالی که از نظر خدا هیچ تفاوتی در ارزش وجودی زن و مرد وجود ندارد، و ارزش هر کس، تنها به تقوا و پرهیزکاری و فرمانبری او از خداست. جالب توجه اینکه اسلام نه تنها ارزش دختر و پسر را مساوی برشمرده، به دختران توجّه ویژه ای نشان داده است. شاهد این مدعا، توجّه خاصّی است که پیامبر اسلام در آن روزگار جاهلی به یگانه دختر عزیز خود حضرت فاطمه می کرد. در روایتی از پیامبر در مورد خوبی و مبارکی دختران آمده است: «دختران چه فرزندان خوبی هستند؛ مهربان اند، برای انجام خواسته های پدر و مادر آماده اند، با انسان انس می گیرند، پرخیر و برکت هستند و غبار خستگی را از سر و روی پدر و مادر می زدایند. » https://eitaa.com/Nashre_Khoobiha_Sarookola