مرا نکاوید واژه بودم زنجیر کلمات گشتم سخنی نوشتم که دیگران با آرامش بخوانند

من اکنون بذری درستکار گشته‌ام مرا بکارید در زمینی استوار جایم دهید

- نه در جنگلی که زیر سایه‌ی درختان معیوب باشم

- جای من در کنار پنجره‌هاست '!

وزندگی بعد ازهر فنجان چای شکوفه میدهد'! (: #شرحِ‌حال

[ من در این گوشه‌ ی خاموشِ فراموش‌شده... ]

با خودت‌‌ همیشه‌ تکرار‌ کن زندگی‌ خیلی‌ساده‌ اس'! تویِ‌ پنج‌ عبارت‌ خلاصه‌ میشه؛ که‌‌ اسرا‌رِ حیات‌ِ آدمیه! 1- آدمی‌ باید‌ بتونه‌ سهم‌ِ خطایِ‌ خودش‌ رو ببینه تا‌ بتونه‌ بگه: " متاسفم " 2-‌ آدمی‌ باید‌ شجاعت‌ داشته‌ باشه تا‌ بتو‌نه‌ بگه : " منو‌ببخش " 3- آدمی‌ باید‌ عشق‌ داشته‌ باشه تا‌ بتونه‌ بگه: " دوستت‌ دارم " 4-‌ آدمی‌ باید‌ شاکر‌ِ داشته‌ ها و‌ نعمت‌ هاش‌ باشه تا‌ بتونه‌ بگه: " متشکرم " و‌َ در‌ نهایت‌ 5- آدمی‌ باید‌ به‌ درک‌ِ راز‌ِ نهفته‌ در‌ این‌ چهار‌ عبارت‌ برسه تا بتونه‌ مسئولیت‌ِ زندگی‌ خودش‌ رو به‌ تمامی‌ بپذیره '!

دیده از اشک و لب از آه و دل از داغ پرست عشق در هر گذری رنگ دگر می‌ریزد #صائب‌تبریزی

مرا از چشم‌ ها انداخت خوبی‌ های بی‌حدم که دل را می‌زند چیزی که بی‌اندازه شیرین است #جواد‌منفرد

هیچ چیز کمرخردکن تراز جشن اشتباهی برای آدم اشتباهی نیست '! ما در زندگی آدمهای زیادی را جشن گرفتیم که آمده بودند بروند'! حتی داشتیم گل روی سرشان می ریختیم حینی که از رویمان رد شدند'! آدمهایی که . . چاه تنهایی را عمیق تر کردند برایمان ‌ورفتند . . یکی که باید " میبود و نبود" . . یکی که می آمد ولی آمدنش هیچ چیز راعوض نمی کرد '!