عجب روزگاری! همه دارند می‌میرند، همه چیز دارد می‌میرد‌، زمین هم رو به موت است، باد و خورشید دارند می‌بلعندش. من نمی‌دانم جرئت ادامه‌ی زندگی در میان این خرابه‌ها را از کجا بیاورم "بگذار تا آخر همدیگر را دوست بداریم." - در میان نامه‌های ژرژ ساند به گوستاو فلوبر.

کاش می‌شد قصه‌هایشان را نوشت ؛ آخرین لبخند آخرین امید و از همه گیج کننده‌تر آخرین نگاه ولی چه کسی آنقدر شجاع است تا ردِ چشم‌هایی که دیگر نمی‌بیند را صادقانه تعریف کند؟! - صادق هدایت

من پری کوچک غمگینی را می‌شناسم که در اقیانوسی مسکن دارد و دلش را در یک نی‌لبک چوبین می‌نوازد آرام، آرام... - فروغ فرخزاد

و گریه، چه نعمتی است واقعا برای کسی که قلبی دارد. - نادر ابراهیمی

‏هزار دفعه مرا کشت و زنده کرد، آری! ‏امید گاه همین قدر مایه‌ٔ رنج است. ‏‌ - محمد عزیزی⁩

در نیزار‌ پرنده‌ای اندوهگین می‌خواند گویی چیزی را به یاد آورده که بهتر بود فراموش کند. - تسورا یوکی

میان این‌ همه آدم جورواجور آن‌قدر احساس تنهایی می‌کنم که گاهی گلویم می‌خواهد از بغض پاره شود. حس خارج از جریان بودن دارد خفه‌ام می‌کند. کاش در جای دیگری به دنیا آمده بودم. - از نامه‌های فروغ به ابراهیم گلستان.

گاهی دقایقی را تجربه می کنم که خوشحالم از تنها بودن، تنها بودن و غصه خوردن، تنها بودن و اندوهگین بودن بی هیچ شریکی وچنین دقایقی دارند بیشتر و بیشتر به سراغم می آیند. - بیچارگان/داستایوفسکی

کورالاین می‌دانست که وقتی بزرگترها می‌گویند چیزی درد ندارد، حتما درد دارد. - کتاب کورالاین/ نیل گیمن

مشکل همین است که درد تکرار می‌شود، اما تکراری نمی‌شود.

*

«خاطرات آدم را از درون گرم می‌کنند. اما درعین‌حال آدم را می‌درند.» - هاروکی موراکامی