چه زیبا می‌شود دنیا برای من اگر روزی تو از آنی که هستی ای معما پرده برداری

چه فرقی می‌کند فریاد یا پژواک جان من چه من خود را بیازارم چه تو خود را بیازاری

[ صدایی از صدای عشق خوشتر نیست حافظ گفت اگر چه بر صدایش زخم‌ها زد تیغ تاتاری ]

قصور عقل کجا و قیاس قامت عشق تو هر قبا که بدوزی به قدّ ادراک است #هوشنگ‌ابتهاج

-'ازقشنگترین‌متنایی‌که‌خوندم‌نامه‌ علی‌شریعتی‌به‌عشقش‌بود: -عزیزِمهربانِ‌بداخلاقِ‌صبورِ‌تندجوش! امیدبخشِ‌یأس‌آور، پرحرفِ‌حرف‌نشنو، بدترین‌بدِ خوب‌ترین‌خوبِ باویِ‌نتوان‌زیستن،بی‌وِی‌نتوان‌بودن'! یک‌جورِدرهم‌برهمِ‌شلوغ‌پلوغ‌ِ‌قروقاطی‌ عزیزی‌که‌تورانمیتوانم‌تحمل‌کنمو‌دنیاهم بی توتحمل‌ناپذیراست🌱

فقط‌اونجا‌که‌هوشنگ‌ابتهاج‌‌میگه: -نمیدانم‌چه‌میخواهم‌بگویم غمی‌دراستخوانم‌میگدازد

برای‌ امشب

گاهی شرار شرم و گاهی شور شیدایی است این آتش از هر سر که برخیزد تماشایی است

دریا اگر سر می زند بر سنگ حق دارد تنها دوای درد عاشق ناشکیبایی است

زیبای من! روزی که رفتی با خودم گفتم چیزی که دیگر برنخواهدگشت زیبایی است