آن که آیینه‌ی صبح و قدح لاله شکست خاک شب در دهن سوسن آزاد گرفت

آه از شوخی چشم تو که خونریزِ فلک دید این شیوه‌ی مردم‌کُشی و یاد گرفت

منم و شمع دلِ سوخته، یارب مددی که دگرباره شب آشفته شد و باد گرفت

شعرم از ناله‌ی عشّاق غم‌انگیزتر است داد از آن زخمه که دیگر ره بیداد گرفت

سایه! ما کشته‌ی عشقیم، که این شیرین‌کار مصلحت را مدد از تیشه‌ی فرهاد گرفت

- آرام دلی، دفعِ غمی، مرهمِ دردی '! #کمال‌خجندی🌱

آیا خاموشی و سکوت در مورد یک زخم، دلیل بر التیام پیدا کردن آن است؟ -نه. عمیق‌ ترین و صادقانه‌ ترین زخم‌ ها ما را به خاموشی وا می‌ دارند! چرا که هیچ کلمه‌ ای توان مرهم شدن برای این زخم‌ ها را ندارد!

صامتين وغارقين بشعور لا يحكي! ساکت و غرق در احساساتِ ناگفتنی! #عربیات🌱

شعر كوتاه ولی حرف به اندازه‌ی كوه بايد اين قائله را آه به پايان ببرد #حامد‌عسکری

عشق داغیست خون‌ چکان، طالب نیک دارش که یادگارِ دل‌ست #طالب‌آملی