سلام صبحتون بخیر شادی آخر سال است و دارد بهار می آید تا همه چیز را تازه کند سال، ماه، روزها هوا و طبيعت را فقط یک چیز كهنه می شود كه به همه ی آن تاز‌گی‌ها می ‌ارزد و آن، دوستی های شماست دوستی هاتون مداوم دلخوشی‌هاتون افزون دلاتون از غم و غصه خالی و جمع خانوادتون پر از دلگرمی باشه

https://eitaa.com/joinchat/3637575715C08c75018b5 بازارچه بانوان👆

این ڪلیپ زیبا تقـدیم به قـلب مهربانتان❤️😍 🌞روز خوبی داشته باشید🌼

🎧من آنم که نیست نخواهی شناخت... 🎙گوینده: علی نریمان

به اشک‌های آن پدر که بی پسر شده بیا به گریه‌ های دختری که بی پدر شده بیا به آن شهید پاره‌تن که بی‌کفن رها شده به ناله هـای مادرانِ خونجگر شده بیا

‏به عزیزی گفتم: صبح بخیر در پاسخم گفت: فرجامت نیک به وجد آمدم از پاسخش چه دعایی! من برای او خیری خواستم به کوتاهی یک صبح، و او خیری برای من خواست به بلندای یک سرنوشت فرجامتان نیک... "صبح بخیر زندگی"

دوستان عزیز گرامی کانال گلچین نکته ها اول بگم خیلی دوستتون دارم دوم اینکه یک خواهش کوچکی ازتون دارم امیدوارم رد نکنید مواظب خودتون باشید بخاطر اینکه برام خیلی مهم هستید خداوند دعاهاتون را قبول کنه و روزهای پر برکت و خوشی داشته باشید و اخریه هم عیدتون پیشاپیش مبارک عزیزان بفرستش برای هر کسی که براتون عزیز باشه حتی اگر من باشم🕊در این روزای آخر سال ،دوتا جمله هست که باید بگم : 1_تشکر برای بودنتون در سال گذشته ، 2_ارزو برای داشتنتون در سال آینده ، اسفند در حال اتمام هست وقت کوچ کردن به فروردین ، وقت بخشیدن و صاف کردن دل . پس ببخش اگر با نگاهی ، یا صدایی یا زبانی بر دلت زخمی زدم . ناب ترین دعاهایم را بر تارخورشید و عرش کبریا به ودیعه میگذارم، تا همای سعادت بر زندگیتان لانه کند . ااز خداوند چیزی را برایتان میخواهم ، که جز در خاطر خدا ، در باور هیچکس نمیگنجد روزهای اخر سالتون پر از رنگ خدا

ارسالی_کاربران 🌹 سلام تا همین چند روز پیش اگر کسی پیامی انتقاد آمیز از مردم ایران انتشار می داد ته دلم احساس شرمندگی می کردم، ولی کرونا غیر از قدردانی بابت نعمت های ساده ای که داشتم و اصلا حواسم بهشون نبود؛ یه چیز دیگه هم به من یاد داد.... وقتی ویدئو هایی در فضای مجازی انتشار پیدا کرد، از مردم به ظاهر متمدن کشورهای پیشرفته در اروپا و آمریکا، که چطور از ترس قرنطینه به سوپر مارکت ها حمله ور شدن و در رقابتِ قاپیدن دستمال کاغذی و خوراکی با هم جنگ و دعوا کرده اند.... • مردمی که هرگز طعم ۸ سال جنگ رو نچشیدن... • سالهای سال در تحریم نبودن... • هرگز نشده طی چند روز ارزش پول کشورشون به قدری سقوط کنه که دارایی و قدرت خریدشون یک سوم بشه... • هرگز نشده شب بخوابن صبح که بیدار شدن قیمت بنزین سه برابر شده باشه.... • هیچ وقت به اندازه ما از طرف یک کشور قدرتمند تهدید به حمله نظامی نشدن... • هیچ وقت برای تهیه دارو واسه مریض هاشون در مضیقه نبودن... همیشه در نهایت آسایش و رفاه زندگی کردن، بیکاری و تورم و مشکلات اقتصادی در کشورشون خیلی کمتر از ما بوده، فقط احتمال دادن ممکنه آذوقه و مواد بهداشتی تموم بشه، دیگه اخلاق و پرستیژ و همه ی اون ژست های جهان اولی فراموششون شده و یه طوری سوپر مارکت ها رو خالی کردن که انگار قحطی اومده.... احساس می کنم باید خیلی بیش از قبل به مردم کشورم افتخار کنم، 📍به صاحبخانه هایی که به مستاجر شون تخفیف دادن 📍به کارگاه های دوخت که به جای لباس به صورت داوطلبانه و بدون دریافت سود مشغول دوخت ماسک و ... هستن 📍به کادر فداکار درمانی که بدون امکانات کافی برای سلامتی بیماران از جون مایه گذاشتن 📍به کارفرما هایی که این ماه با پرسنل راه اومدن 📍به اونایی که در این شرایط بحرانی کمک مالی کردن 📍و به شماهایی که توی خونه موندین تا عامل از دست رفتن هیچ عزیزی نباشید.... ❤دوستتون دارم ❤ مردم فهیم و مهربان ایران

در تمام عمرم اسفندی این چنین سرد و غمگين را تجربه نکرده بودم؛ حتی در زمان هشت سال جنگ و بمباران و سختی... کوچه های خالی از قیل و قال دستفروشان، چانه زنی های زنان و نق زدن های کودکانه... خالی از بوی سبزه و ماهی و سنبل و.... همراه شتاب زدگى های پنهان در پس چهره های خندان مردم ترکیب لذت بخشی در فضای شهر ترسیم میکرد... حتی قرارهای شیطنت بار بچه ها برای ترقه بازی های چهارشنبه سوری نیز امروز برایم لذت بخش است.... و کلی حس و حال و خاطرات شیرین و دلچسب که بر عمق جانم رسوب گرديده.. یادم باشد سال آینده اگر باشم لذت ببرم از تمام اتفاقاتی که از فرط تکرار برایم بی اهمیت بودند... یادم باشد اسفند سال بعد، از نداشته هایم گله و شکایتی نداشته باشم.... از سبزی پلوی بدون ماهی... از آجیل بدون پسته و بادام هندی.... از خستگی خانه تکانی و مبلمانی که تعویض نشده... با خود عهد میبندم اگر عمری باقی ماند، اگر توان خرید یک جفت جوراب هم نداشته باشم دریغ نکنم لبخند ومحبت وگذشتم را از اطرافیانم چرا که ارزش در آغوش کشیدن عزیزانم را با عمق جانم احساس کردم که زندگی بدون همدلی و همراهی جلوه ای ندارد ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌