بی هیچ استعاره‌ایی در تو حل می شوم وقتی در صبح‌ترینِ صبح می‌گویی سلام #ندا_جعفری‌پور 🌴💙🌴

وعده ي خدا اين است: "دستانت را به من بده... تا فتح كنی دنيا را و ممكن كنی،ناممكن ها را و بدست بياوری دست نيافتنی هارا..." استرس و غم، نشانه ماندن  در تاریکی است، اگر دلمان در تصرف خداوند باشد و دل به وسوسه های ناامید کننده شیطان ندهیم، خداوند هم هر لحظه ما  را به سمت نور و آرامش و زیبایی هدایک میکند 🌴💙🌴

در دل من چیزی است مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح و چنان بی تابم که دلم می‌خواهد بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه دورها آوایی است که مرا می‌خواند. #سهراب_سپهری 🌴💙🌴

هرچه "روح" به خدا نزدیک تر باشد، آشفتگی اش کمتر است... زیرا نزدیکترین نقطه به مرکز دایره، کمترین تکان را دارد 🌴💎🌹💎🌴

انسانی که برخدا توکل دارد هرگز احساس حقارت و ضعف نمیکند بلکه به اتکای لطف خدا و علم و قدرت بی پایان او خود را پیروز و فاتح می بیند و حتی شکست های مقطعی او را مایوس نمیسازد 🌴💎🌹💎🌴

خداوند هیچ دری را بر روی مومن نمی‌بندد، مگر اینکه بهتر از آن را به روی او باز کند. امام صادق عليه السلام 🌴💙🌴

در دل من چیزی است مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم صبح و چنان بی تابم که دلم می‌خواهد بدوم تا ته دشت، بروم تا سر کوه دورها آوایی است که مرا می‌خواند. #سهراب_سپهری 🌴💙🌴

و به کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت غصه هم می‌گذرد سهراب سپهری 👆👆👆👆

هله نومید نباشی که تو را یار براند گرت امروز براند نه که فردات بخواند در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند و اگر بر تو ببندد همه ره‌ها و گذرها ره پنهان بنماید که کس آن راه نداند نه که قصاب به خنجر چو سر میش ببرد نهلد کشته خود را کشد آن گاه کشاند چو دم میش نماند ز دم خود کندش پر تو ببینی دم یزدان به کجا هات رساند به مثل گفتم این را و اگر نه کرم او نکشد هیچ کسی را و ز کشتن برهاند همگی ملک سلیمان به یکی مور ببخشد بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند دل من گرد جهان گشت و نیابید مثالش به که ماند به که ماند به که ماند به که ماند هله خاموش که بی‌گفت از این می همگان را بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند #مولوی 🌴💎🌹💎🌴

👆👆👆👆👆👆 * این غزل زیبا از امیدی بس دلنشین سرشار است. مولانا در این غزل می‌کوشد همۀ بهانه‌های ناامیدی را از ما بگیرد و متقاعدمان سازد که در هیچ شرایطی، دلیلی برای مأیوس شدن وجود ندارد. اگر حضرت دوست امروز تو را برانَد، مطمئن باش که فردا حتماً تو را با لطف و مهرِ فراوان فرامی‌خواند و با یک کرشمه، همۀ جور و جفاها را تلافی می‌کند. اگر محبوب درِ خانه را بر روی تو بست، تو از او روی برمگردان و به جایی دیگر مرو! همان‌جا بر درِ خانۀ او بنشین و منتظر بمان، تا در را بر روی تو باز کند. حتّی اگر همۀ درها و راه‌ها را بر روی بست، تو صبر پیشه کن و اطمینان داشته باش که او پس از صبر، تو را بر صدر می‌نشاند و از چاه به جاه می‌رساند. آنگاه مولانا برای اینکه سختی‌ها و دشواری‌های ناخواستۀ زندگی را توجیه و تبیین کند، آنها را به ارادۀ حق نسبت می‌دهد. به نظر او در ورای همۀ این سختی‌ها و رنج‌ها فلسفه‌ای عمیق وجود دارد و آن این است که ناخالصی‌ها و آلودگی‌های وجودِ انسان از بین بروند و او پاک و پیراسته شود؛ ب