💢👈 حسن عباسی در پاسخ به سؤالات: 💢👈 دولت ۳۰ میلیارد دلار را حیف و میل کرده بیاید پاسخ بدهد که این پول کجا رفته‼️ 💢👈دوستان خود را به کانال فیضیه دعوت کنید👇🌸 http://eitaa.com/feyziehnews

🌠☫﷽☫🌠 🔴 روحانی؛ بر محاکمه مسببین حادثه #هواپیمای_اوکراینی اصرار داریم. 👈👈 اتفاقا ماهم اصرار داریم آن کسی که رئیس شورای امنیت ملی بود ولی آسمان رو کلیر نکرد و اون رئیس جمهوری که قبل از حادثه گرا داد باید محاکمه بشن 👌👌👌👌👌 روحانی: مسببین حادثه سقوط هواپیما باید در یک دادگاه عادلانه‌ای محاکمه شوند 🔹امروز هم به برگزاری این دادگاه اصرار داریم، حتما قوه قضائیه این کار را خواهد کرد. این محاکمه برای ما مهم است. مردم هم مطلع شوند که امر چگونه بوده است. 😳😳😳😳😳 ببینید کی داره میگه! کسی که از همه بیشتر در معرض اتهامه! کاش نظام این همه مصلحت رو کنار میگذاشت و حداقل به خاطر کلیر نکردن آسمان در اون شب حساس و گرائی که به دشمن داد با اعداد هواپیما و‌چندین مورد بسیار مشکوک دیگه این منافق انگلیسی که از همه جلوتر فریاد میزنه آی دزد ، محاکمه میکرد! دل یه ملتی شاد میشد !👌 خون #حاج_قاسم رسوا تون کنه ان شاءالله که حتی تحمل اسم و عکس حاج_قاسم رو هم نداشتید و ندارید و با هزار مدل خیانت و‌قربانی کردن نخبگان هواپیما خواستید یادش رو هم نابود کنید! اما کسی که خدا عزیز کنه با تمام خیانت ها و تلاش های دشمنان داخلی و خارجی ، بازهم عزیزه ! چون عزت دست خداست ! ان العزة للله جمیعا #مطالبه_استیضاح فتــ🇺🇸ـنـــ🇬🇧ــ️ـه ╲\╭┓ ╭⁦🌺🍂🍃 ┗╯\╲ ╔═••⚬🇮🇷⚬••══╗ @onlin313 ╚══••⚬🌍⚬••═╝

🔴 حمایت تلویحی آیت الله العظمی علوی گرگانی از پویش شکایت از روحانی حضرت آیت الله العظمی علوی گرگانی از فعالیت طلاب جوان انقلابی در طرح شکایت از حسن روحانی و پیگیری مطالبات مردم حمایت تلویحی نمود. 📌مرجع عالی قدر شیعیان در دیدار با اعضای تشکل انقلابی سعداء قم فرمودند:ما هر چه داریم از برکت این ملت است و انقلاب ما مرهون خدمات این ملت است و نباید بگذاریم بین مردم و روحانیت فاصله شود. 📌وی با اشاره... 👇 خبر کامل در خبرگزاری راه دانا https://www.dana.ir/1695571 ◾️پینوشت : مردم عزیز می توانند با ارسال پیامک نام و نام خانوادگی به شماره سامانه ۱۰۰۰۲۴۰۸ و یا از طریق سایت asle90.24on.ir اقدام به شکایت از آقای حسن روحانی بنمایند. 💠 گروه رسانه‌ای تیمورا 🆔 @timoora

⭕️🎥با سگ و سلبریتی و فحشا و شراب برا جوون من و شما الگو میسازن!!! 🎙بخشی از گفتگوی جنجالی استاد پورآقایی در مورد رسانه ملی و شبکه های اجتماعی ✅حتما ببینید. 💠گروه رسانه ای تیمورا 🆔 @Timoora

🎥❌چرا رهبر انقلاب با واکسن آمریکایی و انگلیسی و فرانسوی مخالف است؟!؟ 🔥پروژه #کواکس و ژن شیعه 🔴معرفی مجموعه خطرناک تولید کننده واکسن کرونا که قرار است بالغ بر ۱۶ میلیون دُز واکسن را وارد کشور کنند!!! 🙏لطفا تا جایی که می تونید اطلاع رسانی گسترده کنید. 🎙بخشی از سخنرانی بسیار مهم استاد پورآقایی #کرونا #سازمان_بهداشت_جهانی 💠گروه رسانه ای تیمورا 🆔 @Timoora

[• #قطب‌_نما 🔈 •] رهبر انقلاب: با حال و روز امروز آمریکا، هنوز هم قبله عده‌‌ای آمریکاست 🔹۱۹ دی اولین تبر ابراهیمی به بت بزرگ آمریکا بود. امروز حال آمریکا و افتضاح انتخاباتی و حقوق بشر آن‌ها که هر چند ساعت یکبار یک سیاهپوست را می‌کشند مشاهده می‌کنید. 🔹ارزش‌های آمریکایی باعث تمسخر همه دنیا شده‌ است. اقتصاد آمریکا به معنای واقی فلج است و ده‎ها میلیون بیکار و گرسنه دارند اما عجیب‌تر امید عده‎ای به همین آمریکاست. #رهبرانه نور/صــــدا/تصـــویر/حــــرڪت😌💪👇 📽 Eitaa.com/Rasad_Nama

🔥بفرمایید واکسن فایزر❗️ 🔻شرکت #فایزر از سال ۲۰۰۰ بیش از ۴/۷ میلیارد دلار برای ارتکاب ۷۴ فقره تخلف سنگین جریمه شده! 🔻تخلفاتی مثل «نقض ایمنی دارو»، «تبلیغات غیرمجاز محصولات پزشکی»، «ادعاهای دروغین»، «اعمال فاسد خارجی» و «رشوه خواری» و... 🔻منبع: https://violationtracker.goodjobsfirst.org/parent/pfizer ✍️حمیدرضا ابراهیمی ✅ گامی نو: اورژانس تحلیل های فرهنگی، سیاسی👇 https://eitaa.com/joinchat/917307426Ceae7e94949

✴️ وارد مرحله علنی اظهار قدرت شده‌ایم؛ نگاهی تحلیلی به سخنان روز چهارشنبه رهبر انقلاب /1 🔸رهبری در سخنان امروز خود مسائل متعددی را مورد اشاره قرار دادند که بسیار مهم بود. سخنانی که البته همه آن‌ها قابل توجه و مهم بود، اما بخش‌هایی از این سخنان را که البته ما در طول مدت‌زمان گذشته به آن اشاره کرده‌ایم، را با توضیحاتی چند بازنشر می‌کنیم. ایشان مواضعی در حوزه‌های مهمی که البته محل اختلاف بسیاری در کشور شده و عده‌ای در این مورد خود را کاسه داغ‌تر از آش می‌کنند، گرفتند که حجت را بر همه ما تمام کردند. باز هم تاکید می‌کنم، حوزه‌های مهم راهبردی در کشور محل مناقشه گروه‌های سیاسی در کشاکش رسیدن به قدرت نباید قرار بگیرد، این‌ مسائل به زندگی مردم مرتبط است و از ارزش‌های بسیاری برخوردار است. 🔸حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در حوزه تحریم و برجام، حضور منطقه‌ای و توان دفاعی و موشکی کشور نکات مهمی را گرفتند. به باور من، دیدگاه مستحکم ایشان در حوزه نفوذ منطقه‌ای بسیار مهم بود، دیدگاهی که نشان می‌داد ایران در مرحله جدیدی از اظهار و ابراز قرار دارد و نمی‌خواهد چیزی را مخفی کند. باز هم عرض می‌کنم، باید این سخنان را با دقت و چندباره مطالعه کرد. وقتی ایشان در مورد نفوذ منطقه‌ای می‌گویند: «در مورد حضور در منطقه؛ نظام جمهوری اسلامی موظف است طوری رفتار کند که دوستان و هوادارانش در منطقه تقویت شوند. این وظیفه ماست. نباید اجازه دهیم هواداران و دوستاران ما تضعیف شوند. این حضور ما در منطقه ثبات‌آفرین است. این حضور قطعی است و باید وجود داشته باشد.» یعنی اینکه، دیگر دوران مخفی‌کاری گذشته است. ما به صورت علنی از کمک‌ به متحدان‌مان حرف می‌زنیم، یعنی ما آن اندازه قدرتمند شده‌ایم که نیازی به مخفی‌کاری و انکار نداریم. به باور من این یک راهبرد است چرا که سیدحسن نصرالله هم چندی پیش در گفت‌وگوی تفصیلی با المیادین این را گفت، رهبران حماس و جهاد اسلامی هم گفتند، بسیاری از مقامات سوری و عراقی هم در این مورد اظهارات علنی داشتند. این جایگاه، یک جایگاه ابرقدرتی است که شما به عنوان یک کشور همتراز با سایر قدرت‌ها از دوستان اقماری خود حمایت می‌کنید و نیازی به مخفی کاری در این زمینه هم ندارد. 🔸موضوع دوم در مورد تحریم‌ها بود که ایشان گفتند: «در مورد تحریم‌ها؛ جبهه غرب و دشمنان ما موظفند این حرکت خباثت‌آمیز را خاتمه دهند و فوراً متوقف کنند. باید همه تحریم‌ها رفع شود که یک حرکت خائنانه و در ضدیت با مردم ایران است نه صرفاً مسئولان کشور. آنان باید تحریم‌ها را بردارند، ولی بر فرض که برندارند، هرچند که اساساً تحریم‌ها در حال بی‌اثرشدن هم هست، ولی ما هم باید اقتصاد کشور را طوری برنامه‌ریزی کنیم که با رفتن و آمدن تحریم و بازیگری‌های دشمن دچار مشکل نشویم.» دیدگاه حاکم بر این موضوع نشان می‌دهد که ایران تصمیم خودش را گرفته است. امریکایی‌ها فقط یک فرصت برای بازگشت به برجام و انجام همه تعهدات خودشان را به صورت کامل و نه نصف و نیمه دارند چرا که با اجرای تصمیمات راهبردی بعدی، طرف امریکایی و غربی‌ها هیچ ارتباطی نمی‌توانند با ایران برقرار کنند. امریکایی‌ها و اروپایی‌ها اگر می‌خواهند در محیط پیرامونی ایران حضور داشته باشند باید با ایران گفت‌وگو کنند، باوجود تحریم اقتصادی این مساله امکان ندارد. منتظر بمانید و این روندها را در آینده مشاهده کنید. 🔸مساله سومی که با اهمیت بالا در مورد آن صحبت شد، قدرت دفاعی کشور بود. ما در طول مدت‌زمان گذشته مطالب و موارد بسیاری در این زمینه قلمی کرده و پرحرفی کرده‌ایم. آنچه رهبری در این زمینه گفتند: «در مورد قدرت دفاعی؛ نظام اسلامی حق ندارد کشور را اینگونه نگه دارد که یک انسان بی‌عرضه‌ای مثل صدام حسین بیاید و تهران را بمباران کند و ما نتوانیم کاری کنیم چون امکانات نداشتیم. وقتی موشک جمهوری اسلامی می‌تواند پهپاد سرنگون کند و می‌تواند پایگاه عین‌الاسد را آنگونه هدف قرار دهد، آن وقت دشمن هم در محاسبات خود توان دفاعی ما را در نظر می‌گیرد.» ناظر به این مساله است که ما در مرحله مقابله قرار داریم. قرار نیست تحریم بمانیم و بعد در مورد توان دفاعی خود هم گفت‌وگو کنیم. قدرت دفاعی ایران طرف مقابل را ناچار به تجدیدنظر در معادله خواهد کرد و او را «محاسبه‌گر» بار خواهد آورد. اینکه دشمن باید حساب و کتاب کند، یعنی آنکه با این قدرت بازدارنده و قوی مواجه خواهد شد، چه بخواهد چه نخواهد. ابعاد و شکل این مواجه و مقابله هم در آینده خود را نشان می‌دهد. @syriankhabar

✴️ وارد مرحله علنی اظهار قدرت شده‌ایم؛ نگاهی تحلیلی به سخنان روز چهارشنبه رهبر انقلاب /2 🔸چهارمین مساله، موضوع برجام بود که همواره محل اختلاف ما با بسیاری دیگر است. خیلی‌ها برجام را بد می‌دانستند، به آن حمله می‌کردند و آن را «خیانت» دانسته و تلاش داشتند به گونه‌ای آن را مایه ننگ بدانند و در مقابل، عده‌ای دیگر آن را «وحی منزل» دانسته و همه حیات و ممات کشور را در آن می‌دیدند. با این حال نگاه رهبر انقلاب به برجام قابل توجه است. اینکه می‌گویند ما هیچ عجله‌ای نداریم، یعنی اینکه ایران مسیر خودش را همانگونه که در بالا گفتیم، انتخاب کرده است. نگاه ایشان به برجام هم مرتبط است با برداشته شدن تحریم‌ها و منتفع شدن ملت ایران از زندگی در فضای غیر تحریمی؛ «در مورد مسئله برجام و تعهدات جمهوری اسلامی؛ نکته اول این است که بحث از برگشت آمریکا به برجام است. ما هیچ عجله‌ای نداریم آمریکا به برجام برگردد. آنچه ما بر آن تاکید داریم برداشته شدن تحریم‌هاست که حقی ضایع‌شده از ملت ایران است. اگر تحریم‌ها برداشته شود، آنوقت برگشت آمریکا به برجام معنا دارد اما اگر این رخ نداد، حتی برگشت آمریکا به برجام ممکن است به ضرر ما باشد. البته ما به دولت و مجلس هم گفته‌ایم که در این زمینه مراقبت کافی داشته باشند.» 🔸من به‌عنوان کسی که می‌نویسم نمی‌دانم آیا هنوز هم دوستانی هستند که بگویند برجام بد است و اصلا ما نباید برجام را بپذیریم یا نه! اصلا نگاه قانونی که مجلس گذراند و دولت را موظف به اجرای آن کرد این بود که طرف امریکایی را وادار کند به تعهدات خود در چارچوب برجام بازگشته و «تحریم‌ها» برداشته شود. با این حال، رهبری به شکل کامل حمایت خود را از مصوبه مجلس اعلام کردند و دولت را هم به صورت هوشمندانه‌ای در این تصمیم شریک کردند – در حالی که دولتی‌ها مخالف مصوبه مجلس بودند که این هم دلیلی دارد و بازی سیاست در نوع خودش جالب است – تا طرف غربی حالی‌اش شود که اگر نخواهد به تعهدات خودش بازگردد، اوضاع متفاوت خواهد بود. ایشان در این زمینه گفتند: «نکته دوم این است که تصمیم مجلس و دولت در زمینه برجام یک تصمیم درست و منطقی است. وقتی دشمن به تعهدات خود عمل نمی‌کند دلیلی ندارد ما به همه تعهدات خود در برجام عمل کنیم. اگر چنانچه آنان به تعهدات خود برگردند ما هم به تعهدات خود برمی‌گردیم و بنده این را از اول گفته‌ام.» 🔸بنابراین، امریکایی‌ها دو گزینه بیشتر ندارند، یا باید برجام را به صورت کامل اجرا کنند یا آنکه نکنند. نصف و نیمه اجرا کردن تعهدات هم به هیچ عنوان مورد قبول ایران نیست. این مساله برای طرف‌های غربی هم به شکل کامل و روشن توضیح داده شده است. باید دید که طرف غربی، به ویژه امریکایی در این زمینه می‌خواهد چه تصمیمی بگیرد. آیا این توان را دارد که در جبهه مقابل ایران قرار گرفته و با ما وارد منازعه شود یا نه! مواضع رهبر انقلاب در روز چهارشنبه نشان می‌داد که ایران یک دوره جدید را در حیات سیاسی و بین‌المللی خود شروع کرده و آنچه در طول سه دهه گذشته پس از جنگ به عنوان انباشت قدرت تدارک دیده، حالا باید در عمل وارد میدان شود و مورد استفاده قرار بگیرد. این انباشت قدرت قرار نیست به هدر برود و حالا که امریکایی‌ها باعث شدند جنبه‌های پنهان متعدد قدرت ایران در برابر آن‌ها قرار بگیرد و کشورک‌های همراه واشنگتن هم این توان نظامی و قدرت مقاومت اقتصادی را دیدند، بهتر است ما وارد فاز عملیاتی شویم. 🔸ایشان البته در حوزه واکسن کرونا هم صحبت‌های دقیقی داشتند. خود تولید این واکسن در کشور و تست انسانی آن در حوزه قدرت‌زایی و زایش قدرت از ارزش والایی برخوردار است. نمی‌شود به سادگی از کنار این هم گذشت. بنده چندی پیش در ضمن یکی از فایل‌های صوتی که در کانال کار کردم گفتم که شبکه‌های وابسته به آل‌سعود، انگلیس و امریکا تلاش خواهند کرد که اهمیت این واکسن را زیر سوال ببرند، در واقع برای آن‌ها اصلا قابل هضم نیست که دانشمندان ایرانی به این سطح از دانش رسیده‌اند که پابه‌پای آن‌ها در تولید یک واکسن قدم بردارند. @syriankhabar

 قانون صبر و پذیرش تاخیر: بدیهی اما فراموش شده خرداد ۲۴, ۱۳۹۴ پیش توضیح: کمتر نوشته‌ای دارم که تا این حد بی‌سر و سامان باشد. چند بار خواستم منتشرش نکنم. اما چون طولانی بود و برای نوشتنش وقت زیادی گذاشته بودم حیفم آمد. شما هر جا خسته شدید رها کنید و ادامه ندهید. تقصیر از من است و نه حوصله شما! پیش نوشت: یادم میاد وقتی که سر کلاس می‌خواستم بالغ شدن رو تعریف کنم همیشه یک تعریف به ذهنم می‌رسید: اینکه انسان چقدر می‌تونه برآورده شدن خواسته‌های خودش رو به تاخیر بندازه (این مفهوم رو معمولاً در ادبیات علمی تحت عنوان Delayed Gratification مورد بحث قرار می‌دن). یک مثال ثابت هم همیشه در ذهن من هست: نوزادی که تازه متولد می‌شه، تحت هیچ شرایطی نمی‌تونه فاصله بین احساس نیاز و برآورده شدن نیاز رو تحمل کنه. به تدریج در سن دو سه سالگی این تحمل فاصله زمانی و تاخیر بهتر می‌شود حالا وقتی مادر به فرزندش میگه: «الان دارم ناهار درست می‌کنم، چند دقیقه صبر کن تا بیام» فرزندش هم سکوت میکنه و منتظرمیمونه. این فاصله تحمل چند دقیقه‌ای در دوران دبستان به چند ساعت تبدیل می‌شه. حالا از لحظه‌ای که وارد مدرسه می‌شیم می‌نشینیم و منتظر می‌مونیم تا این چند ساعت لعنتی تموم بشه و دوباره به دامن زندگی برگردیم! این چند ساعت به تدریج به چند سال تبدیل می‌شه. نزدیک کنکور می‌گیم این یکی دو سال رو درس می‌خونم تا بعد که رفتم دانشگاه دیگه زندگی عادی رو ادامه بدم و خوش بگذرونم و این مسئله به همین شکل ادامه پیدا می‌کنه. بعدها که دوستی‌های بیشتر و فضاهای کاری متنوع‌تر رو تجربه کردم دیدم که این ماجرای صبر کردن و به تاخیر انداختن، اگر چه بسیار بدیهی و ساده به نظر می‌رسه اما در عمل خیلی رعایتش نمی‌کنیم. قطعاً دلایل متنوع و متفاوتی رو برای این رفتار می‌شه مطرح کرد اما به نظرم یکی از دلایلش اینه که اکثر ما معمولاً خدایان کلی گویی هستیم و از وارد شدن به جزییات و مصداق‌ها می‌ترسیم یا حوصله اونها رو نداریم. هیچکس با اصل جمله‌ی دروغگویی زشت است مشکل نداره. اما اگر بگیم: «آیا نگفتن بخشی از واقعیت، دروغگویی محسوب می‌شود؟» دیگه ماجرا سخت می‌شه! حالا یه عده می‌گن که بله این مصداق دروغ و فریبه. عده‌ی دیگه‌ای با هیجان می‌گن: نه اینطوری نیست. اصلاً شاعر گفته: «جز راست نباید گفت، هر راست نشاید گفت». یه مدت با هم بحث می‌کنیم و چون به نتیجه مشخص نمی‌رسیم دوباره برمی‌گردیم روی همون قانون کلی که: دروغگو دشمن خداست. اما جزییاتش دیگه بر پایه‌ اجتهاد شخصی شما! قانون صبر و به تاخیر انداختن هم مشمول چنین چیزی است. در کلیات همه قبولش داریم. اما از جزییاتش کمتر حرف می‌زنیم یا به دلیل اینکه میتونه محل اختلاف نظر باشه ترجیح می‌دیم که واردش نشیم. اما من تصمیم گرفتم یه سری مثال‌های این قانون رو در محیط کار و زندگی- طبیعتاً به شکلی که به عقل ناقص خودم می‌رسه – مطرح کنم و خواهش کنم که همه‌مون کمی بیشتر بهش فکر کنیم. اصل مطلب: اگر بخوام قانون صبر رو با ادبیاتی که خودم می‌فهمم فرموله کنم چنین چیزی میشه: دنیا (چه در حوزه کسب و کار و چه در حوزه زندگی) مکانیزم‌های زیادی داره که تاخیر آفرین هستند. بسیاری از رویدادها به زمان نیاز دارند. بسیاری از تغییرات به زمان نیاز دارند. بسیاری از اتفاقات به زمان نیاز دارند. دور زدن این فاصله‌های زمانی و تلاش برای جستجوی میان‌بر و دستیابی لحظه‌ای به خواسته‌ها، اخلاق جادوگران و شعبده‌بازانه. اگر می‌خواهیم در محیط خود تاثیرگذار باشیم و جایگاه مناسبی پیدا کنیم باید میزان تاخیر‌های محیط رو بفهمیم و متناسب با اون رفتار کنیم و تصمیم بگیریم. کسانی که عجولانه در انتظار پاسخ‌های سریع هستند در زندگی شخصی و در محیط زندگیشون فساد ایجاد می‌کنند. البته طبیعتاً در آن سوی طیف هم کسانی که حاضرند یک عمر برای رویدادها منتظر بمانند احتمالاً نقش و جایگاه مورد انتظارشون رو پیدا نخواهند کرد. این حرفهایی که گفتم حرف‌های عجیبی نیست. هم تاکید دارم بر همان ضرب المثل قدیمی که گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی و هم تاکید دارم که اگر چند سال منتظر موندیم و دیدیم که از چنین غوره‌ای چنان حلوایی برنمی‌آید خوش‌بینانه و ساده‌اندیشانه تا ابد در انتظار ننشینیم و راهکار دیگری را برای حلواسازی جستجو کنیم! در اینجا ما به یک هنر خیلی پیچیده نیاز داریم و اون تشخیص زمان مناسب و انتظار کشیدن فعال برای رسیدن به اون زمانه. اجازه بدید که من این دو تا لغت رو از دیدگاه خودم تعریف کنم: تشخیص زمان مناسب: فرض کنید در یک مسئله خاص دنیا رو به دو قسمت تقسیم کنم: خودم و محیط اطرافم. هم خود من و هم محیط اطراف من بسته به موضوع و شرایط، تاخیرهایی داریم و نمی‌توانیم به صورت ناگهانی و پله‌ای- حتی با فشار و تلاش زیاد – تغییر کنیم. زمانی که درس مدیریت پروژه می‌خوندیم مثال معروفی بود که می‌گفت: اگر یک زن برای فرزنددار شدن به ۹ م

اه زمان نیاز داشته باشه نمی‌تونیم با کمک همزمان ۹ زن در یک ماه یک بچه ایجاد کنیم! شکل مدرنش میشه اینکه: اگر من با ۱۰ تا بیلبورد در یک ماه می‌تونم ۱۰% افزایش فروش ایجاد کنم معنای این مسئله این نیست که می‌تونم با ۴۰ تا بیلبورد در یک هفته به همون ۱۰% برسم یا بدتر از اون با ۲۸۰ تا بیلبورد در یک روز به همون نتیجه دست پیدا کنم. شاید به نظرتون این حرف من بدیهی بیاد اما نگاهی به اطراف بندازید ببینید که چقدر از انسانهای اطراف ما چه در محیط کار و چه در زندگی در حال تلاش بر اساس همین تئوری ۹ زن و یک بچه هستند! البته همه چیز به محیط مربوط نیست و خود ما هم به زمان نیاز داریم. شاید دیده باشید کسانی که به سرعت به پول زیادی دست پیدا می‌کنند چون از لحاظ ذهنی و فکری توانایی درک و مدیریت اون پول رو ندارند نمی‌تونن از اون پول، ثروت واقعی بسازند (ثروت واقعی یعنی چیزی که باهاش راحت باشی. یعنی حالت رو خوب کنه. یعنی جلوی مردم بتونی بهش افتخار کنی). بدیهیه که مترها و معیارهای زمان و تاخیر در فضاهای مختلف هم متفاوت هستند. به عنوان مثال تاخیر در فضای آنلاین و دیجیتال کمتر از فضای فیزیکیه. اگر در کسب و کار فیزیکی بعد از سه سال هنوز رونق خیلی زیاد نداشته باشیم ممکنه هنوز با صبر کردن به نتایج خیلی خوب برسیم. اما در فضای آنلاین ممکنه در چند ماه بشه در مورد سرنوشت یک کسب و کار نتیجه گیری کرد. در همون فضای فیزیکی هم زمان برای یک سوپرمارکت سریع‌تر می‌گذره تا یک شرکت تولیدکننده محصولات پتروشیمی. انتظار کشیدن فعال: یعنی اینکه من منتظر بمونم تا خودم و محیطم به تدریج به نقطه‌ی مطلوب و مورد انتظار من نزدیک بشیم و در تمام این مدت مراقب باشم که از اون نقطه عبور نکنیم. درست مانند مسافری که در ماشین استراحت می‌کنه تا به مقصد برسه. یک نقطه مشخص برای پیاده شدن هست. چه زودتر پیاده شوم و چه دیرتر سرنوشتی جز سرگردانی نخواهم داشت. ضمن اینکه در طول این مدت، اگر انحراف یا اشتباهی در مسیر می‌بینیم اصلاحش کنیم تا از مسیر اصلی منحرف نشیم. در محیط کسب و کار، شاخص‌های عملیاتی و شاخص‌های استراتژیک برای همین هدف طراحی می‌شن و دائماً مورد بررسی و توجه قرار می‌گیرند (این مشاوران باکلاس و شیک، می‌گن: شاخص‌ها به صورت منظم پایش می‌شن!) فکر کنم مقدمه‌های من خیلی طولانی شد. حالا یه تعداد مثال می‌زنم از پیچیده به ساده. مثال اول – راه اندازی کارخانجات و شرکت‌ها: مستقل از اینکه در مورد چه صنعتی صحبت می‌کنیم به نظر می‌رسه کارخانجات و شرکت‌های بزرگ رو میشه به دو دسته کلی تقسیم کرد. اونهایی که به صورت طبیعی زاییده و متولد شده‌اند و رشد ارگانیک دارند و اونهایی که با فشار دولت‌ها یا سرمایه‌گذاران بزرگ خصوصی به صورت ناگهانی متولد شده‌اند و رشد مکانیکی رو تجربه می‌کنند. اولی مثل کاشتن یک دانه می‌مونه که در ابتدا رشد کندی داره اما بعد از یه مدت با سرعت بسیار زیاد رشد می‌کنه و بزرگ می‌شه. دومی شبیه این می‌مونه که بخواهیم با زور و فشار و حمایت مالی و استفاده از روابط، یک درخت کاج بزرگ رو همین الان بگیریم و به زور در یک گلدان فرو کنیم! شرکت‌های بزرگ و موفق در ایران و جهان عموماً رشد ارگانیک داشته‌اند و دارند. از یک نطفه کوچک شروع شده‌اند. به تدریج رشد کرده‌اند. بزرگتر و قدرتمندتر شده‌اند. محیط را به تدریج شناخته‌آند و محیط هم آنها را شناخته. از درون هم توسعه پیدا کرده‌اند و در نهایت، امروز قامت رعنایی دارند و علف‌های هرزی که در اطراف اونها یا به حمایت اونها یا به تقلید از اونها روییده‌اند به سایه بلند اونها رشک می‌برند. حتی شرکت‌هایی مانند گوگل و فیس بوک هم که ما امروز آنها را سمبل رشد لحظه‌ای و ناگهانی می‌دانیم چنین نیستند و در استاندارد متعارف فضای وب، زمان نسبتاً طولانی را انتظار کشیده‌اند تا به موقعیت امروزی خود برسند. اما شرکت‌های دیگری هم وجود دارند که به صورت ناگهانی با اراده دولت‌ها خلق شده‌اند. یا سرمایه‌گذاران بزرگ که از صبر و حوصله بی‌بهره بوده‌اند به صورت ناگهانی آنها را خلق کرده‌اند. سرمایه‌گذارانی که فکرمی‌کردند نوزاد فیل از روز اول باید در قد و قواره یک فیل بزرگ باشد و فراموش کردند که آن نوزاد فیل هم مدت‌ها به زندگی سلولی خود در رحم مادر مشغول بوده و به تدریج رشد کرده است. این شرکت‌ها دقیقاً مثل بچه‌های خانواده‌های پولداری هستند که پدر و مادر بی حساب و کتاب آنها را غرق منابع کرده‌اند (البته معدود خانواده‌های ثروتمندی را می‌شناسم که این چنین نیستند). اگر رشد کنند که ادعا می‌کنند همه چیز حاصل زحمت و لیاقت خودشان بوده و اگر شکست بخورند و دچار مشکل بشوند، همیشه گلایه‌ای از والدین دارند که در لحظات حساس از آنها حمایت نکرده و مانع رشدشان شده! گاهی هم از محیط و مردم گله مند می‌شوند که لیاقت و شایستگی آنها را ندارند! حتی در بزرگترین کارخانه‌های صنعتی که مقیاس تولید مهم و حیاتی است،

همیشه راه اندازی به صورت فاز به فاز و با بخشی از ظرفیت اسمی آغاز می‌شود. به تدریج که کارخانه خودش را پیدا کرد و شناخت و کارکنان محیط را شناختند و مشتریان کارخانه را شناختند و روابط اقتصادی و حقوقی و اجتماعی شکل گرفت و زیرساخت‌ها فراهم شد، فازهای دوم و سوم و … راه اندازی می‌شوند. مثال دوم – ایجاد برندآگاهی یا Brand Awareness: اگر من امروز دستمال کاغذی شعبانکس (مثلاً بر وزن کلینکس) رو تولید کنم و ظرف مدت چند روز تمام کشور را با تبلیغات خودم اشباع کنم، نمی‌توانم انتظار داشته باشم که همه مردم شعبانکس در دست بگیرند. مواجهه زیاد و گسترده با یک برند در یک مدت زمانی کوتاه، حتی به فرض اینکه هجوم مقطعی مشتریان را ایجاد کند اعتماد بلندمدت آنها را جلب نخواهد کرد. یکی از مهم‌ترین شاخص‌هایی که در این شرایط مورد توجه قرار می‌دهند نرخ Conversion است. اگر من اسمم رو به گوش ده میلیون نفر برسانم و امروز ده هزار نفر از دستمال کاغذی شعبانکس استفاده کنند که هنرنیست. پایدار هم نیست. پس فردا که بخواهم ظرفیت کارخانه‌ام را برای تامین صدهزار مشتری توسعه دهم نیازمند صد میلیون مخاطب هستم و چاره‌ای ندارم که دل به زاد و ولد مردم خوش کنم. هنر این است که اگر یک میلیون نفر برند من را شناختند و من می‌دانم که بخش قابل توجهی از آنها از دستمال کاغذی استفاده می‌کنند بتوانم چند صد هزار نفر از آنها را به تدریج به مشتری خود تبدیل کنم. البته می‌دانم که الان عده‌ای می‌گویند که تبلیغات گسترده و هجمه حجیم ما فشار اولیه است و کمی که کار رشد کرد خودش به رشد خودش کمک می‌کند. اما کافی است به روند این شرکت‌ها نگاه کنید و ببینید به کجا می‌رسند. متاسفانه آنقدر در این شرکت‌ها دوست و آشنا دارم که نتوانم اسم ببرم. اما مطمئنم مثال‌های زیادی در ذهن دارید. پیتر دراکر در کتاب مدیریت آینده می‌گوید شرکت‌هایی که از صندوق‌های بازنشستگی و تامین اجتماعی تغذیه می‌شوند بیش از سایر شرکت‌ها در معرض چنین خطراتی هستند. دلیلش هم مشخص است. چون این صندوق‌ها می‌خواهند از نخستین روز فیل بزایند و حاصلش یک بزغاله‌ گیج و ناتوانی می‌شود که هر روز باید دولتها با کمک قانون و مقررات مراقب باشند که این حیوان ضعیف و نحیف که البته به اندازه فیل خورده است و به اندازه مورچه هم توان ندارد، زیر دست و پای فیل‌های دیگر له نشود. مثال سوم – کسب و کارهای آنلاین: باز هم نمی‌خواهم مثال بزنم. اما به برخی از کسب و کارهای آنلاین نگاه کنید. از آنهایی که مجله های تصویری می‌سازند تا آنها که سیستم‌های فروش گسترده طراحی می‌کنند. یا با وایبر و سیستم‌های مشابه خودشان را در چشم و گوش مردم فرو می‌کنند (دقیقاً اصطلاح همین است) و بعد هم به هیچ روشی به تو اجازه رهایی نمی‌دهند. به یکی از آنها متاسفانه از دوستان هم بود و از همه جا سرقت می‌کرد و با وایبر به زور خودش را به مردم تحمیل می‌کرد هم به صورت مستقیم گفتم و هم در قالب مطلب سایتهای تشنه کلیک. گفت ما بزرگترین رسانه ایرانیم و می‌دانیم چه می‌کنیم. امروز باید رتبه آنها را ببینید و متوجه شوید که رتبه دو رقمی الکسا دولت مستعجل بود و امروز با رتبه چهار رقمی باید در آرزوی یک نفر به شتابزدگی و سطحی نگری خودشان بنشینند تا شاید درآمدی از تبلیغ کسب کنند. مثال دیگری هم دارم که متاسفانه به آنها هم تذکر دادم که این حق دریافت کننده ایمیل است که در پایین ایمیل به او اجازه بدهید آدرسش را از فهرست شما حذف کند. اما آنها اصرار دارند که (به قول پاشایی مرحوم) این جاده، یک طرفه است و کسی که یک بار به تور ما گرفتار شد باید تا ابد در آن دست و پا بزند. همه این شیوه‌ها در کوتاه مدت بسیار موفق هستند و موجب رشد سریع می‌شوند. اما این رشد سریع ناشی از استراتژی خوب و قدرتمند نیست. بلکه ناشی از فشار مکانیکی به یک سیستم است که مانع رشد ارگانیک آن می‌شود. گفتم شاید اگر با همین خط خراب و بی‌دقتی هندسی خودم، روی کاغذ برایتان نموداری بکشم این حرف من واضح‌تر شود:  محور افقی را زمان در نظر بگیرید. محور عمودی می‌تواند خیلی چیزها باشد از جمله: میزان درآمد سالیانه یک نفر، میزان دانش و اطلاعات یک نفر، تعداد مشتریان یک شرکت، تعداد کارکنان یک سازمان، میزان فروش محصول، تعداد جمعیت انسانهای کره زمین، تعداد سلول‌های یک گیاه، تعداد فالورهای فیس بوک یا اینستاگرام، شبکه ارتباطی یک نفر (در ادامه ماجرای شبکه سازی که قبلاً گفتم)، تعداد بازدیدکنندگان یک سایت و … اولین چیزی که باید بپذیریم این است که به هر حال انتهای چنین نموداری افقی است. هیچ انسانی و هیچ کسب و کاری، لوبیای سحرآمیز نیست که تا ابد رشد کند و متوقف نشود. محیط همیشه اشباع می‌شود. لبریز می‌شود. اقناع می‌شود. زمین ظرفیت مشخصی دارد. بازار یک محصول در یک کشور سقف مشخصی دارد. حجم یک انسان یا تعداد سلول‌های یک گیاه در یک نقطه متوقف می‌شود و دیگر تغییر جدی نمی‌کند. الب

ته هنر ما به عنوان یک فرد و به عنوان مدیر در یک کسب و کار این است که با اقدام‌های جدید و حرکت‌های جدید، دوباره فضای بزرگتری را برای رشد ایجاد کنیم و درواقع منحنی دیگری را بر روی منحنی اول سوار کنیم. شاید مراقبت‌هایی که از کره زمین انجام می‌دهیم، شاید تغییر سبک زندگی انسانها و شاید سفر به کره‌های دیگر، دوباره منحنی دیگری را بر روی منحنی فعلی جمعیت انسانها سوار کند (شاید هم جنگ یا بیماری، کره زمین را خلوت‌تر کند و دوباره مجبور بشویم این منحنی را از میانه‌ها یا از ابتدای آن طی کنیم). شرکتی که به صادرات فکر می‌کند، به عرضه محصولات جدید فکر می‌کند، بازارهای جدید را جستجو می‌کند و یا می‌سازد در تلاش برای رهایی از قسمت افقی این منحنی است. اما به هر حال، بحث من الان در مورد قسمت افقی انتهایی نیست. در مورد قسمت ابتدایی است. رشدی که ما برای خودمان یا کسب و کارمان در نظر می‌گیریم یا با الگوی مکانیکی خواهد بود و یا با الگوی ارگانیک. در شکل ارگانیک درست مثل تولد و رشد یک انسان، در ابتدا روند کند است و بعد شدت می‌گیرد. در رشد مکانیکی رشد حبابگونه را می‌بینیم. در ابتدا رشد سریع است و بعد کند و متوقف می‌شود. آنهایی که صبر را به رسمیت نمی‌شناسند و قبول ندارند، در ذهن خود یک رویای مکانیکی از رشد را شکل داده‌اند. رویایی که هرگز به سرانجام نمی‌رسد. اینکه ما در ابتدا با فشار مکانیکی رشد را ایجاد کنیم و بعد بخواهیم در اواسط و انتهای مسیر هم مشابه یک سیستم ارگانیک رشد کند! مثال چهارم – حضور در شبکه‌های اجتماعی: چند روز پیش در اینستاگرام یک اکانت را دیدم که به جد می‌توانم بگویم مدیر آن بهره‌ چندانی از شعور نبرده بود! در همه جا و زیر صفحه همه تبلیغ می‌کرد که از صفحه ما بازدید کنید. ما فلان کاره هستیم و ما این کار را می‌کنیم و آن کار را می‌کنیم و ما چنین هستیم و ما چنان هستیم. به صفحه‌اش سر زدم دیدم که سه تا عکس گذاشته و صفحه دیروز شروع به کار کرده! با خودم فکر کردم که انسان نفهم! تو مگر چند بار می‌توانی مخاطب را به این صفحه بیاوری که الان این کار را می‌کنی و او را می‌سوزانی. حداقل صد عکس بگذار. یک محتوایی ایجاد کن. بعد به سراغ دیگران برو و از آنها برای بازدید صفحه‌ات دعوت کن! این همان مسئله صبر است. ما حوصله نداریم صبر کنیم. ما نمی‌توانیم صد مطلب منتشر کنیم و تعداد کمی آن را ببینند. ما اصلاً یاد نگرفته‌ایم که در سکوت کار کنیم و تلاش کنیم و مدتها خسته و فرسوده شویم و بعد ببینیم مردم برایمان دست می‌زنند و تشویقمان می‌کنند. بلکه دوست داریم همان ابتدا که شروع به کار می‌کنیم مردم بیایند و تشویقمان کنند تا ما ادامه دهیم. یکی از دلایلی که من بحث غولی به نام مردم را نوشته‌ام و می‌نویسم همین است. موفقیت از فاز تشویق شروع نمی‌شود. از فاز تحقیر شروع می‌شود. باید صبر کرد. صبر کرد و صبر کرد. باید تلاش کرد و تحمل کرد. تا نخستین نشانه‌های موفقیت پدیدار شود. مثال دیگری هم از حضور غیر صبورانه در شبکه‌های اجتماعی دارم. می‌دانید که من هر از چند گاهی در اینستاگرام صفحات خوبی را که می‌بینم معرفی می‌کنم. دوستان دیگری هم دارم که این سنت را انجام می‌دهند. چند وقت پیش صفحه یکی از دوستانم را معرفی کردم. بعد فهمیدم که او صفحه دیگری هم دارد و بلافاصله یک اسکرین شات از صفحه دیگرش گذاشته که به خیال خودش حالا که مردم به صفحه‌اش سر می‌زند آنها را به جای دیگری هم هدایت کند و از فرصت استفاده کند! موارد مشابه دیگری هم دیدم. یکی از دوستان دیگرم صفحه‌ی یکی از همکاران دیگرم را معرفی کرد و آن همکار عزیز، بلافاصله پست گذاشت که: بشتابید! بشتابید که از دستتان نرود. کلاس دارم. سمینار دارم. خوب دارم. عالی دارم. بشتابید! من نمی‌گویم تبلیغ بد است. انتظار ندارم که همه مثل من در شبکه‌های اجتماعی میمون و قورباغه به اشتراک بگذارند. هر کس روزی‌اش را به شکلی کسب می‌کند و این هیچ مشکلی ندارد. اما حرفم این است که این نوع رفتار، نشان می‌دهد که ما اهل صبر نیستیم. دوست من! حالا که مخاطب جدید داری زحمت بکش و چند روز و چند هفته برایشان وقت بگذار. برایشان مطالب خوب بگذار. حرف‌های مفید بزن. وقتی که به تو عادت کردند پیشنهاد بده که صفحه دیگر تو را هم دنبال کنند یا اینکه بشتابند و در کلاس‌هایت شرکت کنند. مثالهای دیگر بسیارند. از رابطه‌های عاطفی که می‌خواهیم خیلی زود به سرانجام برسند. از کتابهایی که مطالب درسی را به صورت فشرده آموزش می‌دهند و ما فکر می‌کنیم که در مسیر تحصیل و یادگیری جلو می‌افتیم. از معلم خصوصی گرفتن با هدف افزایش سرعت یادگیری (که اگر چه ممکن است موثر باشد اما مکانیزم‌های یادگیری طبیعی در مغز را تضعیف می‌کند). از تلاش برای مشهور شدن. از تقلید‌های کورکورانه از دیگران. از شتاب دولتها برای ایجاد توسعه سریع علمی و فرهنگی و اقتصادی در مردمی که هنوز ظرفیت آنها را پیدا نکرده‌اند. از شتاب مر

دم برای اصلاح دولت‌ها قبل از آنها ساختارهای لازم ایجاد شود و فرهنگ لازم شکل بگیرد. از ادامه تحصیل که آن را به عنوان جهادی برای یادگیری و کسب علم نمی‌دانیم و بیشتر به عنوان میان‌بری در مسیر رشد و پیشرفت می‌شناسیم. از خواندن‌ها و نوشتن‌های شتابزده که نه برای نوشتنش وقت می‌گذاریم و نه دیگران برای خواندنش. از تجربه‌ی فشرده‌ی لذت که چقدر حرف در موردش دارم و تک تک کلماتش ممنوعه است و اگر در نوشتارم به کار ببرم، همچون سیبی که آدم خورد مرا از بهشت اینترنت کشور(!) به برهوت بی اینترنتی اخراج می‌کند و هبوط می‌کند. صبر چیز عجیبی است. معجزه می‌کند. اما چه باید کرد که حتی مفهوم و واژه معجزه نیز در نگاه ما چیزی از سرعت در خود دارد. رشد تدریجی گیاهان و تکامل تدریجی انسان و تولد و رشد نوزاد برایمان معجزه نیست. معجزه وقتی است که در لحظه‌ای، از هیچ، انسانی پدید آید و روبرویمان

اصل مقاله 👇👇👇👇👇👇 قانون صبر و پذیرش تاخیر: بدیهی اما فراموش شده | روزنوشته‌های محمدرضا شعبانعلی http://mrshabanali.com/%D9%82%D8%A7%D9%86%D9%88%D9%86-%D8%B5%D8%A8%D8%B1-%D9%88-%D9%BE%D8%B0%DB%8C%D8%B1%D8%B4-%D8%AA%D8%A7%D8%AE%DB%8C%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%DB%8C%D9%87%DB%8C-%D8%A7%D9%85%D8%A7-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%85%D9%88/

شب نامه / آمریکایی ها در خصوص نا آرامی های این کشور چه می گویند ؟ / گزارش جالب نیویورک تایمز از حال و هوای ایران در شب نا آرامی های امریکا / نیویورک تایمز : آیت الله خامنه ای و رهبرانِ مخالفِ امریکا آن شب نظاره گرِ آنچه در این کشور رخ داد بوده اند / پیام رخدادهای آمریکا برای آمریکا ... / قسمت 391 @iran_onlin_ir

فاجعه بارترین اتفاقات قرن: سونامی ژاپن ۲۰۱۱ زلزله هانشین ۱۹۹۵ طوفان کاترینا ۲۰۰۵ طوفان آندره ۱۹۹۲ حسن روحانی ۲۰۱۳ حسن روحانی ۲۰۱۴ حسن روحانی ۲۰۱۵ حسن روحانی ۲۰۱۶ حسن روحانی ۲۰۱۷ حسن روحانی ۲۰۱۸ حسن روحانی ۲۰۱۹ حسن روحانی ۲۰۲۰ @sorenae