📌 یک سؤال دیگر این است - که اینجا هم باز بعضی از دوستان گفتند - که رابطه‌ی «#تکلیف‌مداری» با «دنبال #نتیجه بودن» چیست؟ امام فرمودند: ما دنبال تکلیف هستیم. آیا این معنایش این است که امام دنبال نتیجه نبود؟ چطور میشود چنین چیزی را گفت؟ امام بزرگوار که با آن شدت، با آن حدّت، در سنین کهولت، این همه سختی‌ها را دنبال کرد، برای اینکه نظام اسلامی را بر سر کار بیاورد و #موفق هم شد، میشود گفت که ایشان دنبال #نتیجه نبود؟ حتماً #تکلیف‌گرائی معنایش این است که انسان در راه رسیدن به #نتیجه‌ی مطلوب، بر طبق تکلیف عمل کند؛ برخلاف تکلیف عمل نکند، ضدتکلیف عمل نکند، کار نامشروع انجام ندهد؛ والّا تلاشی که پیغمبران کردند، اولیای دین کردند، همه برای رسیدن به #نتائج معینی بود؛ دنبال نتائج بودند. مگر میشود گفت که ما دنبال نتیجه نیستیم؟ یعنی نتیجه هر چه شد، شد؟ نه. البته آن کسی که برای رسیدن به نتیجه، برطبق تکلیف عمل میکند، اگر یک وقتی هم به نتیجه‌ی مطلوب خود نرسید، احساس پشیمانی نمیکند؛ خاطرش جمع است که #تکلیفش را انجام داده. اگر انسان برای رسیدن به نتیجه، بر طبق تکلیف عمل نکرد، وقتی نرسید، احساس خسارت خواهد کرد؛ اما آن که نه، تکلیف خودش را انجام داده، مسئولیت خودش را انجام داده، کار شایسته و بایسته را انجام داده است و همان طور که قبلاً گفتیم، واقعیتها را ملاحظه کرده و دیده است و بر طبق این واقعیتها برنامه‌ریزی و کار کرده، آخرش هم به نتیجه نرسید، خب احساس خسارت نمیکند؛ او کار خودش را انجام داده. بنابراین، این که تصور کنیم #تکلیف‌گرائی معنایش این است که ما اصلاً به نتیجه نظر نداشته باشیم، نگاه درستی نیست. در دفاع مقدس و در همه‌ی جنگهائی که در صدر اسلام، زمان پیغمبر یا بعضی از ائمه (علیهم‌السّلام) بوده است، کسانی که وارد میدان جهاد میشدند، برای تکلیف هم حرکت میکردند. جهاد فی‌سبیل‌الله یک #تکلیف بود. در دفاع مقدس هم همین جور بود؛ ورود در این میدان، با احساس تکلیف بود؛ آن کسانی که وارد میشدند، اغلب احساس تکلیف میکردند. اما آیا این احساس تکلیف، معنایش این بود که به نتیجه نیندیشند؟ راه رسیدن به نتیجه را محاسبه نکنند؟ اتاق جنگ نداشته باشند؟ برنامه‌ریزی و تاکتیک و اتاق فرمان و لشکر و تشکیلات نظامی نداشته باشند؟ اینجور نیست. بنابراین #تکلیف‌گرائی هیچ منافاتی ندارد با دنبال نتیجه بودن، و انسان نگاه کند ببیند این نتیجه چگونه به دست می‌آید، چگونه قابل تحقق است؛ برای رسیدن به آن نتیجه، بر طبق راههای مشروع و میسّر، برنامه‌ریزی کند. بیانات در دیدار دانشجویان‌ ۱۳۹۲/۰۵/۰۶ @ofoqemobin

📌 درباب ویژگی جوهری امر اجتماعی در ایرانِ عصر انقلاب اسلامی

⭕️ در روایت است که در روز شهادت امام جواد (ع)، امام هادی (ع) خبر از شهادت پدرشان دادند از ایشان پرسیدند چگونه متوجه شدید پدر شما از دنیا رفته است؟ فرمودند: خشوع و حقارتی در برابر خداوند بر من وارد شد (اثر امامت) که تا کنون حس نکرده بودم: ⭕️ حدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عِيسَى عَنْ أَبِي الْفَضْلِ عَنْ هَارُونَ بْنِ الْفَضْلِ أَنَّهُ قَالَ: «فِي الْيَوْمِ الَّذِي تُوُفِّيَ فِيهِ أَبُو جَعْفَرٍ قَالَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ مَضَى أَبُو جَعْفَرٍ فَقِيلَ لَهُ وَ كَيْفَ عَرَفْتَ ذَلِكَ قَالَ لِأَنَّهُ تَدَاخَلَنِي ذِلَّةٌ لِلَّهِ لَمْ أَكُنْ أَعْرِفُهَا.» بصائر الدرجات، ج1، ص 467 ، باب في الإمام متى يعلم أنه إمام‏ پ.ن: منظور از ابوجعفر در روایت امام جواد است که به ابوجعفر ثانی مشهورند. @ofoqemobin

انتخابات پیشین مجلس از حیث لجن پراکنی درون گفتمانی یک فاجعه بزرگ بود که تاثیر آن در درصد بسیار ضعیف مشارکت در دور دوم هم دیده شد اما بدتر از آن اثری است که بر انتخابات جاری دارد و هر نوع اجماع و همراهی در جبهه خودی را دشوار یا غیرممکن میکند. نمایش بزرگ جنگ قدرت در غیاب نسبی حریف و فقدان هرگونه تحرک و افق گشایی گفتمانی برای آینده انقلاب اسلامی در آن انتخابات، اثر شوم خود را حفظ کرده است. @ofoqemobin

اتمام جلسات نهایه الحکمه (منتخبی از ۱۲ مرحله کتاب) لینک: https://eitaa.com/ofoqemobinsupport/1150 @ofoqemobin

🔰 نگرانی های انتخاباتی: 1- امید اصلی پس از شهادت مرحوم آقای رییسی تلاش برای حضور کسی بود که بتواند مسیر دولت ایشان را ادامه دهد و در حد زیادی شخصیت فردی و سیاسی او را نمایندگی کند، آنچه در میان کاندیداهای انقلابی به چشم می خورد این است که این بزرگواران گرچه به جهات شخصی ارزشمند هستند اما از این ملاک بسیار فاصله دارند. 2-دو کاندیدای اصلی جریان انقلابی، رای به شدت «منجمد» شده ای دارند و گرچه بیش از یک دهه در معرض فضای انتخاباتی بوده اند اما نتوانسته اند ایده ای مطرح کنند که عموم مردم را با خود درگیر کند. 3- از دو کاندیدای اصلی جریان انقلاب یکی هنوز ایده روشن گفتمانی ندارد و دیگری گرچه ایده های خوب و ارزشمندی دارد اما این ایده ها را حتی در میان نخبگان انقلابی نتوانسته بسط دهد چه برسد به عموم مردم. و از سوی دیگر در توان و امکان اجرای این ایده ها و توان اجماع سازی برای تحقق آن نیز سوالات بسیاری وجود دارد. 4- دو کاندیدای اصلی تفاوت های بسیار زیادی دارند و هوادارانشان نیز (خصوصا یک سمت) بعضا طرف مقابل را بی صلاحیت (نه واجد صلاحیت کمتر) می دانند، در نتیجه پدید آمدن اجماع پیش از برگزاری انتخابات احتمال بسیار کمی دارد. 5- وضعیت پیش گفته نتیجه روشنی دارد: کشیده شدن انتخابات به دور دوم و یا انتخاب رییس جمهوری با آرای حداقلی که در وضعیت امروز بین المللی کشور بسیار خطرناک است. 6- پس از فجایع انتخابات مجلس، جریان انقلابی (بر خلاف اصلاح طلبان غربگرا) هیچ نقطه کانونی اجماع سازی ندارند و تمام شخصیت ها و نهادهایی که روزی چنین وظیفه ای بر عهده داشتند یا در میان ما نیستند یا به جهت جایگاه و تاثیر، به محاق رفته اند. 7- از فحوای بیان نیروهای انقلابی این به چشم می آید که به مشارکتی زیر 60 درصد امید دارند تا کار به دست جریان غربگرا نیافتد. این یک فاجعه بزرگ شناختی است. به نظر می رسد فضای این انتخابات بسیار نگران کننده باشد. امید است به لطف حضرت حق تحولات مثبتی رخ دهد ان شاء الله @ofoqemobin

☀️ مرحوم میرزا جواد #ملکی_تبریزی در اعمال روز عرفه پس از توضیح اعمال زیارت سیدالشهداء می فرماید هیچ وسیله ای از وسائط، در باز شدن ابواب رحمت الهی برای دعا و حاجات مانند سید الشهداء علیه السلام موثر نیست. او دری است که معادل تمامی درها و وسائل دیگر به سمت خدا ارزش و اثر دارد و اثر او در هیچ حدی محدود نمی شود ... 📕 المراقبات فی اعمال السنه، شهر ذی الحجه، ص 363 🔰 صلی الله علیک ایها المظلوم الشهید ... @ofoqemobin

فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ ﴿۱۰۳﴾ وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ ﴿۱۰۴﴾ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ ﴿۱۰۵﴾ 🌙 آیا مسلخ اسماعیل نمیگوید تمام قواعد بشریِ راستی و‌ درستی در نهایت به مسلخ می رود و ته کاسه اخلاق هیچ باقی نمی ماند جز الله جل جلاله .... ؟ و آیا این همان بهای امامت ابراهیم علیه السلام و کلمات سهمگین ابتلای او نیست؟ وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِنْ ذُرِّيَّتِي قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ ﴿۱۲۴﴾

اما ... مریدِ پیرِ مُغانم ز من مرنج ای شیخ چرا که وعده تو کردیّ و او به جا آورد ...

رتوریک و هنر بلاغت رکن امر سیاسی است. بدون آن هرگونه کنش سیاسی گسترده به سختی رقم می‌خورد، اجماع عمومی پدید نمی آید، و اندیشه های عمیق موتور محرکی در توده های مردم پیدا نمی‌کند. سالهاست در این حوزه ضعف داریم. حوزه ای که در ابتدای انقلاب مالک مطلق آن بودیم. در فقدان آن چطور میتوان در یک رقابت گسترده اجتماعی پیروز شد؟ @ofoqemobin

نیروهای جوانی که رقابت و تنش اجتماعی را تجربه نکنند در آینده فاقد این هنر خواهند بود و تاثیر اجتماعی نخواهند داشت. دهه چهل و پنجاه اوج تنش برای نیروهای معتقد به تحقق اسلام در ساحت اجتماع و سیاست، در برابر مجموعه ای از رقبای جدی بود؛ سید علی خامنه ای، بهشتی، مطهری، مفتح و ... - علاوه بر توانمندی فوق العاده دانشی - به علت حضور و رقابت در چنان عرصه ای در اوج توانمندی بلاغی و اوج امکان گفتگو با عموم جامعه بودند. @ofoqemobin