➖🔹 اگر چه قبل از آن به ائمه به صورت مبارزان بزرگی که در راه اعلای کلمه توحيد و استقرار حکومت الهی فداکاری می‌کردند توجه داشتم، اما نکته‌ای که در آن برهه ناگهان برای من روشن شد، اين بود که زندگی اين بزرگواران، علی‌رغم تفاوت ظاهری ـ که بعضی، حتی ميان برخی از بخش‌های اين زندگی احساس تناقض کردند ـ‌ در مجموع يک حرکت مستمر و طولانی است، که از سال دهم، يازدهم هجرت شروع می شود و ۲۵۰ سال ادامه پيدا می‌کند و به سال دویست‌وشصت ـ که سال شروع غيبت صغری است ـ در زندگی ائمه خاتمه پيدا می‌کند. 💎 اين بزرگواران يک واحدند، يک شخصيتند. شک نمی‌شود کرد که هدف و جهت آنهایکی است.

☢ پس ما به‌ جای اينکه بياييم زندگی امام حسن مجتبی(عليه السلام) را جدا و زندگی امام حسين(علیه‌السلام) جدا و زندگی امام سجاد(عليه‌السلام) را جدا تحليل کنيم ـ تا احيانا در دام اين اشتباه خطرناک بيفتيم که سيره اين سه امام به خاطر اختلاف ظاهری با هم متعارض و مخالفند ـ‌ بايد يک انسانی را فرض کنيم که ۲۵۰ سال عمر کرده، و در سال یازدهم هجرت قدم در يک راهی گذاشته و تا سال دویست‌وشصت هجری اين راه را طی کرده. 💠 تمام حرکات اين انسان بزرگ و معصوم با اين ديد قابل فهم و قابل توجيه خواهد بود. هر انسانی که از عقل و حکمت برخوردار باشد ـ ‌‌ولو نه از عصمت ـ‌ در يک حرکت بلندمدت، تاکتيک‌ها و اختیارهای موضعی خواهد داشت. 〽️ گاهی ممکن است لازم بداند تند حرکت کند و گاهی کند، گاهی حتی ممکن است به عقب‌نشينی حکيمانه دست بزند، اما همان عقب‌نشينی هم از نظر کسانی که علم و حکمت و هدفداری او را می‌دانند، يک حرکت به جلو محسوب می‌شود.

👀 با اين ديد، زندگی اميرالمؤمنين با زندگی امام مجتبی با زندگی حضرت ابی‌عبدالله با زندگی هشت امام ديگر ـ تا سال دویست‌وشصت ـ يک حرکت مستمر است. اين را بنده در آن سال متوجه شدم و با اين ديد وارد زندگی آنها شدم، يکبار ديگر نگاه کردم و هرچه پيش رفتم اين فکر تأييد شد. ☝️ توجه به اینکه زندگی مستمر این عزیزان معصوم و بزرگوار ـ ‌از اهل‌بیت رسول خدا ـ با یک جهت‌گیری سیاسی همراه است، قابل این است که به عنوان یک فصل جداگانه، مورد عنایت قرار بگیرد، و بنده به این مطلب خواهم پرداخت؛ اِن‌شاالله مایلم این جمله را قدری با شرح و تفصیل عرض کنم.

⁉️ اول مبارزه سياسی يا مبارزه حاد سياسی که ما به ائمه‌عليهم‌السلام نسبت می دهيم يعنی چه؟ ⚜ منظور فقط مبارزه علمی و اعتقادی و کلامی نبود؛ اين است که مبارزات ائمه معصومين از قبیل مبارزات کلامی‌ای که در طول همین مدت شما در تاریخ اسلام مشاهده می‌کنید. مثل معتزله، مثل اشاعره و دیگران. ♻️ مقصود ائمه از این نشست‌ها و حلقات درس و بیان حدیث و نقل معارف و بیان احکام فقط این نبود که یک مکتب کلامی یا فقهی را که به آنها وابسته بود فهم کنند، چیزی بیش از این بود.

⚔ همچنین یک مبارزه مسلحانه هم از قبيل آن چيزی که انسان در زندگی جناب زيد و بازماندگانش، و همچنين بني‌الحسن و بعضی از آل‌جعفر و ديگران، در تاريخ زندگی ائمه‌عليهم‌السلام می‌بيند، نداشتند. 〽️ البته آنها را به طور مطلق هم تخطئه نمی‌کردند، بعضی را تخطئه می‌کردند به دلایلی غیر از نفس مبارزه مسلحانه، بعضی را هم تأييد کامل می‌کردند، در بعضی هم به نحو پشت جبهه شرکت می‌کردند. ✨« لوددت انا الخارجی من آل محمد خرج و علي نََفَقة ِ عياله»✨۱ کمک مالی آبرويی، کمک به جادادن و مخفی‌کردن و از اين قبيل.👌

💎ليکن خودشان به عنوان ائمه‌عليهم‌السلام آن سلسله‌ای که ما می‌شناسیم، وارد در مبارزه مسلحانه نبودند و نمی‌شدند. ☣ مبارزه سياسی، نه آن اولی است و نه اين دومی، عبارت است از مبارزه‌ای با يک هدف سياسی. ❓ آن هدف سياسی چيست؟ عبارت است از تشکيل «حکومت اسلامی» و به تعبير ما «حکومت علوی» 🌟 ائمه از لحظه وفات رسول‌الله تا سال دویست‌وشصت، درصدد بودند که حکومت الهی را در جامعه اسلامی به وجود بياورند، اين اصل مدعا است.

⛔️ البته نمی‌توانیم بگوییم که می‌خواستند حکومت اسلامی را در زمان خودشان ـ یعنی هر امامی در زمان خودش ـ به وجود بیاورند؛ آینده‌های میان‌مدت و بلندمدت و در مواردی هم نزدیک‌مدت وجود داشت. ⏳ مثلاً در زمان امام مجتبی‌عليه‌السلام، به نظر ما تلاش برای ایجاد حکومت اسلامی، در آینده کوتاه مدت بود ☀️ امام مجتبی در جواب به آن کسانی-مسیب بن نجبه-که می‌گفتند چرا شما سکوت کردید،می‌فرمود: 🌸«وَ إن أدري لَعله فتنة لکم و متاع الی حین»۲ ⬅️ و در زمان امام سجاد به نظر بنده، برای آینده میان‌مدت بود، که حالا در این باره شواهد و مطالبی را که هست، عرض خواهم کرد. 🗓در زمان امام باقرعليه‌الصلاةوالسلام احتمال زیاد این است که برای آینده کوتاه‌مدت بود. 🏴 از بعد از شهادت امام هشتم، به گمان زیاد، برای آینده بلندمدت بود. برای چه موقع؟ مختلف بود، اما همیشه بود. 👈 این، معنای مبارزه سیاسی است.👉 ــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱ (بحاراالنوار/ ج۴۶ /ص۱۷۲« ،امام صادق فرمودند: هر آينه دوست دارم که خروج کننده آل‌محمد قيام کند و مخارج خانواده‌اش بر عهده من.) ۲.(سوره مبارکه انبياء/ آیة ۱۱۱«و نمى‌دانم، شايد آن براى شما آزمايشى و [مهلت] برخوردارى تا زمانى [معين] باشد.»)

#کار_تشکیلاتی 🔷 می‌گفت: «برای تازه واردهای جنگ هم جزوه‌ی آموزشی می‌خواهیم». 🔶 نیروها باید تشکیلاتی فکر کنند. بسیجی‌هایی که برمی‌گردند شهر، باید گروهان و گردان هر مسجد را درست کنند؛ اعزام مجددها هم باید برگردند به یگان‌های خودشان. ✍ با #شهدا 🌹 @Organizational_Work

ادامه‌ی مقدمه 📝 همه کارهای ائمه‌ عليهم‌السلام، غیر از آن کارهای معنوی و روحی که مربوط به اعلای نفس یک انسان و قرب او به خداست -بینه و بین ربه- یعنی درس، حدیث، علم، کلام، محاجه با خصوم علمی، با خصوم سیاسی، تبعید، حمایت از یک گروه و رد یک گروه، در این خط است. 🚩 برای این است که حکومت اسلامی را تشکیل بدهند. این، مدعا است.✨

⁉️ اصلاً ائمه‌ عليهم‌السلام آيا يك زندگى سياسى داشتند يا نه؟ ⁉️ آيا زندگى ائمه‌عليهم‌السلام فقط اين بود كه يك عده شاگرد، يك عده مريد، يك عده علاقه‌مند را دور خودشان جمع كنند، احكام نماز و احكام زكات و احكام حج و اخلاقيات اسلامى و معارف و اصول دين و عرفان و اين چيزها را به آنها بيان كنند و همين و بس؟! ✅ يا نه، غير از اين چيزهايى كه گفته شد و روح آنچه كه گفته شد، يك چهارچوب ديگرى در زندگى ائمه است كه آن، همان زندگى سياسى ائمه‌ عليهم‌السلام است؛ اين يك مطلب بسيار مهمى است كه بايد روشن شود. البته در فرصت‌هاى كوتاه جاى بحث استدلالى و مشروح نيست. 📘 من رئوس مطالب را عرض مى‌كنم براى اينكه آن كسانى كه شوق دارند دنبال اين مسئله بروند، با اين چهارچوب يك‌ بار ديگر روايات را نگاه كنند و كتب تاريخ را ببينند، آنوقت معلوم مى‌شود كه زندگى موسى‌بن‌جعفر يا ائمه ديگر ما عليهم‌السلام چه حقيقتى است كه امروز هم همچنان مبهم و ناگفته و ناشناخته است... ⭕️⭕️