🌸 خدایا از من بپذیر و نامم را پرآوازه کن و درجه‌ام را بالا ببر و بار گناهانم را بریز. #ماه_رمضان #دعای_ابوحمزه_ثمالی 🌷 @Organizational_Work

📍رهبر انقلاب: تشکیلات یعنی حل شدن 📃یک کار تشکیلاتی یک کار جمعی خصوصیتش این است که فرد باید خودش را در جمع حل کند، که این گم کردن، عین بازیافتن به نحوه درست است. چیزی کم نمی‌شود درست اینجوری است که فرد باید در جمع حل بشود. 🌷 @Organizational_Work

متن دعای سحر

🌺 صوت دعای سحر 🌺 با صدای آقای #فرهمند

💥 دغدغه انجام حرکتی بنیادی برای شیعیان: 🛩 سفر به بیروت اینها مؤسساتی بود که امام موسی صدر در جنوب لبنان به وجود آورد، ولی بعد احساس کرد که با این همه مشکلات، نمی توان درد شیعیان را حل کرد. باید کاری اساسی و بنیادی نمود.* 💢 شیعیان از حقوق اساسی خود محرومند، آنان اصلًا انسان به حساب نمی‌آیند، ممکن است بتوان برای آنان وسایل اقتصادی ایجاد کرد، ولی زمانی که انسانیت‌شان مورد شك است، باید به سراغ حقوق اولیه آنان رفت. به همین علت او رهسپار بیروت شد و مبارزه وسیعی را برای احقاق حقوق از دست رفته شیعیان، در شهر بیروت شروع کرد.✅ ☣ در آن زمان، همه طایفه‌هایی که برای شما بر شمردم، دارای مرکزیت در شهر بیروت بودند و یك مسئول، یك رهبر آنها را اداره می‌کرد.

⬅️ به عنوان مثال سنی‌ها دارای مرکزی بودند به نام «دارالفتوی» و رهبر آنها «شیخ حسن خالد» مفتی بزرگ تسنن است که هم اکنون هم وجود دارد و اهل تسنن را رهبری می‌کند. او سخنگوی طایفه سنیّ در مقابل حکومت لبنان است و حقوق سنیّ‌ها را از حکومت لبنان می‌طلبد و یك مرجع رسمی است که قانون او را پذیرفته است. ⬅️ «دوروز» نیز، که ۲۵۰۰۰۰ نفرند، برای خود دارای مرکزی هستند و رهبری به نام «شیخ‌العقل» حقوق آنان را تأمین می کند. ⬅️ مارونی‌ها نیز برای خود دارای رهبری هستند به نام «خُریش» که مصالح آنان را تأمین می‌نماید. 🔺 تمام پانزده طایفه لبنان دارای مرکزیت و رهبری بودند، بجز شیعیان. چون شیعیان به حساب نمی‌آمدند و کسی نبود که حقوق آنها را طلب کند. بنابراین همان حقوق ضعیفی که براساس «پنج و سه و دو"۱"»، بر آنان تعلق می‌گرفت نیز خورده می‌شد و از بین می‌رفت. ــــــــــــــــــــــــــــــ ۱(در لبنان حدود پانزده طایفه مختلف که هر کدام دارای دین مخصوصی هستند، زندگی می کنند و قانونی وجود دارد که به عربی آن را قانون طائفی می‌گویند. به موجب قانون طائفی که در سال ۱۹۳۲ تحت نفوذ فرانسه نوشته شده، هر طائفه لبنانی دارای امتیازاتی است. طوایف بزرگ لبنان سه طایفه هستند: طایفه مسیحیان، طایفه برادران سنیّ ما و طایفه شیعیان. هنگامی که می‌خواهند امتیازاتی را در لبنان تقسیم کنند باید براساس نسبتی معین باشد. این نسب «پنج» برای مسیحیت، «سه» برای سنی‌ها و «دو» برای شیعیان است. عده شیعیان لبنان حدود ۱,۲۰۰,۰۰۰ نفر است. عده سنیّها ۵۵۰,۰۰۰ نفر و عده مارونی ها که بزرگ‌ترین و قوی‌ترین طایفه مسیحیان هستند ۴۵۰,۰۰۰ نفر است. طایفه مارونی با ۴۵۰,۰۰۰ نفر جمعیت، قدرت سیاسی، نظامی و اقتصادی لبنان را در دست دارد. یعنی رئیس‌جمهور، وزیر دفاع و وزیر جنگ باید مارونی باشد. همچنین رئیس بانك‌ مرکزی نیز باید مارونی باشد. یعنی سه عنصر مهم حکومت رئیس‌جمهور که تمام امور سیاسی در دست اوست و امور نظامی و امور دارایی نیز باید به دست مارونی‌ها باشد، در حالی که عده آنها ۴۵۰,۰۰۰ نفر است. هنگامی که امتیازات را برمی‌شمارید مسیحیت دارای پنج حصه و سنیّ‌ها دارای سه حصه و شیعیان فقط دارای دو حصه هستند.[همین کتاب، فصل دوم، استقلال لبنان و قانون طایفی])

🅾 هنگامی که شیعیان حقوق خود را طلب می‌کردند، کسی نبود که به آنان جواب بدهد. می‌گفتند، شما اصلًا مرکز ندارید، شما رهبر ندارید. هنگامی که مسئله رأی و رأی‌گیری مطرح می‌شد و می‌خواستند مثلاً نخست‌وزیر انتخاب کنند، یا نمایندگانی به مجلس بفرستند، شیعیان را جزء مسلمانان بحساب می‌آوردند. 👥 برادران سنیّ می‌خواستند که شیعیان رأی خود را در کنار رأی سنیّ‌ها بریزند تا نامزد آنها برنده شود. اما آنجا که مسئله تقسیم مصالح امتیازات مطرح می‌گشت، یکباره شیعه، رافضی می‌شد، شیعه کافر می‌شد، شیعه حیوان به حساب می‌آمد و حقی به او نمی‌دادند.❌ 📰 مجلات براداران سنیّ ما، هنگامی که از شیعیان سخن می‌گفتند، به نام رافضی و خارجی و خارج از دین، شیعیان را می‌کوبیدند و حتی امروز هم گاهی می‌کوبند.