❖ بعضی دعاها عجیب به دل می شینه： خداوندا： نه آنقدر پاکم که مرا کمک کنی و نه آنقدر بدم که رهایم کنی … میان این دو گم شده ام هم خودم و هم تو را آزار می دهم … هر چه تلاش کردم نتوانستم آنی شوم که تو می خواهی و هرگز دوست ندارم آنی شوم که تو رهایم کنی … خدایا دستم به آسمانت نمی رسد اما تو که دستت به زمین میرسد بلندم کن ... " امین یارب العالمین " ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌

❤ احادیثــ ❤: 🍒 پیامبر رحمت(ص): در بهشت چیزهایی وجود دارد كه نه چشمى تا بحال ديده و نه گوشى شنيده و نه به خاطر و ذهن كسى گذشته.😯 🍃نهج الفصاحه، ح 2060🍃 #حدیث #احادیث

✨پیامبر رحمٺـــــ: 🌺در بهشٺ خانہ اےهسٺ ڪہ آن را شادے سرا گویند و جز آنان ڪہ یتیمان مؤمن را شاد ڪرده اند وارد آن نمےشوند.🍃

✍امیرمومنان علی(ع) قلب ها سخت و قسی نمی شود؛ مگر به خاطر کثرت گناه...💔 بحار؛60:73

┄┅═✼✿‍✵✿‍✵✿‍✼═┅┄ •|دختـرها بابایے نیسٺند، باباها دختـرےاند ... ! این را وقتے‌حسین(علیہ‌اݪسݪام) با سر بہ دیدن #رقیــہ آمد فهمیدم ... |•🍃 #جانم‌رقیہ💔

═ೋ❅🖋🦋❅ೋ═ هر چقدر که می‌توانی صبور باش آرام و صبور... نه اینکه غصه‌ها را رج به رج، ردیف به ردیف، بچینی توی دلت و دم نزنی و غمـباد بگیری و آنـوقت بگویی که صبورم...!"صبور باش" یعنی: آنقدر فیــتیله‌ی چراغِ توکلت را بالا بکشی، که نور آرامش حضورش تمام دلت را روشن کند...تمام دلت را به امید فردا که نه،به امنیت همین لحظه به شیرینی همین الان روشنِ روشن کند... بگذار گریه‌هایت که تمام شد،آفتاب مهربانی‌اش بتابد به گوشه گوشه‌ی دل و جانت... آرام بگیر که خدا همیشه به موقع و سر وقت از راه می‌رسد 🍃🌸دلت به لبخند خدا آرام🌸🍃 ‌‌

فقــــط خـــــ💕ـــــدا: ✨امیرالمؤمنین علے(ع): 🌺به راستےڪہ حسد چه بزرگ دادگرے است! از همان اوّل بہ سراغ خود حسود مے‌رود و در پايان، بہ زندگے او خاتمہ مےدهد!🍃 #یاعلی

این چهار اصل در زندگی بسیار مهم هستند: 💎الماس از تراش و انسان از تلاش می درخشد ... 🌸صادق باش هنگامی که فقیری، 💠ساده باش وقتی که ثروتمندی، 🌹مودب باش وقتی که قدرتمندی، 🔰و سکوت کن هنگامی که عصبانی هستی..!

❤️اگر خدا را دوست داری❤️ اگر خدا را دوست داری، خدا گفته است: 💠لا یسخر قوم من قوم 👈🏻همدیگر را «مسخره نکنید.» اگر خدا را دوست داری، خدا گفته است: 💠ولا تلمزوا انفسکم 👈🏻از همدیگر «عیب جویی نکنید» اگر خدا را دوست داری ،خدا گفته است: 💠ولا تنابزوا بالالقاب 👈🏻 «لقب زشت» به هم ندهید. اگر خدا را دوست داری، خدا گفته است: 💠و انفقوا فی سبیل الله 👈🏻در راه خدا «انفاق کنید.» اگر خدا را دوست داری ،خدا گفته است: 💠و بالوالدین احسانا 👈🏻و «به پدرو مادر نیکی کنید.» اگر خدا را دوست داری، خدا گفته است: 💠اجتنبوا کثیرا من الظن 👈🏻از بسیاری «از گمان ها دوری کنید»

࿐࿇🌺✶﷽✶🌺࿇࿐ #تربت_شفا_بخش 📝 حضرت امام کاظم (علیه السلام)💗 در ضمن حدیثى که از رحلت خویش خبرى مى ‏داد فرمود : 🌷 و لا تأخذوا من تربتى شیئا لتبرکوا به فأن کل تربة لنا محرمة الا تربة جدى الحسین بن على علیهما السلام فأن الله عزوجل جعلها شفاء لشیعتنا و أولیائنا .🌷 چیزى از خاک قبر من برندارید تا به آن تبرک جویید چراکه خوردن هر خاکى جز تربت جدم حسین (علیه السلام ) بر ما حرام است . 📌 خداى متعال تنها تربت کربلا را براى شیعیان و دوستان ما شفا قرار داده است . 📚 جامع الاحادیث الشیعه ، ج 12، ص533

࿐࿇🌺✶﷽✶🌺࿇࿐ ⚜️ درس های عاشورا ⚜️ 7️⃣ امر به معروف و نهی از منکر ❇️ از آموزه‌های ارزنده نهضت حسینی، توجه به دو فریضه مهم امر به معروف و نهی ازمنکر است. امام حسین (ع) 🥀 در وصیت نامه‌ای 📝 که هنگام خروج از مدینه و در زمان وداع با برادرش محمد بن حنفیه برای وی نوشت، هدف از حرکت خویش را چنین برشمرد:‌ من نه از روی سرمستی و گستاخی، و نه برای فساد و ستمگری حرکت کردم، بلکه تنها برای طلب اصلاح در امت جدم حرکت کردم. می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و به سیره جدم و پدرم علی بن ابی طالب عمل نمایم. حضرت سیدالشهدا (ع) در جای دیگری نیز فرموده بودند: «بارخدایا! من به معروف اشتیاق، و از منکر تنفّر دارم.» بر این اساس، در زیارت‌های گوناگونی که درباره امام حسین (ع) از پیشوایان معصوم (ع) وارده شده، این تعابیر دیده می‌شود: «گواهی می‌دهم تو نماز را به پا داشتی و زکات دادی و امر به معروف نمودی و نهی از منکر کردی.» #السلام_علیک_یا_اباعبدالله #اللهم_عجل_لولیک_الفرج

࿐࿇🌺✶﷽✶🌺࿇࿐ #محبت_سید_الشهدا 📝از امام صادق (علیه السلام)💗 که فرمودند: 🖤 من اراد الله به الخیر قذف فى قلبه حب الحسین ( علیه السلام ) و زیارته و من اراد الله به السوء قذف فى قلبه بغض الحسین ( علیه السلام ) و بغض زیارته . 🖤 ✅ هر کس که خدا خیر خواه او باشد محبت 💗 حسین (ع) 🥀و زیارتش را در دل او مى ‏اندازد. ❌ و هر کس که خدا بدخواه او باشد کینه و خشم 😡 حسین (ع) و خشم زیارتش را در دل او مى‏ اندازد . 📚 وسائل الشیعه ، ج 10 ص 388، بحار الانوار ، ج 98، ص76