💢قضای نماز شب 💢 @Porseman_channel از جمله نمازهای مستحبی که در قرآن و روایات بر آن تأکید زیادی شده، نافله‌های شبانه روزی، بویژه نافلۀ شب است. نماز شب را می‌توان بعد از گذشت وقت آن، به عنوان قضا بجا آورد و پاداش فراوانی هم برای آن در نظر گرفته شده است. پروردگار عالم نزد فرشتگان به بنده‌ای که نماز شب خود را قضا کند، افتخار می‌کند. امام صادق(ع) در این باره می‌فرماید: «إِنَّ الْعَبْدَ یَقُومُ فَیَقْضِی النَّافِلَةَ فَیُعَجِّبُ الرَّبُّ مَلَائِکَتَهُ مِنْهُ فَیَقُولُ یَا مَلَائِکَتِی عَبْدِی یَقْضِی مَا لَمْ أَفْتَرِضْ عَلَیْهِ»؛ کافی، ج ۳، ص ۴۸۸، زمانی که بنده‌ای برخیزد و نماز شب را قضا کند، خداوند پیش فرشتگان افتخار می‌کند و به آنها می‌فرماید بنده من قضا می‌کند عبادتی را که بر او واجب نکرده بودم. همان طور که قضای واجبات بر مکلف واجب است قضاء مستحبات نیز بر مکلف مستحب است . عبد اللَّه بن سنان از امام صادق (ع) روایت کرده و می گوید: به آن حضرت عرض کردم شخصی که مدت زیادی نمازهای نافله اش ترک شده و مقدار و تعداد آنها را نمی داند، چگونه آنها را قضا کند؟ فرمود: آن قدر نماز نافله به جا آورد تا یقین کند همه نمازهای نافله ای را که به جا نیاورده قضا کرده است ... از آنجا که ترک اعمال و نمازهای مستحبی گناه محسوب نمی شود و عقاب آور نیست ، اگر کسی خواست قضاء آنها را به جا آورد در هر وقتی که بخواهد می تواند این کار را انجام دهد. 1 امام رضا (ع) در پاسخ کسی که سؤال کرده بود نماز مستحبی نخوانده ام اگر بخواهم قضاء کنم چه وقت قضاء کنم ؟ نوشتند:" هر ساعت از روز یا شب که خواستید." اما بهتر است که قضای نافله شب گذشته را در شب بعد و قضای نافله روز گذشته را در روز بعد بجا آورد. چنانچه امام صادق (ع) فرموده اند: اگر نافله روزانهات قضا شد، روز بعد، قضاى آن را بخوان، و اگر نافله شبانهات قضا شد، شب بعد، قضاى آن را بخوان محمّد بن مسلم مىگوید: محضر مبارک امام (ع) عرض کردم: شخصى بیمار شد و از انجام دادن مستحبّات امتناع نمود و در نتیجه نافله را ترک کرد حکم وى چیست؟ حضرت فرمود: اى محمّد نافله فریضه نیست، اگر خواست آن را قضاء کند البته برایش بهتر است و اگر قضاء هم نکند تکلیفى بر او نیست البته بهتر و مستحب است که در قضاء مستحبات رعایت ترتیب بشود؛ به این که ترتیب خصوصا در نافله شب اول باید نمازهاى دو رکعتى و در آخر نماز وتر آن را قضا کند. و در قضاء نمازهای وتر هم مستحب است دو رکعت نماز مستحبی بین شان فاصله باشد. امام باقر (ع) فرمود: در صورتى که دو یا سه شب و یا بیشتر، نماز وتر خود را نخوانده باشى، باید به ترتیب قضاى آن را بخوانى و بعد از آن که قضاى وتر اول را خواندى، لا اقل دو رکعت نافله بخوان و بعد از دو رکعت، وتر دوم را قضا کن، زیرا نماز وتر باید دنباله نمازهاى دیگر باشد @Porseman_channel

💢رشوه برای تسریع کار 💢 دادن رشوه براى حل مشكل ادارى و تسريع در كار، چه حكمى دارد؟ @Porseman_channel آيات عظام امام، خامنه اى، صافى، فاضل، مكارم و نورى: پرداخت پول يا اموالى، از سوى مراجعه كننده، به كارمندان اداره ها – كه وظيفه ارائه خدمات به مردم را دارند منجر به فساد اداره ها خواهد شد كه از نظر شرعى حرام است. گرفتن آن بر دريافت كننده نيز حرام است و حق تصرف در آن را ندارد. [آیت الله بهجت: در مورد ضرورت و عدم تضييع حقوق ديگران، جايز است، اما بر گیرنده حرام است] آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: رشوه دادن در غير باب قضا، براى گرفتن حق جايز است ؛ ولى گرفتن آن بر كسى كه وظيفه اش ارائه كار و خدمت است، جايز نيست. [تبصره: رشوه اگر موجب تضییع حق کسی شود، به فتوای تمام مراجع بر دهنده و گیرنده حرام است.] @Porseman_channel

💢زیارت طلبی دعوتی💢 زیارت ائمه ع طلبیدن می خواهد؟ @Porseman_channel شاید اگر همه زیارت به این بود كه: بار سفر ببندیم و با قطار یا اتوبوس یا ماشین شخصی، خود را به مشهد برسانیم، چند روز بمانیم و برگردیم، كار خیلی ساده بود و همه طلبیده می‌شدند! اما موضوع به همین سادگی نیست، نمی‌تواند باشد. زیارت، یعنی تلاش برای ارتباط برقرار كردن با انسان كاملی كه واسطه فیض خداوند است و مسئول راهبری تو، هم ملزوماتی می‌خواهد و هم الزاماتی دارد. مگر انسان برای طی یك سفر فقط به كنسرو و كالباس و بنزین و بلیط احتیاج دارد؟ چشم و گوش و دل و جانت باید آماده، گوش به زنگ و هوشیار باشد. با تمام وجود باید بجهی در این دریای فیض و محبت. مقصود از اين کلام آنست که انسان بداند زمينه اين عمل از طرف خداوند وکششي است که از طرف معصومين(ع) فراهم مي شودو اعمالي سبب پيدايش اين موفقيت مي گردد.تا که از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد.گفتني است طلبيدن ،همان توفيق و موفقيت در اعمال است. عواملي كه در موفقيت زيارت دخالت مي كنند متعدد است؛ 1. تلاش و همت خود انسان، 2. فراهم شدن شرايط از سوي ديگران. 3 خواست خداوند و جور شدن امور. اما برتر از همه اراده ها و موفقيت ها و عدم موفقيت ها اراده الهي است. البته اراده الهي براساس عدالت، حكمت و رحمت او مي باشد. اين جاست كه فاكتورهاي متعددي در موفقيت و عدم موفقيت ما دخالت دارد كه از ان به عوامل ظاهري مادي و عوامل ناپيداي معنوي ياد مي كنند. آنچه مهم است. اين است كه ما طبق وظيفه خود عمل كنيم و موانع را تا جايي كه مي توانيم برطرف كنيم و نسبت به ديگران حسادت و يا نگاه كم ارزشي، نداشته باشيم.آنچه مهم است، آن است كه انسان با معرفت به زيارت رود، لذا در روايت دارد «چه بسيارند ضجه زنندگان و چه كم هستند حاجيان» و اگر كسي مي بيند خودش سستي نكرده و تلاش كرده اما باز هم قسمت نشده بداند كه خداوند او را دوست داشته و مي خواسته تشنگي او بيشتر شود و يا غرور او را بشكند. در هر صورت وظيفه ما عمل به وظيفه و رضايت به آنچه خداوند روزي كرده است.بنابر آنچه از مجموع زيارت و روايات به دست مي آيد رحمت خدا بيش تر و پيش تر از غضب اوست. و براي همه انسانها و حتي براي كساني كه داراي خطا هستند اول راه هدايت را باز مي گذارد. مگر آن كه خطاها به قدري تكرار شود كه انسان قابليت هدايت را از دست بدهد. پيامبر(ص) و امامان (ع) و اولياي خداوند نيز همين روش را دارند يعني جاذبه هدايتي آنان بيش تر و پيش تر است و همه را حتي كساني كه داراي خطا هستند مي پذيرند و حتي چه بسا ميل و رغبت معنوي را به طور تكويني در دل پيروان خود بوجود مي آورند. كساني كه مشمول لطف و رحمت شده اند . و رو به سوي خداوند آورده اند و يا موفق به زيارت شده اند. دو گروه مي شوند برخي معنويات آنان بيشتر مي شود و يا از خطاي گذشته پشيمان مي شوند در اين صورت لطف و رحمت به سوي آنان بيشتر سرازير مي شود و برخي نه تنها اصلاح نمي شوند بلكه چه بسا از عنوان حاجي و كربلايي سواستفاده مي كنند. اينان علاوه بر اينكه از بهره هاي معنوي محروم مي شوند و لذت مناجات و زيارت را نمي چشند نزد مردم نيز احترام خود را از دست مي دهند و در آخرت نيز سودي نخواهند داشت. @Porseman_channel

💢برادران حضرت رسول ص و اصحابش💢 @Porseman_channel روزى رسول خدا (ص) فرمود: اى كاش برادرانم را مىديدم، ابو بكر و عمر گفتند: آيا ما برادران شما نيستيم؟ ما به شما ايمان آورده و با شما هجرت نمودهايم؟ حضرت فرمود: البته شما ايمان آورده و هجرت نمودهايد، اما اى كاش من برادرانم را مىديدم. آن دو نفر سخن خود را تكرار كردند، حضرت فرمود: شما اصحاب منيد لكن برادران من كسانى هستند كه پس از من مىآيند، به من ايمان آوردند و مرا دوست داشته و تصديقم نمايند و حال آنكه مرا نديدهاند، اى كاش برادرانم را مىديدم. الأمالي (للمفيد) ص: 77 كما في الحديث:" أ تدرون أي الإيمان أفضل؟... قلنا فمن هم يا رسول الله؟ قال: أقوام يأتون من بعدي في أصلاب الرجال فيؤمنون بي و لم يروني و يجدون الورق المعلق فيعملون بما فيه، فهؤلاء أفضل أهل الإيمان إيمانا" و في لفظ" أعجب الناس إيمانا، و أعظمهم يقينا" لأنهم آمنوا بسواد على بياض. مكاتيب الرسول صلى الله عليه و آله و سلم ؛ ج1 ؛ ص387 پيامبر خدا ص فرمود: «به من بگوييد كه ايمان كدام مؤمنان، برتر است؟». ياران گفتند: فرشتگان، اى پيامبر خدا! فرمود: «آنها چنيناند (مؤمناند) و بايد هم چنين باشند. با آن منزلتى كه خداوند بديشان داده است، چرا نبايد اين گونه باشند؟ نه، مقصودم غير اينهاست». گفتند: پيامبران- اى پيامبر خدا- كه خداوند، آنان را به رسالت خويش و پيامبرى، گرامى داشته است. فرمود: «آنها نيز چنيناند و بايد هم چنين باشند. با آن منزلتى كه خداوند بديشان داده است، چرا نبايد اين گونه باشند؟!». گفتند: اى پيامبر خدا! شهيدانى كه در ركاب پيامبران، به شهادت رسيدند. فرمود: «آنها نيز چنيناند و بايد هم چنين باشند. چرا چنين نباشند، در حالى كه خداوند، آنان را به شهادت در ركاب پيامبران، گرامى داشته است!؟ نه، مقصودم كسان ديگرى است». گفتند: پس، چه كسى؟ اى پيامبر خدا! فرمود: «اقوامى كه [اينك] در صُلب مرداناند؛ پس از من مىآيند و به من ايمان مىآورند و تصديقم مىكنند، با اين كه مرا نديدهاند. كاغذى آويخته مىبينند و به آنچه در آن است، عمل مىكنند. پس ايمان اينان، برترين ايمان است». مكاتيب الرسول صلى الله عليه و آله و سلم / ج1 / ص367 @Porseman_channel

پرسمان #احکام 💢جراحی برای زیبایی چه حکمی دارد؟💢 @Porseman_channel امام خمینی(ره): اگر جراح زن باشد و موجب ضرر هم نشود مانع ندارد. آیة الله خامنه ای(دام ظلّه): این کار فی نفسه اشکال ندارد (ولی در صورتی که پزشک مرد باشد چون) عمل جراحی زیبایی، درمان بیماری محسوب نمی شود، نگاه کردن و لمس حرام به خاطر آن جایز نیست مگر در مواردی که برای درمان سوختگی و مانند آن باشد و پزشک مجبور به لمس و نگاه کردن باشد. آیة الله سیستانی(دام ظلّه): با پرهیز از لمس و نظر حرام، جایز است. آیة الله صافی گلپایگانی(دام ظلّه): اگر غرض عقلانی در بین باشد اشکال ندارد. آیة الله فاضل لنکرانی(ره): فی نفسه مانعی ندارد و اما اگر مستلزم فعل حرامی شود، مثل این که پزشک نامحرم جراحی کند جایز نیست. آیة الله مکارم شیرازی(دام ظلّه): در صورتی که آمیخته با حرام دیگری نباشد در هیچ صورت اشکال ندارد و در صورتی که مستلزم حرامی باشد (مثل نظر و لمس نامحرم) تنها در صورت ضرورت، جایز است. آیة الله بهجت(ره): برای صرف زیبایی باشد جایز نیست بنابر احتیاط (واجب) آیة الله نوری همدانی(دام ظلّه): اگر در جراحی مذکور غرض عقلانی وجود داشته باشد و اسراف نباشد جایز است. @Porseman_channel

💢کفر بی نماز💢 کسی که نماز نمی خواند کافر است؟ @Porseman_channel کافر کسی است که وجود خدا یا وحدانیت او یا روز جزا یا رسالت انبیاء الاهی و یا یکی از ضروریات دین را منکر باشد. چنین شخصی از نظر شرع، احکام خاصی دارد که در رساله های عملیه بیان شده است. همه کسانی که نماز نمی خوانند کافر نیستند. تنها در صورتی که کسی آگاهانه و از روی انکار وجوب نماز، آن را ترک کند چون منکر ضروری دین شده است کافر و مرتد خواهد بود. اما کسانی که از روی جهل و تنبلی و یا بی مبالاتی نماز را ترک می کنند کافر نیستند و باید با امید به رحمت الاهی واجبات ترک شده خود را قضا نمایند. کافر در لغت به معنای پوشاننده است، همان طور که زارع را کافر می گویند؛ زیرا که پوشاننده دانه در خاک است، هم چنین افراد ناسپاس را کافر می نامند، چرا که نعمت حق را نادیده می گیرد و گویی پرده بر آن می افکند. کافر در اصطلاح شرع و قرآن کسی است که وجود پروردگار و یکتایی او را منکر است و نیز روز معاد و قیامت و رسالت انبیاء الاهی و یا یکی از ضروریات دین را انکار می نماید. بنابراین اگر کسی نماز نخواند دو صورت دارد یا به این دلیل است که آن را انکار می کند و می داند انکار نماز به انکار خدا و وحدانیت پروردگار و یا انکار نبوت و رسالت و معاد و قیامت بر می گردد، در این صورت چنین شخصی کافر است و احکام کافر (که در رساله های عملیه آمده است)بر او مترتب می گردد. حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در پاسخ به این سؤال که : اگر کسی بعضی از ضروریات دین مانند روزه و غیر آن (مانند نماز) را انکار کند، حکم کافر را دارد یا خیر؟ می فرمایند: «اگر انکار هر یک از ضروریات دین به انکار رسالت یا تکذیب پیامبر اکرم اسلام (ص) یا وارد کردن نقصی به شریعت منجر شود، باعث کفر و ارتداد است.» اما اگر شخصی کاهل به نماز باشد و از روی بی مبالاتی نماز نخواند و آن را ترک کند در حالی که پروردگار و وحدانیت او و دیگر ضروریات دین و وجوب نماز را قبول دارد، کافر نمی باشد. چنان که مقام معظم رهبری در پاسخ به سؤالی، این چنین می فرمایند: «مجرد ترک نماز و روزه و سایر واجبات شرعی باعث ارتداد مسلمان و کافر شدن و نجاست وی نمی گردد و تا زمانی که ارتداد وی احراز نشده است، حکم سایر مسلمانان را دارد». از این رو روایاتی که تارک عمدی نماز را کافر معرفی می کند مَنْ تَرَکَ الصَّلَاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ کَفَرَ...؛ بحارالأنوار، ج 30، ص 673 و 674. یا ناظر به قسم اول است و اگر هم شامل قسم دوم نیز شود باید بگوییم که منظور از کافر کفر نعمت است نه کفر عقیدتی و فکری. @Porseman_channel