🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۴۴🌷 واژگونی در آفرینش: یکی از مراحل زندگی انسان، دوران پیری و کهنسالی است؛ دوره ای که انسان پس از گذراندن ایام جوانی و میان سالی و شکوفایی جسمی خود، وارد آن می شود؛ به ‏تدریج قوای جسمی خود را از دست می دهد؛ نیروی بدنش کاهش می یابد؛ چشم و گوشش ضعیف می شود؛ زیبایی جوانی اش رخت بر می بندد و چین و چروک پیری بر صفحه‏ ی صورتش می نشیند؛ قد رشید و بلندش خم می شود و دل قرص و محکمش، نازک و شکننده می شود؛ آرام آرام، آفت فراموشی سراغ مخزن دانسته هایش می¬آید و خرمن اطّلاعات او را از بین می برد؛ تا آنجا که گاهی چیزی از آن باقی نمی گذارد و انسان را مانند نوزادی که تازه به دنیا آمده و از هیچ چیز خبر ندارد، به حال خود وا می گذارد. این پدیده‏ ی گریزناپذیر اما یکی از نشانه های وجود خدا نیز شمرده می شود؛ چراکه انسان ها بی آن که بخواهند، به آن دچار می شوند، و به روشنی پیداست که نیرویی پنهان، آنان را به این مرحله می رساند، و این خود نشانه ای از وجودِ اداره کننده‏ ی نیرومند جهان هستی است. این نشانه همچنین به انسان یادآوری می کند که منشأ علم، قدرت، زیبایی و...، تنها خداوند است. اوست که یک روز این نعمت ها را به انسان می دهد و روز دیگر آن ها را از او می گیرد تا انسان، خود را در آستانه‏ ی سفر آخرت ببیند. کهنسالان اما چون عمری را در سایه‏ ی رحمت الهی سپری کرده و سرد و گرم روزگار را چشیده اند، از نظر اسلام بسیار ارزشمند و سزاوار احترام اند. پیشوایان معصوم ما، توصیه های فراوانی در مورد احترام به کهنسالان کرده اند. از جمله در روایتی از پیامبر اسلام می خوانیم: «یکی از نمونه های بزرگ داشت خدا، بزرگ داشت مسلمان کهن سال است.» در حدیث دیگری از امام صادق نقل شده است: «کسی که به بزرگسالان [از پیروان] ما احترام نگزارد و به کودکان [از پیروان] ما مهربانی نکند، از ما نیست.» بر اساس قرآن کریم، احترام و بزرگ داشت پدر و مادر در هر حالی لازم و واجب است؛ امّا قرآن به احترام و محبّت به آنها در سنّ پیری تأکید ویژه کرده و فرموده است: «هر گاه یکی از آن دو یا هر دوی آن ها نزد تو به سنّ پیری رسیدند، کمترین اهانتی به آنها روا مدار و بر سرشان فریاد مزن و با احترام و ادب با آنان سخن بگو.» به هر حال، سنّ پیری، دوران ضعف و ناتوانی انسان محسوب می شود. از این رو پیشوایان فرزانه‏ ی ما توصیه کرده اند که پیش از رسیدن به آن، فرصت جوانی را مغتنم بشماریم و قدر آن را بدانیم. «چنین گفت روزی به پیری جوانی که چون است با پیری ات زندگانی؟ بگفتا در این نامه حرفی است مبهم که معنیش جز وقت پیری ندانی تو به کز توانایی خویش گویی چه می پرسی از دوره‏ی ناتوانی متاعی که من رایگان دادم از کف تو گر می توانی، مده رایگانی» 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

. 📚 مجموعه چهل قسمتی جذاب: «کیمیای صلوات»👈🎧 #قسمت_بیست_و_ششم 26 اندر فضائل بی‌انتهای ذکر شریف صلوات 🎙 اجرا و تهیه و تنظیم : مصطفی صالحی #نشر = #صدقه_جاریه #نذرظهور #کانال_تلاوت_روزانه: ملحق شوید👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

زمزمه هر صبحگاه عاشقان و منتظران 📻 دعای عهد... تولیدی اختصاصی رادیو انتظار 🎙 با صدای مصطفی صالحی(ادمین کانال) 📻 #کانال_رادیوانتظار : 👇🏻 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2471231687Ca52bb40a84

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺 ☀️ به نام خدای مهربان السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب صبح یکشنبه زیبایتان به خیر ✅ ذکر روز یکشنبه :   ( یا ذالجلال و الاکرام/ ای صاحب جلالت و کرامت ) 100 مرتبه. 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن آیات صفحه🌹( ۴۴۵ )🌹 نیت: بر طرف کردن موانع ظهور امام زمان(عج) ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

صفحه ۴۴۵ مصحف شریف سوره مبارکه یس 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه ۴۴۵ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : نهاوند 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 445 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام نهاوند 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

#ترتیل #صفحه_445 سوره مبارکه #یس #سوره_36 #جزء_23 قاری: #منشاوی 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 36 سوره مبارکه يس صفحه 445 أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71) آيا [توجّه نکرده و] نديده اند که ما از آنچه به دست خود ساخته ايم براى آنان دام هايى (شتر، گاو و گوسفند) آفريده ايم که آنها مالکشان اند؟ (71) وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72) و آنها را برايشان رام کرده ايم که بعضى از آنها مرکب آنان است و بعضى از آنها را مى خورند. (72) وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73) و در آنها برايشان سودهايى است [از قبيل پشم و کرک] و نوشيدنى هايى [از قبيل شير] پس آيا شکر نمى کنند؟ (73) وَاتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنْصَرُونَ (74) و غيرخدا معبودهايى اختيار کرده اند تا شايد [به وسيله آنها] يارى شوند. (74) لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُنْدٌ مُحْضَرُونَ (75) در حالى که [معبودها] توان يارى کردن آنان را ندارند و آنان (مشرکان) براى آنها سپاهى احضار شده اند. (75) فَلَا يَحْزُنْكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76) پس سخنان [ناحقّ] آنان تو را غمگين نکند، همانا ما آنچه را پنهان مى دارند و آنچه را آشکار مى کنند مى دانيم. (76) أَوَلَمْ يَرَ الْإِنْسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُبِينٌ (77) آيا انسان [فکر نکرده و] نديده است که ما او را از نطفه اى [بى مقدار] آفريده ايم، پس اينک او جدالگرى نمايان است؟ (77) وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78) و براى ما مَثَلى زد و آفرينش خود را فراموش کرد گفت: چه کسى اين استخوان ها را در حالى که پوسيده اند زنده مى کند؟! (78) قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنْشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79) بگو: همان کسى که نخستين بار آنها را پديد آورد، زنده شان مى کند و او به هر آفرينشى کاملاً دانا است. (79) الَّذِي جَعَلَ لَكُمْ مِنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنْتُمْ مِنْهُ تُوقِدُونَ (80) همان کسى که براى شما از درخت سبز [مرخ و عفار] آتش زنه اى قرار داد که اينک شما از آن [آتش ]مى افروزيد. (80) أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُمْ ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81) آيا [خدا ناتوان است و] آن کسى که آسمان ها و زمين را آفريده قادر نيست که مثل آنان را خلق کند؟ چرا و او است آفريدگار بسيار دانا. (81) إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ (82) وقتى که [ايجاد] چيزى را اراده کند کار او فقط اين است که به آن بگويد: باش پس بى درنگ موجود مى شود. (82) فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83) پس منزّه است آن کسى که حاکميّت بر هر چيزى تنها به دست او است و فقط به سوى او بازگردانده مى شويد. (83) 🌸🌸🌸🌸🌸🌸 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d