بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم

سحر پنجم.... التماس دعای فرج

🔴 🔴🔴 🔴🔴 🔴 ﷽ قرائت و تلاوت صفحه ۴۹۳ قرآن کریم و مصحف شریف 👈 به نیت سلامتےوظهور امام زمان(عج)هدیه به‌ پیامبران‌ و ۱۴معصوم‌ و حضرت‌ معصومه علیهم‌السلام، امام راحل، شهدا،سلامتي رهبر بزرگوار انقلاب، هدیه به روح همه اموات پدران و مادران ازدست رفته، اموات بد وارث و بلاوارث، آمرزش گناهان و شفاے بیماران و اداء دین ذوالحقوق و سلامتی و عاقبت به خیری خود و فرزندانتان قربه الی الله 🔴 🔴🔴 🔴🔴🔴

☀️ به نام توانای بخشنده و مهربان سلام صبح تون به خیر السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ 🌺(اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم)🌺 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 ✅ سلام و ادب 🌺اَلّلهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُمْ🌺 ✅ ذکر روز دوشنبه :   ( ذکر روز:یا قاضی الحاجات /ای برآورنده حاجت ها ) 100 مرتبه. 🍂🍂🍂🍂🍂🍂 🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂🍂 💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن 🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹 آیات صفحه🌹( ۴۹۳ )🌹را تلاوت کرده و به پیامبر(ص)امامان(ع)وخانم حضرت فاطمه الزهرا (س) و خانم حضرت فاطمه معصومه(س) هدیه می نماییم: ☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

صفحه ۴۹۳ مصحف شریف سوره مبارکه زخرف #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه ۴۹۳ با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : سه گاه 🛑 فایل بدون ترجمه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 493 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده مقام سه گاه 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 43 سوره مبارکه الزخرف صفحه 493 وَمَا نُرِيهِمْ مِنْ آيَةٍ إِلَّا هِيَ أَكْبَرُ مِنْ أُخْتِهَا ۖ وَأَخَذْنَاهُمْ بِالْعَذَابِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (48) و هيچ معجزه اى به آنان نشان نمى داديم مگر اين که از معجزه ديگر بزرگ تر بود و [بهوسيله بعضى از آن معجزات] به عذاب گرفتارشان کرديم، شايد برگردند. (48) وَقَالُوا يَا أَيُّهَ السَّاحِرُ ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ إِنَّنَا لَمُهْتَدُونَ (49) و گفتند: اى ساحر! پروردگارت را به آنچه نزد تو عهد کرده است براى ما بخوان [تا عذاب را از ما بردارد که در آن صورت] قطعاً هدايت تو را خواهيم پذيرفت. (49) فَلَمَّا كَشَفْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِذَا هُمْ يَنْكُثُونَ (50) پس وقتى که [به دعاى موسى] عذاب را از آنها برداشتيم; همان دم آنان پيمان را شکستند [و ايمان نياوردند]. (50) وَنَادَىٰ فِرْعَوْنُ فِي قَوْمِهِ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَيْسَ لِي مُلْكُ مِصْرَ وَهَٰذِهِ الْأَنْهَارُ تَجْرِي مِنْ تَحْتِي ۖ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (51) و فرعون در ميان قوم خود ندا کرد و گفت: اى قوم من! آيا پادشاهى مصر مختصّ من نيست در حالى که اين نهرها از پايين [قصر] من جارى است؟ پس آيا نمى بينيد؟ (51) أَمْ أَنَا خَيْرٌ مِنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ مَهِينٌ وَلَا يَكَادُ يُبِينُ (52) بلکه من بهترم از اين شخص که او بى مقدار است و نزديک است نتواند [مقصود خود را به روشنى ]بيان کند. (52) فَلَوْلَا أُلْقِيَ عَلَيْهِ أَسْوِرَةٌ مِنْ ذَهَبٍ أَوْ جَاءَ مَعَهُ الْمَلَائِكَةُ مُقْتَرِنِينَ (53) [اگر او لايق پيغمبرى است] پس چرا دستواره هايى از طلا بر وى افکنده نشده است؟ يا فرشتگان قرين يکديگر همراه او نيامده اند؟ (53) فَاسْتَخَفَّ قَوْمَهُ فَأَطَاعُوهُ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (54) پس قوم خود را [با اين نيرنگ] به سبک مغزى سوق داد و آنان هم از او اطاعت کردند، چرا که مردمى فاسق بودند. (54) فَلَمَّا آسَفُونَا انْتَقَمْنَا مِنْهُمْ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ (55) پس وقتى که ما را به غضب آوردند از آنان انتقام گرفتيم و همه آنها را غرق کرديم. (55) فَجَعَلْنَاهُمْ سَلَفًا وَمَثَلًا لِلْآخِرِينَ (56) پس آنان را گذشتگانى [از عذاب شدگان] و مايه عبرتى براى آيندگان قرار داديم. (56) ۞ وَلَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْيَمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ يَصِدُّونَ (57) و هنگامى که [از طرف مشرکان] درباره عيسى بن مريم مَثَلى زده شد [که اگر مشرکان با معبودهايشان در جهنّم اند عيسى نيز که معبود واقع شد در جهنّم است] ناگهان قوم تو در پى آن فرياد به تمسخر برداشتند. (57) وَقَالُوا أَآلِهَتُنَا خَيْرٌ أَمْ هُوَ ۚ مَا ضَرَبُوهُ لَكَ إِلَّا جَدَلًا ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ (58) و گفتند: آيا معبودهاى ما بهترند يا او؟ [اگر عيسى که از معبودهاى ما بهتر است در جهنّم باشد به جهنّم رفتن ما و معبودهايمان چندان مهمّ نيست]اين مثل را براى تو جز از روى جدال نزدند، بلکه آنان مردمى ستيزه گرند. (58) إِنْ هُوَ إِلَّا عَبْدٌ أَنْعَمْنَا عَلَيْهِ وَجَعَلْنَاهُ مَثَلًا لِبَنِي إِسْرَائِيلَ (59) او نيست مگر بنده اى که به وى انعام کرديم و او را سرمشقى براى بنى اسرائيل قرار داديم. (59) وَلَوْ نَشَاءُ لَجَعَلْنَا مِنْكُمْ مَلَائِكَةً فِي الْأَرْضِ يَخْلُفُونَ (60) و اگر بخواهيم به جاى شما فرشتگانى در زمين قرار مى دهيم که جانشين شما شوند. (60) #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۹۳🌷 پرهیزکاران؛ دوستان راستین: از زمانی که انسان مفهوم زندگی اجتماعی را درک می کند، با معنای دوستی نیز آشنا می شود. البتّه برقرار کردن رابطه‏ ی دوستی با دیگران ممکن است انگیزه های متفاوتی داشته باشد؛ همکار بودن، هم محله بودن، هم کلاس بودن، هم خوابگاه بودن، هم فکر بودن، هم کیش بودن و... . پس می توان گفت که عمر دوستی ها، به عمر سبب آن وابسته است و با از بین رفتن آن سبب، رابطه‏ی دوستی نیز ممکن است قطع شود. شاید خود ما نیز تجربه های زیادی در این باره داشته باشیم که با تغییر مدرسه، محله، کار و...، دوستانمان نیز تغییر کرده باشند. از آیات قرآن امّا استفاده می شود که رابطه‏ ی دوستانِ دنیایی به دو گونه به جهان آخرت کشیده می شود: یا این رابطه به دشمنی بسیار شدید تبدیل می شود، یا قوامی بسیار افزون تر از رابطه ی دنیا پیدا می کند. حالت نخست، هنگامی است که انگیزه‏ ی دوستی و رفاقت، دشمنی با خدا و نافرمانی او باشد. چه بسیار دوستانی که سبب دوستی شان، گناه، دزدی، جنایت و ظلم به مردم است و برای رسیدن به اهداف پلید و شیطانی خود، از یکدیگر حمایت می کنند و گاهی از جانشان نیز برای هم مایه می گذارند! به فرموده‏ ی قرآن، دوستان این چنینی، در جهان آخرت با برداشته شدن پرده از اسرارشان و مشاهده‏ ی این حقیقت که دوستی شان، آنان را به بدبختی و عذاب همیشگی کشانده، با هم دشمن می شوند و آشکارا از یکدیگر بیزاری می جویند و حتّی همدیگر را لعنت می کنند و با دیدن هم، پا به فرار می گذارند . در برابر این گروه، دوستانی نیز وجود دارند که با دیدن یکدیگر، به یاد گذشته‏ ی نورانی خویش می افتند و از دوستی پربرکت دنیایی خود کاملاً راضی و خشنودند. آنان کسانی هستند که مبنای دوستی شان، ایمان به خدا، پرهیزکاری، خدمت به مردم و درست کاری بوده است. علاقه‏ ی آنان به یکدیگر، نه برای انگیزه های زودگذر دنیایی، بلکه به سبب علاقه به ارزش های والای انسانی بوده، و همین دوستی، علّت مهمّی برای سعادت و خوشبختی شان شده است. خداوند در این آیه به همین نکته اشاره کرده، بیان می فرماید که دوستانی که بر سر گناه و نافرمانی خدا با هم رفاقت داشتند، در آن روز دشمن یکدیگرند، و تنها افراد پرهیزکار و خداترس هستند که رفاقت شان پابرجا می ماند. این حقیقت در این روایت از امیر مؤمنان علی به روشنی به چشم می خورد: «دوستی دوستانی که سبب دوستی شان خداست، ادامه می یابد؛ زیرا سبب آن جاودان است.» پیامبر اسلام در مورد ارزش چنین رفاقتی فرموده است: «انسان مسلمان پس از اسلام از هیچ چیزی مانند دوستی که در راه خدا به دست آورده، بهره نمی برد. » امام رضا نیز در این باره فرموده است: «هر کس دوستی در راه خدا برگزیند، خانه ای در بهشت به دست آورده است.» #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d