قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 43 اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (257) خدا ولىّ کسانى است که ايمان آورده اند; آنان را از ظلمت ها به سوى نور بيرون مى برد، و کسانى که کفر ورزيده اند اولياى آنان طاغوت ها هستند که آنها را از نور به سوى ظلمت ها بيرون مى برند. اينان اهل آتش اند و در آن جاودان خواهند بود. (257) أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ ۖ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ ۗ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (258) آيا نظر کرده اى به آن کس که چون خدا فرمانروئيش داده بود با ابراهيم درباره پروردگارش به محاجّه برخاست؟ آنگاه که ابراهيم گفت: پروردگار من است که حيات مى بخشد و مى ميراند. [او ]گفت: منم که حيات مى بخشم و مى ميرانم. ابراهيم گفت: بى ترديد خدا خورشيد را از مشرق مى آورد، تو آن را از مغرب بياور! پس آن کس که کفر مىورزيد مبهوت شد. و خدا مردم ظالم را هدايت نمى کند. (258) أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَىٰ قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَىٰ عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىٰ يُحْيِي هَٰذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا ۖ فَأَمَاتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ ۖ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ ۖ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ ۖ قَالَ بَلْ لَبِثْتَ مِائَةَ عَامٍ فَانْظُرْ إِلَىٰ طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ ۖ وَانْظُرْ إِلَىٰ حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِلنَّاسِ ۖ وَانْظُرْ إِلَى الْعِظَامِ كَيْفَ نُنْشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا ۚ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (259) يا مانند آن کس که بر شهرى گذشت که [ديوارهاى آن ]بر سقف هايش فرو ريخته بود; گفت: چگونه خدا [مردم ]اينجا را بعد از مرگشان زنده مى کند؟! پس خدا او را صد سال ميراند، سپس وى را برانگيخت. گفت: چقدر مانده اى؟ گفت: يک روز يا بخشى از يک روز مانده ام. گفت: [نه ]بلکه صد سال مانده اى. اينک به خوردنى و آشاميدنى خود نظر کن که فاسد نشده اند، و به الاغت نظر کن [که متلاشى شده است]، ما به منظور اينکه تو را نشانه اى براى مردم قرار دهيم [زنده ات کرديم، ]و به اين استخوان ها نظر کن که چگونه بلندشان مى کنيم سپس به آنها گوشت مى پوشانيم؟ پس هنگامى که [حقايق ]براى او آشکار شد گفت: مى دانم که خدا بر هر چيزى تواناست. (259) 💐☘💐☘💐 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

نکته تفسیری صفحه ۴۳: ابراهیم و نمرود: داستان دشمنی ابراهیم با خدایان دروغین، بارها در قرآن تکرار شده است. به راستی حضرت ابراهیم(ع) قهرمان یکتاپرستی است. او در شهر«بابل»(در سرزمین عراق کنونی) به دنیا آمد. در زمان او پادشاه زورگو و ستمگری به نام«نمرود بن کنعان» فرمانروایی آن سرزمین را به دست داشت. تقریباً تمام مردم بابل، بت­ پرست بودند و اگر­چه نمرود نیز بت می­ پرستید، ولی از نادانی مردم سوء استفاده کرد و خود را به عنوان خدای بزرگ مردم معرفی نمود؛ یعنی او در کنار خدایان مختلف، خدای خاص و ویژة آنان بود! پس از آن­که حضرت ابراهیم(ع)به جرم شکستن بت­ها، در آتش پرتاب شد و در کمال حیرت و ناباوری مردم، آن کوهِ آتش به گلستان تبدیل گشت، کار برای نمرودو نمرودیان سخت شد؛ زیرا دشمنِ خدایان آنان، به صورت معجزه­ آسایی از مرگ حتمی نجات یافته بود و اکنون با کمال آرامش در برابر آنان ایستاده بود. اینجا دیگر سلاح زور، بی­ اثر شده بود و برای فراموش شدن ابراهیم در یادهای مردم، باید راه دیگری پیدا می­کردند. ابراهیم(ع)و نمرود، روبروی هم ایستادند تا با هم بحث کنند و مردم قضاوت کنند که سخن کدامیک درست­ تر است. نمرود با غرور و تکبر به ابراهیم گفت: خدای تو کیست؟ ابراهیم در معرفی پروردگار خود به «پدیدة مرگ و حیات» اشاره کرد؛ به راستی زنده شدن و مردن، یکی از پیچیده­ ترین اسرار جهان است. چه اتفاق می­ افتد که از دانه­ ای که مانند یک سنگ­ریزه خشک و سفت است، جوانة سبز و شاداب سر می­ زند و پس از مدتی، درختی شکوهمند پدید می­ آید. ما از کجا آمده­ ایم و چه اتفاقی افتاده که ما هستیم؟ چه می­ شود که انسانی توانا، ناگهان به لاشه­ ای متعفّن و بدبو تبدیل می­ شود؟ آری؛ ابراهیم با دانایی تمام از این راز سخن گفت و خداوند را به عنوان کسی که زنده می­ کند و می­ میراند، معرفی کرد؛ ولی نمرود حیله گر، از نادانی مردم استفاده کرد و گفت: این­که مهم نیست، من هم زنده می­ کنم و می­ میرانم. آنگاه دستور داد دو زندانی را به آنجا آورده، یکی را بکشند و دیگری را از مرگ نجات دهند و بدین وسیله چنین نشان داد که او هم زنده­ کننده و می راننده است. اگر­چه سخن نمرود ربطی به دلیل ابراهیم نداشت، ولی دیگر وقت آن نبود که ابراهیم بیشتر از این در این مورد با نمرود بحث کند. به همین­ خاطر دلیل دیگری آورد. ابراهیم گفت: همة شما می­ بینید که هر روز صبح خورشید از مشرق طلوع می­ کند و قطعاً این پدیده حساب­ شده، براساس برنامه­ ریزی خداست، حالا اگر تو خدای جهان هستی، کاری کن که خورشید از مغرب طلوع کند. اینجا بود که نمرود بهت­ زده شد؛ چون ابراهیم سخنی گفت که نمرود پاسخی برایش نداشت. آری؛ نمرود و نمرودهای تاریخ در هر زمان با اندک قدرتی، خود را گم کردند و ادعای خدایی نمودند، ولی ذرّه ذرّه هستی گواهی می­ دهد که پروردگار جهان، خدایی یکتا، توانا، دانا و بی نیاز است.[1] [1] این متن از تفسیر المیزان، نمونه و مجمع البیان ذیل آیه مورد بحث اقتباس شده است. 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

بخش پر طرفدار #داستان_های_تشرفات هم اکنون: 🏷 داستان شماره 26 📜 از سری #داستان_های_مهدوی : 📚 داستان تشرف سیدابوالحسن اصفهانی به محضر امام عصر علیه‌السلام 📻 در #کانال_رادیو_انتظار بارگذاری شد. 👇👇👇 لینک: 🌐 https://eitaa.com/joinchat/2471231687Ca52bb40a84 کانال فوق کانال دوم ماست

#ختم_ششم_قرآن 📖 #روز_۴۴✨ #صفحه_۴۴✨ #سوره_مبارکه_بقره 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه ۴۴ قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده 🔸مقام‌ : رست 🛑 فایل بدون ترجمه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 44 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

#ترتیل #صفحه_44 سوره مبارکه #بقره #سوره_2 #جزء_3 قاری: #منشاوی 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d