• اُمّ‌الٔقمَر‌مَدَد •

حضرت‌ام‌البنین‌(جل‌جلالها)دید‌ امیرالمؤمنینﷻدر‌برخی‌روزها‌عباسﷻرا روی‌زانوانش‌می‌نشاند‌و‌ساعد‌های‌او‌را‌بوسه‌ میزندوگریه‌می‌کند‌حال‌او‌دگرگون‌شد‌ چون‌تا‌به‌حال‌ندیده‌بودامیرالمؤمنینﷻطفلی‌ رابگیرد‌وبی‌سبب‌ببوسد‌و‌گریه‌کند. امیرالمؤمنینﷻاوراواقف‌کردبر‌جریانات‌دست‌ عباسشﷻکه‌در‌راه‌امام‌حسینﷻدستانش‌ قطع‌می‌شود حضرت‌ام‌البنین‌(جل‌جلالها)گریه‌کرد‌و‌با‌ او درگریه‌همکاری‌کردند‌جز‌اینکه‌امیرالمؤمنینﷻ خبر‌داد‌ازجایگاه‌ابوالفضلﷻنزد‌خدای‌تعالی و‌اینکه‌با‌دوبال‌در‌بهشت‌پرواز‌می‌کند پس‌برخاست‌و‌تحمل‌کرد‌بر‌این‌مصیبت .. - (مقتل‌العباس‌مقرم،ص،۱۲۹)

امام‌باقرﷻفرمود:باپدرم‌امام‌سجادﷻ به‌درخانه‌ی‌ام‌البنین‌(جل‌جلالها)رفتیم، صدای‌گریه‌به‌گوش‌می‌آمد، حضرت‌ام‌البنین(جل‌جلالها)در‌ را‌باز‌کرد، دیدم‌حضرت‌ام‌البنین‌(جل‌جلالها)دو‌طفل جناب‌عباس‌ﷻرا‌در‌آفتاب‌نشانده ومیفرماید:ای‌نور‌دیدگان‌در‌آفتاب‌بنشینید که‌پدر‌شما‌را‌در‌آفتاب‌انداختند. - (جنگ‌تحریر،ص۱۰۶)

• سَربِه‌نِی •

آه‌ثُمّ‌آه مردی‌ملعون‌آمد‌قتلگاه، به‌مادرش‌حضرت‌زهرا(جل‌جلالها)دشنام‌داد و‌با‌شمشیر‌به‌سر‌مبارک‌زد. - (عرفان‌کربلا،ص۳۱۴)

آه‌ثُمّ‌آه هنگامی‌که‌آن‌ملعون‌ سر‌مطهر‌حضرت‌سیدالشهداءﷻ‌را‌ از‌بدن‌جدا‌نمود می‌گوید‌دیدم‌لبهای‌حضرت‌به‌حرکت‌درآمد گوش‌های‌خود‌را‌نزدیک‌بردم‌شنیدم‌می‌گوید: "پروردگارا‌!پیروان‌ودوستداران‌مرا‌بیامرز" - (معالی‌السبطین،ص۴۶۵)

• یـٰا‌هِی‌الٔهو‌اُمِّ‌کُلثوم‌مَدَدی •

اولین‌مرثیه‌خوان‌کربلاء ترجمه‌اشعارمولاتی‌ام‌کلثوم‌بنت‌امیرالمؤمنین‌ وسیدتی‌حضرت‌زهراء(جل‌جلالهم) برادرم‌را‌کشتید‌ پس‌وای‌بر‌مادرانتان‌که‌به‌زودی‌دچارآتشی‌ خواهید‌شد‌که‌گرمایی‌سوزان‌دارد.‌ خون‌هایی‌را‌ریختید‌که‌خدا،قرآن‌و‌محمد‌ﷻ آن‌را‌محترم‌شمرده‌و‌حرام‌کرده‌بودند.‌ شما‌را‌به‌آتش‌دوزخ‌مژده‌باد! که‌فردا‌به‌یقین‌در‌آن‌جاویدان‌خواهید‌ماند. من‌همه‌عمرم‌در‌سوگ‌جانسوز‌برادرم‌و‌ستمی‌ که‌بر‌او‌ست‌می‌گریم‌بر‌آن‌انسان‌والایی که‌پس‌از‌پیامبرﷻاز‌بهترین‌مردان‌روزگار‌بود. من‌بر‌او‌اشک‌خواهم‌ریخت‌و‌همواره‌ براوخواهم‌گریست‌و‌دانه‌های‌درشت‌و‌ بی‌شماراشکم‌از‌گون‌هایم‌خشک‌نخواهد‌شد دراین‌هنگام‌صدای‌گریه‌مردم،به‌آسمان‌برخاست منابع، اللهوف‌فی‌قتلی‌الطفوف،ص۱۰۱. مثیرالاحزان،ص۹۷.

مقتـــدای‌سرشکـــنان🩸 یزیدملعون‌با‌جسارت‌برای‌خون‌بهای اباعبدالله‌حسین‌(جَـلَّ‌جَلالَــه)‌جواهراتی‌ در‌محمل‌هاگذاشته‌بود،دراین‌هنگام‌ عُلیـا‌مخـدّره‌‌حضرت‌أم‌كلثـوم(جَـلَّ جَلالُـها) سر‌به‌چوبهٔ‌محمل‌کوبیدند‌که‌ خـــون‌از‌سر‌مبارک‌حضرت‌جاری‌شد و‌سپس‌فرمودند: تمام‌دنیا‌برابر‌بايک‌تار‌مـوى‌حُسيـن(جَـلَّ‌جَلالَـه) نیست‌و‌تمامی‌آن‌جواهرات‌را‌بیرون‌ریختند. منبع؛ بحارالأنوار،جلد۴۲،صفحه۲۸۲