السَّلامُ‌عَلی‌العِریس‌الکَربَلاء🏴 هنگامی‌که‌امام‌حسین(جَـل‌َّجَلالَـه)می‌خواستند از‌مدینه‌خارج‌شوند‌به‌حضرت‌زینب(جَـل‌َّجَلالَـها) فرمودند‌به‌مادر‌حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه) ‌بگویید‌لباس‌دامادی‌او‌را‌نیز‌بردارد. منبع؛ کلیات‌دخیل‌ملاحسین‌مراغه‌ای،صفحه۱۱۹

یـٰاتَذكـٰارَالحَسَــــن امام‌حسین(جَـل‌َّجَلالَـه)فرمود: به‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)،فرزندم‌مقابل‌من‌راه‌برو و‌حضرت‌نگاه‌می‌کرد‌و‌می‌فرمود‌:وای‌حسن. منبع؛ العبرة‌الساکته،جلد۲،صفحه۲۵۵

مَشْقوق‌ُالرَّأس🩸 السَّلامُ‌عَلَى‌الْقاسِمِ‌،‌الْمَضْرُوبِ‌عَلى‌‌هامَتِه🏴 هنگامی‌که‌حضرت‌قاسم‌(جَـل‌َّجَلالَـه) مشغول‌جنگ‌بود ابن‌فضیل‌ازدى(ولدالزنا)با‌شمشیر‌چنان‌بر فرقش‌زد‌که‌سرش‌را‌شکافت حضرت‌با‌صورت‌به‌زمین‌افتاد فریاد‌زد:عموجان‌به‌دادم‌برس! منبع؛ مقتل‌لهوف،صفحه۱۱۵

عمرو‌بن‌حجاج‌(حرام‌زده) بدن‌حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)را‌برهنه‌کرده‌بود. منبع؛ سرور‌المؤمنین،صفحه۲۱

راوی‌میگوید:‌چنان‌بر‌بدن‌ حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)تاختند گرد‌و‌غبار‌کارزار‌را‌برگرفت منبع؛ مقتل‌لهوف،صفحه۶۸

عـــزاءلَـــطم🩸 جـــــــزع‌و‌فــــــــزع‌ وقتی‌عروس‌کربلاءخبرشهادت‌ حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)راشنید‌آن‌قدر طپانچه‌به‌صورت‌زد‌که‌بیهوش‌شد. منبع؛ مقتل‌عمان‌البکاء،صفحه۱۴۸

حضرت‌خدیجه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)به‌ حضرت‌زهرا(جَـل‌َّجَلالَـها)‌اشاره‌کردند‌ در‌وقت‌وصیت‌نمودند‌:چون‌او‌بعد‌از‌من‌یتیم‌و غریب‌خواهد‌شد؛ پس‌مبادا‌کسی‌از‌زنان‌قریش‌به‌او‌آزار‌برساند، مبادا‌کسی‌به‌صورتش‌سیلی‌بزند، مبادا‌کسی‌بر‌سر‌او‌فریاد‌بکشد منبع؛ الوقائع‌والحوادث،جلد۱،صفحه۱۳۲

حضرت‌خدیجه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)در‌وقت‌وصیت‌ حضرت‌فاطمه(جَـل‌َّجَلالَـها)را‌واسطه‌قرار‌داد، به‌آن‌حضرت‌فرمودند:دختر‌جان! نزد‌پدر‌برو،‌و‌از‌او‌بخواه‌پیکرم‌را‌‌باعبای‌خو‌د کفن‌نموده‌و‌بپوشاند. منبع؛ الأنوارالساطعه،صفحه۳۷۵

درهنگام‌دفن‌حضرت‌خدیجه(جَـل‌َّجَلالَـها) حضرت‌فاطمه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)خود‌را‌به‌دامان پیغمبر(جَـل‌َّجَلالَـه)می‌آویخت،بهانهٔ‌مادر‌می‌گرفت‌ منبع؛ ریاحین‌الشریعة،جلد۲،صفحه۴۱۲

هنگام‌شهادت‌حضرت‌زهرا(جَـل‌َّجَلالَـها)؛ حضرت‌‌زهرا(جَـل‌َّجَلالَـها)خطاب‌به‌ امیر‌المومنین‌فرمودند:یا‌علی! حسینم‌از‌خواب‌بیدار‌شده، حجره‌تاریک‌است،دلش‌بهانه‌مادر‌گرفته، گریه‌می‌کند،بروید،او‌را‌از‌گریه‌ساکت‌نمایید. منبع؛ الروضة‌الحسینیه،مجلس۲۸

حرم‌حضرت‌فاطمه‌ٔ‌معصومه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)