eitaa logo
•• قَتلِگـٰاه ••
770 دنبال‌کننده
53 عکس
1 ویدیو
1 فایل
🩸•خونین‌حسین‌ِ‌مَظلوم•🩸 #به‌مجلس‌عزاءاباعبدالله‌خوش‌آمدید🏴 - امام صادق(ع)فرمودند: هیچ دیده ای نزد خدا محبوب تر از چشمی نیست که بر حسین(ع)بگرید کامل الزیارات - #عزائنادائم‌حتی‌ظهورالقائم پروانه ها کشند ز دل آه بهر شاه از صدر زین فتاد به گودال قتلگاه
مشاهده در ایتا
دانلود
•• قَتلِگـٰاه ••
راوی‌میگوید:‌چنان‌بر‌بدن‌ حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)تاختند گرد‌و‌غبار‌کارزار‌را‌برگرفت منبع؛ مقتل‌لهوف،صفحه۶۸
•• قَتلِگـٰاه ••
عـــزاءلَـــطم🩸 جـــــــزع‌و‌فــــــــزع‌ وقتی‌عروس‌کربلاءخبرشهادت‌ حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)راشنید‌آن‌قدر طپانچه‌به‌صورت‌زد‌که‌بیهوش‌شد. منبع؛ مقتل‌عمان‌البکاء،صفحه۱۴۸
•• قَتلِگـٰاه ••
حضرت‌خدیجه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)به‌ حضرت‌زهرا(جَـل‌َّجَلالَـها)‌اشاره‌کردند‌ در‌وقت‌وصیت‌نمودند‌:چون‌او‌بعد‌از‌من‌یتیم‌و غریب‌خواهد‌شد؛ پس‌مبادا‌کسی‌از‌زنان‌قریش‌به‌او‌آزار‌برساند، مبادا‌کسی‌به‌صورتش‌سیلی‌بزند، مبادا‌کسی‌بر‌سر‌او‌فریاد‌بکشد منبع؛ الوقائع‌والحوادث،جلد۱،صفحه۱۳۲
•• قَتلِگـٰاه ••
حضرت‌خدیجه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)در‌وقت‌وصیت‌ حضرت‌فاطمه(جَـل‌َّجَلالَـها)را‌واسطه‌قرار‌داد، به‌آن‌حضرت‌فرمودند:دختر‌جان! نزد‌پدر‌برو،‌و‌از‌او‌بخواه‌پیکرم‌را‌‌باعبای‌خو‌د کفن‌نموده‌و‌بپوشاند. منبع؛ الأنوارالساطعه،صفحه۳۷۵
•• قَتلِگـٰاه ••
درهنگام‌دفن‌حضرت‌خدیجه(جَـل‌َّجَلالَـها) حضرت‌فاطمه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)خود‌را‌به‌دامان پیغمبر(جَـل‌َّجَلالَـه)می‌آویخت،بهانهٔ‌مادر‌می‌گرفت‌ منبع؛ ریاحین‌الشریعة،جلد۲،صفحه۴۱۲
•• قَتلِگـٰاه ••
درهنگام‌دفن‌حضرت‌خدیجه(جَـل‌َّجَلالَـها) حضرت‌فاطمه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)خود‌را‌به‌دامان پیغمبر(جَـل‌ّ
هنگام‌شهادت‌حضرت‌زهرا(جَـل‌َّجَلالَـها)؛ حضرت‌‌زهرا(جَـل‌َّجَلالَـها)خطاب‌به‌ امیر‌المومنین‌فرمودند:یا‌علی! حسینم‌از‌خواب‌بیدار‌شده، حجره‌تاریک‌است،دلش‌بهانه‌مادر‌گرفته، گریه‌می‌کند،بروید،او‌را‌از‌گریه‌ساکت‌نمایید. منبع؛ الروضة‌الحسینیه،مجلس۲۸
پخش زنده
فعلا قابلیت پخش زنده در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
حرم‌حضرت‌فاطمه‌ٔ‌معصومه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)
• غَریـبْ‌حَسَـــن •
•• قَتلِگـٰاه ••
• غَریـبْ‌حَسَـــن •
مردم‌امام‌حسن(جَـل‌َّجَلالَـه)‌‌را تنها‌گذاشته‌وخوارج‌بادشنام‌ به‌آن‌حضرت‌و‌کافر‌دانستن‌آن‌جناب، نسبت‌به‌او‌بددل‌گشته‌وخونش‌را‌مباح‌دانسته،‌ اموالش‌را‌به‌غارت‌می‌بردند منبع؛ الارشاد‌،‌جلد‌۲،صفحه۱۰