السَّلام‌ُعَلـى‌مَن‌ْبَكـى‌عَلى‌أبِيــهٔ بکـــاء🏴 حضرت‌رقیه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)در‌خرابه‌شام‌ به گونه‌ای‌《ای‌وای‌بابا‌》می‌گفت‌و‌ با‌گریه‌آه‌می‌کشید‌و‌پیکر‌کوچکش‌می‌لرزیدکه ‌حضرت‌زینب(جَـل‌َّجَلالَـها)به‌ اهل‌بیت‌(جَـل‌َّجَلالَـهم)فرمود:‌کم‌گریه‌کنید! چیزی‌نمانده‌رقیه‌از‌دست‌برود! منبع؛ سحاب‌الدموع،صفحه۴۲۴

يـا‌الشِفـاهُ‌‌الٔعَطْشـٰى🏴 ألــــعَطَش ‌هنگامی‌که‌خیمه‌ها‌را‌آتش‌زدند ‌۲۳طفل‌کوچک‌از‌خیمه‌ها‌بیرون‌آمدند، که‌از‌شدت‌تشنگی‌و‌خوف‌می‌لرزیدند. یکی‌از‌بزرگان‌لشکر،‌به‌عمرسعد(حرامزاده)گفت: اگر‌خیال‌داری‌اینها‌را‌نزد‌یزید‌(ولد‌الزنا)ببری‌ یکنفرشان‌زنده‌به‌شام‌نمی‌رسد،‌دستور‌بده‌به اینها‌آب‌بدهند‌که‌از‌تشنگی‌هلاک‌می‌شوند. عمرسعد(حرامزاده)گفت:‌به‌ایشان‌آب‌بدهید. سقاها‌مشک‌پر‌آب‌کردند‌و‌نزد‌زنها‌آوردند. ظرف‌آبی‌به‌رقیه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)دادند‌ که‌از‌همه‌کوچکتر‌بود، ‌رقیه‌(جَـل‌َّجَلالَـها)آب‌را‌گرفت‌و‌روانه‌ی‌قتلگاه‌شد. گفتند:‌کجا‌می‌روی؟ گفت:‌پدرم‌هنگامی‌که‌به‌میدان‌رفت، لبش‌تشنه‌بود،‌می‌خواهم‌این‌آب‌را‌به‌او‌بدهم. منبع؛ سحاب‌الرحمت،صفحه۶۳۶

📍

حرم‌حضرت‌علی‌بن‌موسی‌الرضا(جَـل‌َّجَلالَـه)

• قُتِل‌َالٔحُسَیْن‌بِکَرْبَلاء‌عَطْشـٰانا •

امام‌سجاد(جَـل‌َّجَلالَـه)از‌بازار‌قصاب‌ها‌گذشت وقتی‌گوسفندی‌را‌خواستند‌ذبح‌کنند‌ فرمودند:به‌او‌آب‌داده‌اید؟ گفتندما‌قصاب‌ها‌هیچ‌گوسفندی‌ذبح‌نکنیم مگر‌آنکه‌به‌او‌آب‌دهیم. حضرت‌رو‌کرد‌به‌کربلاءو‌گفت: ای‌حسین‌(جَـل‌َّجَلالَـه)گوسفند‌را‌ وقت‌ذبح‌آب‌دهند‌اما‌به‌تو‌آب‌ندادند. منابع؛ العبرةالساکته،جلد۱،صفحه۱۵۰

پیامبر‌صلی(جَـل‌َّجَلالَـه)هنگام‌شهادت درخواست‌آب‌نمود.‌هنگامی‌که‌ظرف‌آب‌را نزد‌حضرت‌آوردند،‌گریست. عرض‌کردند:ای‌رسول‌خدا! چرا‌گریه‌می‌کنی؟ فرمود:به‌یاد‌تشنگی‌فرزندم‌حسین(جَـل‌َّجَلالَـه) در‌روز‌عاشوراءافتادم. منابع؛ بحرالمصائب،جلد۳،صفحه۹۷

حضرت زینب(جَـل‌َّجَلالَـه)کسی‌را‌ فرستاداز‌عمر‌سعد‌ملعون‌آب بگیرد،آب‌داد ولی‌اطفال‌نخوردندچون‌یاد‌تشنگی سیدالشهداء(جَـل‌َّجَلالَـه)افتادند. منابع؛ جنت‌و‌نار،صفحه۱۷۷

السَّلامُ‌عَلی‌العِریس‌الکَربَلاء🏴 هنگامی‌که‌امام‌حسین(جَـل‌َّجَلالَـه)می‌خواستند از‌مدینه‌خارج‌شوند‌به‌حضرت‌زینب(جَـل‌َّجَلالَـها) فرمودند‌به‌مادر‌حضرت‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه) ‌بگویید‌لباس‌دامادی‌او‌را‌نیز‌بردارد. منبع؛ کلیات‌دخیل‌ملاحسین‌مراغه‌ای،صفحه۱۱۹

یـٰاتَذكـٰارَالحَسَــــن امام‌حسین(جَـل‌َّجَلالَـه)فرمود: به‌قاسم(جَـل‌َّجَلالَـه)،فرزندم‌مقابل‌من‌راه‌برو و‌حضرت‌نگاه‌می‌کرد‌و‌می‌فرمود‌:وای‌حسن. منبع؛ العبرة‌الساکته،جلد۲،صفحه۲۵۵