*تفسير سوره حمد* از: استاد *شهيد مرتضی مطهرى* (۲) ادامه تفسیر آیه: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ ✅ چرا آغاز كارها به نام خدا؟ انسان كه احساس فطرى از خداوند دارد و او را به عنوان يك موجود قدّوس و منبع خيرات مى شناسد، وقتى كارش را به نام او ناميد معنايش اين است كه در سايه قدس و شرافت و كرامت او، اين عمل نيز مقدس گردد. ❇ و چون آغاز كردن به نام كسى مفهومش اين است كه او را موجودى قدّوس و منزّه از جميع نقصها و سرچشمه كمالات دانسته و مى خواهد عملش را با انتساب به او بركت بخشد، لذا كارها را به نام هيچ كس، حتى نام پيغمبر نمى توان آغاز كرد و اين است معنى تسبيح نام اللَّه كه در اول سوره اعلى به آن دستور داده شده است. ✳ تعبير «يُسَبِّحُ لِلَّهِ» و يا «سَبَّحَ لِلَّهِ» و يا «سُبْحانَ اللَّه» (تسبيح براى خداوند و يا تسبيح خداوند) مكرر در قرآن آمده است ولى تسبيح نام اللَّه در قرآن تنها در اول سوره اعلى است كه مى فرمايد: سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْاعْلى تسبيح كن نام پروردگار بزرگت را. 🔹 به نظر مى رسد كه بهترين نظريه در اينجا نظر صاحب الميزان است كه مى فرمايد معنى تسبيح نام خدا اين است كه آنجا كه مقام تقديس و تكريم است نام مخلوق در رديف نام اللَّه قرار نگيرد و يا در جايى كه نام اللَّه بايد برده شود، نام موجود ديگرى به ميان نيايد؛ يعنى نه با نام خدا نام ديگرى را و نه به جاى نام خدا نام ديگرى را به كار نبريم كه هر دو شرك است. 🔸 اخيراً در ميان گروهى كه دم از مبارزه با شرك مى زنند عملى رايج شده كه خود از مظاهر شرك است. به جاى اينكه كارها را به نام خدا بنامند و به نام او آغاز كنند، مى گويند: به نام خلق! 🔹 اگر قرار شود كه نام پيغمبر را در كنار نام خدا قرار دادن شرك باشد، پس اگر به نام خلق هم آغاز كنيم جانشين براى خدا ساختن است و اين دستور قرآن است كه نام خدا همواره تسبيح گردد و كارهاى بشر به نام او ناميده شود و نه به نام ديگرى، و بدين وسيله اعمال او قداست يابد و در سايه او تبرك جويد.

🎙صوت درس تفسیر سوره مبارکه #بقره 📆 #جلسه_13 📚 مفسر: علامه جوادی آملی #تسنیم کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

🎙صوت درس تفسیر سوره مبارکه #بقره 📆 #جلسه_14 📚 مفسر: علامه جوادی آملی #تسنیم کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

❖﷽❖ #آیات_الولایة #آیات_خاص_در_شان_14_معصوم #آیات_در_تاویل_امیرالمومنین_ع #تفاسیر_قرآن 📜574-علی بن محمّد عن عليّ‌ بن العبّاس عن عليّ‌ بن حمّاد عن عمرو بن شمر عن جابر عن أبي جعفر عليه السّلام في قول اللّه عزّ و جلّ‌: 💫 اَللّهُ‌ نُورُ السَّماواتِ‌ وَ الْأَرْضِ‌ يقول:أنا هادي السّماوات و الأرض مثل العلم الّذي أعطيته و هو نوري الّذي يهتدى به مثل المشكاة فيها المصباح،فالمشكاة قلب محمّد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و المصباح النّور الّذي فيه العلم و قوله: اَلْمِصْباحُ‌ فِي زُجاجَةٍ‌ يقول: إنّي أريد أن أقبضك فاجعل الّذي عندك عند الوصيّ‌ كما يجعل المصباح في الزّجاجة، كَأَنَّها كَوْكَبٌ‌ دُرِّيٌّ‌ فأعلمهم فضل الوصيّ‌، يُوقَدُ مِنْ‌ شَجَرَةٍ‌ مُبارَكَةٍ‌ فأصل الشّجرة المباركة إبراهيم عليه السّلام و هو قول اللّه عزّ و جلّ‌: رَحْمَتُ‌ اللّهِ‌ وَ بَرَكاتُهُ‌ عَلَيْكُمْ‌ أَهْلَ‌ الْبَيْتِ‌ إِنَّهُ‌ حَمِيدٌ مَجِيدٌ و هو قول اللّه عزّ و جلّ‌: إِنَّ‌ اللّهَ‌ اصْطَفى‌ آدَمَ‌ وَ نُوحاً وَ آلَ‌ إِبْراهِيمَ‌ وَ آلَ‌ عِمْرانَ‌ عَلَى الْعالَمِينَ‌* ذُرِّيَّةً‌ بَعْضُها مِنْ‌ بَعْضٍ‌ وَ اللّهُ‌ سَمِيعٌ‌ عَلِيمٌ‌ لا شَرْقِيَّةٍ‌ وَ لا غَرْبِيَّةٍ‌ يقول:لستم بيهود فتصلّوا قبل المغرب و لا نصارى فتصلّوا قبل المشرق و أنتم على ملّة إبراهيم عليه السّلام و قد قال اللّه عزّ و جلّ‌: ما كانَ‌ إِبْراهِيمُ‌ يَهُودِيًّا وَ لا نَصْرانِيًّا وَ لكِنْ‌ كانَ‌ حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما كانَ‌ مِنَ‌ الْمُشْرِكِينَ‌ و قوله عزّ و جلّ‌: يَكادُ زَيْتُها يُضِيءُ وَ لَوْ لَمْ‌ تَمْسَسْهُ‌ نارٌ نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِي اللّهُ‌ لِنُورِهِ‌ مَنْ‌ يَشاءُ يقول: مثل أولادكم الّذين يولدون منكم كمثل الزّيت الّذي يعصر من الزّيتون يَكادُ زَيْتُها يُضِيءُ وَ لَوْ لَمْ‌ تَمْسَسْهُ‌ نارٌ نُورٌ عَلى‌ نُورٍ يَهْدِي اللّهُ‌ لِنُورِهِ‌ مَنْ‌ يَشاءُ يقول:يكادون أن يتكلّموا بالنّبوّة و لو لم ينزل عليهم ملك. ادامه مطلب(ترجمه)👇👇 @qoranvamamhoosein

📝امام باقر عليه السّلام در معناى قول خداى عزّ و جلّ‌: و در تفسير آيه نور(نور/٣٥)فرمود:«خدا نور آسمان‌ها و زمين است» 🌠مراد اين است كه رسول خدا صلّى اللّه عليه و اله و سلّم آن علمى را كه نزد او بود به وصيّش على عليه السّلام واگذارد 🌠 خداى عزّ و جلّ‌ مى‌فرمايد:من هدايت‌كنندۀ آسمانها و زمين هستم مثل آن علمى كه به تو داده شده كه آن نور من است كه به وسيلۀ آن هدايت تحقق پيدا مى‌كند مثل چراغدانى است كه در آن چراغ فروزانى است، 🌠مشكات(چراغدان) قلب محمد صلّى اللّه عليه و اله و سلّم است 🌠و چراغ فروزان،نورى است كه علم در آن است 🌠و مراد از«چراغ فروزان در شيشه‌اى است»اين است:خداوند مى‌فرمايد: من مى‌خواهم تو را قبض‌روح نمايم و آنچه نزد توست نزد وصى تو بگذارم همان‌گونه كه چراغ درون شيشه گذاشته مى‌شود«گويا ستاره‌اى تابان است» ❤️پس فضل و برترى وصىّ‌ خود را به مردم اعلام كن«كه از درختى بابركت فروزان مى‌شود»كه اصل آن درخت بابركت حضرت ابراهيم عليه السّلام است كه قول خداى عزّ و جلّ‌«رحمت و بركات خدا بر شما اهل بيت باد كه او ستوده و بزرگوار است»(هود/٧٣)همين را بيان مى‌كند و همچنين اين قول خداى عزّ و جلّ‌«همانا خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را از جهانيان برگزيد خاندانى كه بعضى از بعض ديگرند و خدا شنوا و داناست»(آل عمران/٣٣ و ٣٤)همين را بيان مى‌دارد. 🌠نه شرقى است و نه غربى»مى‌فرمايد:شما نه يهود هستيد كه به مغرب نماز گزاريد و نه نصارا مى‌باشيد كه به سوى مشرق نماز بگزاريد بلكه شما بر دين ابراهيم عليه السّلام هستيد و خداوند فرموده:«ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى بلكه خداپرست مسلمان بود و از مشركان نيز نبود»(آل عمران/٦٧) 🌠و مراد از قول خداى عزّ و جلّ‌«نزديك است روغن آن روشن شود اگر چه آتشى بدان نرسد نورى بالاى نورى است خدا هركس را خواهد به نور خود هدايت كند»اين است كه مثل اولاد شما كه از شما متولد مى‌شود مثل روغنى است كه از درخت زيتون فشرده مى‌شود كه نزديك است روغن آن روشن شود اگرچه آتشى بدان نرسد نورى بالاى نورى است خدا هركس را خواهد به نور خود هدايت نمايد،مى‌فرمايد:نزديك است فزرندان شما به نبوت سخن گويند اگرچه فرشته‌اى بر ايشان نازل نشده باشد. 📚الروضة من الکافی، صفحه 747 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

https://eitaa.com/joinchat/2166685735C7d894411cb لینک گروه حکومت فاطمی در ایتا لطفا فقط مطالب در ارتباط با امام زمان عج ارسال شود

#امیرالمؤمنين_علیه_السلام #امام_علی_علیه‌_السلام #غدیر 🔴پاسخ به یک #شبهه تاریخی از زبان آیت‌الله بهجت حضرت آیت الله بهجت (رحمه الله علیه) نقل کرده‌اند: «فرماندار يا شهردار كرمان در رژيم پهلوي در عيد غدير مجلس جشني برپا نمود، در آن مجلس مردوخ نيز شركت داشت. مداح در ضمن خواندن اشعار و مديحه سرايي درباره حضرت اميرمؤمنان‌ عليه السلام به جريان بيرون آوردن تير از پاي مبارك آن حضرت در حال نماز و عدم التفات و توجه آن بزرگوار به آن اشاره كرد، جناب آقاي مردوخ كه پاي منبر نشسته بود رو كرد به آقاي فرماندار و با صداي بلند فرياد زد: «آقاي فرماندار ، آيا اين ها افسانه نيست؟!» فرماندار مي گويد: اعتراض ايشان در آن مجلس و در ميان آن جمعيت مثل يك كوه بر سر من فرود آمد، با خودم گفتم: شب عید است بايد مستبشر و شادمان باشيم، و اگر جواب ندهم شكست اسلام و مذهب است. ولي ديدم من اهل علم نيستم تا جواب كافي به او بدهم و يا بحث و مجادله نمايم. گويا به من الهام شد و يك مرتبه به ذهنم خطور كرد كه بگويم: آقا شما قرآن خوانده ايد؟ گفت: بله، گفتم: درباره ي اين آيه چه مي فرماييد كه خداوند متعال در سوره یوسف مي‌فرمايد:« فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَکْبَرْنَهُ وَ قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ » چون زنان مصر حضرت يوسف عليه السلام را ديدند او را بزرگ انگاشته و دست هاي خود را بريدند. زنان مصري در مجلس زليخا، جمال مخلوقی را ديدند، اين ها كجا و تجلياتي كه براي حضرت علي‌ عليه‌السلام در نماز پيش آمد كجا؟! آن ها با ديدن يوسف‌ عليه السلام محو ديدار جمال اوشدند و بي اختيار دست هاي خود را بريدند پس جا داشت كه حضرت اميرمؤمنان‌ عليه السلام در حال نماز در برابر تجليات انوار الهي و مشاهده‌ي جلال و جمال حضرت حق غرق شده و متوجه بيرون آمدن تير از پاي مبارك شان نگردد. اين جا بود كه‌: «كأنه و أُلقِمَ حَجَراً»( گويي سنگ به دهان او انداختند) لذا شرمسار سرش را به زير انداخت و هيچ نگفت. منبع: كتاب نكته های ناب از آيت الله بهجت‌(رحمه الله عليه) ص35 #حسین_دارابی کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام @qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

*تفسير سوره حمد* از: استاد *شهيد مرتضی مطهری* (۳) ادامه تفسیر آیه: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ اللَّه. اللَّه يكى از نامهاى خداست. نامگذاريهايى كه براى افراد و يا اشياء مى كنند گاهى از نوع علامت است و گاهى از نوع وصف. در قسم اول گرچه اسماء خودشان داراى معانى هستند ولى معناى آنها منظور نظر نگرديده بلكه تنها براى تشخيص و بازشناسى، اين اسم گذاشته شده است و لذا حكم يك علامت را بيشتر ندارد. چه بسا در اينگونه موارد معناى نام علاوه بر اينكه حكايتگر اوصاف صاحب نام نيست، ممكن است ضد آن هم باشد؛ مثل آنكه نام غلامان سياه را كافور مى نهادند! (برعكس نهند نام زنگى، كافور) در قسم دوم، نامْ حكايتگر شأنى از شئون صاحب نام است و صفتى از صفات او را بيان مى كند. پروردگار متعال نامى كه صرفاً جنبه علامت داشته باشد ندارد و تمام نامهاى او نمايانگر حقيقتى از حقايق ذات مقدس اوست. در قرآن كريم در حدود صد اسم براى خداوند آمده است كه در واقع صد صفت است كه نمونه آنها را در همين سوره ملاحظه مى نماييد: اللَّه، رحمن، رحيم، مالك يوم الدين. ولى هيچ كدام جامعيتى را كه اين نام دارد ندارند، چون آنها هركدام يكى از كمالات او را نشان مى دهند ولى اين نام نمايانگر ذات مستجمع جميع صفات كماليه است. كلمه «اللَّه» در اصل «الاله» بوده است و همزه به خاطر كثرت استعمال حذف گرديده است. درباره ريشه لغت اللَّه چند نظر وجود دارد. بعضى گفته اند اين كلمه از «ا لَهَ» مشتق است و بعضى ديگر گفته اند كه از «وَلَهَ» گرفته شده است و «اله» فِعال به معناى مفعول است مانند كتاب به معناى مكتوب. اگر از «ا لَهَ» مشتق شده باشد يعنى عَبَدَ، پس اللَّه يعنى ذات شايسته پرستش كه كامل از جميع جهات است. چون موجودى كه خودش مخلوق ديگرى است و يا داراى نقص است شايسته پرستش نخواهد بود، پس همينكه گفته مى شود «الاله» يعنى آن ذاتى كه به گونه اى است كه او را بايد پرستش كرد. و قهراً اين معانى در اين كلمه نهفته است، ذات مستجمع جميع صفات كماليه و مبرا از هرگونه سلب و نقص. و اگر از «وَلَهَ» مشتق شده باشد، وَلَه يعنى تحير، واله يعنى حيران و يا به معنى عاشق و شيداست و از اين جهت خداوند را اللَّه گفته اند كه عقلها در مقابل ذات مقدسش حيران و يا متوجه و عاشق او و پناهنده به اويند.

*تفسير سوره حمد* از: استاد *شهيد مرتضی مطهری* (۴) ادامه تفسیر آیه: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيم  اللَّه. سيبويه، از ائمه علماى صرف و نحو ادبيات عرب...، از طرفداران اين نظر است كه ريشه كلمه اللَّه «وَلَه» به معناى حيرت در مقابل عظمت و يا وَلَه و عشق است. مثنوى مولوى نظر او را نقل كرده و مى گويد: معنىِ اللَّه گفت آن سيبويه يولِهونَ فِى الْحَوائِج هُمْ لَدَيْه گفت الِهْنا فى حوائجنا الَيْكْ وَ الْتَمَسْناها وَجَدْناها لَدَيْكْ مولوى آن حالتى را يادآورى مى كند كه انسان دردى پيدا كرده و بيچاره گشته و بى اختيار به سوى نقطه اى روى مى آورد و پناهنده مى شود، او «اللَّه» است. صد هزاران عاقل اندر وقت درد جمله نالان پيش آن ديّان فرد بلكه جمله ماهيان در موجها جمله پرّندگان در اوجها بلكه جمله موجها بازیكنان ذوق و شوقش را عيان اندر عيان تنها انسانها نيستند كه در وقت نياز به سوى او روى مى آورند، ماهيهاى دريا در ميان امواج، و پرندگان در اوج آسمانها، بلكه همان موجهاى بيجان دريا هم نالان در پيش اللَّه هستند. و احتمال قوى دارد كه ا لَهَ و وَلَهَ دو لهجه از يك لغت باشد، يعنى اول وَلَهَ بوده و بعد آن را به صورت ا لَهَ استعمال كرده اند و وقتى آن را به صورت ا لَهَ تلفظ نمودند معنى پرستش هم پيدا كرده است. بنابراين معنى اللَّه چنين مى شود: آن ذاتى كه همه موجودات، ناآگاهانه واله او هستند و او تنها حقيقتى است كه شايستگى پرستش دارد. ترجمه اللَّه: مى توان گفت كه در فارسى لغتى مترادف كلمه اللَّه كه بشود جاى آن گذارد نداريم و هيچ كدام رساننده تمام معنى اللَّه نيستند، زيرا اگر به جاى اللَّه «خدا» بگذاريم رسا نخواهد بود، چون خدا مخفّف «خود آى» است و رساننده تعبيرى است كه فيلسوفان مى كنند يعنى «واجب الوجود»، و يا شايد به كلمه «غنى» كه در قرآن آمده است نزديكتر باشد تا به اللَّه. و اگر «خداوند» استعمال شود باز رسا نخواهد بود زيرا خداوند يعنى «صاحب» و اگرچه اللَّه خداوند هم هست ولى مرادف با خداوند نيست؛ خداوند يك شأن از شئون اللَّه است.

🎙صوت درس تفسیر سوره مبارکه #بقره 📆 #جلسه_17 📚 مفسر: علامه جوادی آملی #تسنیم کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin