❖﷽❖ #احادیث_حسینی 📜 وَ حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ‌ اللَّهُ‌ عَنْ‌ سَعْدِ بْنِ‌ عَبْدِ اللَّهِ‌ عَنْ‌ أَحْمَدَ بْنِ‌ مُحَمَّدِ بْنِ‌ عِيسَى عَنْ‌ مُعَمَّرِ بْنِ‌ خَلاَّدٍ عَنِ‌ اَلرِّضَا عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ مِثْلَ‌ أَلْفَاظِ‍‌ سَلَمَةَ‌ قَالَ‌ وَ هُوَ يَقُولُ‌: يَا نَاقَتِي لاَ تَذْعَرِي مِنْ‌ زَجْرٍ وَ شَمِّرِي قَبْلَ‌ طُلُوعِ‌ الْفَجْرِ بِخَيْرِ رُكْبَانٍ‌ وَ خَيْرِ سَفْرٍ حَتَّى تَحَلَّيْ‌ بِكَرِيمِ‌ الْقَدْرِ بِمَاجِدِ الْجِدِّ رَحِيبِ‌ الصَّدْرِ أَبَانَهُ‌ اللَّهُ‌ لِخَيْرِ أَمْرٍ ثَمَّةَ‌ أَبْقَاهُ‌ بَقَاءَ الدَّهْرِ فَقَالَ‌ اَلْحُسَيْنُ‌ بْنُ‌ عَلِيٍّ‌ عَلَيْهِ‌ السَّلاَمُ‌ سَأَمْضِي وَ مَا بِالْمَوْتِ‌ عَارٌ عَلَى الْفَتَى إِذَا مَا نَوَى حَقّاً وَ جَاهَدَ مُسْلِماً وَ وَاسَى الرِّجَالَ‌ الصَّالِحِينَ‌ بِنَفْسِهِ‌ وَ فَارَقَ‌ مَثْبُوراً وَ خَالَفَ‌ مُجْرِماً فَإِنْ‌ عِشْتُ‌ لَمْ‌ أَقْدَمْ‌ [أَنْدَمْ‌] وَ إِنْ‌ مِتُّ‌ لَمْ‌ أُلَمْ‌ كَفَى [بِكَ‌ ذُلاًّ أَنْ‌ تَعِيشَ‌ وَ تُرْغَمَا] بِكَ‌ مَوْتاً أَنْ‌ تُذَلَّ‌ وَ تُرْغَمَا 📝 و پدرم رحمة اللّه عليه از سعد بن عبد اللّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از معمّر بن خلاّد نقل كرد كه وى از حضرت رضا عليه السّلام عين الفاظ‍‌ سلمه را حكايت نمود، وى گفت آن مردى كه رجز مى‌خواند مى‌گفت: اى شتر خوف و هراس مكن از زجر و نهى من و سرعت كن و بشتاب پيش از آنكه صبح طلوع كند. تا برسانى من را به بهترين سوار و بهترين سفر و به كسى كه اصل و نسبش كريم و جدّش بزرگ و سينه‌اش فراخ و با ظرفيّت است، خداوند بواسطه بهترين اعمال او را اجر و ثواب دهد و سپس تا مادامى كه روزگار باقى است خداوند او را باقى بدارد. 🔰سپس حضرت حسين بن على عليهما السّلام فرمودند: 💎عنقريب از اين روزگار و دنيا مى‌گذرم و مرگ بر جوانمرد ننگ و عار نيست زمانى كه عزم و نيّتش حقّ‌ بوده و در حالى كه مسلمان است جهاد كند. 💎مرگ بر جوانمرد عار نيست زمانى كه با مردان صالح و نيكوكار به مواسات رفتار كرده و از شخص معذّب و هلاك شده فاصله گرفته و با مجرم و ستمكار به مخالفت برخيزد. 💎بنا بر اين اگر زنده ماندم پشيمان نيستم و اگر مرگ مرا دريافت ملامت زده نخواهم بود ولى همين خوارى و ذلّت براى تو كافى است كه زندگانى مى‌كنى و مرتكب اعمال ناپسند مى‌گردى. 📘 کامل الزیارات، صفحه 310 باب27/حدیث8 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

❖﷽❖ #احادیث_ولایی 📜 روزى پیامبر(ص) فرمودند كسانى كه خداوند آنان را به خود و من نزديك ساخته اطاعت کنید ، كسانى كه در حق‌شان فرموده:«اى كسانى كه ايمان آورديد؛ اطاعت كنيد خدا را و اطاعت كنيد رسول و صاحبان امر خود را.» پس اگر از تنازع در چيزى از دين هراسيديد به خدا و رسول و صاحبان امر خود مراجعه كنيد. 💎گفتم: اى پيامبر خدا! آنان چه كسانى هستند؟ فرمود: آنان اوصياء هستند، همه‌شان هدايتگر و هدايت شده‌اند تا كه بر من در كنار حوضم در آيند، نيرنگ هيچ نيرنگبازى زيان‌شان نزند و خوارى خواركننده‌شان شامل حال‌شان نگردد، آنان با قرآن و قرآن با آنان، از قرآن جدا نشوند و قرآن از آنان جدا نشود، 💠 به وسيلۀ آنان است كه خداوند امتم را يارى مى‌كند و به خاطر وجود آنان است كه بركات آسمانى نازل مى‌شود، و به خاطر اجابت دعاى آنان است كه از امتم دفع بلا مى‌كند. ♥️گفتم: اى رسول خدا! نام‌شان را برايم بگو! فرمود: اين فرزندم، و دستش را بر سر حسن گذاشت، سپس اين فرزندم، و دستش را بر سر حسين گذاشت، سپس پسر اين فرزندم، دستش را بر سر حسين گذاشت، سپس پسرش كه هم نام من خواهد بود و نامش محمد است؛ شكافندۀ دانش من و خزانه‌دار وحى خداوند. 🔷اى برادر! على بن الحسين در دوران زندگى تو زاده خواهد شد، سلام مرا به او برسان. سپس به حسين عليه السّلام رو كرد و فرمود: محمد بن على در دوران زندگى تو خواهد زاد، سلام مرا به او برسان. اى برادر! بقيّه دوازده امام از فرزندان تو خواهند بود. 🕋 گفتم: اى پيامبر خدا! نام آنان را برايم بگو! حضرتش نام يكايك‌شان را برايم گفت. به خدا سوگند اى سليم! مهدى اين امت از آنان است كه زمين را آن گونه كه از ظلم و جور پر است از قسط‍‌ و عدل سرشار كند. به خدا سوگند! من همۀ كسانى كه با وى در ميان ركن و مقام بيعت كنند مى‌شناسم و نام‌هاى همه‌شان و قبيله‌هاشان را نيز مى‌دانم. 📗تاریخ سیاسی صدر اسلام ، صفحه 102 سلیم بن قیس هلالی کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در تلگرام https://t.me/qoranvamamhoosein کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

❖﷽❖ #احادیث_حسینی #تربت_امام_حسین_علیه_السلام 📜٦٤٥-٩٢ - أخبرنا ابن حشيش عن أبي المفضّل عن حميد بن زياد الدّهقان عن عبد اللّه بن أحمد بن نهيك عن سعيد بن صالح، عن الحسن بن عليّ‌ بن أبي المغيرة، عن الحارث بن المغيرة قال: قلت لأبي عبد اللّه عليه السّلام إنّي رجل كثير العلل و الأمراض، و ما تركت دواء إلاّ تداويت به فما انتفعت بشيء منه. فقال لي: أين أنت عن طين قبر الحسين بن عليّ‌ عليه السّلام فإنّ‌ فيه شفاء من كلّ‌ داء، و أمنا من كلّ‌ خوف، فإذا أخذته فقل هذا الكلام: 💎«اللّهمّ‌ إنّي أسألك بحقّ‌ هذه الطّينة، و بحقّ‌ الملك الّذي أخذها، و بحقّ‌ النّبيّ‌ الّذي قبضها، و بحقّ‌ الوصيّ‌ الّذي حلّ‌ فيها، صلّ‌ على محمّد و أهل بيته، و افعل بي كذا و كذا» قال: ثمّ‌ قال لي أبو عبد اللّه عليه السّلام أمّا الملك الّذي قبضها فهو جبرئيل عليه السّلام و أراها النّبيّ‌ صلّى اللّه عليه و اله فقال: هذه تربة ابنك الحسين، تقتله أمّتك من بعدك، و الّذي قبضها فهو محمّد رسول اللّه صلّى اللّه عليه و اله و أمّا الوصيّ‌ الّذي حلّ‌ فيها فهو الحسين عليه السّلام و الشّهداء (رضي اللّه عنهم) قلت: قد عرفت - جعلت فداك - الشّفاء من كلّ‌ داء، فكيف الأمن من كلّ‌ خوف‌؟ فقال: إذا خفت سلطانا أو غير سلطان فلا تخرجنّ‌ من منزلك إلاّ و معك من طين قبر الحسين عليه السّلام فتقول: 💎 «اللّهمّ‌ إنّي أخذته من قبر وليّك و ابن وليّك، فاجعله لي أمنا و حرزا لما أخاف و ما لا أخاف» فإنّه قد يردّ ما لا يخاف. قال الحارث بن المغيرة: فأخذت كما أمرني، و قلت ما قال لي فصحّ‌ جسمي، و كان لي أمانا من كلّ‌ ما خفت و ما لم أخف، كما قال أبو عبد اللّه عليه السّلام فما رأيت مع ذلك بحمد اللّه مكروها و لا محذورا. ادامه مطلب(ترجمه)👇👇

📝[٦٤٥] ٩٢ - حارث بن مغيره نصرى مى‌گويد: به امام صادق عليه السّلام عرضه داشتم: من مردى هستم كه فراوان بيمار مى‌شوم و هيچ دوايى را رها ننمودم جز آنكه خود را با آن مداوا كردم ولى از هيچ‌يك از آنها بهره‌اى نبردم. 🕯پس امام به من فرمود: چرا از گل قبر حسين بن على عليه السّلام استفاده نمى‌كنى. به درستى كه در آن شفا از هر بيمارى و ايمنى از هر ترسى است. ✅ پس هنگامى كه از آن گل برداشتى اين سخن را بگو: «خداوندا! من به حق اين گل و به حق فرشته‌اى كه آن را برگرفت و به حق پيامبرى كه آن را در مشت گرفت و به حق جانشينى كه در آن فرود آمد از تو مى‌خواهم كه بر محمد و خاندانش درود فرستى و برايم چنين و چنان كنى [و دعاهاى خود را بطلبد]. 🔰 راوى گويد: آنگاه امام صادق عليه السّلام به من فرمود: 💠 اما فرشته‌اى كه آن را برگرفت جبرئيل است كه آن را به پيامبر نشان داد و عرضه داشت: اين خاك [مزار] فرزندت حسين است كه امتت پس از تو او را خواهند كشت 💠 و كسى‌كه آن را در مشت گرفت محمد فرستاده خداست صلّى اللّه عليه و اله 💠و جانشينى كه در آن فرود آمد حسين عليه السّلام و شهدا [ى همراه او] هستند - كه خداوند از آنان خشنود باشد - ❓عرضه داشتم: فدايت گردم بهبودى از هر بيمارى را فهميدم. ايمنى از هر ترسى چگونه است‌؟ ✴️ پس فرمود: هنگامى كه از سلطان يا غير سلطانى ترسيدى از منزلت خارج مشو مگر آنكه از گل قبر حسين عليه السّلام همراهت باشد. پس مى‌گويى: «خداوندا! من آن را از قبر دوست تو و فرزند دوستت برداشتم. پس آن را براى من مايه ايمنى و مانعى از آنچه مى‌ترسم و نمى‌ترسم قرار ده». چرا كه گاهى آنچه كه موجب هراس نيست را هم برطرف مى‌سازد. حارث بن مغيره مى‌گويد: پس همان‌گونه كه امام فرموده بود از آن گل برداشتم و هر آنچه امام فرموده بود را بر زبان آوردم پس بدنم سالم گشت و براى من ايمنى از هر آنچه مى‌ترسيدم و نمى‌ترسيدم بود همان‌گونه كه امام صادق عليه السّلام فرمود. پس با آن - با سپاس از خدا - هيچ امر ناخوشايند و ترسناكى را مشاهده نكردم. 📘امالی شیخ طوسی -جلد 1، صفحه 707 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

❖﷽❖ #احادیث_حسینی #اشک_بر_امام_حسین_علیه_السلام 📜از «جبلۀ مكيّه» نقل است كه گفت از ميثم تمّار شنيدم كه مى‌گفت:«به خدا اين أمّت، پسر پيامبرشان را در روز دهم محرّم خواهند كشت و دشمنان خدا، آن روز را روزى مبارك، قرار خواهند داد. اين واقعه، هرآينه شدنى است كه پيش‌تر در علم خدا مقدّر شده است. اين را مولايم، امير المؤمنين، در وصيت خود بر من، گفته است. 💦 آن حضرت به من خبر داد كه همۀ آفريدگان، حتّى حيوانات وحشى در صحراها و ماهيان در دريا و پرندگان در فضاى آسمان بر او مى‌گريند و نيز مهر و ماه؛ ستارگان؛ آسمان و زمين؛ باورمندان از جنّ‌ و انس؛ همۀ فرشتگان آسمان‌ها؛ رضوان،(كليدار بهشت)؛ مالك،(خازن دوزخ) و حاملان عرش همگى بر او مى‌گريند و از آسمان، خون و خاكستر مى‌بارد. ☄سپس گفت: لعنت خدا بر كشندگان حسين، حتمى است، چنان‌كه بر مشركانى كه در كنار خدا، خدايان ديگرى را باور دارند و نيز چنان‌كه بر يهود، نصارا و مجوس، حتمى است. ⁉️جبله گويد، به وى گفتم: يا ميثم! چگونه مردم روزى را كه در آن حسين بن على كشته مى‌شود، روزى ميمون مى‌پندارند؟ 🔅ميثم پس از آن‌كه گريست، گفت: آن‌ها با حديثى كه خواهند ساخت خيال مى‌كنند كه آن روز، همان روزى است كه خدا توبۀ آدم را پذيرفت درحالى‌كه خدا، توبۀ آدم را در ماه ذى حجّه پذيرفت و مى‌پندارند كه آن روز، روزى است كه خدا، توبۀ داود را پذيرفت، امّا بى‌گمان خدا، توبۀ وى را در ذى حجّه پذيرفت و به خيالشان آن روز، روزى است كه خدا، يونس را از دل ماهى نجات داد، درحالى‌كه خداوند متعال وى را در ماه ذى قعده از دل ماهى نجات بخشيد و خيال مى‌كنند كه آن روز، روزى است كه كشتى نوح، بر كوه جودى نشست، اما بى شك، كشتى نوح در روز هجدهم ذى حجّه بر كوه جودى قرار گرفت و نيز مى‌پندارند كه در آن روز، خدا دريا را براى بنى اسرائيل شكافت، اما بى‌گمان اين كار در ربيع الاول بوده است. ✅سپس ميثم گفت: اى جبله! بدان كه حسين بن على عليه السّلام در روز رستاخيز سرور شهيدان است و يارانش را بر شهيدان ديگر، برترى است. 💔اى جبله! هر گاه خورشيد را ديدى كه چون خون تازه، سرخ‌فام است بدان كه مولايت حسين، كشته شده است. جبله گويد: اين سخن گذشت، تا اين‌كه روزى از خانه خارج شدم و آفتاب را بر روى ديوارها چنان ديدم كه گويى پارچه‌هاى سرخ و زعفرانى بود. آن‌گاه صيحه زدم و گريستم و گفتم: به خدا، مولايمان حسين بن على عليه السّلام كشته شد. 📚مقتل الحسين (ع) به روايت شيخ صدوق (قده)، صفحه 111 کانال قرآن و امام حسین علیه السلام در ایتا http://eitaa.com/Qoranwamamhoosin

❖﷽❖ #احادیث_حسینی 📜عن جرداء بنت سمين، عن زوجها هرثمة بن أبى مسلم، قال: غزونا مع علىّ‌ بن أبى طالب صفّين، فلمّا انصرفنا نزل كربلاء فصلّى بها الغداة، ثمّ‌ رفع إليه من تربتها فشمّها، ثمّ‌ قال: واها لك أيّتها التّربة، ليحشرنّ‌ منك أقوام يدخلون الجنّة بغير حساب. فرجع هرثمة إلى زوجته و كانت شيعة لعلىّ‌ عليه السّلام فقال: ألا أحدّثك عن وليّك ابى الحسن‌؟ نزل بكربلاء فصلّى، ثمّ‌ رفع إليه من تربتها و قال: واها لك أيّتها التّربة ليحشرنّ‌ منك أقوام يدخلون الجنّة بغير حساب. قالت: أيّها الرّجل، فإنّ‌ امير المؤمنين لم يقل إلاّ حقّا. فلمّا قدم الحسين عليه السّلام قال هرثمة: كنت فى البعث الّذين بعثهم عبيد اللّه بن زياد، فلمّا رأيت المنزل و الشّجر ذكرت الحديث، فجلست على بعيرى ثمّ‌ صرت إلى الحسين، فسلّمت عليه و اخبرته بما سمعت من أبيه فى ذلك المنزل الّذى نزل به الحسين، فقال: معنا أنت أم علينا؟ فقلت: لا معك و لا عليك، خلّفت صبيّة أخاف عليهم عبيد اللّه بن زياد. قال: فامض حيث لا ترى لنا مقتلا و لا تسمع لنا صوتا، فو الّذى نفس الحسين بيده، لا يسمع اليوم واعيتنا أحد فلا يعيننا إلاّ كبّه اللّه لوجهه فى جهنّم. 📝«جرداء» دختر «سمين»، از شوهرش،«هرثمة بن ابى مسلم»، نقل مى‌كند كه گفت:«در جنگ صفّين با على بن ابى طالب عليه السّلام بوديم، هنگام بازگشت، در كربلا فرود آمد و نماز صبح را در آن‌جا خواند، سپس از خاكش برگرفت و بوييد و گفت: 🕊شگفتا، اى خاك! هرآينه گروه‌هايى از تو برانگيخته شوند، كه بى‌حساب به بهشت روند. هرثمه به پيش همسرش كه شيعۀ على عليه السّلام بود بازگشت و گفت: آيا مى‌خواهى از مولايت ابو الحسن عليه السّلام با تو سخنى بگويم‌؟ او در كربلا فرود آمد، نماز خواند، سپس از خاكش برداشت و گفت: شگفتا، اى خاك! گروه‌هايى از تو برانگيخته شوند كه بدون حساب به بهشت روند. همسر هرثمه گفت: اى مرد، امير المؤمنين به جز حق، نگويد. هرثمه گويد: هنگامى كه حسين به كربلا آمد، من در ميان لشكر عبيد اللّه بن زياد بودم. وقتى كه آن مكان و درختى را كه در آن‌جا بود، مشاهده كردم، آن سخن را به ياد آوردم؛ بر شترم سوار شدم به پيش حسين رفتم، به او سلام كردم و سخنى را كه از پدرش در آن منزل شنيده بودم و حسين اينك در آن‌جا فرود آمده بود، به او گفتم. گفت: تو با مايى يا بر ضد ما؟ گفتم: نه با تو، و نه بر تو، كودكانى را پشت سر خود به جا گذاشته‌ام كه بر جان آن‌ها از ابن زياد هراسناكم. 💔گفت: دور شو تا آن‌جا كه كشته شدن ما را نبينى و صدايى از ما نشنويى، سوگند به خدايى كه جان حسين در دست اوست هركسى كه امروز فرياد ما را بشنود و ما را يارى نكند خدا وى را با رو به دوزخ اندازد. 📚مقتل الحسين (ع) به روايت شيخ صدوق (قده)، صفحه 110 @qoranvamamhoosein