صوت و ترجمه دعای روز پانزدهم ماه مبارک رمضان

◆✧ دعاے روز پانزدهم مــ🌙ــاه مبـارڪ رمضان✧◆ ✨❥❥◆✧🌙✧◆❥❥✨ بِسمِ الله الرَّحمن الرَّحیم 〖اَلّلهُمَّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین وَاشْرَحْ فیهِ صَدْری بِاِنابَةِ المُخْبِتینَ بِاَمانِكَ یا أمانَ الخائِفین〗 ✨❥❥◆✧🌙✧◆❥❥✨ 【خدایا در این روز فرمانبردارى فروتنان را روزیم کن و سینه‌ام را به بالاترین درجه‌ی توبه‌ی دلدادگان باز کن، به امان دادنت اى امان ترسناكان】 °❀°▪️°❀°▪️°❀°▪️°❀°                            

🔰شرح دعاے روز #پانزدهم ✍آیت اللہ مجتهدے تهرانی ره ⬅️ اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین خدایا در این روز اطاعت بندگان خاشع و خاضع خود را نصیب من گردان. 🌹برای آنڪہ بدانیم خاشعین چہ ڪسانی هستند، بهتر است اول در مورد متڪبرین صحبت بہ میان آوریم، چرا ڪہ خضوع و خشوع بہ طور ڪامل با تڪبر و غرور تضاد دارد. 👈برای روشن شدن این موضوع اشارہ می‌ڪنیم بہ قسمتی از سخنان گهربار حضرت علی علیه السلام ڪہ در مورد متڪبران اینگونہ فرمودند: «آگاہ باشید! زنهار! زنهار! از پیروی و فرمانبری سران و بزرگانتان، آنان ڪہ بہ اصل و حسب خود می‌نازند و خود را بالاتر از آنچہ هستند می‌پندارند و ڪارهای نادرست را بہ خدا نسبت می‌دهند و نعمت های گستردہ خدا را انڪار می‌ڪنند، تا با خواستہ های پروردگار مبارزہ ڪنند و نعمت های او را نادیدہ انگارند، آنان شالودہ تعصب جاهلی و ستون های فتنہ و شمشیرهای تفاخر جاهلیت هستند.» 🌸 امام علے علیه السلام همچنین در قسمتی دیگر نیز فرمودند: «ڪبر و خودپسندی چیزی است ڪہ قلب های متڪبران را همانند ڪردہ، تا قرن ها بہ تضاد و خونریزی گذراندند و سینہ ها از ڪینہ ها تنگی گرفت» ڪہ با توجہ بہ این تذڪرات مقدس از زبان امیرمؤمنان، درمی‌یابیم ڪہ خضوع و خشوع همانند ظرفی است ڪہ انسان بہ وسیلہ آن بہ جمع آوری رضا و خشنودی خداوند می‌پردازد، و تڪبر چون ظرفی است تو خالی ڪہ هیچ چیزی در آن جز غرور و تڪبر جای نمی‌گیرد و این خضوع و خشوع است ڪہ انسان را بہ خداے خویش نزدیڪ می‌سازد، زیرا ڪہ هرچہ انسان نزد پروردگار عالمیان، خود را ذلیل و خوار نشان دهد، ارزشش در پیشگاہ او بیشتر می‌شود. 🍃چنانچہ حضرت علی علیه السلام فرمودند: «تاج تواضع و فروتنی را بر سر نهید و تڪبر و خودپسندی را زیرپا بگذارید ... و تواضع و فروتنی را سنگر میان خود و شیطان و لشڪریانش قرار دهید، زیرا شیطان از هر گروهی لشڪریان و یارانی سوارہ و پیادہ دارد.» پس خضوع و خشوع در مقابل پروردگار عالمیان همان طاعت و بندگی خالصانہ در مقابل ذات اقدس اوست ڪہ ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم بہ ما عبادت و اطاعتش را همراہ با خضوع و خشوع نصیب ڪند. ⬅️ وَاشْرَحْ فیهِ صَدْرے بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِڪَ یا أمانَ الخائِفین و شرح صدر مردان فروتن و خداترس را بہ من عطا فرما بہ حق امان بخشی خود ای ایمن دل های ترسان. 🔹حال منتخبین چہ ڪسانی هستند⁉️ در دعای این روز نڪتہ اساسی ڪہ بہ آن تأڪید شدہ است، خضوع و خشوع و فروتنی در مقابل ذات اقدس پروردگار است. 👈مخبتین بہ معنای فروتنان است، آن هم فروتنانی ڪہ فروتنی آنان فقط در مقابل پروردگار جهان و جهانیان است، 🔹حال شاید سوال ڪرد ڪہ فروتنان چہ ڪسانی هستند؟ 🌿 ڪہ در جواب باید بگوئیم فروتنی یڪی از صفات بارز مومنان تقواپیشہ است ڪہ شب و روز خود را بہ تقوا و پرهیزڪاری می‌گذرانند. چنانچہ حضرت علی علیه السلام در مورد صفت و نشانہ یڪ پرهیزڪار فرمودند: «در دینداری نیرومند، نرمخو و دور اندیش است، داراے ایمانی پر از یقین، حریص در ڪسب و دانش، با داشتن علم بردبار، در توانگری میانہ رو، در عبادت فروتن، در تهیدستی آراستہ، در سختی ها بردبار، در جستجوی ڪسب حلال، در راہ هدایت شادمان و پرهیز ڪنندہ از طمع ورزی است.» 👌با توجہ بہ فرمودہ آن بزرگوار در می‌یابیم ڪہ مخبتین همان پرهیزڪاران هستند ڪہ شب و روز خود را بہ ذڪر و یاد خداوند بہ پایان می‌برند ڪہ ما نیز در این روز از خداوند می‌خواهیم شرح صدری را ڪہ مردان پرهیزڪار و فروتن دارند، بہ ما نیز عطا ڪند.                ‌                   

#ترتیل #جزءپانزدهم استاد #عبدالباسط

#تحدیر #جزءپانزدهم استاد معتز #آقایی

#ترتیل #جزءپانزدهم استاد مشاری #العفاسی

نکات تفسیری جزء پانزدهم ثمره بدیها و خوبی ها، فقط و فقط دامنگیر خودمان می شود إِنْ أَحْسَنتُمْ أَحْسَنتُمْ لِأَنفُسِكمُ وَ إِنْ أَسَأْتمُ (7- اسراء) اگر نیكى كنید، به خود نیكى كردهاید و اگر بدى هم كنید، باز به خود بد كردهاید. علامه طباطبایی(ره) در تفسیر این آیه می نویسد: «لام» در«لانفسكم» و نیز در «فلها»، لام اختصاص است یعنى: خوبی و بدی شما مختص به خود شما است، بدون اینكه چیزی از آن به دیگران بچسبد، و این خود قانون در حال اجرای خداست كه اثر و تبعات عمل هر كسى را- چه خوب و چه بد- به خود او برمىگرداند.(1) و این همان معنایی است که در قرآن به دفعات و با تعابیر گوناگون آمده است که «اثر هر عمل- چه خوب و چه بد- به صاحبش برمىگردد» دوام وضعیت فعلی بسته به عملکرد شماست إِنْ عُدتمُ عُدْنَا (8- اسراء) اگر شما برگردید ما هم بر می گردیم. این فراز در واقع هشدار به کسانی است که پس از مدتها سرکشی و تحمل عذابهای الهی به راه راست برگشته و از رحمت حق برخوردار گشته اند. در این خطاب تهدید می شوند که اگر دوباره به همان وضعیت سابق باز گردند خدا نیز دست از عنایت خود کشیده و به مانند گذشته با آنها رفتار خواهد کرد.(2) اما می توان از این جمله به یک قانون کلی تر هم دست یافت و آن اینکه هر ملت و جمعیتی که تغییر رویه دهند چه به سمت ارزشهای دینی و چه به سمت رذایل نفسانی خداوند نیز نسبت به آنها تغییر رویه می دهد.(3) اگر نور به ظلمت روند خدا نیز رحمت و عنایت خاصه خود را به روی آنها قطع کرده و با غضب و عذاب با آنها برخورد می کند و اگر از ظلمت خارج و وارد نور شوند عذاب خود را از آنها رفع و درهای رحمتش را به روی آنها می گشاید.(4) پاسخ خدا به کسی که دنیا می خواهد و کسی که به دنبال آخرت است كلاًُّ نُّمِدُّ هَؤُلَاءِ وَ هَؤُلَاءِ مِنْ عَطَاءِ رَبِّكَ وَ مَا كاَنَ عَطَاءُ رَبِّكَ محَظُورًا(20- اسراء) ما به هر دو گروه از لطف پروردگارت عطا مىكنیم زیرا هیچ كس از بخشش پروردگارت محروم نیست. بر اساس این آیه خداوند به هر دو گروه کمک می کند منتهی روش کار در اجابت آنها متفاوت است. قرآن مجید کودک درباره کسی که فقط دنیا می خواهد می فرماید: كسانى كه تنها هدفشان همین زندگى زودگذر دنیاى مادى باشد، ما آن مقدار را كه بخواهیم و به هر كس که صلاح بدانیم در همین زندگى زودگذر مىدهیم؛ سپس جهنم را براى او قرار خواهیم داد كه در آتش آن مىسوزد در حالى كه مورد سرزنش و دورى از رحمت خدا است.(5) دو قید در خصوص این گروه وجود دارد که قابل توجه است: «مَا نَشَاء»؛ آن مقداری که ما می خواهیم؛ نه آن مقداری که او می خواهد و «لِمَن نُّرِید»؛ آنهایی که ما می خواهیم؛ نه هر کس که می خواهد. بنابراین همه دنیاپرستان به خواستشان نخواهند رسید و آنها هم که می رسند تنها به مقداری از آن دست پیدا خواهند کرد و بعد از آن هم که جهنم در انتظار آنهاست. و درباره کسی که در پی امنیت و رفاه در آخرت است می فرماید: كسى كه آخرت را طلب کند و سعى و كوشش خود را در این راه به كار بندد، در حالى كه به این راه و هدفش ایمان داشته باشد، این سعى و تلاش او مورد قبول الهى خواهد بود.(6) بنابر این کسی که با ایمان قلبی و تلاش عملی در پی کسب سعادت اخروی باشد خداوند متعال از این تلاش او قدردانی کرده و بهشت را نصیبش می کند.(7) چه کسانی برادران شیطانند؟ وَ لَا تُبَذِّرْ تَبْذِیرًا(26)إِنَّ الْمُبَذِّرِینَ كاَنُواْ إِخْوَانَ الشَّیَاطِینِ وَ كاَنَ الشَّیْطَنُ لِرَبِّهِ كَفُورًا(27- اسراء) هیچگونه اسراف و ریخت و پاشی مكن. بىتردید اسراف كنندگان و ولخرجان، برادران شیاطیناند، و شیطان همواره نسبت به پروردگارش بسیار ناسپاس است. «تبذیر» در اصل از ریشه «بذر» و به معنى پاشیدن دانه مىآید، منتهی این كلمه مخصوص مواردى است كه انسان اموال خود را به صورت غیر منطقى، مصرف مىكند که معادل آن در فارسى «ریختوپاش» است. به تعبیر دیگر تبذیر آن است كه مال در غیر موردش مصرف شود هر چند كم باشد، و اگر در موردش صرف شود تبذیر نیست هر چند زیاد باشد.(8) در آیه بعد مبذرین را برادران شیاطین خواند که این برای آن است که آنها نیز نعمتهایی را که خدا داد، كفران مىكنند و در غیر محلش، صرف مىنمایند. تعبیر به «اخوان؛ برادران» یا برای آن است كه اعمالشان همردیف و هماهنگ اعمال شیاطین است؛ همچون برادرانى كه یكسان عمل مىكنند و یا به دلیل آن است كه در دوزخ همنشین شیطان اند.(9) چرا برخی نمی توانند گناه را ترک کنند؟ قَالَ أَ رَءَیْتَكَ هَاذَا الَّذِى كَرَّمْتَ عَلىَ لَئنِ أَخَّرْتَنِ إِلىَ یَوْمِ الْقِیَامَةِ لَأَحْتَنِكَنَّ ذُرِّیَّتَهُ إِلَّا قَلِیلًا(62- اسراء) شیطان گفت: اگر تا روز قیامت به من مهلت دهی تمام فرزندان این کسی که بر من مقدم داشتی را افسار می زنم؛ مگر عده کمی. گناه زنجیر اصل كلمه «احتناک» از «حنك» است. وقتى گفته مىشود:«حنك ال

دابة بحبلها» معنایش این است كه ریسمانى به گردن حیوان بست و او را كشید. خود «احتناك» هم به معناى افسار كردن است.(10) شیطان ابتدا وسوسه کرده و به گناه دعوت می کند. پس از آنکه فرد اولین قدم را برداشت و خود را به آن آلود، وسوسه های بعدی سریعتر و راحتتر در او اثر می کند. هر چه انجام گناه ساده تر و سریعتر شود نشان از آن دارد که شیطان بهتر و بیشتر بر او تسلط یافته و به تعبیری بهتر سوار شده و افسار نفس را به دست گرفته است. از این به بعد او می برد هر جا که خاطرخواه اوست و این افسار به دهان یا گردن هم می رود هر جا که او می کشد. چنین کسی به عیان مشاهده می کند که تلاشهای سطحی او برای ترک گناه سودی ندارد و با کوچکترین حرکتی که شیطان به افسار می دهد او با سرعت به سمت گناه رفته و آن را مرتکب می شود. چاره رهایی از این اسارت، توبه ای حقیقی و تلاش جدی در سایه توکل به خدا و توسل به اولیای اوست. قرآن با دو تاثیر متضاد وَ نُنزَّلُ مِنَ الْقُرْءَانِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِینَ وَ لَا یَزِیدُ الظَّلِمِینَ إِلَّا خَسَارًا(82- اسراء) ما قرآن را نازل مىكنیم كه مایه شفاء و رحمت مؤمنان است؛ ولى ستمگران، جز خسران و زیان بیشتر، چیزى بر آنها نمىافزاید. اگر قرآن را شفا نامیده با اینكه شفا باید حتما مسبوق به مرضى باشد، خود این معنا را می رساند كه دلهاى بشر حالاتى دارد كه اگر قرآن را با آن مقایسه كنیم خواهیم دید كه همان نسبتى را دارد كه یك داروى معالج با مرض دارد. از اینجا روشن می شود كه انسان، همانطور كه سلامتى و بیماری جسمى دارد، سلامتى و بیمارى روحى هم دارد و همانطور كه اختلال در نظام جسمى او باعث مىشود كه دچار مرضهایى جسمى گردد، اختلال در نظام روحی او نیز باعث مىشود به انواع بیماریهاى روحى مبتلا شود(11) و همانطور كه براى مرضهاى جسمیش دارویی وجود دارد، براى مرضهاى روحیش نیز دارویی هست.(12) قرآن کریم همان نسخه شفابخش است که داروی تمام مرضهای روحی را ارئه می کند؛ البته این نسخه، برای مومنین که به آن ایمان دارند و پذیرای آن هستند نافع است و شفادهنده ولی برای غیر مومنین که آن را باور ندارند و پذیرای آن نیستند نه تنها شفادهنده نیست؛ بلکه بر درد و آلام درونی آنها می افزاید. باید توجه داشت که علت این افزایش درد، قرآن نیست بلکه آن مرض درونی آنهاست که چون دارو را نمی پذیرد واکنش های دردآور بیشتری از خود نشان می دهد