هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 71 - ای اهل کتاب چگونه می‌پوشانید حقّ را به باطل و نهان می‌دارید
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
اى اهل كتاب، چرا حق را در چهره باطل آشكار مى‌سازيد و حق را كتمان مى‌كنيد، در حالى‌كه حق و باطل را مى‌شناسيد؟ (71)
و گروهى از اهل كتاب (عالمان يهود) به هم‌كيشان خود گفتند: آنچه را كه بامدادان بر مسلمانان فروفرستاده شد و قبله شما را تأييد كرد، تصديق كنيد، و آنچه را كه در پايان روز نازل شد و قبله ديگرى براى آنان تعيين نمود، انكار كنيد، شايد از آن بازگردند. (72)
و جز به كسى كه از آيين شما پيروى كرده‌است اعتماد نكنيد و نشانه‌هاى پيامبر موعود را كه تغيير قبله از آن جمله است براى او باز مگوييد. اى پيامبر، به آنان بگو: هدايت، فقط هدايت الهى است. و گفتند: اى هم‌كيشان، آنچه را كه مى‌دانيد فاش نكنيد، مبادا نظير آنچه به شما داده شده (استقلال در قبله) به مسلمانان نيز داده شود و يا آنان نزد پروردگارتان با شما محاجّه كنند و بر شما پيروز شوند. بگو: فزون‌بخشى به دست خداست؛ آن را به هركه بخواهد عطا مى‌كند، و خداوند را بخششى گسترده است و كسانى را كه درخور اين بخشش‌اند به خوبى مى‌شناسد. (73)
رحمتش را به هركه بخواهد اختصاص مى‌دهد، و خداوند داراى بخشش بزرگ است. (74)
و از اهل كتاب كسانى‌اند كه اگر آنان را بر پوستى انباشته از طلا امين شمرى، آن را به تو باز مى‌گردانند، و از آنان كسانى‌اند كه اگر بر دينارى امينشان شمرى، آن را به تو باز نمى‌گردانند، مگر اينكه پيوسته بر سر آنان بايستى و به اصرار حق خود را از آن‌ها مطالبه كنى. اين امانت‌ناشناسى از آن‌روست كه گفتند: بر ما در مورد اميّين (كسانى كه از نژاد اسرائيل نيستند) راهى مقرّر نيست كه حقوقى را براى آنان به رسميت بشناسيم. و بر خدا دروغ مى‌بندند و خود مى‌دانند. (75)
چنين نيست كه آنان پنداشته‌اند، بلكه هركس به پيمان خود وفا كند و تقوا پيشه سازد، محبوب خداست، چرا كه خدا تقواپيشگان را دوست مى‌دارد. (76)
كسانى كه پيمان خدا و سوگندهايشان را در برابر زر و زيور ناچيز دنيا مى‌فروشند، در آخرت بهره‌اى نخواهند داشت، و خدا روز قيامت با آنان سخن نمى‌گويد و به ايشان نمى‌نگرد، و در دنيا و آخرت آنان را از رشدى شايسته برخوردار نمى‌سازد، و برايشان در هر دو جهان عذابى دردناك خواهد بود. (77)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 78 - و همانا از ایشان است گروهی که گردانند زبانهای خویش را به کت
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
و برخى از آنان گروهى هستند كه زبان خود را به خواندن نوشته‌هاى خويش مى‌پيچانند و آن را به صورت كتاب آسمانى قرائت مىكنند تا آن را از كتاب خدا پنداريد، با اينكه از آن كتاب نيست، و تصريح مىكنند كه از جانب خداست در حالى‌كه از جانب خدا نيست، و بر خدا دروغ مى‌بندند و خود مى‌دانند. (78)
هيچ بشرى را نشايد كه خدا به او كتاب آسمانى و داورى و نبوّت دهد، سپس او به مردم بگويد: شما بندگان من باشيد، نه بندگان خدا. بلكه مى‌گويد: از آن‌روى كه كتاب آسمانى را به مردم مى‌آموزيد و نيز بدين سبب كه معارف و احكام آن را فرا مى‌گيريد، مردانى الهى باشيد و در عبادت و بندگى او سخت بكوشيد. (79)
و نيز نشايد كه به شما فرمان دهد كه فرشتگان و پيامبران را خدايگان بگيريد. آيا پس از آنكه تسليم خدا شده‌ايد شما را به كفر فرمان مى‌دهد؟ (80)
و هنگامى [را ياد كن] كه خداوند از پيامبران و امت‌هايشان پيمان گرفت كه هركتاب و حكمتى به شما دادم به آن ايمان مى‌آوريد، سپس پيامبرى را كه به سوى شما مى‌آيد و حقانيت آنچه را كه با شماست تأييد مى‌كند يارى مى‌دهيد. آن‌گاه به پيامبران فرمود: آيا اقرار كرديد و از امت‌هاى خود نيز پيمان مرا بر اين امر گرفتيد؟ گفتند: آرى، اقرار كرديم. فرمود: پس شما پيامبران و امت‌ها گواه يكديگر باشيد و من نيز با شما از گواهانم. (81)
پس كسانىكه بعد از اين روى برتابند، آنانند فاسقان و از راه خدا خارج‌شدگان. (82)
با اين وصف، آيا يهوديان و مسيحيان آيينى غير از آيين خدا مى‌جويند كه در برابر خدا تسليم نمى‌شوند و آيين تو را تأييد نمى‌كنند؟
با اينكه همه كسانى كه در آسمانها و زمينند، خواه و ناخواه در برابر او تسليم شده‌اند. راستى چگونه از آيين خدا روى بر مى‌تابند با اينكه سرانجام به سوى او بازگردانده مى‌شوند؟ (83)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 84 - بگو ایمان آوردیم به خدا و آنچه بر ما فرود آمد و آنچه فرود آ
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
اى پيامبر، بگو: من و پيروانم به خدا و آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و اسباط (پيامبرانى از نسل يعقوب) فروفرستاده شده، و آنچه به موسى و عيسى و ديگر پيامبران از جانب پروردگارشان عطا شده‌است ايمان آورده‌ايم و ميان هيچ‌يك از پيامبران فرقى نمى‌گذاريم كه به برخى ايمان بياوريم و به برخى ديگر كفر ورزيم، و ما تسليم و فرمانبردار خداييم. (84)
و هركس جز تسليم بودن در برابر خدا آيين ديگرى طلب كند، هرگز از او پذيرفته نمى‌شود و او در آخرت از زيانكاران است. (85)
چگونه خداوند قومى را كه پس از ايمانشان كافر شدند هدايت كند و پيش از اين شهادت داده بودند كه پيامبر بر حق است و دلايل روشن نيز به آنان رسيده بود؟ آنان از سر لجاجت به كفر روى آوردند و به همين سبب ستمكارند، و خدا مردم ستمكار را هدايت نمى‌كند. (86)
آنان سزايشان اين است كه لعنت خدا و فرشتگان و همه مردم بر آن‌ها خواهد بود. (87)
در لعنت خدا ماندگار و براى هميشه در عذاب گرفتارند؛ نه عذاب از آنان كاسته مى‌شود و نه مهلتى مى‌يابند. (88)
مگر كسانى كه پس از آن توبه كردند و مردمى شايسته شدند، كه خدا آنان را مى‌آمرزد و بر آن‌ها رحمت مى‌آورد، زيرا خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. (89)
به يقين، كسانى كه پس از ايمانشان بى‌هيچ بهانهاى كافر شدند و سپس بر كفر [خويش] افزودند، هرگز توبه آن‌ها پذيرفته نمى‌شود، چرا كه توبه آن‌ها توبه واقعى نيست و اينان گمراهانند. (90)
به يقين كسانى كه كافر شدند و در حال كفر مردند، از هيچ‌يك از آنان گنجينه‌اى به گستره زمين كه آكنده از طلا باشد پذيرفته نمى‌شود، هرچند آن را فديه دهد تا به بهشت درآيد.
براى آنان عذابى دردناك خواهد بود و ياورانى كه آن‌ها را از عذاب برهانند نخواهند داشت. (91)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 92 - هرگز به نیکی نرسید تا بدهید از آنچه دوست دارید و آنچه می‌ده
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
هرگز به نيكى دست نمى‌يابيد و از نيكان نمى‌شويد مگر اينكه از آنچه دوست مى‌داريد انفاق كنيد؛ و هرچه را انفاق كنيد پاداش آن را نزد خدا خواهيد يافت، زيرا خدا به انفاق شما داناست. (92)
پيش از آنكه تورات نازل شود، همه خوراكى‌ها- جز آنچه اسرائيل بر خود حرام كرده بود- براى بنى اسرائيل حلال بود. به يهوديان بگو: اگر راست مى‌گوييد كه پيش از تورات نيز بعضى از خوراكى‌ها حرام بوده است، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد تا حقيقت آشكار شود. (93)
پس اگر چنين نكردند، بدانكه بر خدا دروغ بسته‌اند؛ و هركس پس از آشكار شدن حقيقت، بر خدا دروغ بندد، چنين كسانى ستمكار خواهند بود. (94)
بگو: خدا راست گفته است كه هيچ‌يك از خوردنى‌هاى پاكيزه را پيش از نزول تورات بر بنى اسرائيل حرام نكرده بود. پس اى فرزندان اسرائيل، از آيين ابراهيم كه حق‌گرا بود و از مشركان نبود پيروى كنيد. (95)
نخستين خانه‌اى كه براى مردم به منظور عبادت خدا بنا نهاده شده همان خانه پر بركتى است كه در مكّه قرار دارد و مايه هدايت آدميان است. (96)
در آن‌جا نشانه‌هاى روشنى است كه ياد خدا را در دل‌ها زنده مى‌دارد. از جمله آن‌ها مقام ابراهيم، امنيت و حج آن خانه است. پس هركه به آن درآيد ايمن است. و براى خدا بر عهده مردم است كه قصد آن خانه كنند و حج به جاى آورند؛ البتّه اين بر كسانى واجب است كه بتوانند راهى به سوى آن بيابند. و هركس حج خانه خدا را ترك كند، به خدا زيانى نمى‌رساند، زيرا خدا از همه جهانيان بى‌نياز است. (97)
بگو: اى اهل كتاب، چرا آيات خدا را انكار مى‌كنيد با اينكه خدا بر آنچه انجام مى‌دهيد گواه است؟ (98)
بگو: اى اهل كتاب، چرا كسانى را كه ايمان آورده‌اند، از راه خدا باز مى‌داريد و كج آن را مى‌طلبيد با اينكه حقيقت را مى‌دانيد و بر آن گواهيد؟ و خدا از آنچه مى‌كنيد بى‌خبر نيست. (99)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، اگر از گروهى از كسانى كه به آنان كتاب آسمانى داده شده است پيروى كنيد، شما را پس از آنكه ايمان آورده‌ايد به كفر بازمى‌گردانند. (100)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 101 - و چگونه کفر ورزید و بر شما خوانده می‌شود آیتهای خدا و در م
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
چگونه پيرو آنان مى‌شويد و پس از ايمانتان به كفر مى‌گراييد با اينكه آيات خدا پيوسته بر شما تلاوت مى‌شود و پيامبر او نيز در ميان شماست؟ شما مى‌توانيد با انديشه در آيات قرآن و پيروى از پيامبر در دين خود بصيرت يابيد و از گرايش به كفر ايمن شويد، زيرا هركس به قرآن و رسول خدا تمسك جويد، به خدا تمسك جسته و هركس به خدا تمسك جويد، قطعا به راهى راست هدايت شده‌است. (101)
اى كسانىكه ايمان آورده‌ايد، از خدا آن‌گونه كه حق پروا كردن از اوست پروا كنيد و به فرمان او همواره گردن نهيد، و مبادا جز در حالى‌كه تسليم اوييد بميريد. (102)
و همگى به ريسمان الهى (قرآن و پيامبر) كه شما را به خدا پيوند مى‌دهد، چنگ زنيد و از اختلاف و پراكندگى بپرهيزيد، و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد، آن‌گاه كه دشمن يكديگر بوديد و او ميان دل‌هاى شما الفت انداخت و در پرتو نعمت او با يكديگر برادر شديد؛ و آن‌گاه كه بر پرتگاه گودالى از آتش بوديد پس شما را از آن رهايى بخشيد. بدين‌سان خدا آيات خود را براى شما بيان مى‌كند، باشد كه شما راه يابيد. (103)
و بايد از ميان شما گروهى باشند كه مردم را به نيكى فراخوانند و آنان را به كار پسنديده وادارند و از كار زشت و نكوهيده نهى كنند. اينانند كه نيكبخت خواهند بود. (104)
و مانند كسانى نباشيد كه وحدت خود را از دست دادند و پراكنده شدند، و پس از آنكه دلايل روشن براى آن‌ها آمد، در باورهاى دينى خود اختلاف كردند. اينانند كه برايشان عذابى بزرگ خواهد بود. (105)
در روزى كه چهره‌هايى سفيد و چهره‌هايى سياه شود، پس به كسانىكه روسياه شده‌اند گفته مى‌شود: آيا بعد از ايمانتان كافر شديد؟ پس به سزاى اينكه كفر مى‌ورزيديد عذاب را بچشيد. (106)
امّا كسانىكه در آن روز روسفيدند در رحمت خدايند و جاودانه در آن خواهند بود. (107)
اين‌ها آيات باعظمت خداست كه آن‌ها را به حق بر تو مى‌خوانيم؛ و خدا هيچ ستمى براى جهانيان نمى‌خواهد. (108)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران 109 - و برای خدا است آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است و به سوی
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_آل‌عمران
و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن خداست و همه امور به خدا بازگشت مى‌يابد و به دست او جارى مى‌گردد، پس چگونه ممكن است بر كسى ستم كند؟ (109)
در آغاز ظهور اسلام شما مسلمانان بهترين امتى بوديد كه براى [اصلاح دنيا و آخرت] مردم پديدار شديد، زيرا به كار نيك فرمان مى‌داديد و از كار ناپسند بازمى‌داشتيد و دعوت خدا را باور داشتيد پس اگر اهل كتاب نيز دعوت خدا را پذيرفته بودند، قطعا برايشان بهتر بود، ولى تنها گروهى از آنان ايمان آوردند و بيشترشان از فرمان خدا خارج شدند. (110)
آنان هرگز به شما زيانى نمى‌رسانند، فقط شما را اندك آزارى مى‌دهند، و اگر با شما بجنگند، به شما پشت مىكنند و مى‌گريزند، سپس از سوى هيچ‌كس يارى نخواهند شد. (111)
هركجا يافت شوند و تسلطى بر آنان حاصل آيد بايد مهرخوارى بر آنان نهاده شود، مگر آنكه به رشته‌اى از جانب خدا تمسّك جويند و به پيمانى از سوى مردم متعهد شوند. آنان خشمى را از خدا بر خود جاى دادند و مهر درماندگى بر ايشان زده شد. اين بدان‌سبب بود كه به آيات خدا كفر مى‌ورزيدند و پيامبران را به ناحق مى‌كشتند، و اين ازآن‌روى بود كه از فرمان خدا سرپيچى كردند و از حدود [الهى و انسانى] تجاوز مى‌نمودند. (112)
همه آنان يكسان نيستند. از ميان اهل كتاب گروهى هستند كه بر ايمان و اطاعت خدا پايدارند و در ساعاتى از شب آيات خدا را تلاوت مىكنند و سر به سجده مى‌نهند. (113)
به خدا و روز واپسين ايمان دارند و به كار پسنديده فرمان مى‌دهند و از كار ناپسند باز مى‌دارند و در انجام كارهاى نيك شتاب مىكنند، و آنان از شايستگانند. (114)
و هركار نيكى انجام دهند، هرگز درباره آن از جانب خدا ناسپاسى نبينند، و خدا به تقواپيشگان داناست. (115)