هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_النساء 15 - و آنان که فحشائی آرند از زنان شما پس گواه گیرید بر آنان چهار
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نساء
و از زنان شوهردار شما مسلمانان، كسانى كه مرتكب عمل بسيار زشت زنا مى‌شوند، چهار مرد از خودتان (مسلمانان) را بر آنان گواه گيريد؛ پس اگر گواهى دادند، آنها را در خانه‌ها نگاه داريد تا مرگ آنان را برگيرد يا خداوند راهى ديگر براى كيفرشان مقرر كند. (15)
و از ميان شما مسلمانان، آن زن و مرد مجرّدى كه مرتكب فحشا مى‌شوند آزارشان دهيد؛ پس اگر توبه كردند و شايسته شدند، از آزارشان دست برداريد كه خداوند بسيار توبه‌پذير و مهربان است. (16)
پذيرش توبه از سوى خدا براى كسانى است كه از روى نادانى مرتكب گناه مى‌شوند، سپس به زودى- پيش از آن‌كه با مشاهده آثار مرگ، فرصت توبه را از دست بدهند- توبه مى‌كنند. آنانند كه خدا با رحمت خود به سويشان بازمى‌گردد و توبه‌شان را مى‌پذيرد، و خدا به راز دل‌ها داناست و توبه‌كنندگان واقعى را از غير آنان بازمى‌شناسد و كارهايش نيز همه از روى حكمت است. (17)
پذيرش توبه براى كسانى نيست كه پيوسته مرتكب گناهان مى‌شوند تا هرگاه كه مرگ به سراغ يكيشان بيايد (آثار آن را مشاهده كند.)، بگويد: اكنون توبه كردم؛ و نيز براى كسانى نيست كه در حال كفر مى‌ميرند. آنانند كه عذابى دردناك برايشان آماده كرده‌ايم. (18)
اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، بر شما روا نيست كه زنان را به رغم اين‌كه خواهان ازدواجند از ازدواج بازداريد تا از آنان ارث ببريد، و نبايد همسران خود را در تنگنا قرار دهيد تا بخشى از آنچه را كه مهرشان قرار داده‌ايد در برابر طلاق دادن آنان باز ستانيد، مگر آن‌كه گناهى مرتكب شوند كه زشتى آن آشكار است؛ و با آنها به نيكى معاشرت كنيد، و اگر آنان را خوش نمى‌داريد، باز هم با آنان سازگارى كنيد، زيرا چه بسا شما چيزى را خوش نمى‌داريد ولى خداوند خير فراوانى در آن قرار مى‌دهد. (19)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_النساء 20 - و اگر خواستید بگزینید همسری به جای همسری گزینید و دادید یکی ا
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نساء
و اگر خواستيد همسر خود را طلاق دهيد و به جاى او همسر ديگرى بگيريد، و به يكى از آنان كه مى‌خواهيد طلاقشان دهيد، به اندازه پوستى پر از طلا مهريه داده‌ايد، چيزى از آن را بازپس نگيريد. آيا مى‌خواهيد آن را بازپس بگيريد در حالى‌كه اين كار ستمى بهت‌آور و گناهى آشكار است؟ (20)
و چگونه آن را به ستم بازپس مى‌گيريد در حالى‌كه سخت به يكديگر پيوند خورده بوديد و آنها با عقد زوجيت پيمانى استوار از شما گرفته بودند و بدين وسيله مهريه از آن ايشان شده بود؟ (21)
و با زنانى كه پدرانتان آنها را به همسرى گرفته‌اند ازدواج نكنيد، مگر آنچه كه پيش از بيان اين حكم گذشته است، كه اين كردارى زشت و مايه خشم [خدا] است و بد راه و روشى است. (22)
بر شما حرام شده است مادرانتان و دخترانتان و خواهرانتان و عمه‌هايتان و خاله‌هايتان و دختران برادر و دختران خواهر و مادران رضاعى‌تان كه شما را شير داده‌اند و خواهران رضاعى‌تان، و مادران همسرانتان و دختران همسرانتان كه در دامان شما پرورش مى‌يابند از آن همسرانى كه با آنها همبستر شده‌ايد، و اگر با آنها همبستر نشده‌ايد بر شما گناهى نيست كه با دخترانشان ازدواج كنيد؛ و همسران پسرانتان كه از صلب شما هستند- نه آن‌هايى كه پسرخوانده‌اند- نيز بر شما حرام شده است، و اين‌كه دو خواهر را با هم به ازدواج خود درآوريد، مگر آنچه كه پيش از بيان اين حكم گذشته است، آنها مورد عفو خدا قرار گرفته و آثار ازدواج مشروع بر آن مترتب است؛ زيرا خدا آمرزنده و مهربان است. (23)
هر روز با قرآن
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_النساء 24 - و زنان شوهردار مگر آنچه از آن شما است به ملک یمین کتاب خدا اس
#ترجمه‌ی_سور‌ه‌ی_مبارکه‌ی_نساء
و زنان شوهردار نيز بر شما حرام شده است، مگر كنيزانى كه مالك آنها هستيد. به احكام الهى كه بر شما نوشته شده است پايدار باشيد. و جز اين زنان بر شما حلالند كه با اموال خود كه مهريه (در مورد زنان آزاده) يا بهاى آنان (در مورد كنيزان) قرار مى‌دهيد آنان را طلب كنيد، در حالى كه پاكدامن باشيد نه آلوده به كار زشت زنا. و از زنان آن‌هايى را كه با ازدواج موقّت به همسرى خود درآورده‌ايد، مهرشان را كه با قرار شما و آنان واجب شده است به آنان بدهيد. و بر شما گناهى نيست كه پس از تعيين [مهريه و مدّت] در آنچه با يكديگر به توافق برسيد و آن را تغيير دهيد. قطعا خدا به همه امور داناست و كارهايش از روى حكمت است. (24)
و هركس از شما قدرت مالى ندارد كه با زنان مؤمن آزاد ازدواج كند، از كنيزان با ايمان كه شما مسلمانان مالك آنها هستيد به همسرى گيرد. خدا به ايمان شما داناتر است، و همه نمى‌توانند مؤمنان واقعى را از غير واقعى بازشناسند پس بايد به مقتضاى ظاهر عمل كنيد. شما همه، اعم از آزاد و برده، از يكديگريد و نزد خدا با هم برابريد. بنابراين، كنيزان را به اين شرط كه پاكدامن باشند، نه پليدكار و نه دوست‌گيرنده از مردان، با اذن سرپرستانشان به همسرى گيريد، و مهرشان را برحسب متعارف به آنها بپردازيد؛ و هنگامى كه شوهر كردند، اگر مرتكب كار زشتى شدند، نيمى از كيفرى كه براى زنان آزاد است، براى آنان خواهد بود. اين (ازدواج با كنيزان) براى كسى از شماست كه بيم آن دارد كه با ترك ازدواج در رنج بيفتد؛ و البته صبر كردن شما و خوددارى از ازدواج با آنان براى شما بهتر است، و خدا آمرزنده و مهربان است. (25)
خدا مى‌خواهد احكام و معارف دين را براى شما بيان كند و شما را به سنّت‌هاى پيامبران و امّت‌هاى پسنديده‌اى كه پيش از شما بودند هدايت نمايد و با رحمت و بخشايش خويش به سوى شما بازآيد، و خدا داناست و احكام و قوانينى را كه مقرّر مى‌دارد همه از روى حكمت است. (26)