هر روز با قرآن
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_آلعمران 16 - آنان که گویند پروردگارا ایمان آوردیم پس بیامرز برای ما گناه
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_آلعمران
تقواپيشگان كسانىاند كه مىگويند: پروردگارا، ما ايمان آورديم، پس گناهانمان را بيامرز، و ما را از عذاب آتش در امان دار. (16)
آنان در اطاعت خدا و پرهيز از گناهان و در برابر ناگوارىها شكيبايند، و در سخن راست مىگويند و در عبادت خدا فروتناند و از اموال خود به مستمندان انفاق مىكنند و در سحرگاهها از خدا آمرزش مىطلبند. (17)
خداوند كه در كارهايش عدالت را برپا داشته گواهى دادهاست كه معبودى شايسته پرستش جز او نيست، و فرشتگان و عالمان نيز بر آن گواهى دادهاند. آرى، معبودى شايسته پرستش جز او كه شكستناپذير و حكيم است، نيست. (18)
دين نزد خدا تسليم شدن در برابر او و پذيرفتن احكام و حقايقى است كه او فروفرستادهاست؛ و يهوديان و مسيحيان كه كتاب آسمانى به آنان داده شدهاست در دين اختلاف نكردند و مذاهب و اديان گوناگون پديد نياوردند مگر پس از آنكه دانش بديشان رسيده بود، و اختلافشان به سبب برترىجويى و ستمى بود كه ميانشان وجود داشت. آنان به آيات خدا كه بر پيامبران فروفرستاده شده بود كافر شدند، و هركس به آيات خدا كافر شود، به سزايش خواهد رسيد، چرا كه خداوند اعمال بندگان را به سرعت و همانگاه كه انجام مىشود حسابرسى مىكند. (19)
پس اگر با تو به محاجّه برخاستند و گفتند: اختلاف ما از روى ستم و برترىجويى نيست، بلكه فهمها و برداشتها گوناگون است به آنان بگو: من با تمام وجود تسليم خدا هستم، و كسانى كه مرا پيروى كردهاند نيز اينگونهاند. و به اهل كتاب و به مشركان كه از كتاب آسمانى بىبهرهاند بگو: آيا شما تسليم خدا شدهايد؟ پس اگر تسليم شوند هدايت يافتهاند، و اگر روى برتابند بر تو فقط ابلاغ پيام است و خداوند به حال و كار بندگان بيناست. (20)
كسانى كه به آيات خدا كفر مىورزند و پيامبران را بىهيچ حقى مىكشند و از ميان مردم كسانى را كه به عدل و داد فرمان مىدهند به قتل مىرسانند، آنان را به عذابى دردناك در دنيا و آخرت نويد ده. (21)
آنان كسانىاند كه اعمالشان در دنيا و آخرت تباه گشته و ياورانى نخواهند داشت. (22)
هر روز با قرآن
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_آلعمران 23 - آیا ندیدی آنان را که داده شدند بهرهای را از کتاب خوانده می
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_آلعمران
آيا به كسانى كه از كتاب آسمانى اندكبهرهاى به آنان داده شدهاست ننگريستهاى؟ آنان به كتاب خدا فراخوانده مىشوند تا ميانشان حكم كند، سپس گروهى از آنان پشت مىكنند در حالى كه رويگردانند. (23)
اين رويگردانى بدان سبب است كه گفتند: آتش دوزخ جز روزهايى اندك به ما نمىرسد [هرچند گناهانمان بسيار باشد]، و همين سخن دروغ كه آن را ساخته و به خود تلقين كرده تا باورش نمودهاند، آنان را در دينشان فريفته است. (24)
پس چگونه خواهد بود حالشان هنگامى كه آنان را براى روز قيامت كه هيچ ترديدى در آن نيست گرد آوريم و به هر كسى آنچه فراهم آورده است بىكم و كاست داده شود؟ و بر آنان ستم نمىرود. (25)
بگو: خداوندا، اى كسى كه فرمانروايى ملك توست، به هر كه خواهى فرمانروايى مىبخشى و از هر كه خواهى فرمانروايى باز مىستانى. هر كه را خواهى ارجمند مىدارى و هر كه را خواهى خوار مىسازى، زيرا نيكىها همه به دست توست، چرا كه تو بر هر كارى توانايى. (26)
پيوسته با كاستن از ساعات روز، و افزودن آن بر شب، شب را در روز فرو مىبرى و با كاستن از ساعات شب و افزودنش بر روز، روز را در شب فرو مىبرى. زنده را از مرده و مرده را از زنده پديد مىآورى و هر كه را خواهى، بدون درخواست عوض از او روزى فراوان مىدهى. (27)
مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان دوست و ياور گيرند؛ و هر كس چنين كند، در هيچ حال از حزب خدا نيست، مگر اينكه به راستى از آنان بترسيد. طرح دوستى با كافران، كيفر حتمى خدا را در پى دارد؛ ازاينرو خدا شما را از كيفر خود مىترساند، و بازگشت همگان به سوى اوست. (28)
بگو: اگر آنچه را كه در سينههايتان است نهان داريد يا آشكارش سازيد خدا آن را مىداند و از آنچه در آسمانها و از آنچه در زمين است خبر دارد، و خدا بر هر كارى تواناست. (29)
هر روز با قرآن
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_آلعمران 30 - روزی که بیابد هر کس آنچه را کرده است از خوبی آماده و هر چه
#ترجمهی_سورهی_مبارکهی_آلعمران
اى پيامبر، ياد كن روزى را كه هر كس هر كار نيكى كرده است، هرچند اندك باشد، آن را در برابر خود حاضر شده مىيابد، و هركار بدى كرده نيز چنين است، و آرزو مىكند كه ميان او و كار ناپسندش زمانى دراز فاصله بود. خدا شما را از كيفر خود بيم مىدهد و بر حذر مىدارد، چرا كه او به بندگان خود رئوف است. (30)
بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد و به آيينى كه از جانب او آوردهام پاىبند باشيد؛ در آن صورت خدا نيز شما را دوست مىدارد و گناهانتان را بر شما مىبخشايد، و خداوند بسيار آمرزنده و مهربان است. (31)
بگو: خدا و پيامبر را اطاعت كنيد؛ پس اگر روى برتافتند، به كفر گرايش يافتهاند، و بدانند كه خداوند كافران را دوست نمىدارد. (32)
به يقين خدا آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را برگزيد و بر جهانيان برترى بخشيد. (33)
او نسلى را برترى داد كه در فضايل و خصلتهاى پسنديده مانند يكديگرند، و خدا شنونده سخنان و آگاه از راز دلهاست و مىداند چه كسانى درخور اين موهبتاند. (34)
آنگاه كه همسر عمران گفت: پروردگارا، من فرزندى را كه در شكم خود دارم براى تو نذر كردم كه او را در راه خدمت به تو آزاد بگذارم، پس او را با رضايت از من بپذير كه تو شنونده درخواستها و دانا به راز دلهايى. (35)
پس چون فرزند خود را بزاد و دريافت كه او دختر است، از روى حسرت گفت: پروردگارا، من آن را دختر زاييدهام. و خدا بهتر مىدانست كه او چه زاييده است، و پسرى كه او براى خدمت در راه ما مىخواست مانند اين دختر نبود. آنگاه همسر عمران گفت: من او را مريم نام نهادم و او را براى خدمت در اختيار تو نهادم و او و نسلش را از شرّ شيطان رانده شده به تو پناه مىدهم. (36)
پس پروردگارش او را به طرزى نيكو پذيرفت و او را بهطور پسنديدهاى رشد داد، و سرپرستى وى را بر عهده زكريّا نهاد. هرگاه زكريّا در محراب عبادت بر مريم وارد مىشد، نزد او رزقى مىيافت كه در آن فصل انتظارش نمىرفت. گفت: اى مريم، اين از كجا براى تو آمده است؟ مريم گفت: اين از جانب خداست. خدا به هر كه بخواهد روزى مىدهد، بى آنکه آن را براى او به شمار آورد و عوضى از او درخواست كند. (37)