🔴🔵 سخن امام حسین علیه السلام راجع به مظلومیت امام مهدی ارواحنا فداه 🌺 حضرت امام حسین(ع) در عالم مکاشفه به یکی از علمای قم فرمودند: 🌕 «مهدی ما در عصر خودش مظلوم است، تا می توانید درباره ی مهدی(ع) سخن بگوییدو قلم فرسایی کنید، آن چه که درباره ی شخصیت این معصوم بگویید درباره ی همه ی معصومین(ع) گفته اید، چون حضرات معصومین همه در عصمت و ولایت و امامت یکی هستند و چون عصر، عصر حضرت مهدی(ع) است سزاوار است که درباره ی او مطالب گفته شود. 🌹و در خاتمه فرمودند: 🔵 باز تأکید می کنم درباره ی مهدی ما زیاد سخن بگویید و بنویسید، مهدی ما مظلوم است، بیش از آنچه نوشته و گفته شده باید درباره اش نوشت و سخن گفت. 📚 صحیفه ی مهدیه، ص ۸۳ #امام_زمان

🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰 ✏️مطالبی پیرامون تقلید در تلاوت قرآن، در سنین قبل و بعد از بلوغ 🔗 از دروس استاد جهانبخش فرجی 🔷بخش اوّل تقليد يكی از مهمترين پايه های هنر تلاوت است. بدون تقليد نمی توان به اوج هنر تلاوت رسيد. تقليد در قبل از بلوغ با توجه به اينكه صدا صدای نوجوانی است و صد در صد وابسته به استعداد، لذا مقوله ايست متافیزیکی و ميزان استعداد قاری را نشان می دهد. نوجوانی كه با علاقه و عشق به يك استاد و بدون هيچ اطلاع علمی از سبك و صدای استاد، از او تقليد ميكند، این از ميزان استعداد اوست. ✳️چند خصوصيت مهم نوجوان مقلّد، از اين تقليد به دست می آيد كه عبارتند از : ١- ميزان استعداد او ٢- شناسایی تحریرهای ذاتی او ٣- انعطاف صدای او ٤- مبنای تلاوتش در آينده در اين مرحله، نوجوان بايد با صداسازی مراقبت كند كه صدا به فشار و تكلّف نيفتد، بالا نرود و تنفّس درست صورت گیرد. اما مهمترين مرحله در تقليد، تقليد در دوران بعد از بلوغ است. قاری نوجوان، بعد از بلوغ هم از استادی باید تقليد كند كه در نوجوانی از او تقليد می كرده. اين مطلب بسيار مهم است ، بايد به حسّ تقليد قبل از بلوغ اعتماد داشت و نه تنها آن را رها نكرد بلكه تقويتش نمود. دیده می شود كه قاريان بعد از بلوغ تحت تأثير مسابقات و قاريان ديگر قرار می گيرند و از سبك قبل از بلوغ خود فاصله می گيرند و اين شروع سردرگمی قاری است. قاری نباید بعد از بلوغ سبكش را تغيير دهد. بايد ضمن تقويت طنين منحصربفرد صدا و تثبيت آن، در تقليد كردن از استاد قبل از بلوغ، به اوج کار رسید. یعنی قاری باید بعد از بلوغ به راه خود ادامه بدهد اما با طنين خودش. 👈🏻ادامه دارد ...

🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴🔰🔴 ✏️مطالبی پیرامون تقلید در تلاوت قرآن، در سنین قبل و بعد از بلوغ 🔗 از دروس استاد جهانبخش فرجی 🔷 بخش دوم در مراحل بعد بايد قاری به جایی برسد كه با اضافه كردن تزيينات لحنی، تحريرها و رديف های خاص، از تقليد صرف ، فاصله و صاحب سبك گردد. در اين مرحله بايد ياد بگیرد كه يك الگوی تکراری در رديف و تحرير و تزيين های خاص داشته باشد. اما بسته به معنا و توقف های مختلف، با پردازش و سازندگی در نغمه سازی، گوشه های بداهه ای هم داشته باشد. و اين یعنی اوج هنر تلاوت. در مراحل انتهائی تقليد، يك قانون بسيار مهم هم عرض می كنیم و آن تقليد از اساتیدی است كه مركب خوانی می كنند، و قاريانی كه مي خواهند صاحب طريق يا سبك شوند بايد از اين اساتيد و نغماتشان بطور جداگانه ای تقليد كنند اما با طنين خودشان. اين تقليد، قدرت انعطاف و نغمه سازی قاری را بالا می برد. قاريان مركب خوان مثل شيخ رفعت، شعشاعی و حصّان در انتها عرض می كنم كه قاری كه به دنبال تثبيت سبك خاص خودش است نبايد از هر نغمه ای كه در أطرافش شنيده می شود، بی توجه رد شود، نبايد از ريز نغمه ها و تحريرهای جديدش كه غالباً بصورت بداهه بوجود می آيند غافل شود. پس بايد هر تمرینی كه می خواند را ضبط كند، چرا كه ممكن است از هر تمرینی يك نغمه يا تحرير خاص بتوان کشف و تثبیت نمود.

🔴 دعای روز سوم ماه شعبان 🔹در مفاتیح الجنان درباره این روز آمده است: سوم شعبان روز بسیار مبارکی است، شیخ طوسی در کتاب «مصباح» ذکر کرده: در این روز حضرت حسین بن علی (ع) متولّد شد، و در چنین روزی توقیع [دست نوشت] شریف به سوی قاسم بن علاء همدانی وکیل حضرت امام حسن عسکری (ع) بیرون آمد که: مولایمان امام حسین (ع) در روز پنجشنبه سوم شعبان متولّد شد، پس آن روز را روزه بگیر، و این دعا را بخوان: 🔺اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِحَقِّ الْمَوْلُودِ فِی هَذَا الْیَوْمِ الْمَوْعُودِ بِشَهَادَتِهِ قَبْلَ اسْتِهْلالِهِ وَ وِلادَتِهِ بَکَتْهُ السَّمَاءُ وَ مَنْ فِیهَا وَ الْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَیْهَا وَ لَمَّا یَطَأْ [یُطَأْ] لابَتَیْهَا قَتِیلِ الْعَبْرَةِ وَ سَیِّدِ الْأُسْرَةِ الْمَمْدُودِ بِالنُّصْرَةِ یَوْمَ الْکَرَّةِ الْمُعَوَّضِ مِنْ قَتْلِهِ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ نَسْلِهِ وَ الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ وَ الْفَوْزَ مَعَهُ فِی أَوْبَتِهِ وَ الْأَوْصِیَاءَ مِنْ عِتْرَتِهِ بَعْدَ قَائِمِهِمْ وَ غَیْبَتِهِ حَتَّی یُدْرِکُوا الْأَوْتَارَ وَ یَثْأَرُوا الثَّارَ وَ یُرْضُوا الْجَبَّارَ وَ یَکُونُوا خَیْرَ أَنْصَارٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِمْ مَعَ اخْتِلافِ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ اللَّهُمَّ فَبِحَقِّهِمْ إِلَیْکَ أَتَوَسَّلُ وَ أَسْأَلُ سُؤَالَ مُقْتَرِفٍ مُعْتَرِفٍ مُسِی ءٍ إِلَی نَفْسِهِ مِمَّا فَرَّطَ فِی یَوْمِهِ وَ أَمْسِهِ یَسْأَلُکَ الْعِصْمَةَ إِلَی مَحَلِّ رَمْسِهِ، اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ وَ بَوِّئْنَا مَعَهُ دَارَ الْکَرَامَةِ وَ مَحَلَّ الْإِقَامَةِ اللَّهُمَّ وَ کَمَا أَکْرَمْتَنَا بِمَعْرِفَتِهِ فَأَکْرِمْنَا بِزُلْفَتِهِ وَ ارْزُقْنَا مُرَافَقَتَهُ وَ سَابِقَتَهُ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یُسَلِّمُ لِأَمْرِهِ وَ یُکْثِرُ الصَّلاةَ عَلَیْهِ عِنْدَ ذِکْرِهِ وَ عَلَی جَمِیعِ أَوْصِیَائِهِ وَ أَهْلِ أَصْفِیَائِهِ الْمَمْدُودِینَ مِنْکَ بِالْعَدَدِ الاثْنَیْ عَشَرَ النُّجُومِ الزُّهَرِ وَ الْحُجَجِ عَلَی جَمِیعِ الْبَشَرِ اللَّهُمَّ وَ هَبْ لَنَا فِی هَذَا الْیَوْمِ خَیْرَ مَوْهِبَةٍ وَ أَنْجِحْ لَنَا فِیهِ کُلَّ طَلِبَةٍ کَمَا وَهَبْتَ الْحُسَیْنَ لِمُحَمَّدٍ جَدِّهِ وَ عَاذَ فُطْرُسُ بِمَهْدِهِ فَنَحْنُ عَائِذُونَ بِقَبْرِهِ مِنْ بَعْدِهِ نَشْهَدُ تُرْبَتَهُ وَ نَنْتَظِرُ أَوْبَتَهُ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ. 🔹 بعد از این دعا، می‌خوانی دعای امام حسین (ع) را و این آخرین دعای آن حضرت است در روزی که دشمنانش فزونی گرفتند، یعنی روز عاشورا.  🔺اللَّهُمَّ أَنْتَ مُتَعَالِی الْمَکَانِ عَظِیمُ الْجَبَرُوتِ شَدِیدُ الْمِحَالِ غَنِیٌّ عَنِ الْخَلائِقِ عَرِیضُ الْکِبْرِیَاءِ قَادِرٌ عَلَی مَا تَشَاءُ قَرِیبُ الرَّحْمَةِ صَادِقُ الْوَعْدِ سَابِغُ النِّعْمَةِ حَسَنُ الْبَلاءِ قَرِیبٌ إِذَا دُعِیتَ مُحِیطٌ بِمَا خَلَقْتَ قَابِلُ التَّوْبَةِ لِمَنْ تَابَ إِلَیْکَ قَادِرٌ عَلَی مَا أَرَدْتَ وَ مُدْرِکٌ مَا طَلَبْتَ وَ شَکُورٌ إِذَا شُکِرْتَ وَ ذَکُورٌ إِذَا ذُکِرْتَ أَدْعُوکَ مُحْتَاجا وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ فَقِیرا وَ أَفْزَعُ إِلَیْکَ خَائِفا وَ أَبْکِی إِلَیْکَ مَکْرُوبا وَ أَسْتَعِینُ بِکَ ضَعِیفا وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْکَ کَافِیا احْکُمْ بَیْنَنَا وَ بَیْنَ قَوْمِنَا [بِالْحَقِ ] فَإِنَّهُمْ غَرُّونَا وَ خَدَعُونَا وَ خَذَلُونَا وَ غَدَرُوا بِنَا وَ قَتَلُونَا وَ نَحْنُ عِتْرَةُ نَبِیِّکَ وَ وَلَدُ [وُلْدُ] حَبِیبِکَ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الَّذِی اصْطَفَیْتَهُ بِالرِّسَالَةِ وَ ائْتَمَنْتَهُ عَلَی وَحْیِکَ فَاجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا فَرَجا وَ مَخْرَجا بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ 🔹 ابن عیّاش گفت: از حسین بن علی بن سفیان بزوفری شنیدم، که می‌گفت: امام صادق (ع) این دعا را در این روز می‌خواند و نیز فرمود این دعا از دعاهای روز سوم شعبان، روز ولادت امام حسین (ع) است. 📚 مفاتیح الجنان/اعمال ماه شعبان

🌷گرامی باد روز پاسدار ؛ بر آنان ڪہ از جنس شهیدان و هم پیمان با حسین(ع) و از نسل فصل سرخ استقامتند. 🌺 روز پاسدار مبارڪ باد 🌺

ای اهل حرم میر و علمدار خوش آمد سقای حسین سید و سالار خوش آمد 🔴 سالروز میلاد با سعـــادت حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام بر وجود نازنین امام عصر ارواحنا فداه و همه منتظران مبارک باد.

🔴 حضرت عباس در بیان امام زمان (عج) 🔵 بزرگ ترین عباس شناس عالم در توصیف عموی بزرگوارشان در زیارت ناحیه مقدسه می فرمایند: 🌕 السَّلَامُ عَلَى ابی الفَضْل العباس‌بن‌امیرالمؤمنین، الْمِوَاسِی‏ أَخَاهُ‏ بِنَفْسِهِ، الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ‏، الْفَادِی لَهُ الْوَاقِی، السَّاعِی إِلَیْهِ بِمَائِهِ، الْمَقْطُوعَةِ یَدَاه‏... 📚 المزار الکبیر ص ۴۸۶ و اقبال الاعمال ج ۳ ص ۷۱ 🔺 سلام بر فرزند برومند علی، ابوالفضل العباس که غم‌خوار و غم‌گسار و جان‌نثار برادر بود و دیروزش را به پای فردایش قربانی کرد. فدایی و نگهبان و پاسدار امام بود، آب (آبرو) به کربلا بخشید و دستان بریده‌اش (پیوندگاه کربلا و تاریخ شد.) 🔹 در این سلام، عباس‌بن‌علی گفته نشده، عباس‌بن‌امیرالمومنین، طلیعه سلام است و این نسبت، خود گویای چه دقائق و لطایفی است که تنها اهل بصیرت و معرفت می‌فهمند. 🔹 در سلام امام زمان ، عباس «مُواسی» است و مواسی، کسی است که اندوه خویش را در اندوه دیگران گم می‌کند و محور «خود» را به پاس‌داشت ناز و نیاز دیگران می‌گسلد و در این میانه «خویشتن» نمی‌خواهد و نمی‌بیند و عباس در «حسین» گم شده است و همه، او می‌بیند و او می‌خواهد، حتی در موج‌خیز علقمه، تصویر حسین فراچشم اوست که می‌گوید: هذا حسین شارب المنون. #امام_زمان

🔴 ارادت امام عصر (عج) به حضرت عباس 🔵 در عالم مکاشفه، پرسیده بود: 🔺 این نامه ها که بی وقفه می رسند و شما، پای آنها چیزی می نویسید! و این نامه هایی، که بعضی شان را می بوسید! قصه این نامه ها چیست؟! 🔺 امام زمان سلام الله علیه فرموده بود: "این نامه ها، حوائج و توسلات مردم است به امام زاده ها است اما این نامه هایی که می بوسم حوائجی است که مردم از عمویم عباس طلب کرده اند ..."