👌پاسخ وهابی را که مدعی است امامان ع نام فرزندان خود را عایشه می گذاشتند را در ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2034

#علی_ع_و_تحریم_طیبات 🤔#پرسش ❔شیعه با سند صحیح روایت کرده اند که امیر المومنین علی رضی الله عنه از کسانی بود که حلال خدا را بر خود حرام کرد.پس پیامبر بر منبر تشریف بردند و اعلان نمودند که این کار از سنت من نیست و کسی که از سنت های من روگرادنی کند در گروه من شامل نیست. سوال:مگر نه این است که علی معصوم بوده اند؟؟ پس چرا لغزشی چنین واضح مبتلا شدند که خداوند در تردید آن آیه ای نازل فرمود؟ آیا حلال خدا را حرام کردن منافی عصمت نیست ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 👌خداوند می فرماید ؛ «اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد چيزهاى پاكيزه را كه خداوند براى شما حلال كرده بر خود حرام نكنيد، و از حد تجاوز ننمائيد، زيرا خداوند متجاوزان را دوست نمى‏ دارد._ و از نعمتهاى حلال و پاكيزه ‏اى كه خداوند به شما روزى داده بخوريد و از (مخالفت) خداوندى كه به او ايمان داريد بپرهيزيد.... » ( مائده 87 _ 88) ❕در رابطه با شان نزول این آیه ، نقلی در کتاب تفسیر قمی روایت شده است و وهابی هم به آن استناد کرده است . در شان نزول مذکور آمده است ؛ « روزى پيامبر درباره رستاخيز و وضع مردم در آن دادگاه بزرگ الهى بياناتى فرمود، اين بيانات مردم را تكان داد و جمعى گريستند به دنبال آن جمعى از ياران پيامبر ص تصميم گرفتند، پاره ‏اى از لذائذ و راحتي ها را بر خود تحريم كرده و به جاى آن به عبادت پردازند، امير مؤمنان على ع سوگند ياد كرد كه شبها كمتر بخوابد و مشغول عبادت باشد، بلال سوگند ياد كرد كه همه روز روزه باشد، عثمان بن مظعون قسم ياد كرد كه آميزش جنسى را با همسر خويش ترك گويد و به عبادت پردازد. روزى همسر عثمان بن مظعون نزد عايشه آمد، او زن جوان و صاحب جمالى بود، عايشه از وضع او متعجب شد و گفت: چرا به خودت نمى‏ رسى، و زينت نمى‏ كنى؟! در پاسخ گفت: براى چه كسى زينت كنم؟ همسرم مدتى است كه مرا ترك گفته و رهبانيت پيش گرفته است، اين سخن به گوش پيامبر ص رسيد، فرمان داد همه مسلمانان به مسجد آيند، هنگامى كه مردم در مسجد اجتماع كردند، بالاى منبر قرار گرفت، پس از حمد و ثناى پروردگار گفت: چرا بعضى از شما چيزهاى پاكيزه را بر خود حرام كرده ‏ايد؟ من سنت خود را براى شما بازگو مى‏ كنم هر كس از آن روى گرداند از من نيست، من قسمتى از شب را مى‏ خوابم و با همسرانم آميزش دارم و همه روزها را روزه نمى ‏گيرم. آگاه باشيد من هرگز به شما دستور نمى‏ دهم كه مانند كشيشان مسيحى و رهبانها ترك دنيا گوئيد زيرا اين گونه مسائل و همچنين ديرنشينى در آئين من نيست، رهبانيت امت من در جهاد است . بر خود سخت نگيريد زيرا جمعى از پيشينيان شما بر اثر سخت گرفتن بر خود هلاك شدند. آنها كه سوگند ياد كرده بودند اين امور را ترك كنند، برخاستند و گفتند: اى پيامبر! ما در اين راه سوگند ياد كرده ‏ايم وظيفه ما در برابر سوگندمان چيست؟ آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت‏ ...» 📚تفسیر قمی ج 1 ص 179 ❔وهابی می گوید چرا علی علیه السلام سوگند یاد کرد که شبها کمتر بخوابد و حلال الهی را بر خود حرام کرد ، تا جایی که خداوند آیات مذکور را نازل کرد ❗️آیا این جریان با عصمت علی ع منافات ندارد ❗️ 👌ما در سه محور ، به اشکال وهابی پاسخ می دهیم ؛ 1⃣اگر شان نزول مذکور را قبول کنیم ، روشن است که جریان مذکور هیچ منافاتی با عصمت علی ع نداریم و نهایتا ترک اولایی است که از ایشان صادر شده است ، اما گناه و معصیت نبوده است ، چنان که مانند آن از پیامبر گرامی نیز مطابق آیات ابتدایی سوره تحریم صادر شده است و ایشان نیز حلالهایی را بر خود حرام کردند که در ذیل پیرامون آن توضیح دادیم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/3622 👌در تفسیر نمونه نیز در پاسخ به اشکال مورد اشاره می خوانیم ؛ « لازم به تذكر است كه بعضى سوگندهاى فوق مانند سوگندى كه از عثمان بن مظعون نقل شده چون منافات با حق همسرش داشته است مشروع نبوده، ولى در مورد سوگند على ع درباره بيدار ماندن شب و اشتغال به عبادت، امر مباح و مجازى بوده است اگر چه از آيات استفاده مى‏ شود كه اولى و بهتر اين بود كه چنين كارى به طور مستمر ادامه پيدا نكند و اين موضوع هيچگونه منافاتى با مقام عصمت على ع ندارد چنان كه نظير آن را در باره پيامبر ص نيز در سوره تحريم آيه يك مى ‏خوانيم ؛ « يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَكَ تَبْتَغِي مَرْضاتَ أَزْواجِكَ » « اى پيغمبر! چرا پاره ‏اى از امورى كه بر تو حلال است به خاطر رضايت همسرانت بر خود حرام مى‏ كنى » 📚تفسیر نمونه ج 5 ص 61 2⃣اساسا نقلی که از تفسیر قمی ، معاند به آن استناد کرد ، سندا ضعیف است . در سند روایت آمده است « عن بعض رجاله » که معلوم نیست راویان این جریان چه کسی هستند . جهل به راویان ، روایت را مجهول کرده و از اعتبار می اندازد . 🔸#ادامه 👇

🔸ادامه 👇 3⃣در نقلهای دیگری که شیعه و سنی در شان نزول آیه مذکور آورده اند ، تنها تصریح شده است که جمعی از اصحاب پیامبر ص قسم خوردند که برخی از امور را انجام ندهند و پیامبر آنان را مورد نهی قرار داد ، و از وجود علی ع در آن جمع سخنی به میان نیامده است . 👌در نقلی از خود علی ع آمده است که فرمود ؛ « جماعتی از صحابه بر خودشان زنان و افطار در روز و خواب در شب را حرام کردند ، ام سلمه خبر این واقعه را به پیامبر داد ، پیامبر به سوی اصحابش خارج شد و گفت که آیا از زنان دوری می کنید ، در حالی که من چنین نمی کنم و به زنانم نزدیک می شوم و در روز ، افطار می کنم و شب نیز می خوابم ، هرکس از سنت من رویگردان شود ، از من نیست ، اینجا بود که خداوند آیه شریفه « لا تحرموا طیبات ما احل الله لکم ... را نازل کرد » 📚وسائل الشیعه ج 20 ص 21 _ المحکم و المتشابه ، ص 91 ❕می بینیم که علی ع صراحتا مخاطب آیه را جمعی از اصحاب پیامبر می داند و خودش را جزء آنان معرفی نمی کند ، این نقل ، روشن ترین دلیل است که علی ع جزء کسانی نبوده است که عملکرد مذکور از آنان صادر شده است . ❕در شان نزولهای اهلسنت هم می بینیم که تنها گفته اند که مخاطب آیه جمعی از اصحاب پیامبر هستند و از وجود علی ع در میان آنها ، سخنی به میان نیاورده اند . 👌سیوطی به نقل از صحيح بخارى و مسلم از عايشه روايت می کند كه گفت ؛ « جمعى از اصحاب رسول اللَّه از زنان آن حضرت پرسيدند از رفتار آن جناب كه در خلوت چگونه است؟ آن گاه بعضى گفتند ما بنا گذاشته ‏ايم كه گوشت نخوريم، و بعضى گفتند ما بنا داريم با زنان نزديكى نكنيم، و بعضى گفتند ما تصميم داريم در بستر نيارميم، اين مطلب از ناحيه زنان بگوش آن جناب رسيد، فرمود اين چه حرفهايى است كه اين مردم مى‏ زنند؟ يكى مى ‏گويد: من چنين مى‏ كنم ديگر مى‏ گويد: من چنان مى‏ كنم، و ليكن من كه پيغمبر خدايم هم روزه مى‏ گيرم، و هم افطار مى ‏كنم، هم پاسى از شب را مى ‏خوابم، و هم در ساعتى از آن، شب‏ زنده‏ دارى مى‏ كنم، هم گوشت مى‏ خورم و هم با زنان مى ‏آميزم، پس اگر كسى از روش من اعراض كند از من نخواهد بود. » 📚الدر المنثور ج 2 ص 307 ❕یا می بینیم که طبری به نقل از ابن عباس در مورد شان نزول آیات مذکور می آورد ؛ « اينان، تعدادى از ياران پيامبر بودند كه گفتند: خود را اخته مى‏ كنيم و شهوات دنيا را فرو مى ‏گذاريم و مانند راهبان، در زمين به گشت [و رهبانيت‏] مى ‏پردازيم. اين خبر به پيامبر رسيد. در پىِ ايشان فرستاد و ماجرا را از آنان جويا شد. گفتند: آرى [، چنين گفته ‏ايم‏]. پيامبر فرمود: «امّا من [در جاى خود] روزه مى‏ گيرم و [در جاى خود] روزه نمى‏ گيرم، هم نماز مى‏ خوانم و هم [شب‏ها] مى‏ خوابم، و با زنان نيز هم‏بستر مى‏ شوم. پس هر كه‏ به سنّت من عمل كند، از من است و هر كه به سنّت من عمل نكند، از من نيست». 📚 تفسير الطبري ج 5 الجزء 7 ص 10. 💠بنابراین ؛ 🔸اولا ؛ اگر شان نزول تفسیر قمی را بپذیریم ، جریان مذکور ضدیتی با عصمت علی ع ندارد ، نهایت چیزی که است ، این است که از علی ع یک ترک اولی صادر شده است که روشن است ، انجام ترک اولی با عصمت منافات ندارد و چنین ترک اولی هایی از پیامبران که عصمت آنان قطعی است نیز صادر شده است که در ذیل مواردی را می توانید بخوانید ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/4844 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/5369 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/7582 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8522 🔸ثانیا ؛ نقل تفسیر قمی ضعیف است و قابل استدلال نمی باشد . 🔸ثالثا ؛ در سایر شان نزولها ، تصریح شده است که مخاطب آیات مذکور جمعی از صحابه بوده اند و خبری از حضوری علی ع در میان آنها نمی باشد . #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

❕در رابطه اینکه مقصود از « هفت آسمانی » که قرآن از آن خبر داده است ، چه چیزی است ، پاسخ گذشته ما را مطالعه کنید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/1483

👌پاسخ یاوه سرایی ملحد در مورد فاطمه زهرا سلام الله علیها را در ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2375

❕علت اصلی وجود برخی از روایات متعارض ، جو خفقان و فشاری بوده است که از ناحیه حکام جور بر اهلبیت ع حاکم بوده است و آن بزرگواران در مواردی به خاطر همین فشار ، مجبور به تقیه کردن و بیان روایات تقیه ای ، بوده اند ، چنان که مرحوم صاحب حدائق می نویسد ؛ « منشا اختلاف در اخبار و روایات ما ، تنها تقیه از مخالفین بوده است » 📚الحدائق الناضره ج 1 ص 15 ❕ به خاطر همین نکته ، در هنگام تعارض ، ما ماموریم روایتی را اخذ کنیم که مخالف عقیده اهل سنت است ، چنان که در نقلی آمده است که راوی از امام صادق علیه السلام سوال کرد که ؛ « دو خبر از شما می بینیم که یکی از آنها موافق اهل سنت و دیگری مخالف عقیده اهل سنت است ، کدام خبر را اخذ کنیم ؟ امام علیه السلام فرمود آن خبری را که با اهل سنت مخالف است ، آن را اخذ کنید چرا که رشد و هدایت در آن است » 📚 الکافی ج 1 ص 68 ❕در رابطه با چرایی تقیه و مشروعیت آن از قرآن ، پاسخهای گذشته ما را مطالعه فرمایید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2086 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/2088

#استغفار_معصومین_عصمت_امام_سجاد_ع 🤔#پرسش ❔اثبات عدم دارا بودن عصمت ائمه شيعه امام سجاد در صحيفه سجاديه ميگويد: خدایا سپاسگذارم که بعد از اینکه میدانی که چه کار کرده ام گناهان مرا پوشانده ای... همه ی ما دچار اشکال و کار هایی که موجب عیب و ایراد است را انجام داده ایم اما تو کار های زشت ما را افشا نکرده ای ، پروردگارا ما آن کار هایی که تو آن را منع کرده ای را انجام داده ایم و امور و دستوراتی بودند که تو گفتی انجام بدیم و ما تعدی و تجاوز کرده ایم خطا هایی را ما مرتکب شدیم. #منبع: الصحيفة السجادية صفحه ١٨٠ چاپ مؤسسة الإمام المهدي/ مؤسسة الأنصاريان للطباعة والنشر - قم ▪️آيا چنين شخصى ميتواند داراى عصمت باشد ❗️❗️ 💠#پاسخ💠 ❕این که امامان گرامی ما ، معصوم از گناه و خطا و اشتباه هستند ، مساله مسلم و قطعی و برخواسته از نصوص متعدد قرآنی و روایی است که در ذیل می توانید برخی از این نصوص را مطالعه کنید ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/12074 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/8271 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/5236 ❕حال معاند اشکال کرده است که اگر ائمه ع معصوم هستند ، پس چگونه امام سجاد ع در صحیفه سجادیه به گناهان خود اقرار می کند و از خداوند طلب مغفرت و آمرزش می کند ❗️ 👌او توجه ندارد که صرف توبه و استغفار ، دلیل بر گناه کردن نیست ، چنان که در نقلی آمده است که امام ع فرمود ؛ « رسول خدا پیوسته توبه می کرد و در هر شبانه روز صد بار استغفار می نمود بی آنکه گناهی مرتکب شده باشد » 📚الکافی ج 2 ص 325 🔸بر این اساس ، مضامینی که از صحیفه سجادیه مورد استناد معاند قرار گرفته است ، از دو جنبه مورد بررسی است ؛ 1⃣امام سجاد ع صحیفه سجادیه را برای تعلیم و تربیت اخلاقی امت اسلام ایراد کردند و در آن طریقه راز و نیاز و سخن گفتن با خداوند را به امت آموزش دادند ، فرازهای صحیفه سجادیه برای آموزش امت صادر شده است که چگونه مثلا اقرار به گناهان کنند و از خداوند طلب آمرزش کنند . بنابراین از فرازهایی که برای آموزش امت صادر شده است ، نمی توان عدم عصمت امام سجاد ع را استدلال کرد . ❕برخی از محققین با توجه به این نکته ، در رابطه با چرایی صدور صحیفه سجادیه از امام سجاد ع می نویسند ؛ « دومين خطرى كه جامعه اسلامى را در آن زمان تهديد مى ‏كرد فراموش شدن ارزش‏هاى اخلاقى بود كه پيامد جريان رفاه ‏زدگى، دنياگرايى و زياده روى در استفاده از تجملات حيات محدود دنيا بود. امام زين العابدين عليه السّلام در مقابله با اين خطر بزرگ كه موجب لرزش شديد و از هم پاشيدگى شخصيت اسلامى جامعه از درون گشته و جامعه را از استمرار رسالت خود بازمى ‏داشت سلاح دعا را برگزيد، از اين‏رو است كه «صحيفه سجاديه» را مى‏ توان به تعبيرى يك حركت اجتماعى بزرگ دانست كه ضرورت‏هاى جامعه، امام سجاد عليه السّلام را به انجام آن واداشته بود جدا از اينكه اين كتاب يك ميراث الهى بى‏ همتا است كه تا ابد منبع فيض و مشعل هدايت و مدرسه تهذيب و اخلاق بوده و انسانيت همواره محتاج اين ميراث محمدى و علوى است، احتياجى كه روزبه ‏روز به تناسب افزايش اغواگرى ‏هاى شيطان و فريبندگى ‏هاى دنيا فزونى مى‏ یابد » 📚اعلام الهدایه ج 6 ص 20 👌یا برخی دیگر با تصریح بر این که صحیفه سجادیه برای آموزش امت صادر شده است ، می نویسند ؛ « يكى ديگر از اين ميراث‏هاى بزرگ، كتاب صحيفه سجّاديّه است كه مجموعه‏ اى است از بهترين و فصيح‏ترين و زيباترين دعاها، با محتواى بسيار بلند و بالا و عميق كه در واقع كار همان خطبه‏ هاى «نهج ‏البلاغه» را از طريق ديگرى مى ‏كند و جمله به جمله آن درس تازه‏اى به انسان مى ‏آموزد، و به راستى طرز نيايش و مناجات با خداوند را به هر انسانى مى‏ آموزد، و روح و جان آدمى را نور و صفا مى‏ بخشد. اين مجموعه چنان كه از نامش پيداست از دعاهاى چهارمين پيشواى مكتب شيعه، امام علىّ بن الحسين بن علّى بن ابي‏طالب، مشهور به «سجّاد» عليه السلام است و ما هر وقت بخواهيم روح دعا و نيايش و توجّه بيشتر به درگاه خداوند و عشق به ذات پاكش در ما پيدا شود به سراغ اين دعاها مى‏ رويم و همچون گياهان نورس كه از ابر پربركت بهارى سيراب مى‏ شوند از آن سيراب مى ‏گرديم. » 📚اعتقاد ما ، مکارم شیرازی ، ص 121 👌بنابراین نمی توان با دعاهایی که امام سجاد ع برای آموزش امت ، آنها را ایراد کرده است ، بر عدم عصمت آن امام همام استدلال نمود . 2⃣اگر هم بگوییم که دعاهای امام سجاد ع در صحیفه سجادیه برای تعلیم و آموزش نبوده است و تنها راز و نیازهای شخصی امام ع محسوب می شده است ، باز هم نمی توان گفت که چون امام سجاد ع گفته است من گناه و عصیان و معصیت کرده ام ، پس ایشان معصوم نیستند ، چنان که در همان کتاب اعتقاد ما می خوانیم ؛ 🔸#ادامه 👇

🔸ادامه 👇 « ما معتقديم همه پيامبران و ( امامان الهى ) معصومند، يعنى در تمام عمر از «خطا و اشتباه» و «گناه» به تأييد الهى مصون و محفوظ مى‏ باشند، زيرا اگر مرتكب خطا يا گناهى شوند اعتماد لازم براى مقام نبوّت از آنها سلب مى‏ شود، و مردم نمى‏ توانند آنان را واسطه مطمئنّى ميان خود و خدا بشناسند، و آنان را در تمام اعمال زندگى پيشوا و مقتداى خويش قرار دهند. ❕به همين دليل معتقديم اگر در برخى ظواهر آيات قرآن ( یا روایات ) گناهى به بعضى از پيامبران یا ( امامان الهى ) نسبت داده شده، از قبيل «ترك اولى» است (يعنى در ميان دو كار خوب، آن را كه خوبى كمترى داشته انتخاب كرده‏ اند در حالى كه سزاوار بوده خوب‏تر را برگزينند) يا به تعبير ديگر از قبيل «حَسَناتُ الابْرار سَيِّئاتُ الْمُقَرَّبينَ؛ كارهاى خوب نيكان (گاهى) گناه مقرّبان محسوب مى‏ شود.» چرا كه از هر كس به اندازه مقام او انتظار مى‏ رود . مرحوم مجلسى در بحارالانوار، اين جمله را از بعضى معصومين نقل كرده بى آن‏كه نام ببرد (بحارالانوار، جلد 25، صفحه 205) 📚اعتقاد ما ، ص 32 ❕توضيح اين‏كه گناه و عصيان بر دو گونه است ؛ 👌گناه و عصيان «مطلق» و گناه و عصيان «نسبى» منظور از قسم اوّل؛ تمام گناهانى است كه از هركس صادر شود گناه محسوب مى‏شود، و هيچ‏گونه استثنايى در آن نيست مانند: خوردن اموال حرام و ظلم و زنا و دروغ. ❕اما گناه نسبى؛ گناهانى است كه با توجّه به مقام و شخصيت و معرفت و موقعيت اشخاص، عمل نامطلوب محسوب مى‏ شود، و چه بسا صادر شدن اين عمل از ديگرى نه تنها عيب نباشد، بلكه فضيلتى محسوب مى‏ شود. 👌مثلًا گاه يك فرد بى‏سواد و درس نخوانده، ستايش از خداوند مى‏ كند و نمازى مى‏ خواند كه براى او يك عمل شايسته است، اما اين تعبير از يك عالم درس خوانده با سابقه ممكن است ناشايست باشد ، اين همان چيزى است كه در ميان علما و دانشمندان معروف است كه مى ‏گويند: حَسَنَاتُ الْابْرارِ سَيِّئَاتُ الْمُقَرَّبِينَ: «حسنات نيكان، گناهان مقرّبان است». ❕بنابراين انبياء یا امامان با آن مقام والاى ايمان و معرفت، هرگاه كارى از آنها سرزند كه دون شأن و مقام آنها باشد ممكن است از آن تعبير به «عصيان» شود در حالى كه صادر شدن همين عمل از ديگرى عين «اطاعت» است، خواندن يك نماز با كمى حضور قلب براى يك فرد عادى، فضيلت است، اما براى يك پيامبر يا امام گناه است! (گناه نسبى نه مطلق). 👌تمام تعبيراتى كه درباره عصيان و گناه و ذنب در مورد انبياء در آيات یا در مورد امامان در روايات ديده مى ‏شود، اشاره به همين معنا باشد. 👌گاهى از اين معنا به عنوان «ترك اولى» تعبير مى‏ شود، و منظور از آن عملى است كه تركش از انجامش بهتر است، اين عمل ممكن است جزء «مكروهات» يا «مباحات» و حتى «مستحبّات» باشد، مثلًا طواف مستحبّى گرچه كار خوب و پسنديده ‏اى است ولى ترك آن و پرداختن به قضاى حاجت مؤمن، اولى و بهتر است. حال اگر كسى قضاى حاجت مؤمن را رها كند و به جاى آن طواف خانه خدا انجام دهد گرچه ذاتاً عمل مستحبى انجام داده، ولى ترك اولى كرده است، و اين كار براى اولياء اللَّه و انبياء و ائمه هدى عليهم السلام مناسب نيست، و اين‏كه بعضى گمان كرده‏ اند، ترك اولى حتماً در مورد كارهاى مكروه گفته مى‏ شود، اشتباه محض است (دقت كنيد) ❕به هر حال مسأله گناه نسبى به عنوان ترك اولى مى‏ تواند پاسخ روشنى براى تمام سؤالاتى باشد كه به خاطر آيات و رواياتى كه در آن نسبت گناه به معصومين مى ‏دهد. 📚پیام قرآن ج 7 ص 103 👌بنابراین ، آنچه ما از صحیفه سجادیه از دعاهای امام ع مشاهده می کنیم ، هیچ منافاتی با عصمت آن بزرگوار ندارد ، لذا می بینیم که در کتاب « بحار الانوار » در رابطه با چرایی استغفار معصومین ع نقل می کند ؛ « انبياء و ائمه عليهم السّلام تمام اوقات آنها صرف در راه خدا مى‏ شود و دلهايشان مملو از محبت خدا و دل بسته عالم بالا هستند و هميشه مراقب و متوجه اويند ... پس آنها پيوسته متوجه خدا و با تمام وجود روى بجانب او دارند هر زمان كه از اين مقام عالى و ارجمند پا را پائين گذارند و مشغول بخوردن و آشاميدن و اشتغال به امور آميزشى و يا ساير كارهاى مباح و جايز داشته باشند خود را گناهكار ميدانند و از آن استغفار ميكنند. ❔مگر همين طور نيست كه اگر غلامى در مقابل آقاى خود بخوردن و آشاميدن و يا آميزش اشتغال داشته باشد با اينكه ميداند آقا متوجه او است از نظر مردم قابل سرزنش و اعتراض است چه رسد به سرور تمام سروران و هستى بخش جهان به همین مطلب نيز اشاره است فرمايش پيامبر اكرم كه فرموده پرده تاريكى دلم را فرا ميگيرد و هر روز هفتاد مرتبه استغفار ميكنم. و اين فرمايش امام عليه السّلام‏ «حسنات الابرار سيئات المقربين» « حسنات پاك مردان براى مقربان گناه محسوب مى ‏شود » 📚بحار الانوار ج 25 ص 204 #پرسمان_اعتقادی @Rahnamye_Behesht #سایت_ما ipasookh.ir

👌پاسخ وهابی را که مدعی است علی ع در نهج البلاغه فرموده است که مردگان هیچ اطلاعی از احوال مردمان دنیا ندارند را در ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamye_Behesht/1823

👌پاسخ وهابی را که اشکال کرده است که اگر علی ع می دانست که به مسجد بروند ، ضربت می خورند و به شهادت می رسند ، چرا به مسجد رفتند و چرا ابن ملجم را از خواب بیدار کردند و چرا ابن ملجم را قبل از ارتکاب جرم دستگیر نکردند ❗️پاسخش را در دو نمایه ذیل بخوانید ؛ 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/3308 💠https://eitaa.com/Rahnamaye_Behesht/3310

#امامت_اسماعیل_فرزند_امام_صادق_ع 🤔#پرسش ❔ #تلنگر ؛ اگر دوازده امام توسط رسول الله (ص) معرفی شده بودند چرا امام جعفر صادق در مرحله اول اسماعیل را بعنوان جانشین تعیین کرد‼️ 💠#پاسخ💠 👌این که دوازده امام ، به نص الهی و معرفی پیامبر گرامی ، منصوب شده اند ، و آنان به عنوان خلفای پیامبر ، معرفی شدند ، مساله روشن و قطعی و مطابق نصوص متواتر شیعه و اهلسنت است که در ذیل مفصل پیرامون آن بحث کرده ایم ؛ 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/5429 💠https://t.me/Rahnamye_Behesht/11595 ❕وهابی در یک دروغ آشکار ، مدعی شده است که امام صادق ع در ابتدا فرزندش اسماعیل را به عنوان امام معرفی کرد ، در حالی که مطابق نصوص متواتری که در نمایه بالا آدرس دادیم ، می بینید که از ابتدا ، امام کاظم ع به عنوان امام و جانشین امام صادق ع معرفی شده بود ، لذا امام صادق ع می فرمود ؛ « اگر مرگ به سراغ من آید ، فرزندم کاظم صاحب و امام شما است و او در آن وقت پنج ساله بود » 📚الکافی ج 1 ص 309 ❕و حضرت خطاب به امام کاظم ع می فرمود ؛ « او همان مولودی است که در خاندان ما ، مولودی پر برکت تر از او برای شیعیان ما به دنیا نیامده است ، به اسماعیل جفا نکنید ( و او را به دروغ امام معرفی نکنید ) » 📚همان منبع ❕شیخ مفید می نویسد ؛ « اسماعيل بزرگترين برادران امام موسى كاظم بود . امام صادق عليه السّلام او را بسيار دوست ميداشت و مورد محبت و لطف خويش قرار ميداد ، گروهى از شيعه خيال مى‏ کردند او امام و جانشين پدرش هست ، چون از همه برادران سنش زيادتر بود و امام هم او را خيلى دوست داشت و احترام مى‏ کرد در زمان حيات پدر در محلى نزديك مدينه به نام عريض از دنيا رفت از همان جا بر روى دوش مردم جنازه را بمدينه پيش حضرت صادق آوردند و در بقيع دفن شد. ❕روايت شده كه امام صادق عليه السّلام در فوت او بسيار بى ‏تابى كرد و خيلى محزون و اندوهناك شد بدون كفش و رداء جلو جنازه فرزندش آمد چندين مرتبه دستور داد جنازه را به زمين بگذارند روپوش از روى صورتش بر مى‏ داشت و او را ميديد. منظورش اين بود كه ثابت كند پسرش از دنيا رفته براى آنهائى كه گمان ميكردند او امام است بعد از پدرش. و اين شبهه از ميان برود. پس از فوت اسماعيل رحمة اللَّه عليه، كسانى كه از اصحاب حضرت صادق چنان گمانى را داشتند دست از اين اعتقاد كشيدند مگر گروه كمى كه معتقد به زنده بودن اسماعيل شدند و آنها از اصحاب خاص يا راويان امام صادق محسوب نمى‏شدند اشخاصى دور از امام و با فاصله بودند پس از درگذشت امام صادق عليه السّلام بعضى از همين اشخاص معتقد بامامت حضرت موسى بن جعفر شدند و بقيه تشكيل دو فرقه را دادند....» 📚الارشاد ، ج 2 ص 209 ❕چنان که شیخ مفید تصریح کرد ، امام صادق ع ، تمام سعی و تلاش خود را کرد تا برای برخی که گمان کرده بودند که فرزند بزرگتر و اسماعیل امام است ، رفع شبهه کند و ثابت کند که او امام نیست ، چنان که شیخ صدوق از امام صادق ع نقل می کند که فرمود ؛ « وقتى اسماعيل از دنيا رفت در حالى كه او را پيچيده بودند گفتم بازش كنند صورت و چانه و گردنش را بوسيدم باز گفتم او را بپوشند. دو مرتبه گفتم باز كنند باز پيشانى و چانه و زير گلويش را بوسيدم باز گفتم بپوشانند سپس دستور دادم او را غسل بدهند وقتى كفن بر پيكرش كرده بودند گفتم صورتش را باز كنند پيشانى و چانه و زير گلويش را بوسيدم و دعائى براى اينكه در آينده محفوظ باشد خواندم سپس در كفن پوشاندند » 📚کمال الدین ، ج 1 ص 160 ❕شیخ صدوق بعد از اين نقل این روايت مينويسد ؛ « اين كه امام فرمود دستور دادم او را كفن كنند امامت اسماعيل را باطل ميكند زيرا امام را بايد فقط امام غسل بدهد وقتى حضور داشته باشد » 📚همان منبع 🔸ادامه 👇