🔻 وقتی همسر نخست وزیر از غصه کشف حجاب دق کرد
✍ صدرالاشراف نخست وزیر رضاشاه در خاطراتش آورده: شاه برای این که مردم به بی حجابی عادت کنند دستور داد وزراء هر کدام جشن بگیرند و با خانمهای خود در جشن حاضر شوند. روزی شاه در هیأت دولت گفت مجلسی فراهم کنید که من خودم هم با دخترهایم (بی حجاب) حاضر شوم
قرار شد شاه در جشن دیپلم دختران دانش آموز حاضر شود و گفت وزراء و معاونین و مدیرها با خانمهای خود بی حجاب حاضر شوند. این امر برای من مشکل زیادی داشت زیرا خانم من اصلا حاضر نمی شد بی حجاب شود. به من گفت طلاقم بده و معافم بدار. به شاه پیغام دادم که خانمم مریض است و نمیتواند حرکت کند. جواب داد که شما حاضر شوید ولی عذرتان را به بقیه وزرا بگویید. این گذشت ولی چند روز بعد شاه گفت: نوبت جشن در وزارت عدلیه چه وقت خواهد بود؟ بناچار مجلسی در کلوب ایران فراهم کردم اما در خانه من عزا بود. شب وقتی عده زیاد از مهمانها آمدند، خانم من با کراهت با دخترهایم حاضر شدند. بعد از برگشتن خانمم مریض شد و دیگر از آن خانه بیرون نیامد تا یک سال بعد که جنازه او بیرون رفت!
📚منبع: خاطرات صدرالاشرف
📜 اساطیر نامه | مروری بر تاریخ
https://eitaa.com/joinchat/2868183226Cfce63ae436
📕رمان #سپر_سرخ
🔻قسمت بیست و سوم
▫️نفهمید چرا به لکنت افتادم و غصۀ نوزادش، قاتل جانش شده بود که سرش را کج کرد و بیخبر از حال خرابم التماسم کرد: «براش دعا کنید. مادرش خیلی بیقراره، این هفته باید جراحی بشه!»
▪️دیگر نمیتوانستم حتی یک کلمه بگویم که با همین حرفها، تا انتهای زندگیاش رفتم و در خلائی از خاطراتم سقوط کردم.
▫️از آنچه در انتظار نوزاد معصومش بود و از این چشمان شکستهاش، جگرم آتش گرفته و حالا فهمیده بودم او همسر دارد و نمیدانستم از این لحظه با این دل چه کنم؟
▪️نورالهدی به خیال خودش زمان کافی برای صحبت ما ایجاد کرده و دیگر نمیشد بیش از این معطل کند که ابوزینب از چادر بیرون آمد و مهدی انگار منتظر او بود: «بریم؟»
▫️نورالهدی دوباره از چادر بیرون آمد و مهدی نمیدانست با دل من چه کرده که رو به ما دو نفر خداحافظی کرد: «اجرتون با حضرت زهرا! در پناه خدا باشید!»
و به همراه ابوزینب هر دو به راه افتادند و بهخدا با هر قدم که از ما فاصله میگرفتند، دلم بیشتر یخ میزد.
▪️چشمانم از پشت به قامتش مانده و باورم نمیشد سه سال در خیال کسی بودم که همسر داشته و حالا از خودم متنفر شده بودم!
▫️نورالهدی میخواست بداند بین ما چه گذشته و نگاه من در این تاریکی هنوز به مسیر رفتنش بود و با همان نگاه مات و لحن مبهوتم خبر دادم: «گفت برای دخترش دعا کنم!»
▪️آنچه میشنید باورش نمیشد و دیگر از دست او هم کاری برای این دل درماندۀ من ساخته نبود که در سکوتی غمگین برگشتم و کنج چادر روی زمین چمباته زدم.
▫️دیگر حتی نمیخواستم نورالهدی حرفی بزند که حوصله هیچکس حتی خودم را نداشتم.
▪️هرچه کرد برای استراحت به موکب نرفتم و فقط میخواستم کسی اطرافم نباشد که التماسش کردم به تنهایی برود.
▫️او رفت و من ماندم و این چادر که تا همین چند دقیقه پیش او اینجا بود و حالا حتی باید خیالش را از خاطرم بیرون میکردم.
▪️از اینکه بخواهم به مردی متأهل فکر کنم، حالم از خودم به هم میخورد و باید همین امشب همه چیز از خاطره و فکر و احساسش را به آتش میکشیدم و خاکستر آن را هم به باد میدادم.
▫️زیر همین چادر با خدای خودم خلوت کرده و التماسش میکردم تا به دادم برسد که من به تنهایی مردِ خاموش کردن این آتش نبودم.
▪️تا سحر یک لحظه پلکم روی هم نرفت، بیوقفه گریه میکردم و حتی جرأت نمیکردم برای نوزادش دعا کنم مبادا همین دعا کردن دوباره احساس او را در جانم زنده کند.
▫️دیگر حتی نمیخواستم در خوزستان بمانم که هوای اینجا حالم را بد میکرد و میترسیدم دوباره چشمانش را ببینم و همان فردا صبح، ساکم را بستم.
▪️نورالهدی نمیدانست باید چه کند و من میدانستم فقط باید از اینجا بروم که خواهرانه خواهش کردم: «ابوزنیب میتونه منو برگردونه؟»
▫️نگاهش مستأصل شده بود، میخواست برای اینهمه آشفتگیام کاری کند و بهترین چاره بهانه کردن دلتنگی برای پدر و مادرم بود که با ابوزینب تماس گرفت: «آمال دیگه خسته شده،میخواد برگرده فلوجه. کسی از بچهها برنمیگرده؟»
▪️خدا خواسته بود جانم را از مهلکۀ عشق بیسرانجامم نجات دهد که همان روز یک گروه از امدادگران به بغداد بازمیگشتند و من هم همراهشان شدم.
▫️برای سوار شدن باید تا جادۀ اصلی روستا پیاده میرفتیم و در همین مسیر دیدم کنار یکی از خانههای روستا چند نفر ایستادهاند.
▪️دیگر نایی به نگاهم نمانده بود که دیشب تا صبح در دریای اشک دست و پا زده و با همین چشمان زخمی دیدم حاج قاسم برای دلجویی و پیگیری مشکلات به درِ خانۀ یکی از روستاییان آمده است.
▫️چند لحظه ایستادم که انگار نورانیت چهره و آرامش چشمانش آرامم میکرد و لحن گرم کلامش که از دور به گوشم میرسید، عین مرهم بود.
▪️هر کدام از مردهای روستا نزدیکش میرفتند و رویش را میبوسیدند و او با این درجۀ نظامی و شهرتی که در دنیا داشت، از اینهمه مهربانی خسته نمیشد.
▫️ابومهدی هم چند قدم آن طرفتر ایستاده و انگار میخواستند با هم به منطقهای دیگر بروند که تویوتایی کنار جاده توقف کرد و یکی از نیروهای ایرانی صدا رساند: «حاجی بریم؟ بچهها منتظرن!»
▪️حاج قاسم و ابومهدی به همراه چند نفر از همراهان به سمت تویوتا میآمدند و شنیدم یکی از همین پاسداران ایرانی رو به رفیقش میگفت: «بهخدا از وقتی حاج قاسم اومد تو منطقه، ورق برگشت! شنیده بودم هر جا حاجی باشه طوری روحیه میده که کارها یدفعه جلو میره اما الان به چشم خودم دیدم!»
▫️گوشم به حرف آنها بود و چشمم به حاج قاسم و ابومهدی که میان سایر نیروها بدون هیچ تشریفاتی روی بار تویوتا سوار شدند.
▪️بین اینهمه مرد، نمیشد نزدیکشان شوم و از همان فاصله با حاج قاسم در دلم نجوا کردم: «ایکاش میشد با منم حرف بزنی و یجوری بهم روحیه بدی که بتونم فراموشش کنم...»
📖 ادامه دارد...
✍ نویسنده: فاطمه ولینژاد
📕رمان #سپر_سرخ
🔻قسمت بیست و چهارم
▪️نورالهدی و ابوزینب در خوزستان همچنان مشغول خدمت بودند و من با دلی که روی دستم مانده بود، به فلوجه برگشتم.
▫️قسم خورده بودم فراموشش کنم که هر بار فکرش سراغ دلم را میگرفت، استغفار میکردم و باز نمیتوانستم به ازدواج با مرد دیگری فکر کنم.
▪️نورالهدی مرتب تماس میگرفت؛ از اینکه از راز دلم خبر داشت، خجالت میکشیدم و او فقط میخواست من تنها نمانم که هر بار خواستگاری جدید معرفی میکرد و من همه را پس میزدم.
▫️به رویم نمیآورد بین من و عامر چه گذشته، کلامی از برادرش حرفی نمیزد و در هر تماس ساعتی نصیحتم میکرد تا ازدواج کنم و من اصلاً معنی حرفهایش را نمیفهمیدم.
▪️پدر و مادرم مدام پاپیچ دلم میشدند تا حداقل به یکی از خواستگارانم کمی فکر کنم و روح من آشفتهتر از این حرفها بود.
▫️ده سال اشغالگری آمریکا، سه سال اشغال فلوجه به دست داعش و دیدن اینهمه جنایات، جانی برایم باقی نگذاشته و شاید تنها روزنۀ امیدم، همان مردی بود که مرا از دست حیوان داعشی نجات داده و معجزۀ زندگیام شده بود اما حالا باید او را هم فراموش میکردم.
▪️نوجوان بودم که آمریکا به عراق حمله کرد و خوب در خاطرم مانده است با استفاده از انواع سلاحهای شیمیایی و فسفر سفید چه جهنمی در فلوجه به پا کرده بود که هنوز اعصاب اکثر مردم شهر متزلزل بود و انگار افسردگی جزئی از جان اهالی شده بود.
▫️هنوز از آثار هزاران تُن مواد شیمیایی که آمریکا به نام آزادی بر سر فلوجه ریخته بود، بسیاری از مردم حتی کودکان کوچک سرطان میگرفتند و اینها غیر از سوختگیهای شدید شهروندان بر اثر فسفر سفید بود.
▪️هر روز در بیمارستان بودم و میدیدم چه تعداد نوزاد با معلولیتهای عجیب و غریب متولد میشوند؛ کودکانی با یک چشم، با دو سر، با دست و پای به هم چسبیده و با نواقصی که به گواهی پزشک انگلیسی حاضر در بیمارستان، در دنیا سابقه نداشت جز در دو شهر هیروشیما و ناکازاکی!
▫️با وجود اینهمه معلولیت وحشتناک در بدو تولد، پزشکان توصیه میکردند دیگر کسی در فلوجه بچهدار نشود و با اینهمه مصیبت، نه اینکه نخواهم که دیگر نمیتوانستم به ازدواج فکر کنم.
▪️تنها دلخوشیام رسیدگی به بیمارانم بود بلکه ذرهای از دردهای مردم کمتر شود و نمیدانستم حالا که شرّ داعش از سر عراق کم شده، دشمنان خواب دیگری برایمان دیدهاند که همزمان با پاییز سال ۲۰۱۹، فتنهای تازه در عراق آغاز شد.
▫️مردم به بهانۀ شرایط سخت معیشتی و کمبود برق، به خیابانها آمدند و به چند روز نکشید که تظاهرات تبدیل به جنگ خیابانی شد و آتش این آشوب به تمام استانهای جنوبی رسید.
▪️آرامشِ شهرهای بصره و نجف و کربلا و بغداد و عماره و کوت متلاشی شده و نمیدانستم چرا اینبار این تظاهرات انقدر زود به خشونت کشیده شد.
▫️زمان زیادی از سقوط داعش نگذشته و از خاطر مردم نرفته بود نیروهای ایرانی و حشدالشعبی، عراق را از شرّ داعش نجات دادند و نمیفهمیدم چرا شعارها همه علیه ایران و بسیج مردمی است؟
▪️از نیروهای پلیس و مردم میان کشته شدگان بودند و مشخص نبود چه کسی به جان عراق افتاده و میان تظاهرکنندگان پنهان شده است که از هر دو طرف میکشد.
▫️چند ماهی بود ابوزینب فرمانده یکی از دفاتر نیروهای مقاومت مردمی در شهر عماره شده و نورالهدی و دخترانش هم از بغداد رفته بودند.
▪️میدانستم نورالهدی باردار است، خبرهای خوبی از عماره به گوش نمیرسید و نگرانش بودم که مرتب تماس میگرفتم.
▫️دیگر از خندههای همیشگیاش خبری نبود؛ نگرانی برای همسر و دو کودک خردسال و بار هشت ماههاش، جان به لبش کرده بود.
▪️همسرش اکثر اوقات خانه نبود؛ از شدت استرس، فشار خون بارداری گرفته و در عماره غریب بود که به جبران آنهمه محبتی که در حقم کرده بود، پیشنهاد دادم: «من میام پیشت میمونم!»
▫️خیال میکردم این شلوغیها زیاد طول نمیکشد و با جابهجا کردن شیفتهای بیمارستان، چند روز مرخصی گرفتم و پدر و مادرم مرا تا عماره رساندند.
▪️پدرم نسخهای برای نورالهدی پیچید و میدیدند رنگ زندگی از صورت مهربان او چطور پریده است که راضی شدند چند روزی پیشش بمانم و خودشان به فلوجه برگشتند.
▫️شبها با دخترانش دور هم مینشستیم تا از آشوب افتاده به جان شهر کمتر بترسیم و از هر دری حرف میزدیم بلکه ساعتهای طولانی تنهایی زودتر بگذرد و خبری از ابوزینب برسد و در این میان، قرعه به نام عامر افتاد که نورالهدی بیهوا حرفش را زد: «عامر یک ماه پیش زنش رو طلاق داد.»
▪️در این سالها هیچ حرفی از عامر به میان نیامده و برایم اهمیتی نداشت که واکنشی نشان ندادم و او تازه به خاطرش آمد: «آهان! تو خبر نداشتی ازدواج کرده.»...
📖 ادامه دارد...
✍ نویسنده: فاطمه ولینژاد
🇮🇷 به مناسبت گرامیداشت هفته بسیج
📇 اهدای کارت عضویت بسیجیان
🎁 همراه با تقدیر و اهدای هدیه به پنج نوجوان برگزیده بسیجی
🍃 #یا_زهرا
🗓 #آذر_۱۴۰۳
🆔 پایگاه بسیج شهید مفتح (ره) :
https://eitaa.com/joinchat/1694171829C0ead888b71
✊ #خط_دیدار | مروری بر بیانات رهبر انقلاب در دیدار بسیجیان. ۱۴۰۳/۹/۵
💠درباره ابعاد و پایههای بسیج
💎پدیده بسیج چون اصیل است، ماندنی است
👌مربوط به خود این ملت، این تاریخ و این هویت ملی و ایرانی است
🔖برخی ابعاد بیسابقه و استثنایی بودن بسیج
📌یک شبکهسازی فرهنگی و اجتماعی و نظامی
💢امام این شبکهسازی را کرد،
🚨کِی؟ در دل یک تهدید بزرگ
🔺روز۱۳ آبان در سال ۵۸، حادثه تسخیر لانه جاسوسی اتّفاق افتاد؛
📍قدرت درجه اول آن روز دنیا، یعنی آمریکا،
⭕️شروع کرد به چنگ و دندان نشان دادن، تهدید کردن، تحریم کردن
❇️در یک چنین شرایطی امام ناگهان شجره طیبه بسیج را،
🌳در زمین اجتماعی و فرهنگی و نظامی کشور نشاند
📌بناشده بر دو پایه خداباوری و خودباوری
⏪خصوصیات نشأتگرفته از خداباوری و خودباوری بسیج:
🔹شهامت
🔸ابتکار
🔹سرعت عمل در کارها
🔸دید وسیع
🔹دشمنشناسی
🔸حساسیت در برابر تحرکات گوناگون
✅خداباوری
👌نتیجه خداباوری عبارت است از تسلیم در مقابل خدا، توکل به خدا، یقین به وعده خدا
✅خودباوری
👌نتیجه خودباوری و اعتماد به خود و قبول خود، عبارت است از کشف ظرفیتهای خود
💪این خصوصیّات که شما مقهور اراده دشمن نشوید، اراده خودتان را غلبه بدهید،
❌درست نقطه مقابل نقشههای استکبار جهانی برای ملتها است
🔺سلطهگران برای اینکه بتوانند تسلّط پیدا کنند،
📍دستکاری میکنند باورهای ملّی را.
📍تاریخ یک ملت
📍اعتقاد یک ملت
📍بزرگان یک ملت
🔥را تحقیر میکنند.
🌟این سلاح نرمافزاریِ بسیار خطرناک را تفکر بسیجی از اثر میاندازد
♦️این روحیه بسیجی که در اعضای جبهه مقاومت هم وجود دارد،
✅قطعاً بر همه سیاستهای آمریکا و غرب و استکبار و رژیم صهیونیستی غلبه پیدا خواهد کرد.
💠نکاتی درباره روحیه و تفکر بسیجی
❇️زمینهسازی و تولید تفکر بسیجی توسط امام خمینی(ره) و استقبال مردم ایران از آن
♦️امام از سال ۱۳۴۱ تا ۵۷، روحیه بسیجی را به ملت ایران تلقین کرد
✨مردمِ بااستعداد ما، جوانهای باظرفیّتِ ما پیام امام را گرفتند
🌟لذا آرامآرام این حرکت رشد پیدا کرد، به انقلاب رسید،
✊یک رژیمی را سرنگون کرد که مورد حمایتِ تقریباً همه قدرتهای دنیا بود
📌بعد از پیروزی انقلاب هم
🛡امام از بسیج سدی درست کرد در مقابل ضربههای گوناگون
🔹هم در میدان نظامی
🔹میدان اجتماعی
🔹میدان علمی
🔹در تولید سلاح
🔹در صحنههای بینالمللی و سیاسی
⏪توجه دارید که قدرت اجتماعی و قدرت علمی، تولید قدرت سیاسی میکند
🌐در فضای بینالملل میتواند حرف محکم بزند، میتواند حرفش را پیش ببرد
🔺بسیج در این میدانها کار کرده
⭕️خیلی از اینها البتّه در داخل سازمان بسیج اتّفاق نیفتاده،
🔺مال بیرون بسیج است؛
🔽امّا آنچه برای ما مهم است این است:
✍️روحیه بسیجی، مکتب بسیجی و فرهنگ بسیجی
🔺این را سعی کنید از دست ندهید🔻
👈آمادهبهکاری
👈حساس بودن در قبال حوادث
❇️بنبستشکن بودن تفکر بسیجی
🔻براساس خصوصیات تفکر و فرهنگ بسیجی:
🔸اعتقاد به تواناییهای خود دارد
🔹مرعوب هایوهوی سلطهگران نیست
🔸آرمان و هدف دارد
🔹از مرگ نمیترسد و معتقد به شهادت است
👆به همین دلایل است که بسیجی ایرانی یقین دارد که
✅سرانجام در یک روز، رژیم صهیونیستی را قطعاً از بین خواهد برد
❇️لزوم تقویت روزبهروز بسیج در کشور
📍معارفی:
🔍عمقسازی و کیفیسازی معارف بسیجی در ذهن جوان بسیجی
🔹سطحی به مسائل نگاه نشود.
🔹کتاب و مطالعه لازم است،
🔹مباحثه لازم است،
🔹حلقات درسی و تحقیقی لازم است
📍اجرایی:
🔰به عنوان بازوی فعال برای دستگاههای اجرائی کشور، همهجا حاضر و آمادهبهکار باشند
📍سیاسی:
🗺بداند که قواره مطلوب آمریکا برای کشورهای منطقه یک دوگانه است:
⛔️یا «استبداد»
⛔️یا «هرجومرج»
👆بسیج با هر دوی اینها باید مقابله کند
💠درباره مسائل جاری لبنان و فلسطین و غزّه
◀️نکته اول
⛔️احمقها خیال نکنند چون
📌خانه مردم
📌بیمارستان
⚠️اجتماعات مردم را بمباران میکنند، پس پیروز شدند؛
👆نه، هیچکس در دنیا، این را پیروزی نمیداند
⭕️دشمن در غزه پیروز نشده،
⭕️دشمن در لبنان پیروز نشده؛
⛔️دشمن در غزه و لبنان پیروز نخواهد شد
🚨آن کاری که اینها کردند، جنایت جنگی است؛
⚖️خب حکم بازداشتش را صادر کردند،
👇امّا کافی نیست؛ بایستی
💀حکم اعدام نتانیاهو،
☠️حکم اعدام این سران جنایتکار
♦️صادر بشود.
◀️نکته دوم
🚨جنایتهای رژیم صهیونیستی، هم در لبنان، هم در غزّه و فلسطین،
🔺عکس آنچه را آنها میخواهند ایجاد میکند،
🔹یعنی مقاومت را تقویت میکند و تشدید میکند
👆این یک الزام قطعی است و تخلّفناپذیر است
🔰امروز جبههی مقاومت هر اندازه گسترش دارد، فردا این گسترش چند برابر خواهد شد.
🍀پروردگارا! این سرانجامِ مطلوبِ همه بندگان صالح خودت را به حق محمد و آل محمد هر چه زودتر برسان.
💻
41.73M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🌷فیلم کامل
بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دستاندرکاران برگزاری کنگره بزرگداشت ۲۴ هزار شهید استان اصفهان.
۱۴۰۳/۸/۲۱
#شهیدان_مظهر_عزت_ایران
🇮🇷🇮🇷🇮🇷
—————⃟🌻⃟💛⃟🌻⃟🌙⃟⃟🌻⃟✨⃟—_
🏴 چهار شب سوگ و حماسه در رثای اولین فدایی ولایت ، زهرای اطهر سلام الله علیها
🏴 با بیان حجت الاسلام شیخ علی تقیان و مرثیه خوانی مادحین اهلبیت علیه السلام
❇️ سه شنبه تا جمعه (۱۳ تا ۱۶ آذر)
❇️ از نماز مغرب و عشاء
🕌 مسجد حضرت رسول اکرم (ص)
🚩 بلوار کشاورز خیابان باغ فردوس
🆔 کانال مسجد رسول اکرم(ص):
https://eitaa.com/Rasool_Akram_Mosque
🔻رمان سپر سرخ، قسمت بیست و پنجم
▫️بیتفاوت نگاهش میکردم و این موضوع دل او را سوزانده بود که با غصه آغاز کرد: «دفعه اولی که رفت آمریکا، همیشه فکر تو بود و نتونست ازدواج کنه اما بعد از اینکه تو رو دوباره دید و فهمید دیگه دوسش نداری، برگشت آمریکا و با یه دختر مهاجر سوری ازدواج کرد.»
▫️احساس میکردم دلش برای عروسشان بیشتر میسوزد که آهی کشید و با لحنی غرق غم ادامه داد: «دختره از آوارههای سوری بود که اومده بود آمریکا تا درسش رو ادامه بده اما عامر...»
▪️حالا نه به هوای سرنوشت عامر که میخواستم بدانم چه بلایی سر همسرش آمده است و نورالهدی بیتعارف همه چیز را تعریف کرد: «عامر خیلی اذیتش میکرد، کتکش میزد. دختره هر بار زنگ میزد به من، درد دل میکرد ولی من هرچی به عامر میگفتم بدتر میکرد و آخرم طلاقش داد.»
▫️روزهای آخر عصبی بودن عامر را به چشم دیده و دلم برای دختر بینوا میسوخت که نگاهم غمگین به زیر افتاد.
▪️انگار حرفهای دیگری هم روی دل نورالهدی سنگینی میکرد و دیگر خجالت کشید ادامه دهد که قصۀ غمبار عامر را در چند کلمه خلاصه کرد: «ای کاش هیچوقت نرفته بود آمریکا...»
▫️حرفی برای گفتن نداشتم که همین رفتن او، باعث شد سختترین روزهای زندگیام را سپری کنم و نمیدانستم ساعتهایی از این سختتر در انتظارمان نشسته که همان شب ابوزینب به خانه آمد.
▪️دخترانش از دیدن پدرشان بعد از چند روز، پَر درآورده و نورالهدی از خوشحالی گریه میکرد و خبر نداشتیم همین امشب، دنیا را روی سرمان خراب میکنند.
▫️با آمدن ابوزینب و آرامش نورالهدی، باید فردا صبح آمادۀ رفتن میشدم و همین که خواستم با پدرم تماس بگیرم، زمین زیر پایمان لرزید و شیشههای خانه همه در هم شکست.
▪️من وحشتزده از اتاق بیرون دویدم و در میان خاک و دودی که خانه را پُر کرده بود، دیدم نورالهدی کنج آشپزخانه پناه گرفته و دو دختر کوچکش از ترس در آغوشش میلرزند.
▫️رنگ از صورتش پریده بود، با بدن باردار و سنگینش نمیتوانست تکان بخورد و دلواپسِ همسرش، با لب و دندانهایی لرزان التماسم میکرد: «ابوزینب کجاس؟»
▪️نمیفهمیدم چه اتفاقی افتاده است؛ خرده شیشهها کف فرش پاشیده و صدای نالۀ ابوزینب از حیاط میآمد که سراسیمه تا حیاط دویدم و دیدم غرق خون، میان باغچه افتاده است.
▫️شاخههای گل همه زیر تنش شکسته و بدن او از شدت زخم و جراحت رنگ گل شده بود و تا چشمش به من افتاد، مردانه حرف زد: «نترس! نارنجک انداختن تو حیاط!»
▪️از وحشت آنچه پیش چشمانم بود و نارنجکی که میان خانه انداخته بودند، تمام استخوانهای بدنم میلرزید و جیغهای وحشتزدۀ نورالهدی را میشنیدم که پشت سرم خودش را به حیاط رسانده و از دیدن همسر مجروحش، داشت قالب تهی میکرد.
▫️نمیدانستم چه کسی به قصد کشتن اهالی این خانه با نارنجک به جانمان افتاده است، گریۀ دختران نورالهدی و نالههای خودش دلم را زیر و رو میکرد و فقط تلاش میکردم با دستهای لرزانم با اورژانس تماس بگیرم.
▪️ابوزینب نگران همسر و کودکانش، تمنا میکرد به آنها برسم و من میدیدم ترکشهای نارنجک چه با بدنش کرده است که پشت تلفن خودم را به در و دیوار میزدم: «من نمیدونم چی شده... نارنجک انداختن تو خونه... یکی اینجا زخمی شده... فقط توروخدا زودتر آمبولانس بفرستید... خیلی خونریزی داره...»
▫️نورالهدی توانش تمام شد که در پاشنۀ در روی زمین نشست، با همان حال زارش تلاش میکرد دخترانش را آرام کند و من میخواستم تا آمدن اورژانس، خونریزی ابوزینب را کم کنم که در تاریکی حیاط و نور زرد لامپ کوچکی که به دیوار آویخته بود، روی بدنش دنبال کاریترین زخمها میگشتم.
▪️یکی از ترکشها شانهاش را شکافته و خونریزی همین یک زخم کافی بود تا جانش را بگیرد که تلاش میکردم با مچاله کردن لباسش، راه خونریزی را ببندم و همزمان صدای آژیر آمبولانس، سکوت ترسناک کوچه را شکست.
▫️نورالهدی نفسی برای همراهی نداشت که خودم چادر عربیام را به سر کشیدم و کنار برانکارد ابوزینب، سوار آمبولانس شدم.
▪️نورالهدی با گریه التماسم میکرد مراقب همسرش باشم و ابوزینب با جانی که برایش نمانده بود، زیرلب زمزمه میکرد: «عزیزم! آروم باش! فدات بشم نترس!»
▫️کنار بدن مجروح ابوزینب در آمبولانس نشسته و میشنیدم از شدت درد زیرلب حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) را صدا میزند.
▪️دعا میکردم زودتر به بیمارستان برسیم و انگار این مسیر انتها نداشت که هر چه آمبولانس ویراژ میداد، به جایی نمیرسیدیم و در یکی از خیابانها ماشین متوقف شد.
▫️هیچ چیز نمیدیدم جز هیاهوی ترسناک افرادی که دور آمبولانس را گرفته بودند، ضربات محکمی که به بدنۀ ماشین میخورد و قدرتی که تلاش میکرد درِ آمبولانس را باز کند...
📖 ادامه دارد...
✍ نویسنده: فاطمه ولینژاد