🔅🔅🔅
🌷 بسم رب الشهدا 🌷
🔸قسمت بیست و یکم
🔸اینک شوکران 1(منوچهر مدق به روایت همسر شهید)
صبح قبل از عمل تنها بودیم. دستم را گرفت و گذاشت به سینه اش. گفت: قلبم دوست دارد بمانی، اما عقلم می گوید این دختر از پانزده سالگی به پای تو سوخته. خدا زیبایی های زندگی را برای بنده های خوبش خلق کرده. او هم باید از آن ها استفاده کند. شاد باشد. لب هاش می لرزید. گفتم: من که لحظه های شاد زیاد داشته م. از جبهه برگشتن هات، زنده بودنت، نفس هات، همه ی شادی زندگی من است. همین که می بینمت، شادم.
گفت: من تا حالا برات شوهری نکرده م. از این به بعد هم شوهر خوبی نمی توانم باشم. تو از بین می روی.
گفتم: بگذار دو تایی با هم برویم.
همان موقع جمشید و رسول آمدند. پرستارها هم برانکارد آوردند که منوچهر را ببرند. منوچهر نگذاشت. گفت: پاهام سالم است. می خواهم راه بروم. هنوز فلج نشده م.
جلوی در اتاق عمل، برگشت صورت جمشید و رسول را بوسید. دست من را دو، سه بار بوسید. گفت: این دست ها خیلی زحمت کشیده ند. بعد از این بیش تر زحمت می کشند. نگاهم کرد و پرسید: تا آخرش هستی؟ گفتم: هستم. و رفت. حتی برنگشت پشتش را نگاه کند.
🌹🌹🌹
نکند برنگردد؟ لبه ی تخت منوچهر نشست، مثل ماتم زده ها. باید چه کار کند؟ فکرش کار نمی کرد. همه ی بدنش گوش شده بود بیایند خبر بدهند که منوچهر ... دکتر با یک درصد امید برده بودش اتاق عمل. به فرشته گفته بود: به توسل خودتان برمی گردد. چند بار وضو گرفت، اما برای دعا خواندن تمرکز نداشت. حال خودش را نمی فهمید. راه می رفت، می نشست، چادرش را برمی داشت، دوباره سر می کرد. سر ظهر صدایش زدند.
پاهایش را همرا خودش کشید تا دم اتاق ریکاوری. توی اتاق شش تا تخت بود. دو تا مریض ها داد می زدند، یکی استفراغ می کرد، یکی اسم زنی را صدا می زد و دو نفر دیگر از درد به خودشان می پیچیدند. تخت آخر، دست چپ منوچهر بود. به سینه اش خیره شد. بالا و پایین نمی آمد. برگشت به دکتر نگاه کرد و منتظر ماند. دکتر گفت: موقع بی هوشی روح آدم ها خودش را نشان می دهد. روحش صاف صاف است. گوشش را نزدیک لب های منوچهر برد که تکان می خورد. داشت اذان می گفت.
🌹🌹🌹
تمام مدت بی هوشی ذکر می گفت. قسمتی از کبد و معده و روده اش را برداشته بودند. تا چند روز قدغن بود کسی بیاید ملاقاتش. اما زخمش عفونت کرد. تا دو هفته چیزی نمی توانست بخورد. یواش یواش مایعات می خورد. منوچهر باید شیمی درمانی می شد. از آزمایش مغز استخوان، پیشرفت سرطان را می سنجند و بر اساس آن شیمی درمانی می کنند. دکتر شفاییان متخصص خون است که دکتر میر برای مداوای منوچهر معرفیش کرد. روز آزمایش نمی دانم دردی که من کشیدم بدتر بود یا دردی که منوچهر کشید. دلم می سوزد؛ می گویم ای کاش یک بار داد می زد، صدای ناله اش بلند می شد، دردش را می ریخت بیرون. همین صبوری و سکوت ها، دکترها و پرستارها را عاشق کرده بود. هر کاری از دست شان بر می آمد، دریغ نمی کردند. تا جواب آزمایش آماده شود، منوچهر را مرخص کردند.
🔸ادامه دارد ......
💐 شادی ارواح طیبه ی شهدا صلوات 💐
-------------------------------
🌾🌷🌸
رد ترکش های
پشت پیراهنش
و صورتی که زمین
خورده حرف ها دارد
برای خودش....❤️
❤️🌸تو خود حدیث
مفصل بخوان از این مجمل...
🥀#شهدا_شرمنده_ایم
😔😔😭😭
#شبتون شهدایی همراهان گرامی🙏✨🌙
13.06M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
📹 #نماهنگ | "#سلام_فرمانده"
🔺رهبر انقلاب: ببینید مردم از پیر، جوان، نوجوان، کودک، زن، مرد، همه در سرتاسر کشور با این سرود چه ابراز ارادتی به حضرت ولی عصر (عج) می‌کنند، چه اظهار شوق و چه همراهی می‌کنند. ما در اول انقلاب اینجور چیزها را نداشتیم ...
-----
6.58M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
چادر امانت حضرت زهراست،همان چادری که پشت در سوخت اما از سر مادرم نیوفتاد😔
═✧❁🌷یازهرا🌷❁✧┄
🔅🔅🔅
🌷 بسم رب الشهدا 🌷
🔸قسمت بیست و دوم
🔸اینک شوکران 1(منوچهر مدق به روایت همسر شهید)
روزهایی که از بیمارستان می آمدیم، روزهای خوش زندگیم بود. همه از روحیه ام تعجب می کردند. نمی توانستم جلوی خنده هایم را بگیرم. با جمشید زیر بغلش را گرفتیم تا دم آسانسور. گفت: می خواهم خودم راه بروم. جمشید رفت جلوی منوچهر، رسول سمت راستش، برادر دیگرش، بهروز، سمت چپش و من پشت سرش، که اگر خواست بیفتد نگهش داریم. سه تا ماشین آمده بودند دنبال مان. دم خانه جلوی پای منوچهر گوسفند کشتند. مادرش شربت می داد. علی و هدی خانه را مرتب کرده بودند. از دم در تا پای تخت منوچهر شاخه های گل چیده بودند و یک گلدان پر از گل گذاشته بودند بالای تختش.
🌹🌹🌹
جواب آزمایش که آمد، دکتر گفت: باید زودتر شیمی درمانی شود. با هر نسخه ی دکتر کمرم می لرزید که اگر داروها گیر نیاید چی. دنبال بعضی داروها باید توی ناصر خسرو می گشتم. صف های چند ساعته ی هلال احمر و سیزده آبان و داروخانه های تخصصی که چیزی نبود.
🌹🌹🌹
دوستان منوچهر پرونده هایش را بیرون کشیدند و کارت جانبازی منوچهر را از بنیاد گرفتند. اما طول کشید این کارها. برای خرج دوا و دکتر منوچهر خانه مان را فروختیم و اجاره نشین شدیم.
🌹🌹🌹
منوچهر ماهی سه روز شیمی درمانی می شد. داروها را که می زدند، گر می گرفت. می گفت: انگار من را کرده ند توی کوره. بدنم داغ می شود. تا چند روز حالت تهوع داشت. ده روز دهان و حلقش زخم می شد. آب دهانش را به سختی قورت می داد. بابت شیمی درمانی موهایش ریخت.
🌹🌹🌹
منوچهر چشم هایش را روی هم گذاشت و فرشته موهای سرش را با تیغ زد. صبح که برده بودش حمام، موهایش تکه تکه می ریخت. موهای ریزی که مانده بود، فرو می رفت و اذیتش می کرد. گفت: با تیغ بزندشان، حتی ریش هایش را که تنک شده بود. فرشته با همه ی بغضی که داشت، یک ریز حرف می زد. گاهی وقت ها حرف زدن سخت است، اما سکوت سنگین تر و تلخ تر. آیینه را برداشت و جلوی منوچهر ایستاد: خیلی خوش تیپ شده ای، عین یول براینر. خودت را ببین. منوچهر همان طور که چشم هایش بسته بود، به صورت و چانه اش دست کشید و روی تخت دراز کشید.
🌹🌹🌹
منوچهر را با خودش مقایسه می کردم. روزهایی که به شوخی دستم را می بردم لای موهاش، از سر بدجنسی می کشیدم شان، و حالا دیگر مژه هایش هم ریخته بود. به چشم من فرق نداشت. منوچهر بود. کنارمان بود. نفس می کشید. همه ی زندگیم شده بود منوچهر و مراقبت از او؛ آن قدر که یادم رفته بود اسم علی و هدی را مدرسه بنویسم. علی کلاس اول راهنمایی می رفت و هدی اول دبستان.
🌹🌹🌹
جایم کنار تختش بود. شب ها همان جا می خوابیدم؛ پای تخت. یک شب از یا حسین گفتنش بیدار شدم. خواب دیده بود. خیس عرق بود. خواب دیده بود چلچراغ محل را بلند کرده.
- چلچراغ سنگین بود. استخوان هام می شکست. صدای شکستن شان را می شنیدم. همه ی دندان هام ریخت توی دهانم.
آشفته بود. خوابش را برای یکی از دوستان که آمده بود ملاقات، تعریف کرد. او برگشت گفت: تعبیرش این است که شما از راه تان برگشته ید. پشت کرده ید به اعتقادات تان. آن روزها خیلی ها به ما ایراد می گرفتند، حتی تهمت می زدند، چون ریش های منوچهر به خاطر شیمی درمانی ریخته بود و من برای این که بتوانم زیر بغل هاش را بگیرم و راه برود، چادرم را می گذاشتم کنار. نمی توانستم ببینم منوچهر این طوری زجر بکشد. تلفن زدم به کسی که تعبیر خواب می دانست. خواب را که شنید، دگرگون شد. به شهادت تعبیرش کرد؛ شهادتی که سختی های زیاد دارد.
🔸ادامه دارد ......
💐 شادی ارواح طیبه ی شهدا صلوات 💐
----------------------------------
⬅چـشیدن حــلاوت راز ونیــاز با معــبود بی همتـــا وصـــف ناشدنـــی اســـت
سوز دل
اشک روان
آه سحر
ناله شب
🔶چون بنده ای در نیمه شب با مولایش خلوت کند و به مناجات بپردازد خداوند نوریدر دلش قرار دهد و به فرشتگانش گوید
🕊بنده ام را ببینید که در نیمه شب تاریک با من خلوت کرده است در حالی که انسانهای تنبل سرگرم کارهای بیهوده اند و غافلان در خوابند، شما شاهد باشید که من او را آمرزیده ام .
#نمازشب رابه نیت ظهورمیخوانیم
#اللهم عجل لولیک الفرج🤲