#اندر_اندرزگاه_2 _استخونام درد می‌کنه! خمار اینستاگرامم. _خماری؟! بیا ماساژور داریم! _ماساژور؟! فیلترشکن می‌خوام! _فیلترشکن؟! خود فرانسه رو آوردیم اینجا! صبح رفتم دفتر حسین. تا رمز وای‌فای‌شان را زدم دنیا به‌رویم باز شد. بدون فيلترشکن! گویی جلوی طاق پیروزی شانزه‌لیزه به نت وصل شده باشی. پهنای باند قد نیش باز خرس گریزلی! لو نداد چطور پل زده‌اند. هنری‌های یزدی استوری زده بودند: #زندان_جای_هنرمند_نیست _فهمیدن قراره برم؟! حسین خندید: خبر نداری؟ م.ح را گرفته بودند؛ یکی از سلبریتی‌های یزدی. نمی‌شد پرت از ماجرا نشست جلوی لیدرها. اوضاع اغتشاشات را رصد کردم. هرچه به آقامهدیِ قاضیِ ناظرِ زندان زنگ زدم جواب نداد. ابراهیم هم در دسترس نبود. تا ۱۱ مثل قحطی‌زده‌های آفریقایی همه پست و استوری‌ها را دید زدم. آقامهدی جواب داد. گفت: خودم نیستم؛ دم در بگو هماهنگه! سالن ورودی زندان غلغله بود. زن‌ها گریان و مردها غیض‌آلود. سرباز کلافه بود. نمی‌دانست از داخل سوراخ یک‌وجبی شیشه جواب کی را بدهد؟ عقب‌تر ایستادم. جوانی به مرد سیبیلوی کنار دستش گفت: مادرشو ببر گریه‌زاری کنه آزادش می‌کنن! پیرمردی پشت دست می‌زد: تف به اولاد نادون! زنی پیله کرده بود کیف و گوشی ببرد داخل. سرباز اعصاب فولادی داشت. احتمالا جو این روزها بی‌تاثیر نبود در مردم‌داری‌اش. از لای جمعیت خودم را رساندم جلوی سوراخ شیشه. _می‌خوام برم پیش قاضی ناظر زندان. _برای چه کاری؟ از زبانم پرید. _برای تصویر تکرار این لحظه! براق شد توی صورتم. _۱۲ میاد! _گفته تو اتاقش بشینم! _کسی به ما چیزی نگفته! ⭕️ادامه دارد... #محمدعلی_جعفری

#اندر_اندرزگاه_3 سرباز صدا زد «گوشی!» حق به جانب پرسیدم «برای چی؟» گفت «برای این بهشت اجباری!» چشمانش خندید که بی‌حساب شدیم! گفتم «هماهنگ کردم!» سرش را برد سمت سوراخ شیشه. _بذار تو کمد! جلوی دفتر آقامهدی جای سوزن‌انداختن نبود. به نوبت داخل می‌رفتند. از در و دیوار هول و هراس می‌بارید. مخصوصاً سه‌چهار نفری که از صبح منتظر نشسته بودند. از بین جمع رفتم داخل. خودم را معرفی کردم. آقامهدی از پشت میز بلند شد. تحویل گرفت. گفت صبر کنم تا کار ارباب‌رجوع‌ها را راه بیندازد. زنی درخواست مرخصی داشت برای شوهر زندانی‌اش. آقامهدی گفت «یک ماه بعد بیا!» اشکش چکید «زن نیستی بفهمی زیردست مادرشوهر بودن یعنی چی؟ نمی‌فهمی دست‌دراز کردن برای پول پوشک بچه‌ات یعنی چی؟!» _دوهفته دیگه بیا! رفت. نفر بعدی مادر یکی از همین سیاسی‌ها بود. رنگ و روپریده می‌گفت بچه‌اش بی‌گناه است؛ داشته از کنار آشوب‌ها رد می‌شده! آقامهدی حرف‌های این مادر را شنید. تا ته. اسمش را زد توی سیستم. _دوسه روز دیگه با قرار وثیقه آزاد میشه! زن دستانش را بالا برد. دعا کرد به جان آقامهدی. گفت توی این چند روز فقط شما با انرژی مثبت به حرف‌هایم گوش دادید. آقامهدی پرسید «می‌خوای چی بنویسی؟!» گفتم «راستشو بگم؟» خندید. گفتم «خودمم نمی‌دونم. باید برم کف زندون حرفا رو بشنوم و آدما رو ببینم! بعد تصمیم می‌گیرم!» _از من چی می‌خوای؟ _با لباس زندونی برم تو بند؛ بدون محدودیت زمان! _شبم بخوابی؟ _بله! _برای چی؟ _برای آزادی! _نمیشه! _چرا؟ _برای ترسیدن به وقت بوسیدن! ⭕️ادامه دارد... #محمدعلی_جعفری

#اندر_اندرزگاه_4 به مرگ گرفتم تا به تب راضی شوند. آقای قاضیِ ناظرِ زندان همراهم شد. تازه فهمیدم فامیلش مهدی است. -با لباس شخصی و رکوردر تا هر موقع شب خواستی بمون! خواب بی‌خواب! گفت لیدرها باشد برای بعد، فعلا برای دست‌گرمی برو پیشِ خلاف‌سبک‌ها. عدل آن روز شلوار شش‌جیبِ s.313 پوشیده بودم. به ضمیمه‌اش پیراهن روی شلوار و کپه ریش را تصور کنید. لنگ نبسته با آقای مهدی پریدم وسط استخرِ بند. برخلاف تصورم که باید دو طرف سالنی زندانی‌ها را پشت میله ببینم، رفتیم داخل یک سوئیت‌مانند. هوایِ سنگین و چرب و دلگیر اتاق خورد توی صورتم. بیست نفر جوانِ شق و رق. با زیرشلوارهای پارچه‌ایِ مامان‌دوزِ چهارخانۀ صورتی و زیرپوشِ بدن‌نمایِ شیری‌رنگ. با اشاره وکیل بند چهار نفر جلو نشستند. بقیه هم پشت سرشان. پادگانیِ پادگانی. یک‌صدا فریاد زدند «سلامٌ علیکم!» با همان لحنی که بیرون از اینجا بخواهند آخوندی را دست بیندازند. بعد هم با ریتم صف صبحگاهی صلوات فرستادند. پادگانیِ پادگانی! دقیقه هیچِ حضور؛ آقای قاضیِ ناظرِ زندان گند زد به کار. -آقای جعفری هستند؛ نویسنده جبهه مقاومت! از کجا به این بیوگرافی رسیده بود؟! تف توی دهان طفلی‌ها خشک شد! وکیل بند یک صندلی پلاستیکی آورد گذاشت رو به جمع. انگار سخنران هستم. آقای مهدی که رفت مانده بودم چطور اوضاع را جمع کنم! همه‌چیز در شعاری‌ترین حالت ممکن اتفاق افتاده بود! رفتم نشستم کنار دیوار. احدی سر نجنباند! -آقا راحت باشید! من از خودتونم! یکی زیر لب غرولند کرد «نویسنده بازی جدیده؟ هع، از خودشونه!» ⭕️ادامه دارد... #محمدعلی_جعفری

[📽✨] #تلنگر | #ریکاوری - حاضری با دوست دخترت ازدواج کنی؟ + نه! بعد یه مدت دلمو میزنه + الان با منه بعداشو میخوام چکار؟ + مگه دیوونه‌ام؟ وقتی میتونم با همه باشم؟

[🤍🌧] #خودسازی | #استاد_وکیلی

[🌚🦋] #خودسازی | #استاد_وکیلی

[❄️💫] #خودسازی | #استاد_وکیلی امیر المومنین (ع): کمی کہ مدام باشد، بهتر از زیادیست که به انجام نرسد . .

[🌧🤍] #استوری | #تلاوت_قرآن | #ریکاوری آرامش محض ❤️:) آیه ی ۴ سوره عنکبوت

[🏴✨] #حدیث | #امام_حسین ع | #ریکاوری

[🏴✨] #کلام_شهدا | #امام_حسین علیه السلام ریکاوری تفاوتش فقط همین اندازه است....

[🏴✨] #امام_حسین ع | #ریکاوری [دوربین مخفی] خیلی، خیلی، قشنگ بود...

#اندر_اندرزگاه_5 بند، آدم را می‌برد وسط پایگاه‌های بسیج دهه شصت. جایی شبیه مسجدهای بین راهی! پوسترهای قدیِ رهبری و حاج‌قاسم. بنر اسلیمی محراب. یک کارتون موزی خاک‌گرفته پر از کتاب‌های زردِ مذهبی. با انبوهی از کاغذهای آچارِ حدیثِ نماز و روزه روی دیوارها. اگر کار فرهنگی نمی‌کردند اثرش روی زندانیان بیشتر بود! دور اتاق نشستند. گفتم «نیومدم بازجویی؛ می‌خوام حرف دل‌تونو بشنوم!» پسری آبادانی گفت: «که پرونده‌مونو سنگین‌تر کنی!» یکی با لهجه اصفهانی دنباله حرفش را گرفت «بالا سرمون که دوربینه! شنودم که هست، تو هم خوب رو بازی می‌کنی که شک نکنیم!» گفتم «بسیجی پوششی رفته بود قاطی قاچاقچیا. سرسفره نمک ریخت کف دستش و زبون زد!» یخ جمع کم‌کم باز شد. بعضی هنوز از سر غیظ سرشان را بالا نمی‌آوردند. با رگ گردن متورم و نیش و کنایه حرف‌توحرف شدند. گرانی، تبعیض، اختلاس. نه خبری از #مهسا_امینی بود، نه #زن_زندگی_آزادی اصفهانی تیتری بچه‌ها را معرفی کرد: استاد مسلط به دوازده زبان، دانشجویِ ترم آخر پزشکی، نمایندگی کاشی، سرشیفت کارخانه. خودش هم سه‌تا مدرک بین‌المللی آشپزی و اغذیه داشت با رستوران‌های زنجیره‌ای ایتالیایی در اکثر شهرهای ایران. - جای اینا اینجاست؟! فقط می‌شنیدم. همه شاکی بودند که ما بی‌گناهیم، تر و خشک را با هم سوزانده‌اند. آبادانی اشاره کرد به یکی. - اینو می‌بینی؟! جلوی پاساژ صدف پلیس ازش می‌پرسه: کارت چیه اومدی اینجا؟ میگه: #لیدرم با باتوم و اسپری فلفل میفتن به جونش. تا بیاد ثابت کنه #تور_لیدر بوده دهنش به این شکل سرویس شده! ⭕️ادامه دارد... #محمدعلی_جعفری