#شهـیدانه{🌸🍃}
یــادت باشــد☝️
شهیــد اسـم نیســت،
رســـم است!!!👌
شهیــد عکس نیست ڪـه اگـر از دیوار اتاقت برداشتــی🍃
فراموش بشـــود!!!💔
شهیــد مسیــر است،
زندگیـست،راه است،
مــرام است!☺️
شهید امتحـان پس داده است..👌
شهیــد راهیست بـه سوے خــدا!!!🕊🌹
#شهید_احمد_مشلب
#شهدا_را_یاد_کنیم_با_ذکر_صلوات
|🥀🖤|
@Refighe_shahidam313
❣🍃
🔸بزرگی میگفت : ...
کـوزه به اندازه ای که از آب خالـی شده از هوا پر می شود، دلــی هم که از عشق های دیگر پر است و هزار رنج دارد از عشق خدا سرشار نمی شود ...
#قلب_حرم_خداست
|🥀🖤|
@Refighe_shahidam313
.
#شهیدبہقلبتنگاهمیکند
اگرجایےبرایشگذاشتہباشے
مےآید
میماند
لانہمیکند
تاشهیدتکند...
.
.
#درآرزویشهادت
🥀🥀#اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🥀🥀
|🥀🖤|
@Refighe_shahidam313
هدایت شده از حسینیه مجازی 🚩
•﷽•
📢|چالش منتظران ظهور{9⃣2⃣}
•
♥️| #لبیڪ_یا_مهدے_یعنے؟!
"به معناے واقعے براے آقات نوڪرے ڪنے..."
•
🎁|همراه با جوایز ارزنده🎈
•
📡|ڪلیڪ رنجه بفرمایید😍😌👇🏻
http://eitaa.com/joinchat/3369205784Cfc13e5eb57
#حدیث🍃
امام علی ع|♡
روزهی #ماه_شعبان، وسواس دل و پريشانىهاى جان را از بين مى برد.
•{الخصال،ص۶۱۲}•
|🥀🖤|
@Refighe_shahidam313
#نیمهیپنهانعشق💔
#پارتهفت🍃
نویسنده: #سیینباقری☺
بالاخره قطار تویِ ایستگاه راه آهن شهرمون توقف کرد و من انگار پرنده ای که آزاد شده و از قفس فرار کرده باشه..
بین جمعیت میگشتم که هرچه زودتر علی رو پیدا کنم..
دلم یه آغوش امن میخواست، یکی که یادم ببره دلتنگیامو دور بودنامو..
دیدمش کنار آبسردکن ایستگاه ایستاده بود و گوشیش کنار گوشش بود، همونموقع گوشیم زنگ خورد فهمیدم علیه ، جواب ندادم..
+سلام داداشیم :)
برگشت سمتم و لبای خیلی خندون، دستاشو از هم باز کرد همونطور که در آغوشم گرفت گفت؛
_سلام عزیز داداش! رسیدنت بخیر! دلم یذره شده بود برات!
بغضم گرفت از مهربونیش از دلگرمی که بهم میداد از حس امنیتی که کنارش داشتم!
رفتیم خونه.. برنامه ام با مامان بابا و زن دایی هم همین بود که یک دل سیر موندم تو بغلشون و چیزی که نصیبم شد ارامش محض بود!
دایی و پروانه هنوز نیومده بودن خونه.تا من یه استراحت کوچیک کردم و برگشتم؛ اونا هم اومده بودن و شرایط یه دورهمی خوب فراهم شده بود!
+پس تبریز موندگار شدی دایی جان؟!
با حسرت گفتم؛ اینطور که معلومه!
+غصه نخور بابا حالا که رفتی دیگه چم و خم کار اومده دستت بمونی راحتتری..
_تو که از دل من خبر نداری آقا محسن یه چیزی میگیا..
+خب مامان جان سها تمام تلاششو کرده دیگه میخواستین چیکار کنه! گاهی وقتا نمیشه عزیزدلم!
راست میگفت علی، گاهی نمیشه که نمیشه!
از درس خوندنای شبانه روزیم بگیر تا حرف زدنم با اساتید، نشد که نشد!
کسی چه میدونست چی در انتظار منه، زندگی چهار ساله ی من هم تو اون شهر و اون رشته ی ناخواسته رقم خورده بود و من مطاع بودم..
ترجیح دادم به روزهاے پیش روم فکر کنم روزای قشنگی که باخانوادم قرار بگذرونم و خوشحال باشم
روزایی ڪه آخرین خنده های از ته دلم روداشتم❤️
٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 ...*****
#کپی_ممنوع⛔️
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#نیمهیپنهانعشق💔
#پارتهشت🍃
نویسنده: #سیینباقری☺
روزای خوبم در ڪنار مامان بابای خوبم تموم شد و باز هم با کوله باری از دلتنگی راهی شهر غریب شدم و دوباره شروع ترم جدید!
از روز اول کلاسابرگزار شد..
از صبح بین بچها و علی الخصوص دخترا پچ پچ بود که استاد ساعت دوم روز شنبه یه جوون جذاب و مجرده..
به حرفاشون پوزخند میزدم، واقعا اینا به چیزایی که فکر نمیکردن..
کنجکاو بودم بدونم کیه و چه شکلیه، اما به مخ زنی فكر نمیکردم اونم استاد اونم منه دانشجو برتر :)
اما این بین سحر عجیب ساکت بود و به حرفا میخندید، خب اون متاهل بود و نیازی نبود درباره این چیزا صبت کنه..
فقط بین حرفای بچها، چندباری تاکید داشت که این استاد مورد اخلاقی داره که ساناز یکی از همکلاسیامون که چندان دختر جالبی نبود میگفت؛
_باو هرچی تجربه ش بیشتر باشه ما خوشبحال تریم😐
سرمو به نشونه ی تاسف تکون دادم و گفتم؛
خیلی بچه این خیلی!
سحر خندید و زهرا دوستم، دستم رو گرفت و گفت؛ بریم که این حرفا به من و تو نمیخوره :)
سحر اعتراض گونه رو به زهرا گفت: عههه زهرا کجا میرین خب یعنی چی داریم میخندیم!
زهرا عصبانی برگشت سمتشو گفت؛
ببین سحر من و سها مال این حرفای مسخره و بی حیایی نیستیم!
سحر بلند خندید، جوریکه چند نفری که توی سالن بودن، برگشتن نگاهمون کردن!
+بیخی باو مسخره س!
دستمو گذاشتم روی دهان سحر و گفتم؛
هیس آبرومونو بردی! ببین اون پسره پارسا چطور نگاهمون میکنه!
سحر شیطون شد و با چشم و ابرو اشاره کرد دستمو از روی دهانش بردارم!
قصدشو میدونستم باز میخواست بگه آقای پارسا دور و برت میپلکه نکنه خبریه کلک..
چه ساده بود که فکر میکرد با دوتا جزوه رد و بدل کردن میشد که خبری بشه..
بالاخره این استادِ چه چه و بح بح وارد کلاس شدند و در عین ناباوری دایی سحر بود اقای "سپهرصادقی"
نگاه تعجب امیزم رو دوختم به سحر، چشمکی زد و زیر لب گفت؛خاطرخواه داره خو!
به رسم باقی کلاس ها استاد با ما و ما با استاد اشنا شدیم..
ساناز بازلودگیش گل کرده پرسید؛ استاااد ترمو چطور میبینید با جمع ما؟؟
سبڪ بازیاش برای من غیرقابل تحمل بود اما خندیدم بقول خودش استارت مخ زنی رو زده بود!
اما جواب استادِ درظاهــر معتقد؛ چشمای گشادم رو گشادتر کرد:
ڪنار میایم باهاتون خانوم ساناز..
و ساناز سر خوش ازموفقیت انگشت شصت خوش رو به نشونه ی لایڪ نشون داد..
تا پایان ڪلاس اقای صادقے اقتدار خودش رو با اخراج ساناز از کلاس، نشون داد و باعث شد بقیه حساب کاردستشون بیاد و وقت کلاس رو بذله گویی نگذرونن..
شخصیتِ مبهم آقای صادقی تعجبم رو برانگیخته بود اما دوست نداشتم از سحر بپرسم؛ همیجوریشم نزده میرقصید!
ترجیح دادم شناخت استادِ با اقتدار و جذابِ بر سر زبان افتاده ی این روزها رو موکول کنم به روز های بعد..
٭٭٭٭٭--💌 #ادامه_دارد 💌 --٭٭٭٭٭
#کپی_ممنوع⛔️