شب میلاد دختر زهراست
هر کجا بنگری شعف برپاست
خانه مصطفی شده گلشن
دیده مرتضی شده روشن
مونس و یار مجتبی آمد
حامی شاه کربلا آمد
یه دیالوگی اخیرا شنیدم،
به نظرم خیلی جالب بود،
میگفت:
"شاید تلخ باشه
ولی ما بین افراد حسود
با چهره های صمیمی
زندگی میکنیم"
همین قدر درست...
نوشته بود:
"گذشت کردن دوحالت داره:
یا آنقدر دوسش داری که
از اشتباهش میگذری
یا انقدر طرف دیگه از چشمت میفته که
از خودش و اشتباهش با هم میگذری.."
چقدر این جمله عجیب درسته.
+با آنان که نا امیدت کردند چگونه تا کردی؟
_هیچ...
گذشتم!
انگار که هرگز نبوده اند:)