روایتی از حاج احمد متوسلیان از زبان شهید دستواره تازه حقوق گرفته بودیم. با حاج احمد توی راه بودیم که یه زن با بچه توی بغلش کنار پیاده‌رو نشسته بود و گریه می‌کرد. حاج‌احمد رفت جلو و گفت: «چه مشکلی پیش اومده؟» اون خانوم در جواب گفت «شـوهرم، گذاشته و رفته تفـنگ‌چی کومله شده و برای همین غذایی برای خوردن نداریم. ‎‎‌‌‎‎ 🌀 با ما همراه باشید در کانال انجمن راویان شهرستان بهشهر در ایتا👇👇👇 https://eitaa.com/Revayate_ravi

‌ دست‌مان را گرفتند! وقتی نه الفبا بلد بودیم... نه از قافِ #عشق خبر داشتیم! راهی #هیئت شدیم... و با نگاه کردن مستمعین... آموختیم بگوییم: حسین! از آن روز... کار و بارمان... فکر و ذکرمان... و نان و نام‌مان... عجین شده با حسین! این عشق را... باید نسل به نسل... به فرزندان‌مان #مشق کنیم!

♦️یکی میشه شهید الداغی که برای دفاع از دختران بی پناه جونش رو هم داد . . 🔹یکی هم میشه این بی غیرت که به یه خانم بی دفاع هم رحم نمیکنه مرد داریم تا مرد... #غیرت

گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود...

🔰خلاصه ی کتاب پا برهنه در وادی مقدس ( زندگی و خاطرات شهید سید حمید میرافضلی ) 💠قسمت ششم ( جبهه طراح ) 🔷اواسط شهريور سال ۱۳۶۰ و در جنوب رودخانه ي کرخه بوديم. ما در منطقه اي به نام «طراح» مستقر شديم. فرمانده ما در اين محور سيد حميد ميرافضلي بود. جاده ي طراح از ابتداي شهر سوسنگرد آغاز مي شد و به سوي منطقه ي طراح امتداد داشت. آن روزها ما امكانات زيادي نداشتيم، تفنگ و فشنگ و نارنجک خيلي كم بود. يك روز ديدم كه عراقي ها دارند مي آمدند جلو! آمدم به سيد گفتم: دشمن حمله کرده، سلاحي نداريم ... گفت: مسئله اي نيست، بعد مشغول كار خودش شد! انگارنه انگار که دشمن در حال پيشروي است. با خودم گفتم: خدايا چه کنيم؟ اين فرمانده چقدر خونسرد است!؟ هي دلهره، هي اضطراب روي اضطراب. باز آمدم و گفتم: سيد، دارند مي رسند، چي كار كنيم؟ گفت: خُب برسند! من همين طور نگاهش مي كردم. نمي دانستم چه كنم؟ عراقي ها نزديک نزديک شدند. با خودم گفتم: اين ديگر چه جور فرمانده اي است؟! ديگر دل تو دلمان نبود که چه اتفاقي خواهد افتاد. البته ما تجربه ي مقابله با اين گونه تحركات دشمن را نداشتيم. يک دفعه ديدم كه سيد رفت تيربارش را برداشت و با چند تا از ياران قديمي خودش حمله کردند به سمت عراقي ها! باور نمي کنيد چه اتفاقي افتاد! با يك حمله ي برق آساي سيد و دوستانش عراقي ها كه نزديك شده بودند فرار كردند. چقدر سلاح و مهمات هم براي ما جا گذاشتند! عده اي هم از نيروهاي دشمن کشته و مجروح شدند. همان جا بود که همه چيز به دست آورديم؛ هم اسلحه، هم فشنگ، هم ماشين و ... ادامه دارد ... با کسب اجازه از ناشر کتاب ( انتشارات شهید هادی ) 🌀 با ما همراه باشید در کانال انجمن راویان شهرستان بهشهر در ایتا👇👇👇 https://eitaa.com/Revayate_ravi

🔰خلاصه ی کتاب پا برهنه در وادی مقدس ( زندگی و خاطرات شهید سید حمید میرافضلی ) 💠قسمت هفتم ( لشکر ۴۱ ثارالله ) 🔷سال هاي اول جنگ بود. آن زمان لشکر ۴۱ ثارالله هنوز شکل امروز خود را نيافته بود. ابتدا در قالب گردان و سپس به شکل تيپ ثارالله فعاليت مي کرد. سيد حميد که از آغاز جنگ، با برادران خوزستاني انس و الفتي محکم و پابرجا به هم زده بود، بيشتر با نيروهاي اطلاعات و عمليات سپاه حميديه همکاري مي کرد و در عمليات ام الحسنين علیها السلام ، فرماندهي يکي از سه محور عملياتي را به عهده داشت. او نيروهاي عمل کننده را که حدود دو گردان عملياتي مي شدند هدايت مي کرد. پس از چندي بچه هاي فداکار سپاه حميديه به لحاظ ابراز رشادت و قابليت هاي نظامي، در قالب تيپ ۳۷ نور سازماندهي شدند. فرماندهي آن ها به عهده ي سردار علي هاشمي از فرماندهان قابل و پرتوان اما گمنام جبهه هاي جنوب بود. در اين تيپ نيز سيد حميد در بخش اطلاعات و شناسايي فعاليت داشت. اما از همان زمان، به هر شکل با دوستان و ياران خود در لشکر ثارالله در ارتباط بود. قبل از شروع عمليات ها در واحد شناسايي پيش بچه هاي خوزستاني بود، اما هنگام شروع عمليات، هر جا که بود خودش را به نيروهاي لشكر ثارالله مي رساند و مانند يک بسيجي رزمنده ي در عمليات شرکت مي کرد. ادامه دارد ... با کسب اجازه از ناشر کتاب ( انتشارات شهید هادی ) 🌀 با ما همراه باشید در کانال انجمن راویان شهرستان بهشهر در ایتا👇👇👇 https://eitaa.com/Revayate_ravi