سرباز اسلام
کهنه چریک محرومان لبنان
افتخار ایران
فاتح بحران
آقامصطفی چمـران :)
انجمن راویان شهرستان بهشهر
#سردارتنگهیاُحد #رزمندهایکهامامپیشانیشرابوسید
🍃🌺🍂
🌿🍂
🌸
❃↫🌷« بِسـم ِ ربـــــِّـ الشــُّـهـداءِ والصِّـدیقیــن »🌷↬❃
✫⇠ #خاطرات_شهید_مرتضی_جاویدی
✫⇠قسمت :8⃣
#نیمه_پنهان_ماه
✍ به روایت همسر شهید
زمانی که ایشان با این وضعیت روحی من روبه رو شد, تصمیم گرفت که مرا به اهواز ببرد. وقتی این خبر را شنیدم واقعا می خواستم بال در بیاورم, اینقدر خوشحال شدم که بدون مقدمه و مشورت با خانواده با این پیشنهاد گردن نهادم.
البته ناگفته نماند که می توانستم حدسی بزنم که تمام اطرافیانم, از این تصمیم راضی بودند.
به هر صورت که بود پس از شنیدن این خبر اقدام به جمع آوری وسائل مورد نیاز نمودم.
راستش را بخواهید نمی دانستم که چه وسائلی مورد نیازمان است. آقا مرتضی که متوجه شده بود چقدر من از این قضیه خوشحال هستم, رو به من کرد و گفت: دقیقا نمی دانم, ولی این را به شما می گویم که هر چه می خواهید بیاورید فقط سعی کنید که در یک کوله پشتی و یک ساک جا بدهید.
من تعجب کرده بودم و پیش خودم فکر می کردم که مگر می شود که انسان تمام زندگیش را در یک ساک و یک کوله پشتی جا بدهد. ولی بعدا فهمیدم که منظور آقا مرتضی این بود که ما نباید غیر از لباس چیز دیگری به آنجا ببریم.
من هم اوامر ایشان را اطاعت کردم و کاری کردم که خود ایشان مد نظرش بود.
پس از گذشت چند روز, اقدام به خداحافظی با اقوام و خویشان نمودیم.
وسایلمان را برداشتیم و به سمت فسا حرکت کردیم. در طول مسیر در اندیشه خودم فرو رفته بودم و فکرهای عجیب و غریب می کردم. در نهایت با گوشه چشمانم رو به آسمان می کردم و از خداوند می خواستم که هر چه مصلحت اوست برای ما فراهم سازد.
آنقدر در این تفکرات غرق بودم که متوجه نشدم که این مسیر حدودا نیم ساعته را چگونه طی کردیم. وقتی وارد شهر شدیم رو به آقا مرتضی کردم و گفتم: خودمان تنها باید به اهواز برویم؟
گفت:نه, با تعدادی از بچه های سپاه و بوسیله اتوبوس به آنجا می رویم.
پس از مدتی به درب خانه ای رسیدیم که آقا مرتضی عنوان کرد این خانه رفیعی[شهید کرامت الله رفیع] است و ایشان هم با خانواده همراه ما خواهد آمد.
درب خانه که باز شد خانم محجبی را دیدم که با گرمی از ما استقبال کرد و ما را به داخل منزل دعوت کرد.
از این زمان بودکه من پا به دنیای جدید گذاشتم. تا آن زمان هیچ یک از همسران بچه های سپاه را نمی شناختم. و این حرکت نقطه شروع شد تا من با تعدادی از آنها آشنا شوم. مدتی که در منزل نشستیم متوجه شدیم که آنها هم تمام زندگیشان در یک ساک پیچیده اند. به هر صورت که بود پس از کمی استراحت به اتفاق خانواده آقای رفیعی به محلی که اتوبوس ایستاده بود رفتیم. من در آنجا با خانم آقای نور افشان[سردار شهید علی اکبر نورافشان] آشنا شدم.
پس از سوار شدن با یک صلوات دست جمعی حرکت خود را آغاز کردیم. فقط در آن اتوبوس ما سه نفر زن بودیم و ما بقی آنها رزمندگانی بودند که می خواستند به اهواز بروند. معمولا جلو هر پلیس راهی که توقف می کردیم تعجب آنها از وجود ما سه نفر زن در میان این همه رزمنده برانگیخته می شد و فکر می کردند که ما هم می خواهیم به آنجا برویم و دوش به دوش آنها بجنگیم.
البته خیال باطل نبود, حرکت ما هم خودش یک نوع جنگ بود.
حدود نیمه های شب بود که از احساس گرما بر روی بدن خودمان متوجه شدیم که وارد منطقه خوزستان شده ایم.
نزدیکی های بهبهان که شعله های آتش را دیدیم برای یک لحظه احساس کردیم که عراقی ها این منطقه را بمباران کرده اند. رو به آقا مرتضی کردم و از ایشان پرسیدم این شعله های آتش مربوط به چه چیزی است؟
ایشان دستش را به طرف تپه های که از پشت آن نوری متساعد می شد دراز کرد و به من گفت آن نور را می بینی؟
گفتم:بله چطور مگه؟
گفت:آن نور خورشید است که دارد از پشت کوه بیرون می آید!
ما که خیلی خوشحال شدیم. از جمله خانم نور افشان چون ایشان خیلی خسته بود و دلش می خواست هر چه زودتر به اهواز برسد. پس از مدتی که شعله های آتش از نزدیک نمایان شد متوجه شدیم که آقا مرتضی باز هم شوخی بازی هایش گل کرده و سرکارمان گذاشته, همگی زیر خنده زدیم.
گاهی وقت ها هم رو به ما می کرد و جدی می گفت: این شعله های کوچک که می بینید، نانوایی های اهواز هستند که دارند نان می پزند.
به هر صورت که بود آقا مرتضی نگذاشت تا صبح بخوابیم و مرتب سر به سرمان می گذاشت. ما هم که تا آن روز این چیزها را ندیده بودیم هر چه که می گفت مجبور بودیم قبول کنیم...
📚 منبع:پیشانی و بوسه(جلد ۶، شمع صراط)
ادامه دارد...✒️
🍃جهت تعجیل در فرج و سلامتی آقا و شادی روح امام و ارواح طیبه شهدا صلوات🍃
@Revayate_ravi
🌿
🌾🍂
🍃🌺🍂
#برگزار_شد
🍃کلاس روایتگری با حضور جمعی از خواهران و برادران راوی و یادگاران هشت سال دفاع مقدس
سخنران: جناب سرهنگ حیدریان
مداحی: آقایان اباظهری و کرمی
زمان: دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۰
مکان: حسینیه شهدا
@Revayate_ravi
✋ #السلام_علیک_یا_سلطان
❣️از دسٺ رضا #ڪرببلا مےگیرم
✨ازخاڪ در #رضا شفا مےگیرم
❣️من هرچہ بخواهم زخداوند جهان
✨از #پنجره_فولاد رضا مےگیرم
#میلاد_امام_رضا(ع) بر همهی اعضای انجمن راویان مبارررک💚
@Revayate_ravi
#امام_رضا_زمزمه
ما گره گشا داریم
دافع البلاء داریم
هر کسی کسی دارد
#ما_امام_رضا_داریم
#ما_امام_رضا_داریم
سر تا به قدم دردیم
رو به این حرم کردیم
پشت پنجره فولاد
ما دارالشفاء داریم
#ما_امام_رضا_داریم
با همه تهی دستی
شادیم که از هستی
بر دامن لطف تو
دست التجاء داریم
#ما_امام_رضا_داریم
تو دست عطا داری
این همه گدا داری
ما دست تهی داریم
ما فقط تو را داریم
#ما_امام_رضا_داریم
از درت مران ما را
#جان_مادرت_زهرا
غیر کوی تو مولا
ما مگر کجا داریم
#ما_امام_رضا_داریم
روح و جان حج اینجاست
#ثامن_الحجج اینجاست
با صفا تر از مروه
مروه و صفا داریم
#ما_امام_رضا_داریم
حجّ فقرایی تو
یار ضعفایی تو
اغنیا کجا دارند
ثروتی که ما داریم
#ما_امام_رضا_داریم
هر چند گرفتاریم
کی گفته که بی یاریم
#ما_حضرت_معصومه
#ما_امام_رضا_داریم
#ما_امام_رضا_داریم
ما عاصی و شرمنده
تو رئوف و بخشنده
هم خوف از آن داریم
هم به این رجاء داریم
#ما_امام_رضا_داریم
گر چه غرق عصیانیم
در پناه سلطانیم
چه واهمه ای دیگر
از روز جزا داریم
#ما_امام_رضا_داریم
رحمی به دل ما کن
راه بسته را وا کن
از تو خواستیم هر وقت
#میل_کربلا_داریم
#ما_امام_رضا_داریم
✍عبدالحسین میرزایی
@Revayate_ravi
💬 کسی آمده که برای «بازگشت» استعدادها به کشور آستین بالا میزند نه «فراری دادن» آنها...
@Revayate_ravi