🔻دین‌شناسیِ دین‌ستیزانۀ شریعتی: تولّد ماتریالیسمِ دیالکتیک در دامان اسلام 🖊مهدی جمشیدی ۱. من در سال‌های اخیر، پژوهشی را با عنوان «استاد مطهری و چپ‌های ایرانی» نگاشته‌ام که در قالب کتاب، منتشر خواهد شد. در فصلی از این کتاب، به ماجرای تقابل و تعارض استاد مطهری با علی شریعتی پرداخته‌ام و به‌گمانم، تمام یا اغلب مواضع استاد مطهری را دربارۀ شریعتی در آن آورده‌ام. پیش از این هم به سبب مناقشه‌ها و مباحثه‌هایی که وجود داشت، این مسأله را از نظر بسیاری از بزرگان و اصحاب معرفت، مطالعه و دربارۀ آنها تأمّل کرده‌ام. به جز این، در دورۀ کوتاهی از حیات فکری‌ام نیز اندک تمایلی به نوشته‌های شریعتی داشته‌ام و آنها را با دقت مطالعه کرده‌ام. ۲. استاد مطهری، چندی پس از آن‌که شریعتی را به حسینیۀ ارشاد دعوت می‌کند، به‌تدریج درمی‌یابد که تفکّر شریعتی، آغشتۀ به «ماتریالیسمِ دیالکتیک» است و او در حقیقت، سرباز همان دشمنی که مطهری برای مبارزه با آن، شریعتی را به حسینیه فراخوانده است. از سوی دیگر، مطهری درمی‌یابد که شریعتی، انحراف‌ها و التقاط‌ها و کج‌اندیشی‌هایش را پذیرا نیست و می‌خواهد به مسیر خویش ادامه بدهد. شریعتی که اینک، قدرت اجتماعی یافته و مخاطبانش حتی از مطهری نیز فروزنی گرفته‌اند، دیگر حاضر نیست دین‌فهمیِ خود را ذیل نظارت مطهری، تعریف کند. از جمله دلایل اصلیِ کناره‌گیری مطهری از حسینیۀ ارشاد، همین خطی بود که شریعتی در پیش گرفت؛ چیزی که «مارکسیسمِ اسلامی» خوانده می‌شد. طرح شریعتی، «پروتستانتیسم اسلامی» بود و نه «بازگشت به خویشتن اسلامی»، و مطهری، این حقیقت را فهمیده بود و نمی‌توانست نسبت به آن بی‌تفاوت باشد. ۳. مطهری در حاشیۀ کتاب‌های شریعتی، نکته‌های انتقادی و چالشی‌ای نگاشته که در سال‌های اخیر، سه جلد از آنها منتشر شده‌اند. این مواضع، «صریح» و «گزنده»‌اند؛ چنان‌که در آنها، مطهری هم از آفات اخلاقی شریعتی می‌گوید و هم از آفات اعتقادی او. در بخش فکری، مطهری بارها تصریح می‌کند که گفته‌های شریعتی، دربردارندۀ «انکار دین» است و با «ضروریّات دین»، نمی‌خواند. مطهری تأکید می‌کند که شریعتی، «نگاه ابزاری» به دین دارد و برای وی، دین و غیردین، هم‌عرض هستند. به دلیل فشارهای اجتماعی که حامیان متعصّب شریعتی ایجاد کرده بودند، مطهری هرگز نمی‌توانست این مواضع را عیان کند، اما خوشبختانه این یادداشت‌های شخصی، به جا مانده و امروز می‌توان به‌روشنی فهمید که مطهری، وی را فردی التقاطی می‌دانسته که از مرزهای قطعیّات دین، عبور کرده بود. اگر نامۀ محرمانۀ مطهری به امام خمینی را نیز به این مواضع اندرونی وی اضافه کنیم، داستان بسی غم‌انگیزتر نیز می‌شود؛ آن نامۀ تند و صریح، تفکّر شریعتی را یک بحران بزرگ و انحطاط جدّی نشان داد که بلای جان دین و تفکّر دینی در ایران شده است. ۴. به‌نظرم تنها کسی‌که نقدهایش به شریعتی در آن دورۀ تاریخی، در پوسته و ظاهر متوقف نمانده بود و همانند مطهری، عمق و اتقان معرفتی داشت، استاد مصباح بود. وی به‌صورتی عجیب، موضعی مطابق مطهری داشت و هر دو، یک سخن را می‌گفتند. دیگران، یا چنین درکی نداشتند و انحراف و التقاط را تشخیص نمی‌دادند، و یا حسّاسیّت چندانی نداشتند و ستیز با التقاط، دغدغۀ اصلی‌شان نبود. خصوصیّت «التقاط‌ستیزی»، یکی از وجوه اشتراک مطهری و مصباح بود؛ با این‌که این دو، آمدوشد چندانی با یکدیگر نداشتند. به یاد دارم که یک‌بار از استاد مصباح پرسیدم که شما ارتباط جدّی و مستمر با استاد مطهری داشتید؟ ایشان با همان تواضع همیشگی پاسخ دادند که: من در زمان، بچه بودم و با ایشان، فاصلۀ فراوان داشتم. کسانی‌که امروز، استاد مصباح را به دلیل مخالفت با شریعتی ملامت می‌کنند، نمی‌گویند که موضع مطهری، تندتر از او بود. ۵. اگر شریعتی در دهۀ پنجاه، یکی از پرچم‌داران التقاط «اسلام» و «مارکسیسم» بود و بدین‌جهت، تباهی و ضلالت آفرید و نقش منفی و مخرّب ایفا کرد، در دهۀ هفتاد و هشتاد که مارکسیسم از سکه افتاده بود و لیبرالیسم در جامعۀ ایران، غوغا انگیخته بود، التقاط «اسلام» با «لیبرالیسم»، رونق یافته بود. این التقاط، سه لایۀ موازی و فزاینده داشت: عبدالکریم سروش در حلقۀ کیان، مسیر «لیبرالیسم معرفتی» را در پیش گرفت و به قبض و بسط معرفت دینی و نسبیّت فهم دینی و پوپریسم رسید؛ اکبر هاشمی‌رفسنجانی در دولت سازندگی، مسیر «لیبرالیسم اقتصادی» را انتخاب کرد و به تعدیل اقتصادی و اقتصاد آزاد و اشرافیّت و تکنوکراتیسم و ثروت‌های بادآورده رسید؛ محمد خاتمی نیز در دولت اصلاحات، مسیر «لیبرالیسم سیاسی» را پیمود و به دموکراتیزاسیون و تساهل‌وتسامح و اباحه‌گری و سکولاریسم رسید. برداشت من این است که تعبیر «واگرایی‌های دهۀ هفتاد» که آیت‌الله خامنه‌ای به کار برده است، اشارۀ هوشمندانه به همین خطِ التقاطیِ سه‌لایه است. https://eitaa.com/mahdi_jamshidi60

هر زائر یک لیوان با دوام 🥃🥛🥃🥛🥃🥛🥃🥛🥃 در سال گذشته تعداد موکب هایی که لیوان یکبار مصرف استفاده میکردند نسبت به سال قبل بیشتر شده بود و معضل زباله مشهود بود . اگر 2 میلیون زائر ایرانی هر کدام در روز 20 لیوان دور بریزند، در طی یک هفته تعداد 280 میلیون لیوان مصرفی تبدیل به کوهی از زباله می شود و هزینه زیادی هم به برادران عراقی تحمیل می کند. 👌 اما اگر هر زائر یک لیوان ترجیحا استیل درب دار همراه داشته باشند ضمن رعایت بهداشت از تخریب محیط زیست جلوگیری میشود.

🎥 نماهنگ «طوفان الاربعین» با صدای ابوذر روحی @jahaannews jahannews.com

📱 صحنه آخرالزمانی در غزه! آوارگان خان یونس در بین آوارها، از این طرف به آن طرف آواره می شوند. / عبدالله گنجی @Fars_plus

شماره ۳۱ مجله #ترجمان با پرونده ای انتقادی درباره مواجهه انسان امروز با #حیوانات_خانگی منتشر شد.با توجه به فراگیر شدن استفاده از حیوانات در جامعه ما، آشنایی با مباحث نظری در این زمینه لازم است. با طرح برخی سخنان شعاری، نمی توان بر روی دارندگان اینگونه حیوانات تاثیر گذاشت.

سلام ١. امثال آقای کمیلی از جریان پایداری تندتر و رادیکال ترند. کسانی که «التزام عملی به ولی فقیه» را که برآمده از نظریه ولایت فقیه است، بی هیچ دلیلی به «التزام نظری به ولی فقیه» توسعه داده اند و جای نفس کشیدن به هیچ اندیشمندی را نمی دهند و بی اعتنا به اقتضائات ساحت اندیشه و اندیشه ورزی، هر کسی را که متفاوت از رهبری بیاندیشد، متهم می کنند. ٢. این دوستانِ مثلا ولایت مدار آیا حاضرند به نتایج این دست تحلیل هایشان ملتزم شوند؟ اگر قرار است شاخص درستی یا نادرستی قضاوت درباره شخصیت هایی چون شریعتی، اندیشه مقام معظم رهبری باشد، با قضاوت های بزرگانی مانند حضرت امام و شهید مطهری و... درباره این شخصیت چه می کنند؟! این تلاش برای «یکدست سازی اندیشه ها» بی شک نظرات مخالفِ اندیشمندان و بزرگان دیگر انقلاب را به چالش می کشد و راهی جز «توجیه گفته های آنان» و یا «نادیده گرفتن شان» و یا در مواردی اگر زور این برادران برسد - مانند آنچه درباره علامه مصباح شاهد هستیم - «متهم کردنشان» را باقی نخواهند داشت. ٣. این دوستان گرفتار یک رویه خودمتناقض هستند. از یکسو براساس تفاوتی که در نگاه علامه مصباح و مقام معظم رهبری درباره اندیشه دکتر شریعتی می بینند، شاخ و برگ های اندیشه علامه مصباح - مانند جبهه پایداری و طرح ولایت و... - را می زنند. از سوی دیگر توجه نمی کنند که حضرت آقا درباره اندیشمند مذکور و آثاری چون طرح ولایت، چه تمجیدها و تحسین ها و تأییداتی دارد. این ناتوانی در جمع کردن میان این دو نظر ناشی از این پیشفرض فاسد است که «همه باید در مسائل مختلف کشور مانند رهبری بيانديشند وگرنه، اندیشه شان نباید مطرح شود»! ۴. آیا رویه خود حضرت آقا در مواجهه با اندیشه ها و جریان های فکری کشور مانند این دوستان است؟! کم شاهد بوده ایم که حضرت آقا نظرات خودشان را نظری در کنار سایر آراء بزرگان تعریف کرده اند و سعی در ضریب دادن به تمام جریان های فکری تعریف شده در چارچوب انقلاب اسلامی داشته و دارند؟! بزرگترین خیانت به اندیشه رهبری همین تغییر رویه رهبری است؛ نگاه های یک چشمی به افراد و دیدگاه ها که جز اندیشه رهبری را بر نمی تاید و ظرفیت های اندیشگانی انقلاب اسلامی را - خلاف رویه رهبری - منزوی می نماید و دست انقلاب را در مواجهه با بدخواهان خالی می کند. ۵. باید ساحت «اندیشه ورزی» را از ساحت «ابراز اندیشه» تفکیک کرد. عرایضی که به طور خلاصه و در قالب چند نکته طرح شد، همگی در ساحت اندیشه و اندیشه ورزی است‌‌‌؛ وگرنه این حقیر هم ابراز مخالفت هایی چنین تند را در فضای کنونی جامعه پسندیده و به صلاح نمی دانم.🌹 ✍محمدجواد درودی

برای شناخت اقتصاد ایران گوش دادن این صوت دکتر محسن خاکی رو پیشنهاد می‌کنم بهتون خیلی خوب و روان تحلیل کرده ◀️ موضوع: بررسی هفت موتور تبعیض و بی‌عدالتی 🔸 حجت الاسلام محسن خاکی (عضو انجمن اقتصاد حوزه علمیه قم) 🗓پنجشنبه ۳۰ تیرماه ۱۴۰۱ تدبیر || امیرحسین نبی: https://eitaa.com/joinchat/1926037857Ccd41af789c

از آقا سوال میکنند که ما برای اسلام مبارزه میکنیم یا وطن؟! ایشان میفرماید امروز ایران عزیز با اسلام یکی شده است و قابل تفکیک نیست. تعبیر بنده این است که ایران مثل مادر است و اسلام مثل پدر یا بالعکس؛ کدام مهمتر است؟! موضوع ما باید ایران اسلامی باشد نه فقط اسلام آنچنانچه برخی حزب اللهی ها میگویند نه ایران آنچنانچه براندازان میگویند. این اساس تفکر آقا است ، بخاطر همین هم ، در این سالها هم برای حفط تمامیت ارضی و پیشرفت ایران تلاش کرده است هم برای پیشرفت اسلام. این مطلب خیلی مهم است، اگر این را در درونتان جا بندازید، خیلی مسائل حل میشود، اونوقت میفهمید وقتی رهبری میفرماید باید دولت ملی تشکیل داد یعنی دولت اسلامی. دولت ملی با اسلامی یکی است، اینا از هم جدا نمیشوند. ✔️ #شیخ_فرهاد | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1246560365Ca5e65155c1

✅ دکتر علی شریعتی آقا و دکتر شریعتی از دوستان قدیمی بودند و به نظرم بهترین شخص برای شناخت دقیق شریعتی ، رهبری هستند که یک مصاحبه ی مفصل در مورد شریعتی دارد که حتما مطالعه کنید. رهبری در مصاحبه ای که داشتند میفرمایند: به نظر من شریعتی برخلاف آنچه که همگان تصور می کنند یک چهره همچنان مظلوم است و این به دلیل طرفداران و مخالفان اوست؛ یعنی از شگفتی‎های زمان و شاید از شگفتی‎های شریعتی این است که هم طرفدارانش و هم مخالفانش نوعی همدستی با هم کرده‎اند تا این انسان دردمند و پرشور را ناشناخته نگهدارند و این ظلمی به اوست. مخالفان او به اشتباهات دکتر شریعتی تمسک می کنند و این موجب می شود که نقاط مثبتی که در او بود را نبینند. بی‎گمان شریعتی اشتباهاتی داشت و من هرگز ادعا نمی‎کنم که این اشتباهات کوچک بود. اما ادعا می‎کنم که در کنار آنچه که ما اشتباهات شریعتی می‎توانیم نام بگذاریم، چهره شریعتی از برجستگی‎ها و زیبایی هایی هم برخوردار بود. پس ظلم است اگر به خاطر اشتباهات او برجستگی های او را نبینیم. (منبع مصاحبه) خاطره ای را آیت الله سیدجعفر شبیری رفیق قدیمی آقا نقل کردند که آقا به ایشان فرمودند: زمانی من با اتفاق هاشمی رفسنجانی با دکتر علی شریعتی درباره خلافت بلافصل امیرالمؤمنین(ع) بحث کردیم. دکتر در آن جلسه مطرح کرد که حضرت رسول بحث ولایت حضرت امیر(ع) را مطرح نکردند بلکه در واقعه غدیر، حضرت رسول(ص) به مردم یادآوری کردند که اگر نمی خواهید گمراه شوید حضرت امیر(ع) را پیشوا قرار دهید. رهبر انقلاب یادآور شد: یک روز در تهران در پیاده رو داشتم می رفتم دکتر شریعتی مرا دید و صدا زدند و گفتند آقای خامنه ای من تحقیق کردم و سخن شما درست است. ( منبع خاطره ) یک‌مطلبی را هم رهبری فرمودند که دقیق است؛ بر فرض چنین باشد که نیست چه لزومی دارد این مسائل مطرح شود؟! آقا فرمودند: اگر شخصی با دکتر شریعتی مخالف است، آیا امروز این یک مسأله است؟ آیا واقعاً الان در کشور ما جای این هست که بحث بشود چه کسی با شریعتی موافق و چه کسی مخالف است؟ آیا دیگر همه‌ی بحثها و همه‌ی دودستگیها و اختلافات حل شده و تمام گردیده و حالا نوبت این مسأله رسیده است؟ یعنی واقعاً یک چیز جدید و بسیار آماده‌ساز ذهنها برای برخورد و استفاده، به وجود آمده است؟ طرح این مسایل، چه لزومی دارد؟ (منبع مطلب ) پس اینکه شریعتی اشتباهاتی داشته قطعا مثل همه اشتباهاتی داشته و معصوم نیست و چون دین شناس هم نبود ، اشتباهات فاحشی دارد ولی مگر دیگران چنین اشتباهاتی ندارند، مگر همین استاد بزرگوار که چندنفر را بدون سند تکفیر کرد، اشتباه فاحش نکردند، حالا یکی هم پیدا بشه بگوید شما شیعه نیستی؟! پس مخالفت علمی و نقد منصفانه ایرادی ندارد ولی اینکه او را تکفیر کنیم واقعا عجیب است. ✔️ #شیخ_فرهاد | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/1246560365Ca5e65155c1

🔴 فهرستی از از مواکب در شهر نجف و کربلا جهت استراحت زوار ✅ موکب جهت استراحت در نجف اشرف ✅ موکب جهت استراحت در نجف و کوفه ✅ موکب جهت استراحت در کربلای معلی( اطراف حرم و صحن عقیله) ✅ موکب جهت استراحت در کربلای معلی( شارع روضتین و شارع شهدا و شارع محیط) ✅ موکب جهت استراحت در کربلای معلی ( شارع محمد امین، بوبیات، احمد وائلی)