کم‌ گوی و به جز مصلحت خویش مگوی چیزی که نپرسند ، تو از پیش مگوی گوش تو دو دادند و زبان تو یکی یعنی که دو بشنو و یکی بیش مگوی #بابا_افضل_کاشی #خواجه_افضل_الدین #تذکره_ریاض_الشعراء

گریه شادی مرا از وصل او محروم کرد برد وسواسِ وضو ، وقت نماز از دست من #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

غزلی زیبا از صائب تبریزی در احوالات پیری بر من از پيري سراي عاريت زندان شده است زندگي دشوار و ترک زندگي آسان شده است خواب من بيداري و بيداريم گشته است خواب منقلب اوضاع من از گردش دوران شده است دل ضعيف و مغز پوچ و خلق تنگ و فهم کند اشتها کم، حرص افزون، معده نافرمان شده است چشم کند و گوش سنگين، دست لرزان، پاي سست جاي دندان جانشين گوهر دندان شده است مي رود آب از دهان و چشم من بي اختيار کشتي بي لنگرم بازيچه طوفان شده است رعشه برده است از کفم بيرون عنان اختيار زين تزلزل، خانه معمور تن ويران شده است عمر گرديده است از قد دو تا پا در رکاب زندگي زين اسب چوگاني سبک جولان شده است هر رگي در پيکر زار من از موي سفيد چون چراغ صبحدم بر زندگي لرزان شده است قامتم گشته است از بار گنه خم چون کمان آه چون تير خدنگ از سينه ام پران شده است کرده دلسرد از حياتم برگريزان حواس زين خزان بي مروت گلشنم ويران شده است در کهنسالي مرا کرده است صيد خويش حرص جسم من در زندگاني طعمه موران شده است گوي سر در فکر رفتن نيست از ميدان خاک قامت خم گشته ام هر چند چون چوگان شده است رفته جز ياد جواني هر چه هست از خاطرم طاق نسيان قامتم هر چند از دوران شده است ريشه طول امل هر روز مي گردد زياد از خزان هر چند نخل قامتم لرزان شده است چون کنم کفران نعمت، کز گراني هاي گوش عالم پر شور بر من شهر خاموشان شده است صبح محشر نيست گر موي سفيد من، چرا صائب اوراق حواسم نامه پران شده است؟ #صائب_تبریزی #پیری @SAEB_TABRIZ

چشم عاشق خاک کوی دلستان بیند به خواب هر چه هر کس در نظر دارد، همان بیند به خواب #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

سیر چشمان را نسازد تنگدستی دربدر حلقه خود را از تهی چشمی به هر در میزند #صائب_تبریزی #قناعت @SAEB_TABRIZ

به استمرار ، نعمت در نظرها خوار میگردد ز گلگشت چمن لذت نباشد باغبان ها را #صائب_تبریزی #فراموشی_نعمت @SAEB_TABRIZ

می کند کارِ لب نان ، لبِ افسوس اینجا لب بگز ، فارغ از اندیشه ی نان کن خود را #صائب_تبریزی #قناعت @SAEB_TABRIZ

برکت می رود از هر چه به آن چشم رسید زینهار از نظر خلق نهان کن خود را می خورندت به نظر گرسنه چشمان جهان چون شب قدر نهان در رمضان کن خود را #صائب_تبریزی #چشم_زخم #گمنامی #شهرت_گریزی @SAEB_TABRIZ

سر آمد چون جرس هر چند در فریاد عمر من نشد بیدار سازم طالع خوابیده خود را #صائب_تبریزی #غفلت #یاد_مرگ @SAEB_TABRIZ

نیندازد به هر آلوده دامن ، عشقِ او سایه به خاصان می دهد شَه جامه ی پوشیده ی خود را #صائب_تبریزی #عشق #هوس @SAEB_TABRIZ

ز بس ترسیده است از چشم شور خاکیان چشمم ندارم چشم بینم روزن کاشانه ی خود را #صائب_تبریزی #شورچشمی @SAEB_TABRIZ

به کام خضر آب زندگی را تلخ می سازم به رغبت بس که می بوسم لب پیمانه ی خود را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ