رزقش رسد ز عالم بالا به پای خویش صائب کسی که همچو صدف پاک طینت است #صائب_تبریزی

تأمل رتبه‌ی افکار پیدا می‌کند بیدل به خاموشی نفس‌ها سوخت مریم ‌تا #مسیحا شد #بیدل_دهلوی @SAEB_TABRIZ

تا نبندی ز سخن لب، نشود دل گویا نطق #عیسی ثمر روزه مریم باشد #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

آدم و نوح و خلیل و موسی و #عیسی آمده مجموع در ظلال محمد #سعدی @SAEB_TABRIZ

استفاده صائب تبریزی از سنایی غزنوی استفاده از مضمون روزه سکوت حضرت مریم و نطق حضرت عیسی در مهد امروز قصاید دیوان سنایی را مطالعه می کردم که به این ابیات رسیدم : تا زبانت خمُش نشد از قول ندهد بار نطقت ایزد بار تا از اول خمُش نشد مریم در نیامد مسیح در گفتار #سنایی_غزنوی همین مضمون را صائب تبریزی در یکی از غزلیاتش به این صورت آورده است: تا نبندی ز سخن لب ، نشود دل گویا نطق عیسی ثمر روزه مریم باشد #صائب_تبریزی تفاوت مدعا مثل در این دو سبک ادبی کاملا مشهود است سنایی خودش را مقید نمیکند به این که مدعا و مثل را در یک بیت بیاورد بلکه در یک بیت مدعا را می آورد(تا زبانت نشد خمُش از قول ....) و در بیت بعدی مثل را (تا از اول خمُش نشد مریم ...) اما صائب و همه شاعران سبک هندی غالبا تلاششان این است که مدعا و مثل را در یک بیت بیاورند آن هم به این صورت که یک مصراع مدعا(تا نبندی ز سخن لب ، نشود دل گویا) و در مصراع دیگر مثل(نطق عیسی ثمر روزه مریم باشد) یا بالعکس این یکی از تفاوت هایی است که صنایع در سبک های مختلف دارند ظاهرا یکی از دلایل شیرین تر بودن مدعا مثل های سبک هندی همین است که در یک بیت است و به صورت مرتب ، به گونه ای که میشود بین دو مصراع علامت تساوی گذاشت(=) 📝علی مقدم @ASI_khorasani

درین بساط، به جز شربت شهادت نیست میی که تلخی مرگ از گلو تواند شست #صائب_تبریزی

💠چرخاندن آفتاب در دست علیست #شعر_خوانی هیئت مکتب الزهرا سلام الله علیها شهرستان بردسکن فاطمیه ۱۴۴۵ @ASI_khorasani

از بَهارِ نوجَوانی آنچه بَرجا مانده است در بَساطِ من، همین خوابِ گرانِ غِفلت است #صائب‌_تبریزی @SAEB_TABRIZ

چون خروس بی محل بر تیغ می مالد گلو هر که در بزم بزرگان حرف بی جا می زند #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

نیست درمان مردمِ کج‌بحث را جز خامُشی ماهیِ لب‌بسته خون در دل کند قلّاب را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

پیچیده‌ایم در گره اشک، آه را... #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

بهر روی خلق تاکی آرزو کردن نماز؟ چند دریک قبله خواهی بادورو کردن نماز؟ پیش این ناشسته رویان آبروی خود مریز تا توانی پیش حق با آبرو کردن نماز تا نشویی دست از دنیا میاور رو به حق نیست جایز در شریعت بی وضو کردن نماز با حدیث نفس احرام عبادت باطل است جمع هرگز کی شود با گفتگو کردن نماز؟ گوشه گیر از عالم پر شور اگر خواهی حضور کز پریشان خاطری نتوان دراو کردن نماز نیست حاجت با وضو دست از علایق شسته را تا قیامت می توان بااین وضو کردن نماز ماه کنعان را به سیم قلب سودا کردن است پیش چشم خلق ظاهر بین نکو کردن نماز دست خود ناشسته از دنیا، تلاش قرب حق در حریم کعبه باشد بی وضو کردن نماز نیست صائب از عبادت چشم عارف بربهشت کار مردان نیست بهر رنگ و بو کردن نماز #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ