🥸چند بیت توصیه پدرانه ی صائب تبریزی وقتی می بینه جوانی داره سراغ دود میره نیست سرمایه عمر تو به جز یک دو سه دم چه کنی صرف به دودی که ندارد سودی؟ دود اگر زلف ایازست ببر پیوندش حیف باشد که به زنجیر بود محمودی چون سیاووش گذشتند ز آتش مردان ما به همت نتوانیم گذشت از دودی!؟ عیش خود تلخ مکن صائب ازین دود کثیف گر به آتش نگذاری به تکلف عودی #صائب_تبریزی #دود #سیگار @SAEB_TABRIZ

دانه را نشو و نمای ریشه رسوا می‌کند گر زبان در کام باشد راز دل پوشیده است #بیدل_دهلوی @SAEB_TABRIZ

💡علّت سختیِ جان دادن اهل معرفت یکی از علّت های سختی جان دادن را، تعلّق و دلبستگی به دنیا می دانند اگر کسی دلش به دنیا بسته نباشد، به راحتی قبض روح می شود و جان دادن برایش سخت نیست کلیم کاشانی همین مطلب را با تشبیهی اینگونه بیان می کند مشکل ز تن برآید جانِ علایق‌آلود چسبیده بر غلاف است شمشیرِ زنگ‌بسته #کلیم_کاشانی #مرگ #شعر_حکمی #سبک_هندی #علی_مقدم @ali_moghddam

پناه بر خدا از خدا شرمی نداری در گنهکاری، ولی دست می داری ز عصیان از حجاب دیگران #صائب_تبریزی #تظاهر @SAEB_TABRIZ

افسوس که ایام شریف رمضان رفت سی عید به یک مرتبه از دست جهان رفت افسوس که سی پاره این ماه مبارک از دست به یکبار چو اوراق خزان رفت ماه رمضان حافظ این گله بُد از گرگ فریاد که زود از سر این گله شبان رفت شد زیر و زبر چون صف مژگان، صف طاعت شیرازه جمعیت بیداردلان رفت بیقدری ما چون نشود فاش به عالم؟ ماهی که شب قدر در او بود نهان، رفت برخاست تمیز از بشر و سایر حیوان آن روز که این ماه مبارک ز میان رفت تا آتش جوع رمضان چهره برافروخت از نامه اعمال، سیاهی چو دخان رفت با قامت چون تیر درین معرکه آمد از بار گنه با قد مانند کمان رفت برداشت ز دوش همه کس بار گنه را چون باد، سبک آمد و چون کوه، گران رفت چون اشک غیوران به سراپرده مژگان دیر آمد و زود از نظر آن جان جهان رفت از رفتن یوسف نرود بر دل یعقوب آنها که به صائب ز وداع رمضان رفت #صائب_تبریزی #وداع_با_رمضان  @SAEB_TABRIZ

سهم ما از خاک امام علی علیه السلام : "انّما حظّ احدکم من الارض ذات الطّولِ و العرضِ قید قدّه" (بهره ی هر یک از شما از زمین ، با این طول و عرضش تنها به اندازه قامت اوست ) خطبه ۸۳ سهم ما از خاک وقتی مستطیلی بیش نیست جای ما اینجاست یا آنجا چه فرقی می کند؟ #فاضل_نظری #از_هر_دری_سخنی #نهج_البلاغه #یاد_مرگ @ali_moghddam

به به هیچکس را نیست از دام رگ نخوت خلاص سرو هم در لاف آزادی سراپا گردن است #بیدل_دهلوی #سبک_هندی @SAEB_TABRIZ

وقت خوشی چو روی دهد مغتنم شمار دایم نسیم مصر به کنعان نمی‌رسد #صائب_تبریزی #حال_خوش @SAEB_TABRIZ

طی به ماهی سازد از کندی، ره یک روزه را رشته بیرون آمده است از پای، ماه روزه را در مه شوال، دست از باده روشن مدار صیقل سی روزه باید، ظلمت سی روزه را در خسیسان عیب ظاهر گردد اسباب طمع می کند کوری مثنی، کاسه دریوزه را دل ز دنیا زودتر گردد جوانان را خنک کهنگی از سردی آب است مانع کوزه را در غریبی زود میرد ناز پرورد وطن شد نگین دان چار دیوار لحد فیروزه را سخت رویی با ملایم طینتان زیبنده نیست در زمین نرم بیرون آور از پا موزه را دیده عاشق نگردد صائب از دیدار سیر کز طمع سیری نباشد کاسه دریوزه را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

ماه رمضان حافظ این گله بُد از گرگ فریاد که زود از سر این گله شبان رفت #صائب_تبریزی #وداع_رمضان @SAEB_TABRIZ

با قامت چون تیر درین معرکه آمد از بار گنه با قد مانند کمان رفت برداشت ز دوش همه کس بار گنه را چون باد، سبک آمد و چون کوه، گران رفت #صائب_تبریزی #وداع_رمضان @SAEB_TABRIZ

واویلا از این غزل زیبا نداد عشق گریبان به دست کس ما را گرفت این می پر زور، چون عسس ما را اگر چه سگ به مرس می کشند صیادان کشیده است سگ نفس در مرس ما را تمام روز ازان همچو شمع، خاموشیم که خرج آه سحر می شود نفس ما را فغان که منزل دور و دراز وادی عشق نکرد دل تهی از ناله چون جرس ما را خراب حالی ما لشکری نمی خواهد بس است آمدن و رفتن نفس ما را ترا که پای گلی هست، می به ساغر کن که زهد خشک کشیده است در قفس ما را به گرد خاطر ما آرزو نمی گردید لب تو ریخت به دل رنگ صد هوس ما را اگر چه در قفس افتاده ایم از گلزار ز گل نمی گسلد رشته نفس ما را شکسته بال و پرانیم، جای آن دارد که باغبان کند از چوب گل قفس ما را غریب گشت چنان فکرهای ما صائب که نیست چشم به تحسین هیچ کس ما را #صائب‌_تبریزی @SAEB_TABRIZ