علیکم انفسکم : بر شما باد خودتان حاصلم از زندگی چون شمع اشک و آه بود من در این محفل برای دیگران می زیستم #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

از خویش برآورد تمنای تو ما را سر داد به فردوس تماشای تو ما را خوشتر ز تماشای خیابان بهشت است هر جلوه ای از قامت رعنای تو ما را چون سایه که سر در قدم سرو گذارد محوست سراپا به سراپای تو ما را ما را نتوان از تو جدا کرد، که دادند دلبستگی خاص به هر جای تو ما را چون صبح برانگیخت به یک خنده پنهان از خواب عدم، لعل شکرخای تو ما را امروز ز رخساره خود پرده برانداز تا نقد شود جنت فردای تو ما را این ماحضری بود که در دیدن اول کرد از دو جهان سیر، تماشای تو ما را حاشا که ز آیینه دل پاک نسازد گرد دو جهان، دامن صحرای تو ما را گو سیل فنا گرد برآرد ز دو عالم کافی است سیه خانه سودای تو ما را صائب به نوا کوش، کز این نغمه طرازان کافی است همین صوت دلارای تو ما را #صائب_تبریزی خوانش : علی مقدم @SAEB_TABRIZ

غریب گشت چنان فکرهای ما صائب که نیست چشم به تحسین هیچ کس ما را #صائب_تبریزی  @SAEB_TABRIZ

بی قدر ساخت خود را ، نِخوَت فزود ما را بر ما و خود ستم کرد ، هر کس ستود ما را #صائب_تبریزی #میل_به_ستایش #غرور نخوت : غرور @SAEB_TABRIZ

عشق از آن شوخ تر افتاده که پنهان گردد این شرر در جگر سنگ نماید خود را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

زود باشد که زند غوطه به خون چون طاووس خودنمایی که به صد رنگ نماید خود را #صائب_تبریزی #خودنمایی @SAEB_TABRIZ

به دوش توکّل منه بار خود را ولی نعمتِ خویش کن کار خود را #صائب_تبریزی #توکل_دروغین @SAEB_TABRIZ

بیکاری و توکّل ، دورست از مروّت بر دوش خلق مفکن زنهار بار خود را #صائب_تبریزی #توکل_دروغین @SAEB_TABRIZ

ز دندان ترا داده اند آسیایی که سازی ملایم تو گفتار خود را #صائب_تبریزی #نرم_گفتاری @SAEB_TABRIZ

تو آن روز صائب ز ارباب حالی که سازی چو گفتار ، کردار خود را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

زان چشمهای میگون شرمی بدار صائب از هر شراب تلخی مشکن خمار خود را #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ

درک فکر نازک من شاهد فهمیدگی است می کند تحسین خود، هر کس کند تحسین مرا #صائب_تبریزی @SAEB_TABRIZ