eitaa logo
هندوستان
931 دنبال‌کننده
70 عکس
17 ویدیو
6 فایل
کانال اشعار عاصی خراسانی @sheikh_ali_moghaddam
مشاهده در ایتا
دانلود
تویی در دیده‌ام چون نور و محرومم ز دیدارت نمی‌دانم ز نزدیکی کنم فریاد، یا دوری @SAEB_TABRIZ
ﺩﺭ ﺭﺿﺎﺟﻮﯾﯽ ﺣﻖ ﮐﻮﺵ، ﻧﻪ ﺧﺸﻨﻮﺩﯼ ﺧﻠﻖ ﺗﺮﮎ ﻭﺍﺟﺐ ﻧﺘﻮﺍﻥ ﮐﺮﺩ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻧﺎﻓﻠﻪ ﻫﺎ @SAEB_TABRIZ
به چشم ظاهر اگر رُخصت تماشا نیست نبسته است کسی شاهراه دل‌ها را السلام @SAEB_TABRIZ
به غیر از بوسه کز تکرار رغبت را کُند افزون کدامین قند را دیگر مکرر می توان خوردن؟ @SAEB_TABRIZ
هر جا نبود شرم ، به تاراج رود حُسن ویران شود آن باغ که بی‌در شده باشد @SAEB_TABRIZ
هندوستان
هر جا نبود شرم ، به تاراج رود حُسن ویران شود آن باغ که بی‌در شده باشد #صائب_تبریزی #عفاف_حجاب @SAE
حُسن چون بی شرم شد زنهار گرد او مگرد بوی خون می آید از تیغی که عریان می شود حُسنِ بی شرم رود زود به تاراج هوس شهد بی پرده چو شد خرج مگس می گردد @SAEB_TABRIZ
چون لباس کعبه بر اندام بت زیبنده نیست جز تو برشخص دگرنام امیرالمومنین @SAEB_TABRIZ
تا نگرداند نظر حیدر نگردد آسمان تا نگوید یا علی گردون نخیزد از زمین @SAEB_TABRIZ
استقبال از محرم بود ده روز سالی موسم این دانه افشانی ز غفلت مگذران بی گریه ایام مُحرم را @SAEB_TABRIZ
محرم کوری جمعی که بر لب تشنگان بستند آب چون محرم شد در میخانه می باید گشود @SAEB_TABRIZ
بی قدر ساخت خود را، نخوت فزود ما را بر ما و خود ستم کرد، هر کس ستود ما را @Saeb_tabriz
از بخت سبز چون شمع، صائب گلی نچیدیم در اشک و آه شد صرف، یکسر وجود ما را @saeb_tabriz
عشق از آن شوخ تر افتاده که پنهان گردد این شرر در جگر سنگ‌نماید خود را @SAEB_TABRIZ
زود باشد که زند غوطه به خون چون طاووس خودنمایی که به صد رنگ نماید خود را @SAEB_TABRIZ
ز دندان ترا داده اند آسیایی که سازی ملایم تو گفتار خود را @SAEB_TABRIZ
امیرالمؤمنین عليه السلام : 🔺 مادِحُ الرَّجُلِ بما لَيسَ فيهِ مُستَهزِئٌ بهِ . 🌸 كسى كه ديگرى را به آنچه ندارد بستايد [در واقع] او را مسخره مى كند. بی قدر ساخت خود را ، نخوت فزود ما را بر ما و خود ستم کرد ، هر کس ستود ما را @SAEB_TABRIZ
هدایت شده از علی مقدم
هر وقت میام دندانپزشکی یاد این بیت صائب می افتم دندان ما ز خوردن نعمت تمام ریخت اندوه روزی از دل ما کم نمی شود! کاش این بیت زیبا رو توی کلینیک های دندان پزشکی با یک خط زیبا مینوشتند و نصب میکردند
سخن رسید به نعت رسول حق صائب ببوس خاک ادب را که جای درویشی است
غنچه را باد صبا از پوست می آرد برون بی نسیم شوق، پیراهن دریدن مشکل است
فروتنی است دلیل رسیدگان کمال که چون سوار به منزل رسد پیاده شود به نقش کم ز بساط زمانه قانع باش که نقش، بیش چو شد چشم بد زیاده شود تبریزی
هر جا نبود شرم ، به تاراج رود حُسن ویران شود آن باغ که بی‌در شده باشد @SAEB_TABRIZ
جهان استخوانی است بی مغز صائب به پیش سگ انداز این استخوان را @SAEB_TABRIZ
دل‌بستگی است مادرِ هر ماتمی که هست می‌زاید از تعلقِ ما هر غمی که هست @SAEB_TABRIZ