سلام و عرض ادب خدمت صارکایی های عزیز عزاداری هاتون قبول در حد چند جمله کمی با هم صحبت کنیم...؟!

مثل همیشه گوش کنین و مطالب رو بخونین

الحمدلله عمر ما باقی بود و به محرم ۱۴۴۵ رسیدیم! یه فرصت دیگه، یه فرصت با ارزش، یه فرصت که به اسم آقا امام حسین علیه السلامِ

رجب، شعبان، رمضان، محرم... همه میان و میرن تو این ایام که در گذره ما باید به خودمون نگاه کنیم! نگاه کنیم که آیا این همه فرصت خوب داریم استفاده می کنیم؟! یا نه صرفا محرم رو تو یه سری چیزا خلاصه کردیم؟!

منِ بچه شیعه تو این ماه محرم تو این ایام که آقا سیدالشهدا برای احیای دین اسلام قیام کرد، آیا ما هم برای احیای خودمون قیام کردیم؟!

تصمیم گرفتیم بهتر بشیم؟! قشنگ تر بشیم؟! تصمیم گرفتیم دو سه‌ تا بدیمونو کنار بذاریم؟! تصمیم گرفتیم دور چند تا گناه خط بکشیم؟! تصمیم گرفتیم فضیلت کسب کنیم؟!

آخه امام حسین علیه السلام که فقط سینه زنی نیست امام حسین عشقه... عاملِ حیاته... قلب و جون و دنیا و آخرت امام حسینِ... امید و روشنایی دو عالمه...!!

به قول آقا مصطفی صدرزاده: کسی که توی هیئت فقط سینه می زنه خیلی کار بزرگی نمی کنه، کسی که سینه می زنه فقط یه سینه زنه شیعه مرتضی علی باید با رفتارش عشقش رو ثابت کنه!

پس باید با رفتارمون، عملمون و با احیای خودمون عشقمون رو ثابت کنیم!

هم عزاداری و هم احیای خود، اینطوری خیلی قشنگ تر میشه🌸

از همین حالا شروع کنیم یکی دو تا گناهمونم کنار بذاریم خیلی خوبه بعد کم‌کم میریم سراغ بقیه اش... دستامونو ببریم بالا با هر زبونی که دوست داریم از آقا بخواییم که کمکمون کنه!