وزارت دفاع تایوان : رکورد تعداد هواپیماهای جنگنده چینی امروز  در تایوان به ثبت رسید

وزیر جنگ اسرائیل: مصلحتی در گشودن جبهه های جدید و جنگ‌های اضافی نداریم

خبرنگار شبکه کان : یکی از مقامات سعودی به ما گفت که بعد از ترور سیدحسن نصرالله، اکنون فرصت طلایی برای تضعیف حزب‌الله لبنان و بیرون راندن ایران از لبنان است؛ باید عرصه سیاست در لبنان تغییر کند و این مسأله مورد حمایت آمریکایی‌ها هم است

رسانه‌های سوری : اسرائیل و ترکیه قصد ایجاد درگیری در مناطق ادلب‌‌ و شمال سوریه را دارند تا پشتیبانی از لبنان مختل شود.

خط مرز شرقی لبنان را میخواهند از شمال تروریست ها و جنوب اسراییلی ها قیچی کنند

تقریبا ۲ هفته پیش عرض کردیم

»»» آیه ی روز : ************** (ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir ) وَآتِ ذَا الْقُرْبَىَ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا اسراء - ٢٦ و حقّ نزدیکان را بپرداز، و (همچنین حق) مستمند و وامانده در راه را! و هرگز اسراف و تبذیر مکن، ************** نکته ها: «تَبذیر» از ریشه ى «بَذر» به معناى ریخت و پاش است. مانند آنكه براى دو نفر مهمان، غذاى ده نفر را تهیه كنیم. امام صادق علیه السلام فرمود: هر كس چیزى را در غیر مسیر طاعت خدا مصرف كند، مبذّر است.(60) آن حضرت در پاسخ به این سؤال كه آیا در مخارج حلال نیز اسراف وجود دارد؟ فرمودند: بلى، زیرا كسى كه دارایى خود را چنان بخشش كند كه چیزى براى خود نگذارد، در مصرف حلال اسراف كرده است.(61) پس از نزول این آیه، پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله بدنبال مراد خداوند از «ذى القربى» بود. خداوند به او وحى كرد كه «فدك» را به فاطمه علیها السلام بدهد و آن حضرت «فَدك»(62) را به فاطمه بخشید. امّا پس از آن حضرت، فدك را از اهل بیت به ناحقّ گرفتند واهل بیت براى گرفتن حقّ خود همواره به این آیه استناد مى كردند. مفسّران شیعه وسنّى مانند طبرى، با الهام از روایات، مى نویسند: امام سجادعلیه السلام در دوران اسارت وقتى همراه قافله اسرا به شام رسید، در مقام محاجّه با آنان كه اسراى اهل بیت را بى دین و خارجى مى خواندند، با استناد به این آیه فرمودند: مراد از «ذا القربى» ما هستیم!(63) برخى روایات آیه را مربوط به خمس دانسته و برخى دیگر موضوع آیه را بالاتر از مسائل مادّى دانسته و گفته اند: آیه، به پیامبر صلى الله علیه وآله فرمان مى دهد كه حقّ علىّ بن ابى طالب علیهما السلام را با وصیّت به جانشینى او ادا كند.(64) و مراد از تبذیر در آیه كه از آن نهى شده، «غُلوّ» است.(65) ----- 60) بحار، ج 75، ص 302. 61) تفسیر نورالثقلین. 62) فدك، مزرعه ى بسیار بزرگى بود كه بدون جنگ در اختیار پیامبر قرار گرفت. آن حضرت با توجّه به محبوبیّت، عصمت، زهد، امانت ودقّت اهل بیت علیهم السلام وپشتیبانى اقتصادى براى تبلیغ خط وراه آنان وفقرزدایى از امّت، آن را در اختیار اهل بیت علیهم السلام گذاشت. امّا پس از رحلت پیامبر ابوبكر آن را گرفت، سپس عمربن عبدالعزیز آن را باز گرداند، باز غصب كردند و در زمان مأمون برگردانده شد و باز هم غصب كردند. درباره ى فدك، بحث هاى تاریخى، حقوقى و سیاسى فراوانى است كه در ذیل این آیه در تفاسیر آمده كه از همه ى آن مباحث، صرف نظر مى كنیم. 63) احتجاج طبرسى، ج 2، ص 33 ؛ تفسیر نورالثقلین. 64) امام صادق علیه السلام درباره این آیه فرمودند: حقّ على بن ابى طالب علیهما السلام جانشینى رسول خدا و داشتن ************** پیام ها: - دستورات دینى با فطرت هماهنگ است. انسان به طور فطرى در درجه اوّل به والدین و سپس به نزدیكان علاقه دارد، دستور اداى حقّ در اسلام نیز بر این اساس است. با توجّه به آیات قبل و «آتِ ذا القربى حقه والمسكین و ابن السبیل» - در انفاق، باید اولویّت ها را در نظر گرفت. اوّل والدین، سپس فامیل، بعداً فقرا و ابن السبیل. «آتِ ذا القربى...» - خویشاوندان، به گردن ما حقّ دارند وما منّتى بر آنان نداریم. «آت ذاالقربى حقه» - خویشاوندى، فقر و در راه ماندگى سبب پیدایش حقوق ویژه است. «آت ذاالقربى حقّه و المسكین و ابن السبیل» - در پرداخت حقّ خویشاوندان، فقر شرط نیست. «آت ذا القربى حقّه والمسكین و ابن السبیل» - در انفاق باید اعتدال را رعایت كنیم و از حد نگذریم. «آت... و لاتبذّر» - ریخت و پاش و مصرف بى مورد مال، حرام است. «ولا تبذّر» - انسان در مصرف مال و ثروت خود به هر شكلى آزاد نیست. «و لاتبذّر تبذیرا» ************** ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir

»»» آیه ی روز : ************** (ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir ) وَآتِ ذَا الْقُرْبَىَ حَقَّهُ وَالْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا اسراء - ٢٦ و حقّ نزدیکان را بپرداز، و (همچنین حق) مستمند و وامانده در راه را! و هرگز اسراف و تبذیر مکن، ************** نکته ها: «تَبذیر» از ریشه ى «بَذر» به معناى ریخت و پاش است. مانند آنكه براى دو نفر مهمان، غذاى ده نفر را تهیه كنیم. امام صادق علیه السلام فرمود: هر كس چیزى را در غیر مسیر طاعت خدا مصرف كند، مبذّر است.(60) آن حضرت در پاسخ به این سؤال كه آیا در مخارج حلال نیز اسراف وجود دارد؟ فرمودند: بلى، زیرا كسى كه دارایى خود را چنان بخشش كند كه چیزى براى خود نگذارد، در مصرف حلال اسراف كرده است.(61) پس از نزول این آیه، پیامبر اكرم صلى الله علیه وآله بدنبال مراد خداوند از «ذى القربى» بود. خداوند به او وحى كرد كه «فدك» را به فاطمه علیها السلام بدهد و آن حضرت «فَدك»(62) را به فاطمه بخشید. امّا پس از آن حضرت، فدك را از اهل بیت به ناحقّ گرفتند واهل بیت براى گرفتن حقّ خود همواره به این آیه استناد مى كردند. مفسّران شیعه وسنّى مانند طبرى، با الهام از روایات، مى نویسند: امام سجادعلیه السلام در دوران اسارت وقتى همراه قافله اسرا به شام رسید، در مقام محاجّه با آنان كه اسراى اهل بیت را بى دین و خارجى مى خواندند، با استناد به این آیه فرمودند: مراد از «ذا القربى» ما هستیم!(63) برخى روایات آیه را مربوط به خمس دانسته و برخى دیگر موضوع آیه را بالاتر از مسائل مادّى دانسته و گفته اند: آیه، به پیامبر صلى الله علیه وآله فرمان مى دهد كه حقّ علىّ بن ابى طالب علیهما السلام را با وصیّت به جانشینى او ادا كند.(64) و مراد از تبذیر در آیه كه از آن نهى شده، «غُلوّ» است.(65) ----- 60) بحار، ج 75، ص 302. 61) تفسیر نورالثقلین. 62) فدك، مزرعه ى بسیار بزرگى بود كه بدون جنگ در اختیار پیامبر قرار گرفت. آن حضرت با توجّه به محبوبیّت، عصمت، زهد، امانت ودقّت اهل بیت علیهم السلام وپشتیبانى اقتصادى براى تبلیغ خط وراه آنان وفقرزدایى از امّت، آن را در اختیار اهل بیت علیهم السلام گذاشت. امّا پس از رحلت پیامبر ابوبكر آن را گرفت، سپس عمربن عبدالعزیز آن را باز گرداند، باز غصب كردند و در زمان مأمون برگردانده شد و باز هم غصب كردند. درباره ى فدك، بحث هاى تاریخى، حقوقى و سیاسى فراوانى است كه در ذیل این آیه در تفاسیر آمده كه از همه ى آن مباحث، صرف نظر مى كنیم. 63) احتجاج طبرسى، ج 2، ص 33 ؛ تفسیر نورالثقلین. 64) امام صادق علیه السلام درباره این آیه فرمودند: حقّ على بن ابى طالب علیهما السلام جانشینى رسول خدا و داشتن ************** پیام ها: - دستورات دینى با فطرت هماهنگ است. انسان به طور فطرى در درجه اوّل به والدین و سپس به نزدیكان علاقه دارد، دستور اداى حقّ در اسلام نیز بر این اساس است. با توجّه به آیات قبل و «آتِ ذا القربى حقه والمسكین و ابن السبیل» - در انفاق، باید اولویّت ها را در نظر گرفت. اوّل والدین، سپس فامیل، بعداً فقرا و ابن السبیل. «آتِ ذا القربى...» - خویشاوندان، به گردن ما حقّ دارند وما منّتى بر آنان نداریم. «آت ذاالقربى حقه» - خویشاوندى، فقر و در راه ماندگى سبب پیدایش حقوق ویژه است. «آت ذاالقربى حقّه و المسكین و ابن السبیل» - در پرداخت حقّ خویشاوندان، فقر شرط نیست. «آت ذا القربى حقّه والمسكین و ابن السبیل» - در انفاق باید اعتدال را رعایت كنیم و از حد نگذریم. «آت... و لاتبذّر» - ریخت و پاش و مصرف بى مورد مال، حرام است. «ولا تبذّر» - انسان در مصرف مال و ثروت خود به هر شكلى آزاد نیست. «و لاتبذّر تبذیرا» ************** ارسال شده توسط برنامه ی «قلم قرآنی هُدی» دریافت و نصب از https://zenderoid.ir